Kimi Da Yo

'Yong feeling na ipinagkasundo ka na palang ipakasal sa taong kinamumuhian mo. Sa isang taong makita mo pa lang ang mukha umiinit na ang ulo mo. 'Yong taong hindi mo makasundo. Ni sa hinagap 'di mo man lang pinangarap na makasama habambuhay. Lust or love at first sight? 'Yong feeling na makakita ka ng isang Adonis na nakatapis lamang ng tuwalya sa ibabang parte ng katawan nito. Sa 'di mo inaasahan na lugar at pagkakataon. 'Yong tipong tumakas ka sa kanilang lahat pero napadpad ka naman sa isang lugar na mas ikakapahamak mo. Magpapadilim ng kapalaran mo. Lugar kung saan naisuko mo ang pinakaiingatan mo. Sa lalaking 'di mo lubos kilala ang pagkatao at ayaw mo. Sa isang lalaking hinusgahan kaagad ang pagkatao mo. Ano ang gagawin mo kung sa paglipas ng mga araw na nakakasama mo s'ya sa iisang bubong ay unti-unting nahuhulog ang loob mo sa kanya? At pa'no kung kailan hulog na hulog ka na. Ibinigay mo na ang lahat na meron ka sa kanya. Wala ka nang tinira pa para sa sarili mo. Saka naman isa-isang nagsipagsulputan ang mga babae n'ya. Tatanggapin mo ba ang pagsusumamo n'ya sa'yo? Mga pangakong magbabago s'ya para sayo? Maniniwala ka bang magbabago ang isang certified playboy dahil sayo? Ano ang gagawin mo kung isang araw malalaman mong nakabuntis ng ibang babae ang lalaking mahal na mahal mo na? Ang lalaking inakala mong s'ya na ang "THE ONE" mo. Mapapatawad mo pa ba s'ya or tatakas kang muli?

Sieben Jahre Ehe. Maximilian von Falken behandelte sie kalt wie Eis, doch Clara begegnete ihm stets mit einem Lächeln. Weil sie ihn zutiefst liebte. Sie glaubte, eines Tages sein Herz erwärmen zu können. Doch alles, was sie erntete, war seine bedingungslose Liebe zu einer anderen Frau, die er mit allen Mitteln beschützte. Verzweifelt kämpfte sie weiter um ihre Ehe. Bis zu jenem Tag – ihrem Geburtstag. Sie war tausende Kilometer gereist, um ihn und ihre Tochter im Ausland zu besuchen. Er aber nahm ihre Tochter mit, um jene andere Frau zu treffen, und ließ sie allein im leeren Haus zurück. Da starb endgültig etwas in ihr. Als ihre eigenhändig großgezogene Tochter verlangte, die andere Frau solle ihre Mama werden, brach Clara das Herz. Sie setzte die Scheidungsvereinbarung auf, verzichtete auf das Sorgerecht und ging ohne einen Blick zurück. Von da an kümmerte sie sich nicht mehr um Maximilian und Tochter, sondern wartete nur noch darauf, dass die Scheidung vollzogen würde. Sie gab die Familie auf und kehrte zu ihrer Karriere zurück. Die einst von allen verachtete Frau verdiente mühelos ein Milliardenvermögen. Doch sie wartete und wartete – die Scheidung wurde nicht nur nicht vollzogen, der Mann, der früher nie nach Hause wollte, kam plötzlich immer häufiger zurück und klammerte sich immer fester an sie. Als er erfuhr, dass sie die Scheidung wollte, drängte der sonst so vornehm-kalte Mann sie in eine Ecke: „Scheidung? Das kommt nicht in Frage. “

Faltava apenas um mês para o meu casamento quando descobri que meu noivo já planejava ter um filho com sua amada. Eu não aceitei aquilo, mas ele insistia nesse assunto todos os dias. Duas semanas antes da cerimônia, um exame de gravidez chegou até mim. Foi então percebi que a tal amada já estava grávida havia quase um mês. Meu consentimento nunca foi sequer considerado. Naquele instante, todos os anos do nosso relacionamento evaporaram como fumaça. Cancelei o casamento, apaguei todas as lembranças e, no mesmo dia em que deveria estar vestida de noiva, vesti meu jaleco e mergulhei de cabeça no laboratório. Dali para trás, eu não tinha mais a ver com ele!

