Gusto Mo Bang Sumama

Paano kung ang lalaking nakabuntis sa iyo ay ang lalaking pinapangarap mo ngunit siya rin kapatid ng kasalukuyan mong nobyo? Ano ang gagawin mo? Si Cherry Lastimosa ay may lihim na pagtingin kay Lennox Villiariano, ang kapatid ng kanyang nobyong si Lennon Villariano. Dahil sa isang gabing pagkakamali, nangyari ang hindi dapat. Lihim nang iniibig ni Cherry si Lennox noon pa man ngunit alam niyang hindi siya gusto nito kaya ginamit niya ang kapatid nitong si Lennon upang mapalapit dito. Isang gabing pagkakamali, kapalit ng buong buhay niyang pagsisisi. Handang panagutan ni Lennon si Cherry kahit pa alam niyang hindi siya ang ama ng dinadala nito. Ngunit paano kung malaman ni Lennox na siya ang tunay na ama ng dinadala ni Cherry? Makuha pa kaya niya ito gayong handa ang kapatid niyang panagutan ang babaeng dapat ay sa kanya?

Bumukas ang malaking pintuan sa harap ko, at narito ang lalaking minamahal ko, ang mata'y walang damdamin habang lumalapit ako sa altar. Ngumiti ako kahit na masikip ang dibdib ko. Narinig ko ang musika habang dahan-dahang naglalakad patungo sa lalaking naghihintay sa harap. Si Kiel, nakatitig nang seryoso sa akin. Walang kahit anong kasiyahan ang makikita sa kanyang mukha, at ito'y nagdulot ng kirot sa aking puso. Iniharap ko ang aking kamay, ngunit itinuring niyang wala ito at agad na umusad patungo sa harap ng pari. Iniwan akong nakatambad ang kamay sa ere. Yumuko ako, bahagyang nahihiya. Sumunod ako sa harap ng pari, at sinimulan na ang misa. "Maari mo nang halikan ang iyong asawa," ang sabi ng pari. Humarap ako kay Kiel, inaasahan ang isang halik sa labi, ngunit sa pisngi lamang ito dumapo. "Nakuha mo na ang titulong Mrs. Valerian, ngunit tiyak kong hindi mo makukuha ang aking pagmamahal," bulong niya. Pumikit ako, at naramdaman ang sakit sa aking puso. "Tandaan mo 'yan, Sam? Hindi mo makukuha ang aking pagmamahal dahil may iniibig na ako," dagdag niya habang nagpalakpakan na ang mga tao. Tumulo ang isang butil na luha. "Sarap mong pagmasdan habang umiiyak," layo na nito sa akin pagkatapos ng mga salitang iyon at agad na lumabas ng simbahan. Pinalis ko ang luha ko at mag-isang ngumiti sa harap ng mga taong masaya para sa amin. Kumikirot ang dibdib ko sa likod ng aking mga ngiti. Daig ko pa ang sinaksak, ngunit hindi ko pinahalata. "Saan pupunta ang asawa mo?" inosenteng tanong ng isang matanda. Ngumiti ako, ngunit hindi na nagbigay ng pagsasalita. "Baka excited lang," mapanukso ng isa. Tumawa ako, kahit na parang pinipiga ang puso ko. Ako si Samantha Alexandria Perez, o dapat bang sabihin Samantha Alexandria Perez Valerian, and I am his unwanted wife.

Dalawang puso ang nakagapos na naaayin sa kagustuhan ng bawat isa. Thr thread can start to deepen or loosen and it's up to their descision. Ag sa bawat giit ng puso ay tila may binubulong, sa bawat katotohanan ay tila may nakatagong sekreto at sa bawat puso ay may nakamarkang pangalan ng nagmamay-ari rito. Ngunit paano mo mamahalin ang taong sumira at nagnakaw ng iyong karapatan? Paano mo itatama ang lahat kung una pa lang ay nagsimula ang kwento sa pagpapanggap at kasinungalingan? Hahayaan niya pa rin bang igapos siya ulit ng tadhana kasama ang lalaking kinamumuhian kahit na madaming rason para putulin iyon? Ngunit sa kagustuhan na pigilan ang sariling makulong muli ay hindi lang puso at katawan niya ang kalaban kundi pati na rin ang mapaglarong puso ng lalaking tinuturing niyang demonyo. "You smell nice Dawn, I don't care if you ars afraid of me but one thing is for sure, kailangan mong itatak diyan sa isip mo na I won't let you run away without having the thrill of having you and tasting you first,"— Flix Montero "I do prefer being tainted ang madumihan ng pauli-ulit ay sadyang nagbibigay ng kakaibang ligata sa akin and I won't let myself fall again for I know I won't ve love the way I like and expect it to be. Because happy endings are only for women that worth to fight for and I am not one,"—Dawn Mathison

