22 March Zodiac

Meet a beautiful lady and brave who named Sheena Ramos a lady of full of love. Palagi siyang nasasangkot sa gulo dahil sa ipinagtatanggol niya ang kanyang sarili. She is now 22 years old,malaya na niyang nagagagawa ang anumang gusto niyang gawin sa buhay. Subalit sa isang gabi ay hindi niya inaasahan na merong mangyayari na babago sa buhay niya. Gino Fernandez Montejero a handsome and serious man and the one and only heirs of the company "EMPIRE". And now he is a professional CEO. Malakas ang appeal niya kaya madalas siyang pinag aawayan ng mga kababaihan, pero meron ng nag mamay ari ng kaniyang puso si Cindy Morales,engage na sila at magkakaroon na ng anak. Pero sa isang gabi ay meron siyang nakatalik na babae na si Sheena,parehas nilang hindi kilala ang isa't isa,dahil parehas nga silang walang alam sa nangyari. At sa pagtatalik na iyon ay merong nabuong sanggol. Sa gabing iyon ay may nalaman si Gino na kritikal ang buhay ng kaniyang fiancee at ang mas malala ay nalaman nitong wala na ang kaniyang magiging anak. Pero dahil meron siyang kapatid na prosecutor na si Ethan Montejero ay hindi siya nahirapan na matuklasan kung sino ang pumatay sa magiging anak sana nila ni Cindy,at iyon ay si Sheena Ramos. Magkaroon kaya muli ng pagkakataon na magkita sila Gino at Sheena? Makilala kaya nila ang isa't isa? Ano kaya ang mangyayari kapag nalaman ni Gino na buntis pala si Sheena at siya ang ama,ngayong pinatay naman nito ang magiging anak sana nila ng kaniyang fiancee?

田中美月は派遣家政婦として働く22歳。真面目で質の高い仕事ぶりが評価されていた。 そんなある日、特別な仕事が舞い込んでくる。 それは日本有数の大企業グループの御曹司、鳥羽翔吾の住み込み家政婦になるというもの。 翔吾は当初、美月に冷たい態度を取り続けるが、彼女の整える温かい家に少しずつ心を開いていく。 だが翔吾は大きな問題を抱えていた。政治家である父の基盤固めのために、望まぬ政略結婚を強いられていたのだ。 「美月さん。君に頼みがある。結婚の話が白紙になるまで、俺の婚約者のふりをしてくれないだろうか？」 思いもよらぬ提案に、美月の運命が大きく動き始めた。

"Alin, suamiku mengidap infertilitas, jadi kami tidak bisa mendapatkan keturunan." Itulah penggalan pesan masuk sebelum tersadar atas kejadian yang mengubah hidup gadis berusia 22 tahun bernama lengkap Zaylin Aimee. Malam laknat setelah menyaksikan langsung sang pacar berselingkuh dengan rekan kerjanya sendiri berhasil membuat Alin sakit hati dan tidak sengaja meminum minuman beralkohol sehingga membuatnya dalam keadaan setengah mabuk. Kaizen Calix yang tidak sengaja berpapasan dengan Alin pun menolong gadis yang hampir kehilangan kesadaran itu dan membawanya ke hotel karena tidak tahu rumah Alin. Namun, saat di hotel, Alin yang masih setengah sadar dan begitu sangat sakit hati, terus saja menangis, Zen yang tidak tega pun menemaninya sepanjang malam hingga kejadian yang tidak diinginkan pun terjadi. Alin pikir itu hanya kesalahan dan dirinya tidak akan hamil karena Gaurika mengatakan bahwa suaminya tidak bisa menghasilkan keturunan, tapi ternyata tidak. Secara tiba-tiba tanda-tanda kehamilan mulai muncul! Alin yang tidak bisa percaya dengan apa yang dialaminya itu membuatnya harus berjuang untuk menutupi semuanya baik dari keluarga, sahabatnya dan sang ayah dari bayi dalam kandungannya. Hingga akhirnya perut yang semakin membesar membuatnya tidak bisa mengelak dengan apa yang terjadi. Alin yang menolak untuk menggugurkan kandungannya karena dia pikir bayi itu tidak bersalah atas apa yang dilakukannya, membuatnya harus pergi dari rumah dan memulai kehidupan baru seorang diri di desa yang baru. Namun takdir berkata lain, Zen secar tiba-tiba harus pindah tempat kerja dan bertemu kembali dengan Alin dan anak lelakinya yang telah berusia 5 tahun, hingga mengubah segalanya.

