Karakoram Ka Taj Mahal

BRIX AEDAM CROMWELL, a young, handsome and hot CEO. Sa edad na thirty ay may matayog at nangungunang negosyo sa bansa, and he is certified womanizer. Kung maganda ka, pasok ka sa kaniyang maiikama. Paano kung dumating ang magpapatino sa kaniya? Hindi babaing puwede niyang mapaglalabasan ng init, kundi isang bata. A four year old girl, at sinasabing siya ang ama nito. How did that happen? "I used c*ndom and it's all branded. Hindi iyon mabubutas. Hindi naman puwedeng lumipad ang sperm ko sa matris ng nanay niya? Imposibleng anak ko iyan!" Pero, kamukha niya ito... "Bu*llshit na sperm! Pakalat-kalat kasi sa daan."

Isa lang naman ang gusto ni Cathy Xyra Garcia at ito ay si Grey Sanford, ang lalaking kinahuhumalingan niya ngunit sa kasamaang palad, hindi siya mahal nito kaya naman sa sobrang pagmamahal niya sa binata, ginamit niya ang kaniyang kapangyarihan at kinulong ito sa isang kasal. Akala ni Cathy ay ito na ang magiging daan para sa kanilang happy ever after na ending, ngunit siya ay nagkakamali. Dahil sa kasamaang palad, imbis na makatanggap ng pagmamahal, nakatanggap siya ng pang-aabuso mula sa kaniyang asawa. Ngunit dahil mahal niya ito, nanatili parin siya sa piling ng asawa at piniling magpakamartyr. Hanggang kailan siya magtitiis? May pag-asa pa bang mahalin siya ni Grey? abangan....

paano kung ikakasal ka na sa pinakamayaman na tao,bossy,moody,cassanova and etc.. .and take note hindi mo alam na super yaman pala niya at pagkatapos ng kasal niyo bigla ka na lang umalis at naglahong parang bula. . 😲omg what happen next.

NO boyfriend since birth ang peg ni Kara kaya naman sa edad na 25 ay pilit siyang nirereto ng ina sa mga anak ng amiga nito. Kaya lang naman wala siyang boyfriend ay dahil hinihintay niya ang lalaking lihim niyang minamahal. Ito ay ang kanyang bestfriend na si Lorenzo. Ang kaso may mahal na iba ang lalaki. Kaya nang malaman niyang liligawan na nito ang babaeng gusto nito ay gumuho ang mundo niya. Naisip niya tutal wala naman ng pag-asa ang lovelife niya ay papayag na lang siya sa kagustuhan ng ina na pakasalan ang anak ng isa sa amiga nito. Pero nagulat siya dahil sa araw ng kasal niya ay bigla na lang sumulpot si Lorenzo at sinabing ilalayo siya nito, na hindi ito pumapayag sa kasal. Matutupad na ba ang matagal niyang hiling o isa lamang itong panaginip?

“Lord pahiram ng anak ko! Please lang huwag mo muna siyang kuhain sa akin, hindi ko kakayanin. Sobrang bata pa ng aking anak! Huhuhu!” napasandal na lang ako sa wall ng hospital at humahagulgol na nananalangin. Bago pa ako makapagsalita ulit ay nakita ko ang Arnaldong iyun na nakatingin saming dalawa ni Regan, nakatayo lang din ito sa isang sulok malapit samin, yumuko siya ng makita niya akong nakatingin sa kanya. Bumitiw ako sa pagkakakapit ko kay Regan at lumapit ako papunta sa lugar kung nasan si Arnaldo, hinabol lang ako ng tingin ni Regan at hindi ko na napigilan ang aking sarili, isang malakas na sampal ang pinakawalan ko sa pisngi ni Arnaldo. Nagsusumigaw ang galit sa aking puso't isipan Nakita kong napakapit siya sa kanyang pisngi at nagatataka siyang napatingin sakin"Hay*p ka! nakapawalang hiya mo talaga. Nagpakalayo-layo na kami ni Anthony nasundan mo pa rin kami. Wala ka ng dinala sa buhay naming mag-ina kundi puro sakuna.(pinaghahampas ko ang kanyang dibdib habang patuloy ang aking pag iyak, Sobrang galit ang aking nararamdaman, hinahayaan lang naman niya ako sa kanyang ginagawa, maya-maya ay naramdaman kong niyakap na niya ako para huminahon, ) Hindi na ako nanggulo sa buhay niyong mag-asawa kagaya ng gusto mong mangyari! kaya please lang lubayan mo na kaming mag-ina. HUHUHU" bigla naman akong nanghina at tila nawalan ng lakas ng yakapin na niya ako, pakiramdam ko ay nasa maayos akong mga kamay sa piling ng bisig nito. "Naguguluhan ako! anong ibig mong sabihin?! Hindi kita maintindihan, Una kitang nakita sa bahay namin, kasama ko sa kwarto , yun na ang una at huli nating pagkikita!" sagot sakin ni Arnaldo

Mahal ko siya. Hindi ko kayang labanan ang aking nararamdaman. Hanggang sa lumipas ang panahon ang pag ibig na nararamdaman ko sa kanya ay parang kumunoy, na kahit anong gawin ko'y hindi na makakaahon. Natuklasan ko na pareho ang nararamdaman naming dalawa. Ang siyang simula ng hirap ng aming pag iibigan.

