Blink Twice 2

Adeline has been in love with Blake Rhodes for as long as she could remember-twelve years of silent yearning turned into three loveless years of marriage. She has always wanted him to return her love. However, Blake's heart is clouded by manipulation and misunderstandings, with the shadows cast by Adeline's half-sister Rebecca. Unknown to Blake, it is not Rebecca who is dying but Adeline. Adeline has stage four cancer, a secret she holds tightly, even as Blake is forcing her to give her blood-and a kidney-to save Rebecca. So, while Rebecca is faking being ill for Blake, Adeline keeps the pain to herself and silently suffers by sacrificing all her possessions for the man who doesn't perceive her value.

This is what we do. We fight, we fuck, and we pretend it's fixed. He rips his shirt over his head, the sound of tearing fabric loud in the silence. And I freeze. My hands, which were reaching for him, stop. There. Coiling over his ribs, wrapping around his side, crawling up toward his heart, is an identical replica of Madilyn’s tattoo. "Charlie," he breathes, but it doesn't sound like his voice. His hands are rough, grabbing my hips. One hand slides, pressing hard against my stomach. No. The baby. My baby.

เมื่อวิสุทธิ์ รักแรกที่ลืมยากของ ราม กลับมาใช้บริการร้านนวด GeorKing Massage อีกครั้ง ทำให้เขาได้พบกับ ไททันและพีเจ หมอนวดคนใหม่ที่ลีลาแข็งกล้าไม่แพ้ราม ที่การกลับมาครั้งนี้มันไม่เหมือนครั้งก่อน 100%

🌕 Series Synopsis Racheal Black, a rare female beta born into the powerful Moonwatcher Pack, has spent her life protecting others. Bound to duty. Trained for obedience. Respected but never truly free. Everything changes the night she turns twenty-three and meets Alpha Kade Thorn, a cold but noble leader from the Shadow Fang Pack. The Moon Goddess marks them as mates—an unbreakable bond that promises peace between packs and a future as Luna. But destiny doesn’t care for peace. During a border dispute, Racheal crosses paths with Alpha Jaxon Vale, a rogue-blood outlaw exiled for rejecting the mate bond system. He shouldn't be able to feel the pull—yet he does. So does she. A second bond. Impossible. Unheard of. Dangerous. Now, Racheal is torn between two alphas: Kade, the one chosen by fate, who offers her power and security. Jaxon, the one her soul craves, who offers her chaos and freedom. But the packs are watching. Enemies are rising. And if Racheal doesn't choose soon, the bond may destroy them all—starting with herself. In a world where being mated twice is considered a curse, love is not just a choice… it's a weapon.

Alors qu’Evalina se découvre une nouvelle famille et que les mystères concernant sa naissance se brisent peu à peu, les événements prennent une tournure dramatique. Emportée de force au Cœur de Réturis, elle comprendra vite que dans la guerre qui l’oppose à l’ennemi, le risque de tout perdre est omniprésent. Face à la noirceur qui l’habite, nombreux sont ceux qui commencent à voir en elle un être pire que la Démone. Les Surnaturels la craignent, mais lorsque l’un d’eux est brusquement assassiné, c’est toute l’alliance avec les métamorphes qui menace de voler en éclat. Comment continuer à se battre quand on devient son propre adversaire ? Le véritable ennemi de Réturis s’est-il vraiment montré au grand jour ?

Prologue: Moi: Mais papa enfin! Lui: N'insistes pas ma décision est prise. Moi: Tu n'as même pas essayer de m'écouter! Elle: Quand l'homme parle, la femme écoute et se tait. Moi: Maman!... 0_0... Je n'arrive pas à croire qu'elle soutienne la décision de papa. Qu'est-ce que je dis?... Elle a toujours été de son côté de toute fâçon. Mais j'espérais pour une fois qu'elle prenne ma défense vu les enjeux. Moi: comment vous pouvez prendre de telles décisions? Lui: Ce n'est pas à toi de décider ma fille mais à moi. Et j'estime que tu as trop fait l'école. Dans nos traditions la femme ne doit même pas y mettre les pieds mais toi tu y es allée alors maintenant c'est fini. Moi:...mais... Quoi? À cause de ces stupides traditions encore?...je ne sais même plus quoi dire, quoi faire pour les convaincre de me laisser continuer.

