Gyeong-su Death

“ปล่อยหนูไปสักที! ป๊ามีเมียแล้ว!!มีเมียแล้วจะมายุ่งกับหนูทำไม!?” “ใช่!มีเมียแล้ว แล้วป๊าก็จะยุ่งเพราะหนูคือเมียป๊า”

Sa isang malupit na lugar kung saan walang puwang para sa kabiguan, dahil ang kabiguan ay nangangahulugan ng dugo at kamatayan. Simple lang ang hamon. Survive and escape the claws of your doom. The race against death's door begins once you enter the door...

อุตส่าต์หนีไปดามใจที่กรุงเทพตั้งห้าปี กลับมาเจอเธอที่เป็นอดีตและไอ้ที่เกาะขาหนึบนั่นก็คงจะลูกของผัวใหม่ล่ะสิท่า เหอะ! หน้าไม่เห็นเหมือนพ่อเลยสักนิด “ถ้าได้ฉันเป็นพ่อนะไอ้หนู สาวกรี๊ดแกจนตดแตกแน่”“พี่กล้า_” “พี่กล้ามีอะไรหรือเปล่าจ๊ะ?” “ผัวไปไหน?” “ไม่มีจ้ะ” “เหอะ” “มันทิ้งไปมีเมียใหม่ หรือเห็นผู้ชายแล้วบอกว่าตัวเองไม่มีผัวล่ะ?” กลับบ้านมาคนว่าง ๆ แบบเขาก็ควรจะทำอะไรที่มันมีประโยชน์สักหน่อยสิ อย่างเช่นการไปแอบมองอดีตแบบเธอ ขับรถวนรอบหมู่บ้านอย่างกับรถเติมน้ำเปล่าไม่ใช่น้ำมัน แล้วถามคำถามกวนส้นตี_แบบนี้ เขาสะใจมากที่ได้เยาะเย้ยคนแบบเธอ ผู้หญิงใจร้ายที่ทำเขากินไม่อิ่มหลับไม่เต็มตามาห้าปีเต็ม แต่ไม่รู้ว่าทำไมเวลาเจอหน้ากันเขาต้องใจอ่อน แพ้ให้กับความใสซื่อไร้เดียงสาของเธอตลอด แถมเจ้าเด็กน้อยหน้าหล่อลูกชายที่เกาะเธอหนึบด้วยอีกคน เขาทั้งเเกลียด ทั้งสงสาร จนกระทั่งวันที่เขาต้องมารู้ความจริงบางอย่าง… “แล้ว…แล้วถ้าเป็นลูกกูจริงทำไมน้ำค้างถึงไม่บอกกูวะ”

เรื่องราวความสัมพันธ์ของเพื่อนสนิท ระหว่างสาวสุดจี๊ดที่แสนจะบอบบาง กับเพื่อนชายสุดหล่อปากแซ่บ ที่ความสัมพันธ์นี้จะไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบเพื่อนตลอดไป...เมื่อทั้งสองเกิดพลาดท่าเสียทีเกินเลยมากกว่าคำว่าเพื่อน "ซุน อย่างี่เง่า ถ้าเป็นเรื่องที่กูพูดเมื่อคืนกูขอโทษ คือกูไม่ได้จะหมายความแบบนั้น...คือกู..." "คืออะไร คือมึงอายว่างั้น มึงอายที่นอนกับคนแบบกูใช่ป่ะ?" "เปล่าไม่ใช่แบบนั้น คือ... คือกูแค่สับสนไม่รู้จะบอกคนอื่นยังไง มึงคิดดูนะเป็นเพื่อนกันมาสิบกว่าปี อยู่ ๆ จะมาเปลี่ยนสถานะเนี่ยนะ" "กูไม่เห็นแคร์!" "มึงอย่าบอกนะเว่ยว่ามึงชอบกูจริง ๆ อ่ะ?" "แล้วถ้าใช่ล่ะ" "......" "ถ้ากูบอกว่ากูชอบมึงล่ะ ชอบมึงมานานแล้วด้วย" คนตัวเล็กถึงกับเงียบ เธอพูดไม่ออก ทุกอย่างเหมือนหยุดนิ่งไปชั่วขณะ "ตะ แต่ เราเป็นเพื่อนกันนะ"

