Angge Nag Lulu Ka

Ang boyfriend ko ay itinuturing na prince charming sa aming social circle, ngunit sa selebrasyon ng kaarawan ko sa isang yate, tinulak niya ako sa dagat para lang magpakitang-gilas sa isa pang babae mula sa aming university, pinagtawanan nila ang takot ko sa tubig. Lingid sa kaalaman niya, mayroon akong aquaphobia. Dahil dito, sinugod ako sa ICU habang nagawa naman niyang makuha ang puso ng campus belle. Noong nagising ako, nasa tabi ko siya at humihingi ng kapatawaran, ngunit wala akong ideya kung sino siya. “Pasensya na, kilala ba kita?” Tanong ko, takang-taka ako. Pinaliwanag ng doktor na nawala ang ibang alaala ko. Subalit, patuloy niyang ipinagpilitan na siya ang boyfriend ko. Hindi ko napigilang makipagtalo sa kanya. “Imposible! Si Raleigh Landon ang boyfriend ko!” Alam ng lahat na si Raleigh Landon ang pinakamumuhian niyang kaaway.

“Maaari ko bang isangla muna sa iyo ang kwintas na ito kasama ng singsing ng aking mommy?” Anya ng pitong taong gulang na batang babae sa isang lalaki na nakapikit habang nakasandig ang ulo sa sandalan ng upuan sa isang waiting area ng hospital. Seryosong tumitig ang 20 years old na binata sa isang munting bata sa kan’yang harapan. “Alam ba ng mommy mo na isinasangla mo ang ang wedding ring niya?” Seryosong tanong na hindi maalis ang tingin sa mala anghel na mukha ng bata. “Ang sabi ng doctor ay kailangang maoperahan si mommy, pero wala akong pera, hindi mo naman siguro ipapaalam kahit kanino na sinangla ko ito sayo, di’ba?” Malungkot na sagot nito, bago matapang na sinalubong ng batang babae ang mga mata ng lalaki. “Paano kung kukunin ko ‘yan, paano mo ito matutubos sa akin? Hindi ako tumatanggap ng pera.” Seryosong pahayag ng lalaki. Saglit na nag-isip ang bata na wari mo’y naguluhan. “Kukunin ko ‘yan at sasagutin ko ang operasyon ng mommy mo pero sa isang kondisyon, magiging akin ka at pagtuntong mo sa tamang edad ay ikakasal ka sa akin. Kung hindi ka tutupad ay hindi ko babalik sayo ang kwintas at ang singsing ng mommy mo.” “Pumapayag po ako.” Inosenteng sagot nito. ————— Isang batang babae ang nakipagkasundo sa nag-iisang tagapagmana ng pamilyang Smith, si HARRIS SMITH. No read, no write at mangmang sa lahat ng bagay ‘yan si ZAHARIA LYNCH. Isang simpleng dalaga na sinamantala ang kainosentihan ng mga taong itinuturing niyang pamilya. Paano magkakaroon ng katuparan ang kasunduan ng dalawa kung sa apat na sulok ng kwarto umiikot ang mundo ni Zaharia?

Si Amira Capalad ay isang desi nuebe anyos na dalaga. Maganda, mabait, mahinhin at matalino. Nag iisang anak sya ng kanyang mga magulang. Nag aaral sya sa kolehiyo sa kursong nursing. Pangarap nyang maging nurse balang araw. May nobyo sya na lihim sa kaalaman ng mga magulang nya. Yñigo Alejos, treinta y tres anyos. Gwapo, matikas, matapang at may pagkaarogante. Isang mayamang binata at habulin ng mga babae. Apo sya ng isang mayamang haciendero. Para sa kanya ay pampalipas oras lang ang mga babae at hindi dapat sineseryoso. Pero nagbago ang pananaw nya na yun ng sya na ang mamahala ng hacienda at magkrus ang landas nila ni Amira. Simple lang naman ang buhay ni Amira at simple lang din ang pangarap nya. Ang makapagtapos ng pag aaral at miahon sa kahirapan ang kanyang mga magulang. Ang makasama ang lalaking kanyang pinapangarap. Ang matanggap ito ng kanyang mga magulang balang araw. Pero sa pagsulpot ni señorito Yñigo ang apo ng amo ng mga magulang nya ay parang biglang nag iba ang takbo ng buhay nya. Nag iba na rin ang takbo ng relasyon nila ng kanyang kasintahan. Ang inaakala nyang tapat na kasintahan ay nahuli nya sa aktong nagtataksil na labis labis nyang dinamadam. Sa pagluluksa ng puso nyang sawi ay dinamayan sya ni Señorito Yñigo. Tinulungan sya nitong makalimot. Pinagsaluhan nila ang isang mainit na gabi. Ngunit kinaumagahan ay nabulabog silang dalawa. Nasa labas ng kwarto ang inay nya at itay nyang galit na galit at may hawak na itak. Pati na rin ang señor na bakas sa mukha ang pagkabigla sa nasaksihan. Ikinasal sila ni señorito Yñigo. Napikot nya ito. Saan hahantong ang relasyon nila ng señorito na nagsimula lang sa isang gabing pagkalimot? Kaya ba nyang makasama ito habang buhay? Matutunan nya kaya itong mahalin?

