D J Burns Nc State

เมื่อผู้ชายร้ายกาจต้องการกำราบ สาวสวยปากร้าย ที่แสนเย้อหยิ่งและจองหอง งานนี้เรื่องวุ่นๆจึงเกิดขึ้นเพราะเขาต้องกำราบเธอด้วย...!!!

วันนี้วันแห่งความรักแต่ชีวิตรักของฉันจบลงเมื่อวาน วันเกิดของฉันเอง ของขวัญที่ได้รับกลับเป็นคำบอกเลิกอย่างเย็นชา ฉันเองเลือกผู้ชายไม่หล่อแล้วนะ เพราะไม่อยากมีชีวิตเหมือนเพื่อนคนอื่น ที่หลงคนหล่อจนเสียผู้เสียคน แล้วเป็นยังไง คนไม่หล่อแบบไอ้หมาเบียร์นั่นก็ทำให้ฉันเสียผู้เสียคนจนต้องเมาขนาดนี้ วันแห่งความรัก หึ! วันของคนไม่โสดแล้วคนโสดไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงอย่างฉันต้องมานั่งเมาอยู่อย่างนี้ไง เป้าหมายวันนี้ฉันต้องได้มีเซ็กซ์ ต้องได้ปลดปล่อย ขนาดของเจ้านั่นต้องไม่ต่ำกว่าห้าสิบสอง หรือมากกว่านั้น ฉันต้องการอะไรที่มากกว่านิ้วมือของตัวเอง ไอ้แฟนเก่าเฮงซวย ไอ้ผู้ชายหลอกลวง ใครจะคิดว่าจากที่จะมีผัวกลายเป็นว่า ว่าที่ผัวของตัวเองไปเป็นเมียของคนอื่น

"ฉันถามว่าเธอท้องกับใคร ในเมื่อฉันเป็นหมัน" "ถ้าไม่ใช่คุณ ฉันคงท้องกับหมา" "ม่านฟ้า!!" "ไม่ต้องมาตะคอก ทำด้วยกัน พอท้องแล้วมาถามว่าท้องกับใคร ตอนทำทำไมไม่ใส่ถุง รวยเสียเปล่า แต่งกกับอีแค่ถุงยางอันไม่กี่สิบบาท" "ไปตรวจ DNA ลูกเดี๋ยวนี้ มันใช่ฉันหรือเปล่า" "ไหนบอกว่าเป็นหมันไง ไม่ต้องตงต้องตรวจมันหรอก ลูกฉัน ฉันเลี้ยงเอง!" "..."

ฉันเมธาวี หรือ เมญ่า สาวสวยดาวมหาลัย ความสวย ความรวยไม่ต้องพูดถึงค่ะ แต่..แต่ สวยแล้วไงจนป่านนี้อายุจะเข้า 25ปีอีกไม่กี่สัปดาห์ ยังไม่มีแฟน ชีวิตมันเศร้า ยังเศร้าได้อีกเมื่อ..เมื่อ..ฉันเดินตกท่อ นกขี้ใส่หัว ตกส้นสูง ไปสปานวดตัว หมอนวดยังผสมเบคกิ้งโซดาแทนเกลือหิมาลัยเพราะดูผิด ความซวยต่างๆ วิ่งเข้ามาหาจนฉันตกใจ คุณนายปรานีหรือคุณแม่สุดที่รักของฉัน ผู้ไม่เคยเชื่อเรื่องดวงเพราะคุณนายเป็นภรรยานายฝรั่ง (พ่อฉันเป็นลูกครึ่งแต่หน้าตาออกไปทางฝรั่งมากกว่า) ทนไม่ได้ต้องพึ่งหมอดูก็คราวนี้ หมอดูที่คุณยายของฉันนับถือ “นังหนูคนนี้ต้องมีผัวก่อนเบญจเพสไม่งั้นจะตายโหง” แม่เจ้า...ไม่ใช่ไม่เชื่อค่ะ แต่จะหาผัวจากไหน ฉันจะไปหาผัวจากไหน เมญ่าไม่เคยมีแฟน เชิดใส่ผู้มาตลอดตั้งแต่จำความได้ แล้วผู้ชายสมัยนี้ไม่ได้หากันง่าย 50% มีเมียแล้ว 30%เป็นเกย์ เหลือ 20 % ก็ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ทางเลือกเดียวของฉัน “เอาเพื่อนกันทำผัวเนี่ยแหละ” ปุณกรณ์ หรือหมอปั้น เป็นเพื่อนสนิทของเมญ่า ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม เขาคนนี้แหละทางรอดทางเดียวของเมญ่า

"ฉันไม่ต้องการเด็กเพิ่ม ที่มีอยู่ก็เพียงพอแล้ว..." พรึ่บ! ชุดเกาะอกสีดำที่เคยอยู่บนตัวร่วงลงไปกองกับพื้นทันทีที่ได้ยินคำปฏิเสธ ในตอนนี้บนกายขาวผ่องเหลือเพียงแค่แพนตี้ตัวจิ๋ว และสติกเกอร์ปิดเม็ดบัวสีหวานเท่านั้น "ไม่ต้องการจริงๆ หรือคะเสี่ย?" "แก้ผ้าให้ดูขนาดนี้ จะให้ฉันตอบว่าอะไรล่ะ?" พิธานขยับกายเล็กน้อยเพื่อระบายความอึดอัดจากส่วนกลางลำตัวที่เริ่มขยับขยาย "มาสิ... ลองทำให้ฉันพอใจดู เผื่อว่าฉันจะเปลี่ยนใจ รับเลี้ยงเธออีกคน"

