Female Luffy

เมื่อมาเฟียหนุ่มต้องมาเจอสาวน้อยขี้กลัว เรื่องราวความรักและความโกลาหนจึงเริ่มต้นขึ้น ภูทัช มาเฟียหนุ่มเจ้าของธุรกิจคาสิโน หนุ่มหล่อไฟแรงที่มีสาวมากมายหมายตา แต่กลับต้องอ่อนอกอ่อนใจเมื่อเจอกับวาดฝัน หญิงสาวที่ดูเปราะบาง อ่อนแอ วาดฝัน หญิงสาวที่เป็นโรคกลัวการสัมผัส ทั้งยังนิสัยขี้กลัวและขี้ระแวง แต่พอเหล้าเข้าปากเธอกลับโผเข้ากอดภูทัชอย่างไม่ลังเล เหมือนแพร เพื่อนสาวคนสนิทของวาดฝัน หญิงแกร่งแห่งปีที่คอยดูแลปกป้องวาดฝันไม่ต่างจากแม่ไก่ปกป้องลูกไก่ ทรงกลด น้องชายฝาแฝดของวาดฝัน เด็กหนุ่มที่ต้องรับภาระสืบทอดธุรกิจของครอบครัว หลังจากที่พ่อแม่เสียชีวิต

ธีร์เป็นเพื่อนสนิทกับวินมานาน เขาต้องข่มซ่อนความรู้สึกเอาไว้ภายในเพียงลำพังด้วยกลัวจะเสียวินไปจากชีวิต แต่เมื่อวันหนึ่งธีร์ได้ครอบครองวินสมใจ เขาจึงทำทุกวิถึทางให้วินอยู่เคียงข้างไปตลอด "วิน นายเป็นคนของฉันแล้ว" "ไอ้ธีร์ นายมันบ้าไปแล้ว"

หยางชิวเหยา บุตรสาวคนโตของจวนสกุลหยาง ผู้เกิดจากอนุต่ำศักดิ์ มีใจรักมั่นกับจางลู่เหวิน บัณฑิตยากไร้ผู้ต่ำต้อย แต่แล้วโชคชะตากลับชักนำให้นางต้องแต่งงานกับหานอี้หลง บุตรชายคนเดียวของสกุลหาน เมื่อคนหนึ่งถูกพรากจากคนรักพร้อมความแค้นที่สุมอก ส่วนอีกคนหนึ่งก็รักมั่นและเฝ้ารอเพียงแต่นางผู้เดียว เรื่องราวความรักสามเส้าจึงเกิดขึ้น....

ปรมาจารย์ผู้เยือกเย็นดุจน้ำแข็งกลับได้พบกับ "มารน้อย" ผู้มาพร้อมรอยยิ้มงดงามที่ซ่อนคมมีดแห่งแผนการร้าย หนึ่งคือปรมาจารย์ผู้ไร้หัวใจ... หนึ่งคือจอมมารผู้ไร้ปรานี... เขาคือจอมมารผู้หมายจะช่วงชิงทุกสิ่ง แต่ใครเล่าจะรู้ว่าในเกมแห่งการล่อลวงจะกลายเป็นพันธนาการนิรันดร์ เมื่อบ่วงมารร้อยรัดดวงจิต ปรมาจารย์ผู้สูงส่งต้องเลือกว่าจะยอมจำนนต่อไฟพิศวาส หรือดับมอดไปพร้อมกับแผนการที่ถูกถักทอ

“หนี้รักราชันสีเลือด” นิยายจีนโบราณโรแมนติก ดรามา เนื้อหาเข้มข้น เมื่อชิงอี้หรานได้มอบความรักและหัวใจอันบริสุทธิ์ให้กับหนิงซีโย่ว แต่เขากลับใช้เธอเป็นเพียงหมากในกระดานแห่งการแก้แค้น หัวใจที่เธอมีถูกเหยียบย่ำจนไม่เหลือชิ้นดี ความรักที่เริ่มต้นด้วยความหวานชื่นกลับต้องพบกับความเจ็บปวดทรมาน เธอจึงต้องลุกขึ้นสู้เพื่อครอบครัวของเธออีกครั้ง "ท่านคิดว่าเรื่องราวเหล่านี้จะลืมได้ง่ายเช่นนั้นหรือ ท่านคิดว่าข้าจะสามารถลืมความทุกข์ที่ท่านได้ก่อให้ข้าได้อย่างนั้นหรือ ข้าทนข้าทุกข์ข้าทรมาน แต่ท่านกลับบอกข้าให้ลืมอย่างง่ายดาย ท่านไม่ใจร้ายกับข้ามากเกินไปหรือ" "หากท่านรักข้าจริงอย่างที่ท่านพูด ได้โปรดปล่อยข้าและครอบครัวข้าได้หรือไม่ หนี้ระหว่างท่านและข้า ชาตินี้ไม่อาจลบเลือน ขอเพียงเราทั้งสองไม่ยุ่งเกี่ยวกันอีก หนี้ที่มีก็ปล่อยมันพัวพันเช่นนั้นไปเถิด" “ข้าหวังเพียงท่านจะทำเพื่อข้าสักครั้งหนึ่ง โปรดมอบอิสระให้แก่ข้าเถิด” แล้วชะตาชีวิตของชิงอี้หรานจะเป็นเช่นใดต่อไป โปรดติดตามใน “หนี้รักราชันสีเลือด”