"Boss.. Boss please forgive me! I was drunk so I thought she was one of the clan's whóre I swear I didn't know she was yours" The man begged like his life depended on it. "Which hand did you use to touch her" Aurelio spoke calmly. "My.. My... L-Left-" He wasn't chanced to finish his sentence when Aurelio cut off his left hand completely. Blood splashed on his cheek as it began bumping out of the man's hand. "Aarrrgghh!!!" The agonizing cry from the man echoed in the room as he peed on himself. Aurelio turned to Amour who looked horrified with the scene she just witnessed. His hands found his way to her neck and he gripped it tightly, bringing her face close to his so he could have a clear view of the terrified look on her face. "This.. Is just the highest level of my kindness compared to what I can do. Remember this, you're mine! Mine to touch, mine to fuck, mine to do whatever I want with... No one else... But me" A drop of tear fell from Amour's eyes. •••• Aurelio Giovanni is the second in command of THE DARK BULLS, one of the biggest mafia empire in Los Angeles, he's the underboss He ruthless, to him "second chance" doesn't exist in his vocabulary Just like air, one never knows his next move. He can be as calm as a gentle breeze but the next minute, a raging hurricane What happens when he sets eye on 22 years old Amour who's just curious to discover the world around her? How did both of them meet? What happens when Aurelio claims Amour as his possession? Will Amour ever escape from his déadly clutches? Or not? What if there's more to it than what meets the eye?

Après avoir annulé pour la 88 fois notre mariage, j'ai appelé mon associé pour lui annoncer ma décision : « Je me porte volontaire pour le développement du marché en Hériville. » Sa voix stupéfaite a résonné à l'autre bout du fil : « Tu es sûre ? Ce projet nécessite un engagement de dix ans sur place. Tu viens de te marier, ton mari est d'accord pour une séparation immédiate ? Et tes parents ? Ton plus grand rêve n'était-il pas de rester à leurs côtés ? » Fixant l'église vide, j'ai ri amèrement : « Le mariage a encore été annulé, de quel mari parles-tu ? Quant à mes parents, Claudine leur suffit. » Après un silence, l'homme a fini par acquiescer : « D'accord. Prépare-toi, tu pourras partir demain. » Raccrochant, j'ai laissé mes larmes couler sur ma robe de mariée. Oui, en ce jour qui aurait dû être le plus heureux de ma vie, Claudine Sadoul, ma sœur adoptive, avait encore tenté de se suicider à cause de sa dépression. Et une fois de plus, Gauthier Lortis, mon futur époux, avait annulé notre mariage. Je l'avais regardé, épuisée et désespérée : « C'est la 88 fois. » Rempli de remords, il avait baissé la tête pour me cajoler : « Accorde-moi encore un peu de temps, Léone. Tu sais bien que depuis cet accident, Claudine est si fragile… J'ai tellement peur qu'elle fasse une bêtise. Cette fois, je vais avoir une conversation claire avec elle. Ensuite, nous officialiserons notre union, immédiatement. » Mes parents, indifférents à mon chagrin, avaient insisté : « Léone, laisse Gauthier partir. Si Claudine n'avait pas été kidnappée à cause de toi, elle ne souffrirait pas de dépression. L'empêcher d'aller la sauver, c'est vouloir sa mort ? » « Comment peux-tu être aussi égoïste ? Ton mariage est-il plus important que sa vie ? » Ces reproches, je les avais entendus maintes fois. Auparavant, je m'étais défendue. Mais cette fois, j'étais restée silencieuse. Puisque mon fiancé et mes parents me rejetaient et ne me faisaient pas confiance, je disparaîtrais de leur monde !

