Eleanor Chipmunk Costume

Kailangan ni Eleanor ng 50 bilyon para maisalba ang kanyang kumpanya mula sa pagkalugi. Saan kaya siya makakuha ng ganyan kalaking halaga? Dahil sa sobrang stress niya ay nagpunta siya sa isang club kasama ang kaniyang kaibigan at naglasing. Paano kung may makilala siyang isang lalaki doon at may mangyayari sa kanila? Kinabukasan ay nalaman niya na ang lalaking nakatalik niya pala ay isang sikat na negosyante, nabuhayan siya at nakaramdam ng kaunting pag-asa. Naisip niya na pwede niyang gawin itong tulay upang makakuha ng 50 bilyon. Kaya nag-alok siya sa lalaki, isang alok na hindi siya sigurado kung kaya niyang panindigan. Magpapakasal sila kapalit sa malaking halagang pera. Tatanggapin kaya ng lalaki ang alok niya? O tatanggihan.

Eleanor Blackwood, une bêta mourante, supplie sa jeune sœur oméga, Alessia Knight, de porter son enfant à naître. Dans un ultime sacrifice, elle exige aussi qu’Alessia épouse son veuf, Ethan Blackwood, un alpha puissant et héritier d’une grande famille, pour assurer un avenir à l’enfant. Alessia, bien que terrifiée à l’idée de sacrifier sa jeunesse et ses rêves, accepte par amour pour sa sœur. Mais après une greffe d’utérus risquée et un mariage forcé, elle se retrouve piégée dans une union froide avec Ethan, qui ne voit en elle qu’un ventre de substitution. Pourtant, alors qu’Eleanor s’éteint, laissant derrière elle un bébé à naître et un mari dévasté, Alessia et Ethan vont devoir apprendre à coexister… et peut-être, à s’apprivoiser.

Kita memang tidak pernah tau apa yang berada dalam pikiran seseorang. Seperti apa yang dilakukan Rhino-CEO sangat mengejutkan Eleanor-SEKRETARIS. "Elea ini kekasih aku. Kami baru saja memulainya dan belum ada kesempatan untuk memberitahu semua orang." Setelah berhasil mencuri ciuman pertama Eleanor, tiba-tiba Rhino berbohong bahwa dirinya kekasih Eleanor. Apa yang sebenarnya terjadi? Kenapa Rhino melakukan itu pada Sekretaris-nya yang selalu mengikuti perintah tanpa mengeluh? cover by : gpt

Eleanor Ameera mencintai Jayendra Ibrahim meski cintanya belum terbalaskan tapi Elea yakin suatu saat Ibra akan membalasnya, sayangnya itu hanyalah angan-angan Elea semata, nyatanya Ibra tidak pernah perduli dengan Elea. harapan Elea pupus ketika Ibra memberikan undangan pernikahannya dengan wanita lain, Elea tidak menyangka akhir kisahnya akan menyedihkan seperti ini. Pada akhirnya apa yang menjadi milik Elea tetap menjadi milik Elea, termasuk Ibra

Di balik pintu kaca yang tinggi dan berkilauan, Nathaniel Aldric, CEO muda Aldric Corp, menatap tajam ke layar laptopnya. Dia pria yang perfeksionis, dingin, dan nggak pernah keluar dari jalur yang sudah dia tentukan sendiri. Tapi hari itu, ada satu hal yang mengacaukan segalanya: perjodohan. "Nathan, kamu nggak bisa nolak," suara sang ayah tegas di seberang telepon. "Kita sudah sepakat, Aldric dan Windsor akan bersatu lewat pernikahan ini." Sementara itu, di sisi lain kota, Eleanor Windsor—seorang seniman yang bebas dan keras kepala—hampir menjatuhkan kuasnya saat mendengar berita itu. "Menikah? Dengan pria yang bahkan aku nggak kenal? Jangan bercanda." Dua dunia yang bertolak belakang dipaksa bersatu. Dan perjodohan ini… adalah awal dari perang dingin antara mereka berdua.

Je courais derrière le ballon de Samira comme si ma vie en dépendait. Elle riait aux éclats, cette petite tornade de cinq ans, pendant que le vent emportait son jouet vers l’inconnu. — Naïla, attrape-le ! cria-t-elle, les bras levés. J’avais dix-huit ans, une gamine encore, mais déjà tout pour elle : sa sœur, sa mère, son monde, depuis que le nôtre s’était effondré. Alors je courais, pieds nus, ma robe trop grande flottant autour de moi. Le ballon roula jusqu’aux marches d’un grand hôtel. Il atterrit… juste devant lui. Un homme. Immobile, costume noir, une rose blanche à la main. Son regard perdu dans le vide. Derrière lui, des dizaines d’invités en tenues élégantes. Silencieux. Figés. Je me suis arrêtée, haletante. Tous les regards s’étaient tournés vers moi. Mais lui… ne voyait que moi. Il m’a fixée longuement. Ses yeux se sont allumés, comme si une idée folle venait de naître. Puis il a tendu la main — vers moi, pas le ballon. — Toi, viens ici, dit-il d’une voix glacée. Je suis restée figée, tremblante. Un murmure a traversé la foule : — C’est elle… Il l’a choisie. Derrière, une femme a crié : — Il a perdu la tête ! Épouser une inconnue ? Une gamine ? Mais il s’est avancé. Lentement. Et quand il s’est arrêté, il a dit, calmement, comme une évidence : — Tu es au bon endroit, au bon moment. Tu seras ma femme. Aujourd’hui.