Letche naman oh! Kung hindi ko lang talaga kailangan ng perang pang piyansa kay Itay hinding hindi ako sasapi sa grupo ni Buknoy. At malay ko bang ang target namin ay isa pa lang bigatin na ubod ng gwapo, yaman, yabang, at saksakan ng pagkababaero bukod dun napaka-daldal niya at ang bastos pa ng bunganga. Walang iba kundi si Sebastian Cain Guevarra. Ang lalaking mas magulo pa sa buhok mo sa private part. Paano ba naman—"I'll give you two option, Miss. Pumili ka, kulong o magiging alipin ko?" seryoso ngunit nakangising tanong niya. Humakbang siya papalapit at inilapit ang mukha sa aking tenga saka bumulong. "Choose wisely cutie..." sabay kindat niya. ©CrystalineG

Biglang inatake sa puso ang aking mom, at mabilis na umapaw ang kaniyang medical bills bago pa man ako makahinga nang maayos.   Desperado na ako kaya agad akong humarap sa mayaman kong boyfriend sa pagasa na baka makatulong siya sa akin, o makaisip manlang ng solusyon sa sitwasyon. Pero sa halip na suporta ang aking matanggap, nagpakawala siya ng isang tirada na mas matindi pa sa kahit na anong salitang narinig ko.   “Ito ba ang dahilan kung bakit ka sumama sa akin? Para sa pera ko? Wala kang pinagkaiba sa ibang mga babaeng nagbibigay sa kanilang mga sarili sa akin. Parepareho kayong lahat—kaawa awa at walanghiya kayong mga babae kayo!”   Bago pa man ako makapagreact, agad niya na akong itinulak palabas ng pinto.   At nang maintindihan niya ang buong kwento, binigyan niya ako ng isang bank card nang hindi nagtatanong ng kahit na ano. “Candice”, tahimik nitong sinabi gamit ang nagsisisi niyang boses. “Birthday mo ang password nito.”   Hindi ako nagsabi ng kahit na ano sa kaniya. Hinayaan kong mahulog ang card sa sahig bago ako umalis nang hindi lumilingon sa kaniya.

Si Gaea ay isang romance writer, ngunit hindi kaagad ito nakakabuo ng ideya kapag walang inspirasyon. Kaya nang maghiwalay sila ng kanyang nobyo ay natigil siya sa pagsusulat sa loob ng tatlong buwan. Dahil sa pananakot ng amo niya na matatanggalan siya ng trabaho kapag hindi pa siya nakapasa ng manuscript sa susunod na linggo ay napilitan siyang maghanap ng inspirasyon kasama ang kaibigan niyang si Samantha. Nakita na lamang niya ang sarili sa isang club at hinahabol ang lalaking gusto niyang maging parte ng kanyang bagong libro na isinusulat. Sumang-ayon naman ito pero sa isang kondisyon, iyon ay ang ibigay niya ang katawan sa bawat session na kanilang gagawin. Makakaya kaya niyang ibigay ang hiling nito? Paano na siya kapag natapos ang kwentong isinusulat niya? Mau mabubuo bang pag-ibig sa kanilang dalawa?

Hanggang san ka dadalhin ng Tapang mo kung makatapat mo ang Taong magpapabago sayo???? ROMARY CATHALEA NEPUNAN - Lumaki sa mayaman na pamilya,kaya lahat ng luho ay nakukuha,wala itong gusto na hindi nakuha,.. maganda at sexy siya kaya lahat ng lalaki ay nahuhumaling sa ganda niya,mahilig ziyang makipag fling fling sa mga lalaking lumalapit sa kanya para makipaglandian,pero hndi siya yung tipong halos ibigay ang katawan sa mga poging lalaki,wala ni isa mang muli naglakas na loob na hawakan siya,dahil noong isang beses na may magtangka sa kanya na hawakan siya ay mabilis niya itong pinatumba sa mga tauhan niya.. Jiro Zen - masipag at matulungin sa kapwa ,hinangad ang simpleng pamumuhay, kesa sa buhay na pinapangarap ng lahat. . makikilala nila ang isat isa na magpapabago sa pinili nilang landas. pipiliin pa kaya nila ang gustong pamumuhay o handang bitawan para lang ipaglaban ang pag iibigan.