On the day my boyfriend gets engaged, I'm locked in the bedroom even though I'm supposed to be with him. By the time I make it to the venue, I see him passionately kissing his first love. When I confront him, he scoffs. "Kirsty’s a wealthy heiress who can help with my career. Isn't being my girlfriend enough for you?" With my answer loud and clear, I turn and call home. "Mom, Dad—about that arranged marriage you mentioned... I'm in." The day he marries Kirsty Bainbridge is also the day I marry my alliance partner. And the moment he sees me in a wedding dress, he completely loses his composure.

My stepdaughter, Alana Greenwood, brought me some abortion medicine on her Coming-of-Age Ceremony. Everyone around knew of her little "prank", but none came to stop her. Even my husband just stood and watched. I smiled bitterly as I took the medicine and drank it in one go. I immediately felt the pain in my lower abdomen. My head began to spin, but I could still hear the harsh tone in Alana’s voice. "Well, did you think you could replace my mother after giving birth to your child? Let me tell you this, Dad agreed to marry you back then because I was young and was in need of a free nanny! If you dare think about replacing my mother, you will be kicked out of the Greenwood family!" I covered my stomach and took a deep breath. "There's no need for the trouble. You're an adult now and I've completed my task. I'll leave... tomorrow."

On my fifth birthday with Zachary Murdock, I sit once again in front of a full table of cold food, just like every year before. Zachary had promised, as always, to spend the day with me. And, as always, he breaks that promise. This year, it's because his childhood sweetheart wanted to shoot a set of "artistic photos". She invited him and a few of his close buddies to be part of it. Without hesitation, he ditches me again and runs straight into her arms. At 11:00 pm, his childhood sweetheart posts a photo to her social media and sets it so that only I can see it. In the picture, four men are in nothing but black briefs and Windsor-knotted ties. They kneel around her while she is draped in sheer fabric like a goddess. The caption reads, "Some people beg for crumbs, but I own the entire bakery." I take a screenshot. Then, I send it to the girlfriends of all three of Zachary’s best buddies. If they all look down on me this much, let's hope they don't end up on their knees begging me someday.

In October 2025, an explosion occurs at a remote lab. An unidentified substance is leaked, and the virus makes people go insane. Anyone who is bitten by these rabid creatures becomes one of them. It's like the zombies people see in movies and video games. On the first day of the explosion, my five-year-old, Joyce Fairfield, is still at kindergarten. I risk my life to hurry there, but I can't even find her corpse when I arrive. I can only look at the surveillance footage to see her face, which is ashen with fear. I also see her mouth, "Mommy!" 15 days after the explosion, I finally traverse the city and get to my mother's home. However, all that welcomes me is a destroyed apartment and blood everywhere. 20 days after the explosion, my husband, Emmett Fairfield, calls me one last time from his office, which zombies have surrounded. He tells me not to leave the house. Less than a month after the apocalypse arrives, I lose all my family. I'm alone as I struggle to survive in this dead world. The spread of the virus triggers chaos in mankind. I exchange all my supplies to save a neighboring couple from bandits, leading them to safety in a secure zone where they can live stable lives. However, my kindness is not repaid. Three years after the explosion, the secure zone is under siege by a wave of zombies. As we retreat, my neighbors shove me underneath a car so I'll distract the zombies. Then, they make a run for it and get away. Trusted neighbors betray me. As the zombies eat away at me, I can feel death looming. All I want is to see my family again. Now, I've been reborn. I have six hours before the zombie apocalypse breaks out.

Dakota Stelter and I tumbled down that steep ravine together. I lay there bleeding and broken, only to watch my boyfriend scoop her into his arms and walk away without a backward glance. He left me. In that moment, in every way that mattered. While everyone fussed over Dakota's scratches, no one even checked if I was still breathing. When I was finally rescued and recovering at the hospital, my boyfriend didn't even visit. I was hurt. So I moved on. Piece by piece, I rebuilt myself without him. But then he became distraught. Suddenly, he was sobbing, telling me he had always loved me.