Sanay na sa sakit si Olivia Margarette Gallego, sa ipinararamdam pa lamang ng kanyang magulang sa kanya sa araw-araw ay nag-uumapaw na siya. Ngunit iba pala ang sakit iyong mahal at pinagkatitiwala mong tao ang siyang mangloloko sa'yo. Nalaman niyang kasal na pala ang kanyang anim na buwang nobyo at may anak pa! Sa pinaghalong kalungkutan at pighati, pumara siya ng taxi at tumungo sa isang club at doon nagpakalawing, umaasang mawala na ang sakit kinabukasan. Ngunit kinabukasan at iba ang namulatan ng kanyang mga mata. Nakahiga siya sa isang malaking kama at katabi ang nag-iisang terror mathematics professor, si Mr. Wrecker Silas Monroe. Ang akala niyang isang gabi lamang ng pagkakamali, ang hindi niya alam ay panghabangbuhay niyang dadalhin ang bunga niyon. May pag-asa pa bang makatatagpo siya ng lalaking mamahalin siya ng tunay? O makukuntento na lang siya sa pagmamahal para sa kanyang mga anak?

"Magkano ang kailangan mo, upang layuan ang anak ko?" tanong ni donya Marsha kay Estella, "hindi kita maaaring tanggapin dahil isa ka lamang dukha! saan ka ba napulot ni Ludwig? sa club? At sinong nakakaalam, kung yang dinadala mo, ay sa anak ko?" Isang sampal iyon para kay Estella. Ang inaasahan niyang maayos na pagtanggap sa kanya, ay magiging isa palang bangungot! Ang akala niya, matapos niyang matakasan ang matandang ipinagkakasundo sa kanya ng kanyang ama, ay magiging maayos na ang buhay niya, hindi pa pala. Kaharap niya ngayon ang isang repleksiyon ng matapobre niyang madrasta. Kuyom ang kamao, nilisan niya ang lugar na iyon, upang hindi na maalipusta pa, ng kahit na sino, sa pamilya ni Ludwig, dala dala ang anak nilang kambal, na hindi pa man naiisilang, ay itinakwil na. "Ako ang bahala sa inyo mga anak. Hindi ko hahayaang may mang-api pa sa inyo, gaya ng naranasan ko," kinakausap niya ang mga bata sa kanyang tiyan. "Babangon ako, at maniningil!" Tiningnan niyang muli ang mansiyon, sa huling pagkakataon. Hinulma niya sa isipan ang sinabi sa kanya ng kanyang biyenan. Saka hilam ng luha ang mga matang lumayo, na hindi alam kung saan tutungo.

"Hector, totoo ang sinabi ko sayo. Gusto kong magka-in love-an tayo, at magkasama nang seryoso, tulad ng magkasintahan, mula sa pagiging estranghero hanggang sa magkaintindihan tayo. Gusto kong maranasan yung pakiramdam na pantay tayo. Ikaw si Hector, bilang si Hector na asawa ko at hindi tiyuhin ng ibang tao, at ako si Anne bilang si Anne na asawa mo at hindi kasintahan ng ibang tao. Mag-ipon tayo ng mga alaala, isang taon, dalawang taon, tatlong taon, sampung taon, kung okay lang sayo?" Inabot ako ni Hector at hinila para umupo sa kanyang kandungan, at sinabi nang mahinahon "Okay, pero, love, wala akong karanasan, kailangan mo akong turuan pa. Pero..." Hindi ko alam kung sinasadya ni Hector na biglang huminto at hinaplos ang kaniyang maiinit na labi sa gilid ng aking mukha "Pero... Pagdating sa pagkahulog, dapat ang lalaki ang mag-initiate. Maghintay ka lang, susuyuin kita."

To be his wife was never a dream—it was a lifelong sentence. Sa loob ng pitong taon, namuhay si Amber Lucille Rivera sa anino ng isang malamig at walang pusong kasal. Mahal niya si West Markus Lee ng buong-buo. Pero ang lalaking iyon? He never treat her well—not once. Nang makalimutan ni West ang ika-walong anibersaryo nilang mag-asawa ay doon na tuluyang bumitaw si Amber. Hindi siya ang kailangan ng kanyang asawa’t anak. Hindi siya kailanman kakailanganin ng mga ito lalo na’t bumalik sa buhay ni West ang babaeng pinakakamahal nito na si Zendaya Madrigal. Ilang taon ang lumipas, bumalik si Amber bilang isang tanyag na fashion designer at pintor. Ngayon, ang lalaking dating tumalikod sa kanya ay ayaw na siyang pakawalan. Maging ang anak niyang minsang tumalikod ay gustong bumalik sa kanyang mga yakap. Mabibigyan ba ni Amber ng pangalawang pagkakataon ang kanyang dating asawa at anak para sa masayang pamilyang hinahangad? O mananatiling matigas ang kanyang puso at pagtatabuyan ang mga ito?