BOOK #2 :OLIVIA and TRISTAN STORY Akala ni Olivia ay perpekto ang relasyon nila ni Tristan, pero akala lang pala niya. Sa gitna ng kanyang kasikatan, bigla itong nagpakalat ng malaswa niyang larawan sa internet na naging dahilan ng pagbagsak ng kanyang karera sa ngalan ng pagsunod nito sa ina nito upang magpakasal sa iba. Nagpakalayo-layo siya, ngunit hinanap siya ni Tristan hanggang sa matagpuan siya nito ilang taon pagkatapos niyang mawala. --- "Olivia, pwede bang kalimutan na natin ang nangyari? Ilang taon na ang nakalipas." Tumaas ang sulok ng kaniyang labinat ngumiti. "Kalimutan? Kahit na mamatay ako, hinding-hindi kita patatawarin tandaan mo yan." Magagawa kayang palambutin muli ni Tristan ang naging batong puso ni Olivia?

"Not because men dumped you countless times, you'll gonna dumped me as part of your revenge. Tandaan mo kasal tayo, sa ayaw at sa gusto mo ako ang end game mo!" -Xavier- It was supposed to be a simple favor - pretend to be his lawful and loving wife until her twin sister gets back. But when Xavier Oxford - a drop-dead gorgeous billionaire with eight-pack abs enters her room and demands her duty in bed, she instantly forgets that she was just pretending to be his wife. ***** No one would even realize the difference between Avigail and Avery Alfonzo - the naughty twin sisters. All her life, Avigail "Avi" Alfonzo only wanted three things-- freedom to live her life to the fullest; success in her profession as an artist; and continue switching identities with her twin sister as a form of their escape. Not until her twin sister Avery left the country and ask her to pretend to be the wife of her husband -Xavier Oxford. He's known as the epitome of perfection, a snob, and a business tycoon at a young age. But Avi never liked her twin's husband. However, that changed when she had to pretend to be his wife. His touch can easily make her delirious. His kisses make her squirm in pleasure. And his stares, searing her very soul, could make her forget how to act without getting caught. Can Avigail fool him like how she fooled the others? Or would Xavier catch her off-guard, and see the woman behind her pretentious face?

Tahimik ang mansyon. Tahimik… maliban sa mahinang iyak ni Princess sa bisig ko—isang buwang gulang, walang alam, walang kasalanan. Pero siya ang unang nasaktan sa lahat ng ‘to. Siya ang naiipit sa pagitan ng dalawang taong hindi na alam kung paano magmahal nang sabay. Nakaluhod ako sa harap ni Elise. Mahigpit ang hawak ko sa laylayan ng bestida niya, parang batang takot na maiwan sa dilim. Nanginginig ang labi ko, pinipigilan ang mga luhang ayaw na sanang lumabas—pero hindi ko na kayang kontrolin. “Please, Elise…” garalgal kong pakiusap. “’Wag mo kaming iwan. Hindi ko alam kung paano palalakihin si Princess nang wala ka. Hindi ko alam kung paano mamuhay kung wala kayo…” Pero wala. Wala siyang emosyon. Wala siyang luha. Matigas ang titig niya, parang ako pa ang mali. Bitbit niya ang maleta niya—hindi lang punô ng damit, kundi punô ng lahat ng alaala namin. Lahat ng pangarap. Lahat ng ‘akala ko tayo.’ “Hindi ko ‘to pinlano, Levi,” mahina niyang sagot. “Pero kailangan kong piliin ang sarili ko. Pagod na akong umasa. Pagod na akong maging pangalawa sa trabaho mo, sa mundo mo. Hindi ko kayang maging ina habang ako mismo’y hindi buo.” Gumuho ako. Literal. Napayuko ako habang yakap ko si Princess, habang nararamdaman ko ang init ng iyak niya sa dibdib ko. Halik ako nang halik sa noo niya, para bang kaya kong takpan ng pagmamahal ang kawalan ng ina niya. “Anak mo ‘to, Elise. Anak natin…” pabulong kong daing. “Kung hindi mo na ako kayang mahalin… kahit siya na lang. Kahit siya. ‘Wag mong iwan ang anak mo…” Pero wala. Ni hindi siya lumapit. Ni hindi siya tumingin. Tumalikod siya, dala ang katahimikang mas malakas pa sa kahit anong sigaw ng pagtanggi. "Ayoko na" mahina niyang sabi at hinila ang maleta palabas ng mansion.