Serena’s POV Matagal kong inakalang hawak lang ako ng kontrata—isang papel na pumirmi sa buhay ko, sa katawan ko, at sa kalayaan ko. Pero ngayong nakahiga ako sa tabi ni Damien, natatakpan ng init ng balat niya ang lahat ng sugat sa puso ko, alam kong mali ako. Hindi na kontrata ang nagbubuklod sa amin. Hindi na utang. Hindi na desperasyon. Ako mismo ang pumili sa kanya. Dahan-dahan niyang hinila ang kumot pababa, inilantad ang bawat bahagi ng katawan kong kanina pa nanginginig, hindi dahil sa takot kundi dahil sa pananabik. Mainit ang hininga niya sa leeg ko, at ang bawat halik na inilapat niya ay parang panata na hindi na niya ako bibitawan. “Wala nang papel na nagdidikta sa’yo, Serena,” bulong niya habang pinapadaanan ng labi ang balikat ko. “Ako na ang pipiliin mo. Ako na ang kailangan mo.” Napapikit ako, hinayaan ang katawan kong lunurin ng bawat haplos niya. Hindi na ito transaksyon. Hindi na ito kasunduan. Ito ay kagustuhan naming pareho. Nagtagpo ang mga labi namin, mas mariin, mas buo—parang wala nang bukas. Ang bawat paghinga niya ay naging akin, ang bawat ungol ko ay naging kanya. Hanggang sa wala nang natira kundi ang mga katawan naming nag-uusap, nagsasanib, nagtatakda ng bagong simula. At sa gitna ng dilim ng kwarto, habang pareho kaming nilalamon ng init at ng pagmamahal, alam kong wala nang atrasan. Ako si Serena Villareal. Hindi na bilang alipin ng kontrata, kundi bilang babaeng kusang nagpa-angkin, kusang nagmahal, at kusang nagpasakop—sa lalaking siya ring nagpalaya sa akin.

Um das Meervolk vor der Auslöschung zu bewahren, beschloss ich, an Land zu gehen und meinen Sandkastenfreund Cyrus zu verführen, der inzwischen zum Alpha-König aufgestiegen war. Tatsächlich liebte er mich noch immer – drei Tage und drei Nächte verbrachten wir in leidenschaftlicher Ekstase. Kaum war ich aus dem Rausch der Lust erwacht und wollte mich freuen, da übergoss er mich mit ätzender Flüssigkeit. Ich schrie vor Schmerz auf, doch Cyrus lachte nur kalt. „So kann also auch eine unsterbliche Meerjungfrau Schmerzen empfinden?“ „Das ist erst der Anfang. Solange du mir nicht sagst, wo meine Eltern sind, wirst du keinen einzigen ruhigen Tag mehr haben!“ Er war überzeugt, dass das Meervolk für das Verschwinden seiner Eltern verantwortlich war. Von da an musste ich mit ansehen, wie er absichtlich mit seiner Geliebten Emily flirtete; musste die Meerjungfrauen-Perle aus meinem Herzen nehmen, um Emilys Gesundheit zu stärken; musste unter höllischen Schmerzen barfuß tanzen, um Emily in den Schlaf zu wiegen … Er hasste mich bis ins Mark, doch jedes Mal, wenn ich dem Tod nahe war, nahm er mich auch in die Arme und flößte mir Medizin ein. Mal war er grausam: „Glaubst du etwa, ich liebe dich und kann dir deshalb nichts anhaben? Alle quält sie weiter!“ Mal war er sanft: „Sei brav und sag mir – wo sind meine Eltern wirklich?“ Schweigend ertrug ich seine widersprüchliche Liebe. Bald würde ich das Geheimnis über seine Eltern nicht mehr hüten müssen. Denn wenn eine Meerjungfrau drei Jahre an Land bleibt, ohne ins Meer zurückzukehren, wird sie unweigerlich zu Schaum. Bis zu meiner Todesstunde blieben nur noch drei Tage.

Raíssa Freitas estava à beira de um colapso. O homem com quem ela havia passado a noite era seu professor universitário e, o mais desesperador de tudo, era que ela estava grávida. Tremendo, ela colocou o exame de gravidez à sua frente, e Alexandre Teixeira lhe deu duas opções: abortar ou se casar. Assim, Raíssa acabou se casando com seu professor universitário, sem mais nem menos. Após o casamento, eles passaram a dormir em quartos separados. Certa noite, o professor Alexandre apareceu à porta do quarto dela com um travesseiro. — O aquecedor do meu quarto quebrou, vou dormir no seu quarto esta noite. Raíssa, confusa, abriu a porta. Na noite seguinte, o professor Alexandre apareceu novamente. — O aquecedor ainda não foi consertado, vou dormir aqui mais uma noite. No final, o professor Alexandre acabou ficando no quarto dela. Ele dizia que estava economizando na conta de aquecimento para cuidar do filho. ... A Escola de Medicina da Ilha do Sol era uma das melhores do país, e o professor Alexandre era amplamente conhecido nela, sendo o mais jovem professor da faculdade de medicina. Ele sempre usava uma aliança de casamento no dedo anular, mas nunca era visto com nenhuma mulher. Mais tarde, um estudante, incapaz de conter a curiosidade, perguntou durante a aula: — Professor Alexandre, ouço dizer que o senhor já é casado. Quando vai apresentar sua esposa para a gente? Para surpresa de todos, o professor Alexandre apontou: — Raíssa. Uma médica profissional se levantou reflexamente do grupo de alunos e disse: — Presente. Sob o olhar de todos os estudantes, o professor Alexandre sorriu gentilmente: — Quero apresentar a todos. Esta é minha esposa Raíssa. Ela é uma excelente cirurgiã cardíaca.