Ma sœur aînée, qui avait toujours détesté les études, a soudain déclaré vouloir passer l'examen d'entrée à l'université. Elle est même allée jusqu'à demander à nos parents de me marier avec le fils d'un haut gradé, afin d'obtenir l'argent pour financer sa scolarité. À ce moment-là, j'ai compris qu'elle aussi s'était réincarnée. Dans ma vie précédente, elle avait toujours pensé que les études ne servaient à rien. À peine diplômée du lycée, elle s'est mariée avec le fils d'un chef militaire venu avec le don généreux. Mais plus tard, lorsque Cédric Blanc a été muté dans une région reculée, elle a trouvé l'environnement trop rude et a refusé de le suivre. De mon côté, je travaillais pour financer mes études, j'ai obtenu mon diplôme et j'ai décroché un emploi stable dans la fonction publique : je suis devenue une véritable citadine au sens plein du terme. Pendant ce temps, ma sœur, installée dans la zone militaire, profitait de l'autorité de son beau-père pour toucher des pots-de-vin. Cette conduite a entraîné une enquête des supérieurs, qui a fait tomber son beau-père de son poste. Elle a finalement été chassée par sa belle-mère. Divorcée, elle a ensuite été dupée et entraînée à Paris pour spéculer en bourse. Quand le marché s'est effondré, elle a perdu non seulement tout, mais aussi les économies de retraite de nos parents. À bout de ressources, elle s'est accrochée à moi. Un jour, armée d'un couteau, elle m'a contrainte à lui remettre toutes mes économies et ma maison pour « relancer sa vie ». Dans la lutte, elle m'a poignardée douze fois. Je suis morte, vidée de mon sang. Quand j'ai rouvert les yeux, ma sœur exigeait de nos parents qu'ils me marient à Cédric. Cette fois-ci, j'ai accepté avec joie — et j'ai abandonné mes études sur-le-champ.

侯爵家のティー（テイワズ）は、五人の兄に囲まれ大切に育てられてきた。 しかし、婚約者から突然の婚約破棄。 その日父親から家族の真実が告白される。 「この家には血の繋がらない兄がいる」 その日から始まる兄たちからの熱烈なアプローチ！ 家族の絆を信じたい気持ちと、芽生えてしまった新たな感情の間で心が揺れる。 長男＊ヘルフィ 銀髪赤目　22歳 「俺様が誰より甘い想いをさせてやる」 二男＊ロタ 黒髪青目眼鏡　21歳 「自分があなたを守ります」 三男＊エイル 金髪緑目　19歳　画家 「あはは。俺の本気を見せてあげよう」 四男＊ルフトクス 茶髪金目　18歳 「おれと一緒に逃げようか？」 五男＊フォルティ 紫髪赤目　17歳 「僕があなたをエスコートします」

"Mas, ayo kita bercerai!" Sebaris kalimat itu meluncur dengan lugas dari mulut, Jasmine Adrielle Zivanna (22 tahun). Pagi ini tepat 48 jam mereka baru saja melangsungkan pernikahan, tapi dengan beraninya Zee menggugat Kayvandra Shawn Dirgantara (27 tahun) untuk berpisah. "Jangan bercanda, nggak lucu, Zee." Timpal pria yang masih membiarkan letak resleting celananya terbuka. Kay tertawa geli, ia menggeleng kecil sambil berkacak pinggang di tepi ranjang. "Aku serius, Mas." Jawab Zee sambil memegang erat ujung selimut yang membungkus tubuhnya hingga bagian dada. Ya. Mereka adalah sepasang pengantin baru, dan mereka telah melewati malam pertama dengan penuh cinta yang membara. "Aku sudah memenuhi kewajibanku padamu, Mas. Kamu senang kan sudah mendapatkan bukti jika aku masih perawan. Lagi pula nggak lucu kalau sampai orang lain tahu, janda Kayvandra Shawn Dirgantara, pemilik perusahaan garmen ternama .... masih virgin." Zivanna, perempuan muda itu pasti memiliki alasan kuat saat menginginkan perpisahan secara sadar. "Kamu sudah gila, Zee?" raut wajah Kay berubah tidak santai, ia menurunkan bahunya perlahan. "Iya, aku memang sudah gila, Mas. Oleh karena itu cepat talak aku sekarang untuk menyudahi kegilaan ini!" Perempuan berkulit putih bak batu pualam dengan rambut kemerahan tergerai sepunggung itu menatap tajam presensi Kay yang mati-matian sedang menahan emosinya. Tapi kenapa Zivanna mendadak memutuskan untuk mengambil jalan perceraian ketika mereka baru saja melewati malam pengantin 48 jam dengan penuh gelora? Apa yang sebenarnya sudah terjadi dengan perempuan yang selalu dipandang Kay adalah wanita termanis dan lemah lembut itu? Kenapa sekarang Kay melihat Zee menjadi sosok tegas dan penuh percaya diri?