paano kung ikakasal ka na sa pinakamayaman na tao,bossy,moody,cassanova and etc.. .and take note hindi mo alam na super yaman pala niya at pagkatapos ng kasal niyo bigla ka na lang umalis at naglahong parang bula. . 😲omg what happen next.

"Eh..inisial nama kalian sama 'ZA'. Jangan-jangan kalian jodoh!” Zefanya Ayunda dan Zeino Ardhana terpaksa menjadi sepasang kekasih akibat perjodohan antar geng di kampusnya. Adalah Lulu yang waktu itu sedang dekat dengan Dito, senior mereka di kampus, yang menjodohkan teman satu gengnya dengan geng pacarnya. Hingga terciptalah empat pasang kekasih, Lulu – Dito, Rayesa – Shandy, Lampita – Jeromy dan yang terakhir Zefanya – Zeino. Padahal sejak cinta pertamanya yang seumur jagung kandas di akhir masa SMA, Zefanya sudah memutuskan untuk fokus menyelesaikan kuliah dan meniti karir, agar ia bisa membanggakan bunda serta mematahkan pandangan sebelah mata dari keluarga almarhum ayahnya. Akankah nanti terwujud ramalan Lulu, jika gadis yang biasa dipanggil Zee itu akan berjodoh dengan Zeino, sang senior yang awalnya pendiam dan kalem, mulai banyak mengatur dan cemburuan ketika gadis super aktif dan mandiri itu mulai bekerja? Bisakah Zeino menerima keputusan Zee untuk bekerja di hotel yang memiliki jadwal kerja tak menentu dan masih sarat dengan konotasi negatif? Apakah mereka bisa memperkuat dasar hubungan mereka yang rapuh, atau keduanya tergoda dengan hadirnya hati yang lain? Atau mungkin Zee akan menghempaskan cinta dan memilih karir cemerlangnya saja? Apa yang membuat Zee mati-matian mempertahankan pekerjaannya? Yuk simak perjalanan hati Zee 'n Zeino!

“Lord pahiram ng anak ko! Please lang huwag mo muna siyang kuhain sa akin, hindi ko kakayanin. Sobrang bata pa ng aking anak! Huhuhu!” napasandal na lang ako sa wall ng hospital at humahagulgol na nananalangin. Bago pa ako makapagsalita ulit ay nakita ko ang Arnaldong iyun na nakatingin saming dalawa ni Regan, nakatayo lang din ito sa isang sulok malapit samin, yumuko siya ng makita niya akong nakatingin sa kanya. Bumitiw ako sa pagkakakapit ko kay Regan at lumapit ako papunta sa lugar kung nasan si Arnaldo, hinabol lang ako ng tingin ni Regan at hindi ko na napigilan ang aking sarili, isang malakas na sampal ang pinakawalan ko sa pisngi ni Arnaldo. Nagsusumigaw ang galit sa aking puso't isipan Nakita kong napakapit siya sa kanyang pisngi at nagatataka siyang napatingin sakin"Hay*p ka! nakapawalang hiya mo talaga. Nagpakalayo-layo na kami ni Anthony nasundan mo pa rin kami. Wala ka ng dinala sa buhay naming mag-ina kundi puro sakuna.(pinaghahampas ko ang kanyang dibdib habang patuloy ang aking pag iyak, Sobrang galit ang aking nararamdaman, hinahayaan lang naman niya ako sa kanyang ginagawa, maya-maya ay naramdaman kong niyakap na niya ako para huminahon, ) Hindi na ako nanggulo sa buhay niyong mag-asawa kagaya ng gusto mong mangyari! kaya please lang lubayan mo na kaming mag-ina. HUHUHU" bigla naman akong nanghina at tila nawalan ng lakas ng yakapin na niya ako, pakiramdam ko ay nasa maayos akong mga kamay sa piling ng bisig nito. "Naguguluhan ako! anong ibig mong sabihin?! Hindi kita maintindihan, Una kitang nakita sa bahay namin, kasama ko sa kwarto , yun na ang una at huli nating pagkikita!" sagot sakin ni Arnaldo