Seigfreid Matthews has been in love with Leyla Jimenez since childhood. Hindi maalala ni Seig kung kailan iyon nagsimula, basta namulatan niya na may nararamdaman para sa nakababatang kapatid ng best friend niya. Seig and Ley grew up together, but for some reason, Ley dislikes Sig for his angst and bad boy image. Mas gusto ni Ley iyong lalaki na responsible at mapagkakatiwalaan, katulad ng kaniyang long-time crush na si Emerson Sandoval. In their elementary days, Ley rejected Seig. High school came, Ley hated him more. On their graduation day in college, Ley officially introduced Emerson as her boyfriend. Seig was devastated, but that only made him want her more. Call him obsessed, but he didn't care. He will make her his, and this time, he'll make sure she will say yes to him. "I now pronounce you, man and wife. You may kiss the bride." Matatalim na mga titig na ibinabato ni Ley kay Seig. She doesn't want to be his wife; she only wants Emerson to be the only man she will call her husband. "You should know that I only married you for Emerson. Siya ang dahilan kung bakit pumayag akong magpakasal sa'yo, I love him that much that I'm willing to sacrifice my life for him. Huwag mong kalilimutan iyan, siya ang mahal ko." He wanted her so much that he doesn't care if it will make his heart bleed to death. Basta ang alam niya ay gusto niyang makasama ang babae hanggang sa pagtanda nila. "You can say whatever you want, but you're my wife now. And I'll make you fall for me." He smirked as he stole a kiss from her lips, "Deep and hard. Huwag mong kalilimutan iyan, paiibigin kita, Mrs. Leyla Matthews" Without any warning, he pulled her and devoured her lips.

"Ma, ano ba? Pagod na pagod na akong maging sunud-sunuran sa inyo! Sa buong buhay ko, wala akong ibang ginawa kundi sundin ang lahat ng utos at nais ninyo. Bakit ngayon, isang hiling ko lang, bakit ayaw niyo akong pagbigyan?" Hindi ko na mapigilang umiyak, ang sakit sobra. Anak niya ako, bakit kailangan niyang magdesisyon na ako dapat? Isang malakas na sampal na naman ang natanggap ko galing sa kanya, na hindi ko na ikinagulat pa. Sanay na ako sa pananakit niya simula noong bata pa ako hanggang ngayon, na 23 years old na ako, lalong lalo na pag hindi ko sundin ang gusto niyang mangyari. "How dare you na sagutin ako ng ganyan? Ako ang bumuhay sa'yo kaya ako ang magdedesisyon. Kaya wala kang karapatan na kalabanin ang nais ko!" Inis na sigaw niya sa akin, kulang na lang sabunutan niya ako. "Ma, mali naman kasi kayo, ayaw ko pa pong magpakasal. Ipakasal niyo ako nang hindi niyo man lang ako tinatanong? Ma, please babalik na lang ako ng Paris," pagmamakaawa ko, ngunit tanging titig lamang ang pinupukol niya sa akin at walang bakas na naawa ito sa akin. Bakit, Ma? "Enough!" Isang malakas na sampal ulit ang natamo ko sa kabilang pisngi ko na ikinabagsak ko sa sahig. "Belphoebe Sinclair, sa gusto mo o hindi, magpapakasal ka sa lalaking 'yun." Parang echo ang boses niya na paulit-ulit sa tenga ko. Bakit ganun? Pakiramdam ko, parang ginawa akong bayad sa hindi ko alam na utang. Ano ba ang kasalanan ko? Bakit kailangan ipakasal ako sa taong hindi ko kilala at hindi ko naman mahal.

Os dois irmãos com quem eu ia me casar... Se apaixonaram pela filha adotiva da minha família. Para agradá-la, me enganaram para raspar a cabeça e me trancaram sozinha numa estação de esqui por uma noite inteira. Por causa do pedido dos meus pais, eu suportei tudo em silêncio. Mas naquele dia, quando a filha adotiva cortou o dedo ao fatiar frutas, eles me obrigaram a doar 2000ml de sangue no hospital. Chorando, supliquei que parassem. Eles apenas disseram que aquilo era o castigo por eu maltratar a princesinha deles. Foi ali que meu coração morreu de vez. Virei as costas... E entrei no carro do irmão mais velho deles. Os dois, que viviam dizendo que queriam romper o noivado, apareceram no meu casamento... Chorando de arrependimento.

Ich verbrachte sechs Monate und gab über 20.000 Euro damit aus, einen Familienurlaub zu planen. Als jedoch Alexanders Jugendliebe Victoria von unserer Reise hörte, flehte sie darum, sich uns anzuschließen. Alexander zögerte nicht. Er stornierte meinen Platz im geschützten Konvoi und gab ihn stattdessen ihr. Er zwang mich, allein durch das tödliche Schattenrudel-Territorium zu reisen – eine sechsunddreißigstündige Reise, bei der im letzten Monat drei Wölfe gestorben waren. Die ganze Familie unterstützte Alexanders Entscheidung, ohne einen Gedanken an meine Sicherheit zu verschwenden. Also änderte ich meine Reisepläne. Ich fuhr nach Norden statt nach Süden. Drei Monate lang amüsierte ich mich und ignorierte ihre Rudelverbindungs-Nachrichten. Da begann die Familie zu geraten...