Si Dolores Roman, 22, ay pasan ang bigat ng mundo. Siya ang nag-aalaga sa nakababatang kapatid na may malubhang sakit, at dahil sa hospital bills at utang, halos hindi na siya makahinga. Pagod ‘man siya, pero hindi sumagi sa isip ang pagsuko. Gagawin niya ang lahat para sa kapatid—kahit pa napakahirap. Devon Valderama—mayaman, tahimik, at matagal nang may lihim na pagtingin kay Dolores. Lihim niyang sinusuportahan ang pag-aaral ni Dolores, at nang humiling ang kanyang lola na makita siyang masaya at may asawa bago ito mamaalam, naisip niyang ito na ang pagkakataong mapalapit kay Dolores. Inalok niya si Dolores ng isang contract marriage: isang taon silang magpapanggap bilang mag-asawa para mapasaya ang kanyang lola. Kapalit nito, sasagutin niya ang lahat ng utang ni Dolores at gastusin sa gamutan ng kapatid. Nag-alinlangan si Dolores, pero pumayag para sa kapatid. Ang usapan: walang feelings, walang komplikasyon. Pero habang magkasama sila, unti-unting nahulog ang loob nila sa isa’t isa. Si Dolores, naantig sa kabutihan ni Devon. Si Devon, lalong minahal si Dolores. Hanggang sa bumalik ang ex-fiancée ni Devon, gustong bawiin siya. At si Dolores, nalaman ang totoo—na matagal na pala siyang mahal ni Devon, at ang kasal ay paraan para mailapit siya rito. Nasaktan si Dolores sa katotohanang itinago ni Devon, kaya siya ay lumayo. Pero inamin ni Devon ang lahat—na totoo ang lahat ng ginawa niya dahil mahal niya si Dolores. Sa huli, si Dolores ang bumalik—hindi dahil kailangan niya ng tagapagligtas, kundi dahil natutunan niyang tanggapin ang pagmamahal ng taong handang lumaban kasama niya. No contract and secrets - just love.

Avant mes dix-huit ans, j'avais été la princesse adorée de la famille Moreau. Tout cela a changé le jour de mon dix-huitième anniversaire, lorsque mon père a ramené à la maison une orpheline du nom de Catherine. « Elle a besoin d'un foyer, » a dit mon père. « Tu t'occuperas d'elle, comme d'une sœur. » À partir de ce moment, rien n'était plus pareil. Mon frère, qui m'adulait autrefois, est devenu froid et distant. Et mon fiancé… son amour pour moi a semblé se réduire de moitié du jour au lendemain. La famille a loué Catherine pour sa douceur et son obéissance, la qualifiant de bien meilleure fille que moi, comme leur propre chair et sang. Après avoir été mise de côté pour Catherine trop de fois, j'ai craqué enfin et ai attrapé la manche de mon père. « Le lien du sang ne signifie-t-il rien du tout ? » La fureur de mon père s'est enflammée. Il a caché une Catherine en larmes derrière lui, et devant tous les membres de la famille, il m'a giflée violemment. « Espèce de déchet égoïste. J'aurais préféré ne jamais t'avoir. » « Tu as coupé l'honneur de cette famille, » la voix de mon frère, Marco, était aussi froide qu'une lame. « Va-t'en. » Et mon fiancé, Vincent, m'a regardée avec déception. « Pourquoi a-t-il fallu que ce soit toi ? Pourquoi n'ai-je pas été fiancé à Catherine depuis le début ? » Ils pensaient que je me prosternerais à leurs pieds, comme je l'avais toujours fait. Mais je n'ai dit rien. J'ai marché simplement vers le coffre-fort de la famille, en ai retiré les documents officiels, et ai tracé une seule ligne à travers mon nom. J'ai retiré la bague de fiançailles de mon doigt et l'ai déposée sur la table. J'ai donné à Catherine tout ce qu'ils pensaient que je ne méritais pas. Après tout, il ne me restait que quelques jours à vivre. Mais ils ne savaient pas alors qu'au milieu des ruines de la famille Moreau, un jour, ils se retrouveraient à genoux sous la pluie, implorant mon retour.