It was never supposed to be painful and depressing. A stupid mistake she knows that. After all, Jude Murray was her boss, and falling in love with him wasn't in her job description. But can they blame her? A little moth-like her couldn't stay away from fire even if it burns. And so their journey begins. Mary Jane Austen, the assistant secretary of the cold billionaire. One mistake, she left him for good. However, two years later they met again. “... You, you hurt me Jude. You made me look so small with all that whore you f*ck inside your office while I was just a foot away from your door...you! You are a heartless assh*le who didn't even realized that I was hurting.” Saad niyang nagpapahid na ng luha. “... How could you?” Sigaw niyang dagdag habang ang luha ay nag uunahang pumatak, na para bagang ilog na dumadaloy na lamang ng walang katapusan.

"Magkano ang kailangan mo, upang layuan ang anak ko?" tanong ni donya Marsha kay Estella, "hindi kita maaaring tanggapin dahil isa ka lamang dukha! saan ka ba napulot ni Ludwig? sa club? At sinong nakakaalam, kung yang dinadala mo, ay sa anak ko?" Isang sampal iyon para kay Estella. Ang inaasahan niyang maayos na pagtanggap sa kanya, ay magiging isa palang bangungot! Ang akala niya, matapos niyang matakasan ang matandang ipinagkakasundo sa kanya ng kanyang ama, ay magiging maayos na ang buhay niya, hindi pa pala. Kaharap niya ngayon ang isang repleksiyon ng matapobre niyang madrasta. Kuyom ang kamao, nilisan niya ang lugar na iyon, upang hindi na maalipusta pa, ng kahit na sino, sa pamilya ni Ludwig, dala dala ang anak nilang kambal, na hindi pa man naiisilang, ay itinakwil na. "Ako ang bahala sa inyo mga anak. Hindi ko hahayaang may mang-api pa sa inyo, gaya ng naranasan ko," kinakausap niya ang mga bata sa kanyang tiyan. "Babangon ako, at maniningil!" Tiningnan niyang muli ang mansiyon, sa huling pagkakataon. Hinulma niya sa isipan ang sinabi sa kanya ng kanyang biyenan. Saka hilam ng luha ang mga matang lumayo, na hindi alam kung saan tutungo.

"R-Reed.... A-Anong ibig sabihin nito?" Halos manlambot ang tuhod niya sa nakita at nag-uunahan sa pagbagsak ang mga luha sa pisngi niya. Si Reed ay nakikipaghalikan sa isang babae at halos nalihis na ang soot nito pababa. Nakatalikod ang babae kaya hindi niya makita ang mukha. "Aliyah, Baby..." Naitulak ni Reed ang babae kaya nahulog ito sa sahig. "Ouch! What the h*ck!" Mura ng babae kay Reed. "Reed.... Ano? Magpaliwanag ka!" Sigaw niya habang nanginginig ang boses at punong-puno ng hinanakit ang mga mata na nakatitig rito. Tumayo ang babae at hinarap si Aliyah, "Well, well, well! Mabuti at nasampal na sayo ang katotohanan. Ilusyunada!" Bumaling ito kay Reed, "Babe, sabihin mo na sa kanya. Para hindi na tayo nagtatago." "Avery, get out now!" Kinaladkad ni Reed si Avery ngunit pumiglas ito. "Pwede ba Reed, magpakatotoo ka sa sarili mo. Alam kung ako pa rin ang mahal mo. I feel it, the way you kissed me." Inis na sigaw nito.

"Hector, totoo ang sinabi ko sayo. Gusto kong magka-in love-an tayo, at magkasama nang seryoso, tulad ng magkasintahan, mula sa pagiging estranghero hanggang sa magkaintindihan tayo. Gusto kong maranasan yung pakiramdam na pantay tayo. Ikaw si Hector, bilang si Hector na asawa ko at hindi tiyuhin ng ibang tao, at ako si Anne bilang si Anne na asawa mo at hindi kasintahan ng ibang tao. Mag-ipon tayo ng mga alaala, isang taon, dalawang taon, tatlong taon, sampung taon, kung okay lang sayo?" Inabot ako ni Hector at hinila para umupo sa kanyang kandungan, at sinabi nang mahinahon "Okay, pero, love, wala akong karanasan, kailangan mo akong turuan pa. Pero..." Hindi ko alam kung sinasadya ni Hector na biglang huminto at hinaplos ang kaniyang maiinit na labi sa gilid ng aking mukha "Pero... Pagdating sa pagkahulog, dapat ang lalaki ang mag-initiate. Maghintay ka lang, susuyuin kita."