Ai Novel Writing Software

Milla Rahmawati, gadis cantik berusia 20 tahun yang berasal dari keluarga sederhana. Terpaksa harus meminjam uang sebesar 200 juta kepada Jonathan duda berusia 35 tahun, beranak satu, pemilik cafe tempatnya bekerja. Tak disangka, Jonathan mengajukan sebuah syarat rumit untuk mendapatkan pinjaman itu. "Aku mau memberimu uang dua ratus juta gratis, dan kamu nggak perlu mengembalikannya. Tapi ada syaratnya," Jonathan menatap wajah Milla lekat-lekat. "Syaratnya apa Pak?" tanya Milla penasaran. "Menikahlah denganku, jadilah Ibu sambung yang baik untuk anak Perempuanku," sahut Jonathan singkat, padat dan jelas. Note : - Season 1 dari Bab 1- Bab 25 ( Tamat ) - Season 2 dari Bab 26 - Season 3 dari bab 46 -Slow up -Slow revisi -Harap berikan dukungan dan tinggalkan jejak setelah membaca Follow akun Good Novel author BalqizAzzahra Follow akun FB Author I'ts Follow akun IG Author Fatmawati1472 cover by' Ririichan 13

Adrianna Do you ever wish you were strong enough? I wish I wasn’t weak willed. That I actually could stand up to my family so I didn't have to betray the one person who truly loved me. The only man I ever loved. Now he's back for revenge, vowing to pull my entire family down. He doesn’t look at me the way he once did. His eyes are filled with hatred and disdain. Lance I want to hold Adrianna’s head under water. I want to kiss her till we both forget everything. I find it difficult to decide which I want more. More than anything, I want to bring her down. I want to see her suffer everything I suffered because of her. To watch her lying mouth beg for forgiveness. To see her beautiful, deceptive eyes glaze over with tears. I won't stop till I burn the Houston family legacy to the ground.

WARNING: THIS BOOK CONTAINS EXPLICIT AND MATURED CONTENT, BDSM, AND SOME VIOLENCE. Like it hot, messy, and deliciously forbidden? You’re in the right place. This collection of short erotica serves up pulse-pounding passion, taboo cravings, and fantasies that push every boundary. This isn’t sweet romance. This is hunger - raw, reckless, and intoxicating. Between these pages, you’ll find stolen moments, dangerous liaisons, and fantasies that should probably stay hidden. But where’s the fun in that? Consider this your invitation to indulge - no judgments, just pleasure. Read at your own risk.

⚠️SPG  "Bulag na Pagmamahal: Ang Kwento ni Rheana Belmonte" Si Rheana Belmonte, 20 taong gulang—bulag, ngunit marunong magmahal. Sa kabila ng kanyang kapansanan, ibinuhos niya ang buong puso sa lalaking inakala niyang tagapagtanggol niya... si Darvey Gonsalo. Pero ang pag-ibig na inaakala niyang kanlungan, unti-unting naging impyerno. Nang dumating sa buhay nila si Cindy Buena, unti-unting naglaho ang halaga ni Rheana. Sa mismong tahanan nilang mag-asawa, nasaksihan niya—harapan—ang kababuyang ginagawa ng kanyang asawa’t kabit. Sa harap ng lipunan at ng pamilya ni Darvey, ibinaba siya sa pagiging isang katulong—walang karapatan, walang boses, at lalong walang dignidad. Ang masakit? Hindi lang siya binulag ng kapalaran, kundi pati ng pag-ibig. Hanggang kailan mananatiling martir si Rheana Belmonte? Lalaban ba siya sa sistemang sumira sa kanya—o mananatili siyang bulag habang tuluyang nilalamon ng karimlan ang kanyang mundo?

“Pipay!” galit na sigaw ng aking madrasta mula sa kanyang silid habang abala sa pag-aayos ng kanyang mukha. Halos magputok ang ugat sa kanyang leeg, na para bang ako ang dahilan ng lahat ng problema niya sa buhay. “Bakit po, Madam?” mahinahon kong sagot habang tuloy sa paglalampaso ng sahig. “Madam”—iyon ang itinawag niya sa akin mula pa noong una, at dahil sa takot, hindi ko na rin inusisa kung bakit. Ako nga pala si Piazza Fontana Vega, o mas kilala bilang Pipay. Dalawampu’t dalawang taong gulang na ako, ngunit hanggang Grade 5 lang ang naabot ko. Natigil ako sa pag-aaral noong mag-asawa muli ang aking ama. Simula noon, naging parang alipin na ako ng aking madrasta. Araw-araw, pareho lang ang eksena sa bahay. Ako ang gumagawa ng lahat ng gawain habang si Madam at ang kanyang anak na si Claire ay nag-e-enjoy sa luho ng buhay. Pero kahit ganoon, may lihim akong pangarap. Minsan, sa mga tahimik na gabi, iniisip ko kung darating ba ang araw na makakawala ako sa ganitong sitwasyon. “PIPAY!” muling sigaw ng aking madrasta, na tila mas nagiging galit pa. Agad kong iniwan ang mop at tumakbo sa kanyang kwarto. Kailangan kong magmadali. Kapag natagalan ako, mas matindi ang parusa. “Madam, may kailangan po ba kayo?” magalang kong tanong sa aking Madrasta. "Bakit ba ang bagal mong kumilos? HETO! Labhan mo pati ang damit ng anak ko!” sigaw niya, sabay hagis sa akin ng maruruming damit. Tumama ito sa aking mukha, pero wala akong nagawa kundi damputin ang mga ito. “Opo, Madam,” sagot ko, habang pinipigil ang pagbagsak ng luha.