ซินน์ + หมอนาวิน ซินน์...ผู้หญิงเอาแต่ใจที่สุดในสามโลก ชอบแกล้งละเมอออกไปเที่ยวกลางคืน แต่โกหกไม่เนียนไปเรียนมาใหม่! พ่อแม่เริ่มไม่ไหว ต้องรีบหยุดก่อนที่จะเสียตัวเลยเถิดไปมากกว่านี้ ท่านจึงงัดไม้เด็ดหาสามีให้ลูกสาวทันที นั่นก็คือจัดคุณหมอฟันดีกรีลูกเจ้าของโรงพยาบาล ที่ทั้งดุและชอบฟัน เข้ามาฟัน เอ้ย! ดัดนิสัยยัยซินน์ตัวแสบ •_________• ไออุ่น + เวียร์ เวียร์...นักธุรกิจสุดหล่อ เจ้าของโรงแรม ห้าง โรงงานเหล้า เขาทั้งสุขุม ทั้งเย็นชาหาใครเปรียบไม่ได้ แต่ไออุ่นขอผ่าน! ขอหนีไปไกลๆ หล่อรวยเพอร์เฟ็คที่ไหน?! ผู้ชายอะไร๊... บงการไปถึงสีกางเกงในของเธอ •________• น้ำปั่น + ไทม์ สัตวแพทย์อย่างน้ำปั่น...กำลังจะทำหมันคน ฟังไม่ผิดหรอก! เพราะเธอทนกับพฤติกรรมนักธุรกิจหนุ่มเพลย์บอยอย่างไทม์ไม่ไหว เธอโดนเขาล่วงเกินทุกครั้งที่เผลอ โดยที่เขาบอกว่าตัวเองมีสิทธิ์! แถมยังบอกว่าพ่อแม่เราอยากให้ได้กัน ยังไงก็ต้องได้ ตายๆนั่นปากเหรอไอ้บ้า!? ไม่มีวันซะหรอก!

Menikah dengan pria yang baru ditemuinya dalam hitungan hari tidak masuk dalam bayangan dan juga pikiran Naila. Permasalahan dengan pria dari masa lalunya telah selesai tapi tidak dengan dokter yang dijanjikan sebuah jawaban, dan Naila tidak akan bisa menjawab apapun pada dokter tersebut yang tidak lain adalah sahabat sepupunya. Irwan menikahi Naila karena pertemuan pertama saat melamar kerja di cafe milik ayah Naila, pertemuan kedua tanpa sengaja membuat Irwan yakin untuk menikahi Naila. Kemudahan di dapat dengan kehadiran saudaranya yang memiliki hubungan dekat dengan keluarga Naila, saat itu juga Irwan memutuskan menikahi Naila dengan kesederhanaan ketika mereka liburan. Apa tujuan Irwan menikahi Naila? Cinta atau ada sesuatu hal lain? Bagaimana dengan masa lalu Naila?

'ไม่อยากเป็นแล้วเพื่อน ขอเลื่อนสถานะได้ไหม?' เมื่อเพื่อนสนิทตั้งแต่วัยเด็กเริ่มคิดไม่ซื่อ ได้แต่เก็บงำความรู้สึกเอาไว้ในก้นบึ้งของหัวใจ เพื่อรักษาสถานะความเป็นเพื่อนให้คงเดิม ทั้งที่รู้อยู่ในอกว่าเขาเริ่มคิดกับเธอมากกว่าคำว่า เพื่อน

Ils s’aiment comme on se noie : sans retenue, sans air, sachant que chaque vague les rapproche du fond. Leurs jours sont des nuits blanches, leurs caresses des batailles, leurs silences des aveux trop lourds. Puis un matin, sans un mot, elle part. Non par lassitude, mais par lucidité. Certains incendies sont trop beaux pour devenir des cendres. Elle emporte l’incendie entier dans sa poitrine. Une cicatrice à vif qui, désormais, éclaire toutes ses nuits. L’amour passe. L’intensité, elle, demeure.