Ko Quotes

“Oh my… ang aking Kapitan! Mabuti naman naalala mo ako! Hmp malapit ng magtampo sa’yo si Lola. Ilan taon na din ang nakalipas.” Sabi ni lola ng may pagtatampo sa kaniyang tinig. “Magagawa ba naman kitang tiisin, ikaw ata ang pinaka-mamahal kong Lola!” nakangiti kong sagot kay Lola sabay yakap sa kaniya. Habang masaya akong bumabati kay Lola ay isang pigura ng babaeng nakatalikod ang unti-unting tumayo at nakangiting humarap sa amin. Si Yvette. Hindi ko inaasahan na dadating siya ngayong araw. Nakangiti siya pero makikita sa kaniyang mata ang kakaibang lungkot, isang damdamin na kahit anong tago ang gawin ay hindi niya maitatanggi. Si Yvette ang dati kong karelasyon at muntik ko ng mahalin matapos kong aliwin ang aking sarili ng malaman kong naging boyfriend ni Karmela si Andrew. Tumaas ang kilay ko ng makita ko siya. Wala naman akong pakielam sa kaniya pero knowing Yvette? Paniguradong gagawa siya ng eksena at ayokong matakot si Karmela dahil sa kaniya. Lumapit siya sa akin at nag beso. Nakangiti niya akong binati ngunit may halong pait sa kaniyang boses “My Captain Xian Herrera… its nice to see you again. Ang tagal na din ng huli nating pagkikila” may panunuya siyang tumingin kay Karmela at mapait ng ngumiti sa kaniya “siya ba? Siya ba ang dahilan kung bakit hindi mo ako sinuyo? Kaya naman pala bigla kang nawala sa picture. May bago ka na palang pinagkaka-abalahan!” Nang marinig ko ang sinabing iyon ni Yvette ay alam kong hindi lang iyon simpleng pagpuna. Naramdaman ko sa kaniyang boses ang matinding hinanakit. Kinapitan ko ng mahigpit ang kamay ni Karmela at tinignan siya na parang sinasabing “ huwag kang mag-alala hindi kita pababayaan.”

Naratria Abiyaksa-Si tomboy yang mempunyai julukan preman pasar- saking gaharnya-baru saja memergoki pacarnya berselingkuh dengan Karina Winardi-calon kakak iparnya sendiri. Ternyata kata-kata Altan-sahabat oroknya telah terbukti, "Laki-laki ganteng itu kalo nggak gay ya, brengsek.Termasuk gue!" Itu adalah quotes favoritnya yang 100% benar! Sementara itu, Adzan Akbar Dewangga yang pernah kecewa akibat dikhianati kekasihnya, beranggapan bahwa wanita itu adalah makhluk yang egois dan manipulatif. Mengapa? Karena walaupun mereka salah, mereka akan tetap menyalahkan dunia. Saking muaknya berurusan dengan wanita, julukan gay pun kerap ditujukan padanya. "Gue heran ngeliat penampakan lo. Dibilang gembel ... ya, lo anak orang kaya. Tapi ngeliat celana bolong-bolong dan jaket penuh paku lo, kayak-kayaknya lo nggak pantes jadi anaknya Om Aksa dan Tante Lia. Lo ini lebih mirip landak dari pada manusia." -Adzan Akbar Dewangga "Gue malah lebih heran ngeliat lo. Ganteng-ganteng doyan batangan. Nggak sayang tuh, sama perabotan kalo terus dipake laga pedang?" - Naratria Abiyaksa

It all started with a dare: to kiss the first hot man to walk in the club. Hindi masyado itong pinag-iisipan ni Delancy dahil wala namang mawawala kung papayag siya sa dare na ‘yon. And since she’s already drunk, mayroon na siyang lakas ng loob na halikan kung sino man ang gwapong pumasok sa bar. But the thing is, Delancy was too drunk to recognize the person who walked in. Basta na lamang niya itong siniil ng halik. The next morning, Delancy woke up beside someone, naked. And to her surprise, it was her father’s business partner! Ang kanyang ninong matagal na niyang hindi nakikita! The Russian billionaire, Cydine Andreev. Scared, Delancy escaped that morning, praying not to cross paths with him again. Ngunit masyadong naging tuso ang kapalaran sa kanya para muli silang pagtagpuin ng landas sa party mismo ng kanyang ama. But what made it more funny is there was something made after that one night with Mr. Andreev! Is she going to tell him about it? Or will she run away and keep it? “Kaya ko namang makipagsuntukan sa daddy mo. H’wag mo lang akong iwan ulit.”

“Alam ko kung ano ang pinagdadaanan mo,” sabi niya kay Hannah, habang nakatitig sa mga mata nito. “Alam mo?” napamaang na lang si Hannah ng marinig ang sinabi niya. Ang mga mata nito ay unti unting nabasa na parang binubukalan ng tubig. “Oo– alam ko ang lahat ng nangyayari sayo, Hannah.. At marahil.. Natatandaan mo na kung sino ako,” sabi niya sa babae. “Ni-ninong Edward–” halos pabulong lang ang tinig na iyon, subalit puno iyon ng pagsusumamo at parang paghingi ng tulong. “Anong nais mo?” tanong niya kay Hannah, determinado siyang tulungan ito sa abot ng kanyang makakaya. “Nais ko silang magdusa.. At magsisi sa mga ginawa nila sa akin. Nais kong lumubog sila at masaktan, gaya ng mga ginawa nilang kahayupan sa akin ninong. Gusto ko silang gumapang sa putik kung saan sila nagmula. Nais kong bawiin ang lahat ng pag aari ko!” umiiyak nitong sabi sa kanya. Nahabag si Ed sa babae. Pinagmasdan niya ito ng husto. "Pwede kitang tulungan, pero may kondisyunes ako sayo.." sabi niya dito. "Kahit ano ninong, gagawin ko, sabihin mo lang!" determinado ang mga mata ni Hannah habang nakatingin sa kanya. "Pakasalan mo ako.. Nais kong magkaroon ka ng karapatan sa kayamanan ko, upang makalaban ka ng patas sa kanila. Sa papel lang tayo magiging mag asawa hannah.. nais ko lang na makapaghiganti ka.."

