A Weekend Alone Chapter 25

เพราะความใส่ใจ(เรื่องชาวบ้าน) พลอยสวยเลยบังเอิญได้เห็นหน้าของบอสที่ตำรวจกำลังตามตัวโดยบังเอิญ เธอเลยต้องซ่อนตัวเพื่อความปลอดภัย แต่ทำไมสถานที่ที่เธอต้องซ้อนตัวต้องเป็น “ไร่สิงห์ศิลา” ไร่ของแฟนเก่าเธอ

"Let’s go on a proper date, with flowers and candles, his lips twitched in a cocky smile, he leaned in forward, inhaling my scent like a drug he was addicted to. “And then what?” I replied, quivering. His lips were too distracting as they stood dangerously close to mine. "We can pretend to get to know each other if you want. And after that, I can fuck you senseless." Looking up to meet his dark gaze. I swallowed hard, I had only two choices, but whichever I chose, I knew I was screwed. Zach always knew his mate was out there, but at 25, after searching every pack, he had nearly given up hope. Then came Nicole, on the run from a broken past, scarred by betrayal after a humiliating scandal with her crush who sinisterly released a sex tape of her that would haunt her for life. She’s sworn never to trust any man, but destiny had other plans. What happens when the one person you’re meant to love is the last person you think you can trust?

The doctor said I only had three days left to live. Acute liver failure. My only hope was an experimental clinical trial. It was extremely risky, but had the faintest sliver of a chance to survive. But my husband, David, gave the last available spot... to my adopted sister, Emma, also my daughter’s godmother. Her condition was still in its early stages. He said it was the "right decision," because she “deserved to live more.” I signed the papers to forgo treatment and took the high-dose painkillers prescribed by the doctor. The cost? My organs would shut down, and I would die. When I handed over the jewelry company I’d poured my heart into, along with all my designs, to Emma, my parents praised me, saying, “Now that’s what a good big sister should do.” When I agreed to divorce David so he could marry Emma, he said, “You’ve finally learned to be understanding.” When I told my daughter to call Emma ‘Mom,’ she clapped her hands and said, “Emma is such a gentle and kind mother!” When I gave all my assets to Emma, everyone in the family thought it was only natural. No one noticed anything was wrong with me. I’m just curious. Will they still be able to smile when they find out I'm dead?

Amelia Calista seorang gadis penderita fobia sosial (ANTROFOBIA) yang membuat dia kesulitan untuk berinteraksi dengan orang lain, terlalu takutnya dia berada di keramaian orang, hingga bisa membuat dia pingsan dan muntah-muntah. Dayva Alfaro seorang laki-laki yang telah di khianati oleh pacar dan sahabatnya. Pertemuan Amel dan Dayva berawal dari sebuah kesalahan yang di lakukan oleh Amel, yang membuat Amel harus menerima sepuluh permintaan Dayva. Apa saja sepuluh permintaan Dayva? Apakah yang menyebabkan Amel memiliki fobia? Dan Apakah fobia Amel bisa sembuh?

"ฉันไม่ต้องการเด็กเพิ่ม ที่มีอยู่ก็เพียงพอแล้ว..." พรึ่บ! ชุดเกาะอกสีดำที่เคยอยู่บนตัวร่วงลงไปกองกับพื้นทันทีที่ได้ยินคำปฏิเสธ ในตอนนี้บนกายขาวผ่องเหลือเพียงแค่แพนตี้ตัวจิ๋ว และสติกเกอร์ปิดเม็ดบัวสีหวานเท่านั้น "ไม่ต้องการจริงๆ หรือคะเสี่ย?" "แก้ผ้าให้ดูขนาดนี้ จะให้ฉันตอบว่าอะไรล่ะ?" พิธานขยับกายเล็กน้อยเพื่อระบายความอึดอัดจากส่วนกลางลำตัวที่เริ่มขยับขยาย "มาสิ... ลองทำให้ฉันพอใจดู เผื่อว่าฉันจะเปลี่ยนใจ รับเลี้ยงเธออีกคน"

BLURB .... nonymous 2:0: How does it feels like to drown?, To be covered not in water, but with the blood of this damn life.. I have experienced that, and trust me when I say am an expert on everything that's bad, you name it: Murder, bullying, depression... Everything!, and I had decided to live with that...Oh god, I was fine living that way and literally thought that would be how the last years of my university would go, but fuck, I was so damn wrong immediately he appeared along, the pest, and the dumbass roommate, I have never wanted: That dickhead, LUCAS! LUCAS: As a student who won a scholarship during his third year to a new university, life's gonna be pretty hard, meaning I would have to catch up with the notes, lectures blah blah blah (You know the rest), but what I actually cared about was to make friends, get along with my new roommate, and graduate happily like any other happy ever after, but what the fuck happened?... All my dreams immediately crashed down when I moved in and met him...The university demon, MY DEAR ROOMMATE! Note: This is a bl novel, not straight, and some parts are dark, but don't let it scare you away, cause what's a novel without romance and spice?....

Aku takut keramaian. Satu kata yang membuatku nyaman adalah 'menyendiri'. Suatu keadaan telah memberi trauma mendalam kepada hati ini. Penyesalan tak kunjung usai terus mengusik pikiran hingga aku mengurung diri.

"เป็นบ้าหรือไง จู่ๆ ก็มาแก้ผ้าให้ผู้ชายดู!" "เอ้า! ลุงไม่ได้จับหนูมาเพราะอยากทำแบบนี้เหรอ? แก้แค้นไง ลุงบอกว่าหนูทำลุงเสียอนาคต ลุงก็ทำให้หนูเสียอนาคตด้วยสิถึงจะสาสม" "เธอมันประสาท!! ใส่เสื้อผ้าเดี๋ยวนี้!!!"

เรื่องสั้นสำหรับผู้อ่านเฉพาะกลุ่ม เนื้อหามีทั้งความรักและตัณหาราคะของมนุษย์ เหมาะสำหรับผู้อ่านเฉพาะกลุ่ม

Sudah terlalu lama aku terbiasa menerima takdir sebagai wanita yang tidak sempurna, hingga Tuhan kemudian malah menggariskan sesuatu yang berbeda, yang bahkan nyaris tak bisa untuk kupercaya. Setelah 25 tahun, aku tak pernah menyangka jika kesempatan itu akhirnya hadir, rahimku dihuni sebuah kehidupan baru yang sebelumnya kuanggap musykil. Tapi segalanya menjadi sangat tidak mudah karena dia hadir di kala usiaku tak lagi muda. Bahkan kehidupan kami saat ini berada di titik nadir dengan carut marut ekonomi yang nyaris membuat kami terpuruk. Masihkah aku tetap bisa positif, bahkan di saat semua orang menyangsikan kehamilanku? Sementara orang-orang terdekat kami sudah memiliki rencana lain dengan segala milik kami yang masih tersisa, ketika aku dan suami berpulang. Rasanya 25 tahun dalam kemandulan membuat semua orang benar-benar menganggap aku tak akan pernah bisa menjadi seorang ibu.