เพียงแค่ค่ำคืนเดียวที่เขาพลาดพลั้ง จากเด็กสาวที่ไร้ที่พึ่งพา หนึ่งเดียวที่เธอเฝ้ามองด้วยความรักและเคารพก็คือชายที่อายุห่างกับเธอถึงยี่สิบห้าปี เขาเป็นรักแรกพบ เป็นผู้มีพระคุณสำหรับเธอ เธอยินยอมมอบทั้งกายใจและชีวิตทั้งชีวิตให้เขา กับการก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งเมียคุณอาทิตย์ ซึ่งความเป็นไปได้นั้นมีเพียงศูนย์ และศูนย์เท่านั้น... เพราะเขาเกลียดความหน้าด้านของเธอยิ่งกว่าอะไรดี! “คุณอาทิตย์เคยรักใครบ้างไหมคะ?” “ไม่เคย” “ไม่เคยมีคนที่รัก?” “ไม่เคยคิดจะรักต่างหาก โดยเฉพาะคนที่ถามฉันตอนนี้” “แต่หนูเป็นเมียคุณอาทิตย์แล้วนะคะ” “แค่นอนให้ฉันเอา อย่าเพ้ออย่าฝันว่าจะมาใช้คำว่าเมียกับฉัน” __________________________________ //// “ยังจะให้พ่อแม่ไอ้นั่นมาสู่ขอเธอ กับฉันที่เป็นผัวเธออีกไหม? ยัยเด็กน้อย” “มะ ไม่เอาแล้วค่ะ ฮึก!” “ดี ทีหลังอย่ามาเล่นกับระบบประสาทฉันนะแก้ว เพราะฉันจะเอาเธอแบบนี้ทั้งวัน ไม่ต้องเห็นเดือนเห็นหมอก!”

เพราะคำทำนายบ้าบอจากซินแสแก่ ๆ และเพียงเพราะเหตุผลที่ว่า “หากเขาอยู่กับยัยเด็กเอ๋อนมเท่าตุ่มยุงกัดคนนี้เเล้วเขาถึงจะรักษาไข่และมีชีวิตรอดต่อไปได้” ทำให้เขาต้องถูกบังคับให้แต่งงานกับเธอโดยไม่เต็มใจ

ถ้าผัวเก่ามันจะเลวขนาดนี้ ทางออกที่ดีคือผัวใหม่เท่านั้น! ผัวเก่าสันดานหมา ปะทะ ผัวใหม่หุ่นกัปตันอเมริกา แต่หน้าองคุลีมาล "อย่าอ๋องไอ้สั_! ตอนนี้เขาเป็นเมียกู!" เพราะคำว่า "รัก"ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งต้องอดทน กับนิสัยห่วยๆ ของผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็น "แฟนคนเเรก" ทำเพื่อเขาทุกอย่าง ถูกด้อยค่า และถูกมองข้าม สารพัดเรื่องราวห่วยแตก!ที่เธอนั้นต้องพบเจอ ไม่เคยได้มีโอกาสเป็นผู้ถูกรัก จนได้มาเจอกับ "เขา " คนที่เข้ามาเปลี่ยนให้ผู้หญิงที่ถูกทิ้งขว้างราวกับสิ่งของไม่มีคุณค่า ให้กลับมาสดใสได้อีกครั้ง และรักครั้งนี้ ทำให้เธอได้สัมผัสกับคำว่า "แฟนที่ดี"  จนวันหนึ่ง... แฟนเก่าคนนั้น กลับมาวุ่นวายกับชีวิตเธอและเขาอีกครั้ง และดูท่าจะไม่ยอมรามือง่าย เพราะเป้าหมายของเขา คือการทวงคืน "เธอ"

