สูตรบาคาร่าระยะยาวจะช่วยให้ผู้เล่นทำกำไรได้จริงหรือไม่?

หญิงสาวจากยุคอนาคตประสบอุบัติเหตุและเสียชีวิต ทว่าฟ้าประทานพรให้เธอได้มาเกิดใหม่ในร่างของ "ซูหนิงเหยียน" หญิงแม่หม้ายที่เพิ่งสูญเสียสามีไปในยุคจีนโบราณ ซูหนิงเหยียนเป็นที่เลื่องลือในความโหดร้าย ดุร้ายแม้แต่กับลูก ๆ ของตนเอง แต่ทันทีที่หญิงสาวจากอนาคตเข้ามาแทนที่ ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เธอต้องดูแลลูกแฝดสามวัย 7 ขวบที่เคยหวาดกลัวเธอ อีกทั้งยังต้องเผชิญกับศัตรูรอบด้าน ไม่ว่าจะเป็นญาติพี่น้องที่หวังแย่งชิงทรัพย์สิน หรือขุนนางทรงอำนาจที่คิดว่าหญิงหม้ายเช่นเธออ่อนแอและพร้อมจะถูกกำจัด แต่เธอซึ่งมาจากยุคอนาคต กลับใช้สติปัญญา ความรู้ และความอ่อนโยน เอาชนะอุปสรรคเหล่านั้นไปทีละอย่าง

"ถ้าเธอไม่นอนกับฉัน เธอก็จะกลายเป็นศพอยู่ตรงนี้...ต้องการแบบไหนก็เลือกมา..." "ฉัน...ฉันจะยอมนอนกับคุณ แต่คุณต้องปล่อยฉันไป ตกลงไหมคะ" "อืม..ทีนี้ก็ไปนอนแก้ผ้าแล้วอ้าขารอฉันที่เตียงได้แล้วไป...ไปสิ " เมื่อหนุ่มนักธุรกิจที่ผันตัวเองมาทำบ่อนคาสิโนจนกลายเป็นมาเฟียที่มีอิทธิพล ทำให้ชีวิตเขาได้ลิ้มลองผู้หญิงจากหลายเชื้อชาติจนเขารู้สึกเบื่อเซ็กส์แบบสุดๆ เพราะมันไม่มีความน่าตื่นเต้นหรือความเร้าใจเลยสักนิด เพราะผู้หญิงทุกคนที่เจอเขาก็ล้วนแต่คลานเข่าขึ้นเตียงของเขาเพราะเงินกันทั้งนั้น แต่มันไม่ใช่กับแม่นักข่าวสาวคนนั้น คนที่ทำให้เซ็กส์บนเตียงของเขากลับมามีความร้อนแรงดุเดือดอีกครั้ง แต่มันก็กลายเป็นแค่วันไนท์สแตนเพราะเช้ามาเธอก็หนีหายจากเขาไป....เขาส่งคนตามหาเธอเท่าไหร่ก็ไม่เจอ....แต่วันหนึ่งเธอกลับโผล่เข้ามาอีกครั้งในฐานะน้องสาวของพาร์เนอร์ทางธุรกิจที่ทรยศเขา เขาจึงใช้เธอมาเป็นผู้หญิงขัดดอกชั่วคราว รอให้พี่ชายเธอหาเงินมาใช้หนี้เขา แต่พอถึงเวลาที่เขาต้องปล่อยเธอไป...เขากลับไม่รู้เลยว่าเขาได้ปล่อยเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาไปกับเธอด้วย...

เจียงซุ่ยฮวน สุดยอดอัจฉริยะแห่งวงการแพทย์ ได้ข้ามภพมาสิงร่างองค์หญิงผู้กำลังตั้งครรภ์และถูกสั่งประหารชีวิต รูปโฉมงดงามถูกทำลายสิ้น ซ้ำยังถูกโยนทิ้งในป่าช้า! นางในชุดเปื้อนเลือด กลับคืนสู่เมืองหลวงอีกครา ขอหย่าขาดจากองค์ชายผู้ทรยศ และเปิดโปงใบหน้าที่แท้จริงของน้องสาวผู้ชั่วร้าย ประจานพ่อแม่ผู้ลำเอียง... เพื่อหาเงินเลี้ยงดูลูกน้อย นางเปิดร้านเสริมความงามแห่งแรกของเมืองหลวง ธุรกิจรุ่งเรือง เงินทองไหลมาเทมาดั่งสายธาร ยามที่นางยุ่งอยู่กับการทำมาหากินเลี้ยงลูก องค์ชายผู้ไม่เคยสนใจสตรีใด กลับค่อย ๆ เข้ามาใกล้ชิดนาง สามปีต่อมา โรคระบาดร้ายแรงอุบัติขึ้น นางจึงใช้วิชาแพทย์อันเป็นเลิศช่วยชีวิตผู้คนไว้มากมาย องค์ชายผู้ทรยศสำนึกผิด คุกเข่าขอขมา แต่กลับถูกองค์ชายผู้เป็นอาแทงทะลุร่างด้วยดาบเสียแล้ว "เห็นเด็กน้อยข้างกายนางหรือไม่? เขาเป็นลูกของข้า"