ISANG GABI. ISANG PAGNANASA Siya si Solidad Santos Cutanda, o mas kilalang Sol- 20 years old. Nag-iisang tinaguyod ang nag-iisang kapatid na may sakit sa puso. Dahil sa kahirapan ay kung anu-ano na ang pinasok na trabaho para sa araw-araw na mintinas nang gamot sa kapatid. " Sigurado ka na kaya mo ibinta ang sarili kapalit ang kaligtasan sa kapatid mo, Sol?" "Oo, kahit ang katawan ko kapalit mailigtas ko lamang ang aking kapatid.'' Saan kaya hahantong ang kapalaran ni Solidad? Makakaya kaya niya ang mga hamon sa buhay?

Assassin code: Exposing yourself means death. Well known for being a killer. A killer who killed by order. An order to be executed quickly. But, what if the order is a trap? A trap to execute the notorious assassin from being exposed to the enemies. Code Zyrex and Agent Xero are two different people from different sides, both skilled in their field. An assassin and a detective on the same mission. A mission to kill and to capture. What if during their mission, they meet the spectacular beggar? Pasens’ya na spectacular daw talaga siya. Meet Reyna Anastacia Goldenhand, kung gaano kaganda ang pangalan niya, ganoon naman kapangit ang pamumuhay niya. Isang pulubi na laging problema ang pagkain sa araw-araw, nakatira sa isang improvised tent, sako na bubungan at karton na higaan. Tulad ng kan’yang pangalan, siya ang reyna ng lansangan at tulad ng kan’yang apelyido, ginagamit niya ang bilis ng kamay upang mabuhay. Paano kung malagay siya sa isang sitwasyon na hindi lang pagkain ang problema niya? Isang problema na sangkot ang dalawa at nadamay lang talaga siya. “Kapag namatay ako na kumakalam ang sikmura... hihilahin ko kayo sa impyerno!” Reyna Anastacia Goldenhand.

Noong nakita ko siya, hindi ko mapigilang humanga sa kanya. Ang kanyang mukha ay napakaamo na akala mo hindi makakabasag pinggan, ngunit hindi ko akalain na isa siyang matapang at kaya niyang gawin ang lahat, kaya niyang ipagtanggol ang sarili niya at kahit ako. Kaya siya simula noon hinahangaan ko na siya dahil siya ay isang cool na babae.

Ibinigay ko ang lahat ng mayroon ako para sa kaniya, dahil ganoon ako magmahal. Ang tanging hangad ko lamang ay isang masaya at buo na pamilya kasama siya, ang magkaroon kami ng anak, ngunit tila sa iba niya na pala tinutupad ang aking pangarap para sa amin. Ano nga ba ang kaya mo gawin kung ang lalaki na siyang nangako sa iyo sa altar na mamahalin ka ng tapat, ay patago ka na palang ipinagpapalit?

"Salamat at dumating ka sa buhay ko. Ikaw lang ang babaeng minahal ko ng ganito. Mahal na mahal kita at gusto kitang maging masaya, kaya ipapangako ko na isa sa mga araw na ito, makakakita ka na ulit."

Akala ko tapos na ang gabi. Tahimik na ang buong bahay, pero hindi ang dibdib ko. Kagagaling lang namin sa isang party—hosted by his mother. Ang daming tao. Ang daming mata. Pero kahit na ipinakilala niya akong secretary lang, ramdam ko ang pag-aangkin sa bawat sulyap niya. Lalo na nang may lalaking lumapit sa akin. Lalo na nang ngumiti ako, kahit sandali. Doon ko siya nakita—yung paninigas ng panga, ang lalim ng tingin na parang babagsak ang langit. Kaya hindi na ako nagulat nang may kumatok. Malakas. Walang pasintabi. Pagbukas ko ng pinto, naroon siya. Si Cayden. Nakatayo sa dilim, may halong galit at silakbo sa mukha. Hindi siya nagsalita agad—dumiretso siya sa loob, isinara ang pinto, at hinila ako papunta sa kama. “Cayden, what are you—stop!” Nagpumiglas ako. Umiwas. Pero hinigpitan niya ang hawak sa braso ko. Lumuhod siya sa kama, pinilit akong mapahiga. At saka siya bumulong, malamig ang boses, pero parang nasusunog ako sa bawat salita. “Tonight, whether you like it or not… I’m going to claim you.” Nanlaki ang mata ko. Hindi ito tanong. Hindi ito pakiusap. Ito ang utos ng isang lalaking hindi kailanman tinanggihan. Hindi siya aalis. Hindi siya titigil. At ngayong gabi— Tatatakan niya ako ng pangalan niya. Kahit hindi ako handa.