Balat Sibuyas Pangungusap

Serena’s POV Matagal kong inakalang hawak lang ako ng kontrata—isang papel na pumirmi sa buhay ko, sa katawan ko, at sa kalayaan ko. Pero ngayong nakahiga ako sa tabi ni Damien, natatakpan ng init ng balat niya ang lahat ng sugat sa puso ko, alam kong mali ako. Hindi na kontrata ang nagbubuklod sa amin. Hindi na utang. Hindi na desperasyon. Ako mismo ang pumili sa kanya. Dahan-dahan niyang hinila ang kumot pababa, inilantad ang bawat bahagi ng katawan kong kanina pa nanginginig, hindi dahil sa takot kundi dahil sa pananabik. Mainit ang hininga niya sa leeg ko, at ang bawat halik na inilapat niya ay parang panata na hindi na niya ako bibitawan. “Wala nang papel na nagdidikta sa’yo, Serena,” bulong niya habang pinapadaanan ng labi ang balikat ko. “Ako na ang pipiliin mo. Ako na ang kailangan mo.” Napapikit ako, hinayaan ang katawan kong lunurin ng bawat haplos niya. Hindi na ito transaksyon. Hindi na ito kasunduan. Ito ay kagustuhan naming pareho. Nagtagpo ang mga labi namin, mas mariin, mas buo—parang wala nang bukas. Ang bawat paghinga niya ay naging akin, ang bawat ungol ko ay naging kanya. Hanggang sa wala nang natira kundi ang mga katawan naming nag-uusap, nagsasanib, nagtatakda ng bagong simula. At sa gitna ng dilim ng kwarto, habang pareho kaming nilalamon ng init at ng pagmamahal, alam kong wala nang atrasan. Ako si Serena Villareal. Hindi na bilang alipin ng kontrata, kundi bilang babaeng kusang nagpa-angkin, kusang nagmahal, at kusang nagpasakop—sa lalaking siya ring nagpalaya sa akin.

Olivia Bonifacio hates her mother. She even hates her more when she surprisingly announced that she was getting married... again. At hindi lang iyon, dahil ang lalaking pakakasalan nito ay ama ng matagal na niyang kinamumuhian na lalaki sa balat ng lupa - Andrew Villanueva. Ever since their high school days, she always disliked him. From the way he walks, talks, smells... even the way he smiles. He bugs her big time. It turns out that he doesn't want his father to marry her mother as well. So, he proposed to her a special "contract" to stop his father's and her mother's engagement - and that is to marry him. Since she wanted to displease her mother more than anything, she decided to accept his proposal, kahit na ang kapalit nito ay ang makita at makasama araw-araw si Andrew. She will just have to endure being near his presence and pretend to be in love with him for the sake of their "contract" and her mother's unhappiness. But the more they pretend, the more she realizes that the hate she once felt for him is slowly turning into a different feeling. Will she accept this fact that she is now in love with Andrew for real? Or will she just turn a blind eye on this whole new feeling she has for the sake of her sanity?