...เมื่อรุ่นพี่ที่สนิท ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต สิ่งที่พายุได้รับจากการเป็นเจ้าหนี้ ที่ไม่ได้เงินคืนซักบาท แถมยังต้องรับอุปการะสาวน้อยน่ารัก ที่สูญเสียทั้งพ่อและแม่ เขาจึงจำเป็นที่จะต้องรับเลี้ยงเธอไว้! ในฐานะ"ของเล่นแก้ขัด" แต่สำหรับสาวน้อยไร้เดียงสา ผู้อ่อนต่อโลกอย่าง "ข้าวหอม" กลับมองว่าสิ่งที่เขาให้มา มันคือ "ความรัก " เมื่อความดีและความใสซื่อของเด็กสาวคนหนึ่ง ไม่สามารถหยุดความเจ้าชู้รักสนุกของคนที่เธอรักได้ และได้ยินคำพูดเหยียดหยามมากมาย ข้าวหอมจึงเลือกที่จะหนีออกไปจากชีวิตผู้ชายใจร้ายที่เธอไม่มีวันลืมได้ลง... แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะ"บุญวาสนา" หรือ"บุญวาดชาติหมา" ทำให้ทั้งคู่กลับมาเจอกัน! ในฐานะ ท่านประธานของบริษัท กับเด็กนักศึกษาฝึกงาน ที่การกลับมาเจอกันครั้งนี้ ข้าวหอมคนเดิมของพายุ กลับเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง...

ความสัมพันธ์แบบไหนกัน? เป็นแค่ที่ระบาย เป็นตัวสำรอง เป็นคนรับใช้ให้เพื่อนสนิทตัวเอง เป็นเพื่อนไม่ว่าจะทุกข์จะสุข เป็นทุกอย่างยกเว้น 'คนรัก' นี่มันความสัมพันธ์แบบไหนกัน? แต่ที่เเน่ๆ คือเธอไม่อยากเป็นแบบนั้นอีกต่อไปแล้ว ไม่อยากถูกด้อยค่า และเป็นตัวตลกในสายตาใครต่อใครอีกต่อไป แต่พอถึงตอนจะตัดใจ เพื่อนสนิทกลับอยากเปลี่ยนสถานะตัวเองขึ้นมาเป็น 'ผัว' ความสัมพันธ์ระหว่างเขาและเธอที่เเสนยุ่งเหยิงนี้ ควรจะไปจบที่ตรงไหนดี?

ไม่รู้ว่าต้องทำบุญเก้าวัด สิบวัด ยี่สิบวัด ถึงจะสะเดาะเคราะห์กรรมใหญ่ในครั้งนี้ได้ เมื่อคนที่เป็นอาจารย์สอนอยู่ตรงหน้าเธอนั้น คือ 'อดีตคนรัก ไม่สิ... 'อดีตคนเลว' ที่ทิ้งเธอไป พร้อมกับมอบสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า 'ลูกน้อย' ไว้ให้คุณแม่วัย 18 ในตอนนั้นต่างหาก อนาคตที่วาดฝันไว้ ดับวูบลงทันตาเห็น เธอต้องทนลำบากเลี้ยงลูกมาคนเดียว พอตั้งหลักได้อยากทำตามความฝันกลับเหมือนสวรรค์แกล้งส่งเขามาอีกครั้ง ส่งคนเลวมาทำไมก่อน! เดี๋ยวอีวิวจะด่ายันเทวดา มาเอามันกลับไป! “มันอยู่ในท้องเธอนี่ ไม่ได้อยู่ในตัวฉัน เพราะฉะนั้นก็ไปดูเเลกันเอาเอง ” “อย่าหลอนค่ะ แหกตาดูด้วย ลูกอยู่ในท้องหนูไม่ได้อยู่ในลูกอันฑะพี่ เพราะฉะนั้นไม่ต้องสาระแนมาวุ่นวาย”