“หมายความว่ายังไงคะ!” “อย่างที่เธอเข้าใจ” “!!!!” “เธอเป็นสินค้า ..ของฉัน” “..ไม่จริง! ไม่จริ๊งงง!!!!” ร่างบางร้องจนสุดเสียง ก่อนจะหมดสติและล้มฟุ้บลงกับพื้น ส่วนร่างสูงที่ยืนอยู่ในห้องก็ไม่ได้สะทกสะท้านอะไร เขาเดินไปช้อนร่างบางขึ้นจากพื้น หยาดน้ำตาใสๆทำให้สายตาคมๆของเรียวมองค้าง.. นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจอผู้หญิงที่ถูกครอบครัวนำมาขายให้กับเขา แต่เป็นครั้งแรกที่เห็นหญิงสาวกรีดร้องด้วยความเสียใจจนเป็นลมล้มฟุ้บไปอย่างนี้

[เกิดใหม่+ตามภรรยาถึงเตาเผา] เพียงคืนเดียวอันน่าขมขื่น เธอจึงได้ให้กำเนิดลูกสาว และทะนุถนอมเลี้ยงดูดั่งแก้วตาดวงใจ แต่ซิงจือเหยียนกลับโยนเธอทิ้งเหมือนขยะ แล้วทุ่มเททั้งหัวใจไปให้ลูกชายของรักแรก ปล่อยให้เด็กคนนั้นเหยียบย่ำลูกสาวของเธอเพื่อไต่เต้าขึ้นไป ในวันครบรอบ 7 วันหลังลูกจากไป ซิงจือเหยียนจัดงานแต่งงานสุดหรูอลังการให้กับรักแรก เขาและลูกชายของรักแรกแต่งตัวหรูหรา ร่วมเป็นเด็กโปรยดอกไม้ในงานแต่ง แต่ลูกสาวของเธอกลับไม่มีแม้แต่เงินจะซื้อที่ฝังร่างน้อย ๆ เธอกอดโกศกระดูกของลูกสาวเอาไว้แน่นแล้วกระโดดลงทะเล ในขณะที่ซิงจือเหยียนกับรักแรกเพิ่งจะเข้าเรือนหอ ... เมื่อได้เกิดใหม่อีกครั้ง เธอก็ได้สติ และเป็นฝ่ายออกห่างจากซิงจือเหยียนเสียเอง ชาติที่แล้ว เธอเหมือนตัวตลกที่คอยกระโดดโลดเต้นอยู่ระหว่างซิงจือเหยียนกับรักแรก แต่ก็ไม่อาจแลกมาซึ่งความสงสารหรือการปกป้องใด ๆ ชาตินี้ การที่ซิงจือเหยียนกับรักแรกจะกลับมาคบกันอีกครั้ง เธอกลับยกมือขึ้นเห็นด้วยในทันที ชาติที่แล้ว รักแรกของเขาใช้ร่างไร้ลมหายใจของลูกสาวเธอไต่เต้าขึ้นไป ชาตินี้ เธอจะเอาคืน ตาต่อตา ฟันต่อฟัน และเปิดโปงตัวตนที่แท้จริงของรักแรกนั้นต่อหน้าผู้คนทั้งหมด ชาติที่แล้ว คนเดียวที่เธอรักคือซิงจือเหยียน รักเดียวใจเดียว ดั่งผีเสื้อที่พุ่งเข้ากองไฟ ชาตินี้ เธอจะหันมองผู้ชายอื่นบ้าง โดยที่ไม่มีซิงจือเหยียนอยู่ในสายตา ซิงจือเหยียนนั่งคุกเข่าด้วยดวงตาแดงก่ำ อ้อนวอนขอแค่เธอหันกลับมามองเขาอีกครั้งแม้เพียงเสี้ยววินาที

วินทร์รักลูก...แต่เขาเกลียดเธอซึ่งเป็นแม่ของลูก “เธอเลี้ยงลูกคนเดียวได้?” “น่าจะได้นะคะ” ณิชาบอกอย่างไม่แน่ใจ เพราะลึก ๆ แล้วเธอก็แอบรู้สึกหวั่น ๆ อยู่เหมือนกัน “ถ้ามีปัญหาอะไรให้รีบโทร. หาฉัน เข้าใจไหม” “ค่ะ พี่วินทร์ไม่ต้องเป็นห่วง” หญิงสาวรีบรับคำด้วยรอยยิ้มดีใจ ทว่าวินาทีต่อมารอยยิ้มนั้นก็พลันหายไปจากใบหน้างาม เมื่อได้ยินเขาพูดประโยคต่อมา... “ฉันเป็นห่วงลูก อย่าเข้าใจผิดว่าฉันจะเป็นห่วงเธอ”