ความสัมพันธ์บางอย่าง…มันเริ่มจากเรื่องเล็กน้อย แค่บังเอิญสบตา แค่เสียงหัวเราะ หรือแค่การเผลออยู่ใกล้กันเกินไป แล้วอยู่ดี ๆ ก็กลายเป็นไฟที่ไม่มีใครตั้งใจจุด แต่กลับลุกลามอย่างควบคุมไม่ได้ รวมเรื่องราวสั้น ๆ ที่เต็มไปด้วยความรู้สึก ทั้งหวามไหว อ่อนไหว และร้อนแรง บางฉากอาจทำให้หัวใจเต้นแรง บางตอนอาจทำให้หน้าแดงจนต้องเผลอกัดริมฝีปาก และบางประโยค…อาจทำให้คุณนึกถึงใครบางคนขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว นี่ไม่ใช่แค่เรื่องเสียว แต่คือเสี้ยวหนึ่งของความสัมพันธ์ที่ทั้งน่าจดจำและน่าแอบหวง เพราะบางที…ความสุขก็เกิดขึ้นง่าย ๆ แค่ยอมปล่อยใจให้ไปตามมันเท่านั้นเอง

คุณคิดว่าคนเราจะตกหลุมรักคน ‘คนเดียว’ ได้สักกี่ครั้ง สำหรับคนอื่นฉันไม่รู้...แต่สำหรับฉัน...นับไม่ถ้วน คนเราจะแอบรักคนคนหนึ่งได้นานแค่ไหนกันนะ สิบสองปีนานพอหรือยังนะ นานพอที่จะทำให้ฉันได้เป็นตัวจริงบ้างไหม หรือฉันจะไม่มีทางได้เป็นตัวจริง เพื่อน...คำค้ำคอที่ฉันไม่กล้าข้ามผ่าน เพื่อน...ขอสิ้นสุดทางเพื่อนจะได้ไหม *************

พัทธุ์ หรือ ธณพัทธุ์ รุ่นพี่ปี3รองประธาน นิสิต และ พี่ว๊ากสุดหล่อ ที่รุ่นน้องทุกระดับชั้นสุดเกรงขาม และสาวๆ กริ๊ดทุกระดับชั้นปี ดังมาก ดังไกลถึงมหาลัยอื่น ๆ เพราะหน้าตาที่หล่อเหลา เล่นกีฬาเก่ง ดนตรีเก่ง เรียน เก่ง ว่าที่วิศวะเกรียตินิยมเหรียญทอง ของมหาลัย ทุนเรียนดี ฟรีตลอดชาติ และยังจะได้รับทุนเรียนเป็นอาจารย์ ของมหาวิทยาลัยอีกด้วย เฟอร์เฟค สุดๆ ความรวยนั้นไม่ต้องพูดถึงสายเปย์สุดๆๆ

"นี่หนูนาหรือม้าดีดกระโหลก" "ไม่ได้ดีดแค่กระโหลกนะ ฉันดีดไข่ตำรวจแตกได้ด้วย อยากลองไหมล่ะคุณศาลาวัด"

ชีวิตนักศึกษาฝึกงาน...ฉันต้องได้ตื่นเต้นที่จะได้เจอรุ่นพี่ที่ทำงาน ต้องมีโมเมนต์รุ่นพี่พาไปเลี้ยงข้าว ต้องมีคนมาจีบ ต้องเป็นเด็กน้อยน่ารักในที่ทำงาน แล้วนี่อะไรกัน...ผัวที่บ้าน แต่ดันเป็นท่านประธานที่ฝึกงานเนี่ยนะ บ้าไปแล้วแน่ ๆ เหอะ! “บี๋ไม่งอนนะครับ” “ทำไมทำแบบนี้ ก็หนูบอกให้เบ๊บเก็บเรื่องของเราเป็นความลับไง” “โธ่...บี๋ ก็พี่คิดถึง” “ไว้ไปคิดถึงที่บ้านค่ะ ไม่ใช่ที่ทำงานอย่างนี้ หนูมาฝึกงานนะคะ เป็นนักศึกษาฝึกงาน เบ๊บอย่าลืมสิคะ” “โธ่ บี๋ แล้วบี๋จะให้พี่ทนเห็นไอ้อาร์ตแผนกไอที มันจีบบี๋หรือไง” “เขาไม่ได้จีบ เขาแค่สอนงาน” “ไม่รู้ ๆ เมียพี่ พี่หวง ไม่ปก ไม่ปิดมันแล้ว ไม่ต้องมีเลยความลับบ้า ลับบออะไรเนี่ย” “เบ๊บ ถ้าเบ๊บดื้อ หนูจะย้ายที่ฝึกงานแล้วนะ”