แฟนฟิคเรื่องไหนที่นำชอลิ้วเฮียงไปตีความใหม่แล้วโดนใจ?

อวิ๋นซือ ดรุณีน้อยวัยสิบห้าขึ้นเกี้ยวสีแดงที่มีบุรุษแปดคนหามเข้าสู่สกุลหลัน พร้อมด้วยตำแหน่งฮูหยินใหญ่ที่ตบแต่งอย่างสมฐานะ หลันชิง มอบทุกสิ่งที่ปรารถนา ทว่าหนึ่งเดียวที่มิอาจให้คือความรัก เป็นภรรยาเอกแล้วอย่างไร เมื่อในใจสามีนางยังสู้อนุคนหนึ่งไม่ได้ด้วยซ้ำ ในวัยสิบเจ็ดนางจึงก้าวเท้าออกจากสกุลหลันพร้อมหนังสือหย่า สิ้นรักตัดวาสนาสายใยสามีภรรยาแต่เพียงเท่านี้ ตำแหน่งฮูหยินใหญ่มิใช่สิ่งที่นางปรารถนา ฮูหยินเพียงหนึ่งเดียวต่างหากที่ฝังใจ ทว่าเส้นทางใหม่ของชีวิตกลับมีบุรุษรูปงามชาติตระกูลดีอย่าง ฉิงเหวินฟู่ เข้ามา แม้มีบุพเพแต่ถ้าไร้วาสนาก็มิอาจบรรจบ ในเมื่อมีโอกาสไยนางจะมิให้ความปรารถนาดั่งคู่ยวนยางเป็นจริงเล่า

วันนั้น พ่อแม่และพี่สาว ทั้งหมดทำงานอยู่ต่างประเทศ บอกกับฉันกะทันหันว่า ฉันเป็นลูกของมหาเศรษฐีที่มีทรัพย์สินเป็นล้าน ล้านดอลลาร์!เจอรัลด์ ครอว์ฟอร์ด: ฉันเป็นคนรวยรุ่นที่สองงั้นหรือ?

มีน สาวดวงซวยที่อยู่ ๆ ก็ถูกดึงวิญญาณไปยังปรโลก เหตุการณ์ครั้งนี้เป็นความผิดพลาดอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อกลไกแห่งชีวิตเกิดขัดข้องทำให้ทุกอย่างแปรปรวน เจ้าแห่งปรโลกจึงขอโทษและรับผิดชอบเรื่องทั้งหมดด้วยตนเอง เพื่อจะได้เฝ้าดูพระรองและส่งเขาไปให้ถึงปลายทางของตอนจบ มีนจึงเลือกที่จะไปเกิดใหม่ในมังงะเรื่องโปรดแทนการกลับเข้าร่างเดิม เจ้าแห่งปรโลกเห็นว่าสิ่งที่ขอไม่ได้มากเกินไปจึงได้ตอบตกลงแล้วส่งเธอไปยังที่ชอบ ๆ แต่เอ๊ะ! เหตุใดไม่เหมือนที่คุยกันไว้ ไฉนท่านส่งข้ามาเป็นตัวประกอบที่ต้องตายด้วยมือพระรองเล่า... . . . “เลิกกั๊กแล้วรักก่อนนะ... ตะ ๆ เตงมาได้ไง” ทว่าเมื่อเปิดประตูห้องได้ก็ถึงกับยิ้มค้าง เมื่อมีใครอีกคนนั่งไขว้ขากอดอกอยู่บนเตียงนุ่มคอยท่าอยู่ก่อนแล้ว ดาบที่กอดอยู่นั่นก็ไม่น่าไว้ใจเอาเสียเลย เกรงว่าจะลอยมาบั่นคอได้ทุกเมื่อ แล้วยังรอยยิ้มอีกเล่าเพียงเท่านี้ก็ทำเอาขนหัวลุกซู่ “ฮึ! กลับมาสักทีนะ ข้าก็นึกว่าจะเอาแต่เต้นแร้งเต้นกาไม่ยอมกลับบ้านเสียอีก” **เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ เป็นเพียงสิ่งที่สมมุติขึ้น ทุกตัวละครทุกเหตุการณ์ไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น**

แต่งงานมาสามปี สามีไม่เคยแตะต้องตัวเองเลย แต่กลับระบายความเครียดในยามค่ำคืนกับรูปภาพน้องสาวของเธอ หลินโยวหรานบังเอิญเห็นในมือถือเข้าก็ได้รู้ว่า ที่เขาแต่งงานกับเธอ ก็เพื่อแก้แค้น เพราะเธอคือทายาทตัวจริง ที่แย่งตำแหน่งไปจากน้องสาวที่เป็นทายาทตัวปลอม หลินโยวหรานเสียใจอย่างมาก จึงกลับไปอยู่กับพ่อแม่บุญธรรม แต่ไม่นึกเลยว่าโป๋ซือหานจะบ้าคลั่ง ตามหาเธอไปทุกหนทุกแห่ง

"คบเพื่อนกลุ่มนั้นนานแค่ไหนแล้ว ทำไมฉันไม่รู้" ภูพิงค์ก้าวขาขึ้นเตียงบ้าง สอดตัวเข้ามาในผ้าห่มผืนเดียวกัน เหมือนผัวเมียกันเป๊ะ! "คบนานแล้ว ผมสั้นๆ เซ็กซี่ๆ ชื่อกะเพรา ผมยาวๆ ลอนๆ ชื่อของขวัญ เพื่อนสนิทฉันนิสัยดีทั้งคู่" "แล้วโสดแพ็กคู่ปะ?" "อยากโดนเข่าคู่กระแทกหน้าปะภู อดอยากนักก็ไปหากินไกลๆ เถอะไป" "เกรี้ยวกราดนี่หึงใช่ไหม?" หนุ่มหล่อยักคิ้วอย่างสบายใจ ทว่าคำพูดที่ดังขึ้นใหม่กลับทำให้เขาหน้าตึง "ไม่หึง มึงมีใหม่ก็แค่ไม่ต้องมีกู!"

อิงไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวเองจะมานอนอยู่บนเตียงโดยมีชายสองคนที่ไม่ใช่แฟนตัวเองขนาบซ้ายขวา ในขณะที่บอยแฟนตัวดีนั่งเป็นผู้ชมอยู่ที่โซฟาด้านข้าง เรื่องราวทั้งหมดมันเริ่มต้นจากความอยากรู้อยากลอง