Berada di tempat baru dan jauh dari rumah, Daisy yang melaksanakan KKN harus mampu menyesuaikan diri. Setelah perdebatan dengan temanya, akhirnya daisy memutuskan untuk mengambil jalanya sendiri dan hanya bermodalkan tekad melaksanakan KKN sendiri. Bertemu dengan orang-orang baru, belajar banyak hal, menemukan makna hidup bahkan menjalin kisah cinta. Daisy menyadari bahwa ternyata untuk pertama kalinya dia mampu keluar dari zona nyamanya, bertemu dengan orang-orang baru menyadarkannya bahwa hidup tidak sesederhana yang dia pikirkan. Apakah praktek lapangan sesederha itu, atau akan banyak permasalahan-permasalah yang harus di hadapi apakah daisy mampu menyesuaikan diri atau malah menyerah dan memutuskan untuk pulang.

Annalyn never expected her birthday to end in heartbreak nor to uncover this betrayal. But when she finds out that the man she had loved and sacrificed her entire life for is getting engaged to another woman, her world crumbles. But fate has other plans. A near-accident places her in the arms of Alexander Quinn…a grieving billionaire, guarded father, and her ex’s future brother-in-law. Offered a job as his son’s live-in nanny, Annalyn is torn between the pain of her past and the promise of something new. She was only meant to heal a child’s heart. But what happens when she starts to heal his father’s too?

“Inilah alasannya kenapa aku tidak ingin mencintai. Kamu hanya memanfaatkan ku, dan aku tau itu.” “Tapi anehnya aku tidak bisa membencimu, dan aku masih tetap mengharapkan cintamu.” “Aish, betapa bodohnya aku!” Untaian kata yang selalu berkeliaran dalam pikirannya. Masa putih abu yang menyenangkan telah berubah menjadi kenangan tersuram. Dia tahu penyesalan akan selalu datang meski tak pernah diharapkan. Entah itu soal ingatan ataupun sikap yang diselimuti oleh kenangan. Meski begitu, takdir tetap menuntunnya untuk berlari ke arah pujaan hatinya itu. Memaksa kedua rasa yang bertolak belakang untuk selalu bersama. Hingga pada akhirnya membuat hubungan mereka semakin merenggang.

Bah voilà jme présente ! Moi, c'est Zaïna, orpheline, j'ai 15 ans, je suis Comorienne mais avant tous Musulmane. Malheureusement je ne sais pas pratiquer. J'y connais rien. On ne m'a jamais apprise. On m'a poser à mes 1 ans apparemment. Bref ma vie jvous la racontera après. Bref physiquement ? Jfais 1m60, un truck comme ça ! J'ai une couleur de peau matte. J'ai un corps normal et les formes la où il faut. J'ai les yeux marron claiiiir qui vire au marron foncé quand jsuis énervé. Les cheveux noir/marron, tous est en fonction du soleil. A l'ombre tu les verras noir et au soleil tu les verras marron. Bref ils sont long et y'a beaucoup de volume ! Mais personne sais. C'est chignon ou natte, jamais je les montre. Bref assez parler dmon physique. Jsuis une meuf genre qui parl pas, qui calcule personne mais quand il faut j'ai une grosse bouche et sa peut aller loin en deux quatre six. Dans cette orphelinat, jparle à dégun depuis le drame (A suivre...). On m'appelle même la "muette". Ok leur délire mais m'en bas les couilles je leur répond pas. J'ai un coeur en pierre, double portes blindé, double serrure et trois codes. Rien ne m'atteint à part mon passer mais personne la connait. Bref mes journées se passe comme ça: Réveille => école => boxe => chambre et je bouge plus de la journée. Ah oui oui depuis cette incident j'ai décidé de plus me laisser faire. Mes parents ? Même vu pas jparle. Ils m'ont abandonné dès ma naissance tsssss et voilà ou je suis maintenant DANS UN ORPHELINAT DE MERDE . A suivre...

Aujourd’hui, c’est notre troisième anniversaire de mariage. Le dîner est prêt… mais il n’est jamais rentré. Notre union n’a jamais été faite d’amour, juste d’un malentendu. Trois ans sans enfant, une belle-mère qui ne m’a jamais acceptée, un mari distant, et pourtant… je l’aime encore. Il y a trois jours, j’ai appris que j’étais enceinte. Ce soir, j’espérais lui annoncer la nouvelle. Mais une notification a tout brisé : une photo de lui, en train d’embrasser ma sœur. J’ai reconnu le lieu. J’ai pris mes clés. Je suis rentrée seule. J’ai passé la nuit à pleurer. Dans la chambre d’à côté, ils ont fait l’amour. Et moi, recroquevillée sur un canapé, j’ai touché le fond. Le matin, c’est sa mère qui m’a réveillée avec un seau d’eau glacée. Elle m’a hurlé que je n’étais plus sa belle-fille, que je n’avais plus rien à faire ici. Alors je suis partie , trempée, humiliée, brisée. Mais dans ma poche, il y a ce papier froissé. Le prénom d’un inconnu. Un regard posé sur moi, hier soir. Le seul qui m’ait vraiment vue. Peut-être que c’est là que tout commence.