Kung Ayaw Mo Wag Mo

"All the beautiful memories, just turned into a beautiful nightmares." Breaking up with the guy you love the most is the hardest part of being in love. Letting go as if it’s only the choice you need to choose. Letting go even though you want to hold that person as tightly as you can just to make that person stay besides you. I really want to hold back, I want to fight for us, but how can I do that? Kung ang taong inaasahan mong lalaban din para sa iyo ay sumuko na nang tuluyan? Paano mo pa siya hahawakan kung siya na mismo ang kusang bumibitaw? Sometimes, when you love someone, you want and wishes them the best and happiness, but then sometimes, what's best for them is not you — you're not part of it. We love each other, but we choose to let go each other, it's not because we're coward and afraid to face it, but because that's the only thing we can do to save 'us'. WHERE YOU CAN'T STAY FOREVER.

"Limang taon na tayong kasal, pero kahit kailan hindi mo ako minahal! " “Wala sa kontrata ‘yon, Sofia.” Malamig na sagot ni Eduardo Nang ipagtanggol ng sikat na abogado na si Eduardo Almira ang kaso ng ina ni Sofia, kapalit nito ay kasal, isang kasunduan na tatagal lamang ng limang taon. Pero paano kung sa limang taong iyon, natutunan niyang mahalin ang lalaking hindi kailanman tumingin sa kanya bilang asawa? Hanggang sa isang umaga, natuklasan niyang hindi lang puso niya ang nakatali sa kasinungalingan—pati ang batang tinatawag niyang anak ay anak pala ng babaeng tunay na minamahal ng asawa niya. Ngayon, habang papalapit ang pagtatapos ng kontrata, kailangan niyang pumili: manatili sa lalaking hindi kanya, o bitawan ang tanging lalaking minahal niya. Pero paano kung sa oras na handa na siyang umalis… doon naman siya gustong habulin ni Eduardo?

I love him since I saw him. Hindi ako naniniwala sa love at first sight pero ng makita ko siya binali niya ang paniniwala ko. Alam ko sa sarili ko mahal ko siya, kaya ganun nalang ang tuwa ko ng inapproach niya ako pero nawasak ang puso ko "Hindi ba best friend mo si Ms. Clarfson baka pwede mo naman ako sa kanya ipakilala sa kanya". My smile faded, my heart broke into pieces. Mahal ko siya at hanggad ko ang kaligayahan niya. Kung sa best friend ko siya sasaya bakit ko namana aalisin ang kaligayahan niya. Decades passed by, for almost decade ko na sya minamahal ng pa lihim. Could you imagine for almost decades na din ako nasasaktan ng palihim. But everything ruin, when my best friend married someone else and left my man broken. I don't know what happen but I found myself sharing a bed with the man I loved. I got pregnant with his child. Being pregnant with his child gives me hope, hope that he's going to love me how I love him but the hope has vanished. My love for him turns to anger and hatred. Is my love for him gonna die or consisting loving him even it's killing me?

Sabi nga sa kanta, ❝Kay gandang pagmasdan ang iyong mga mata, kumikinang- kinang at di ko maintindihan.❞ Yun pa lang, ramdam ko kung gaano kita gustong makita'ng lagi. Dahil sa segundong madampian ang labi ko ng mga labi mo, sa mga oras na masilayan kong nakatingin ka rin sa'kin, yung saya na ipinaparamdam mo, abot langit. Yung tipong hindi ko maipaliwanag. ❝At sa paglisan ng araw, akala'y di ka mahal. At ang nadarama'y di magtatagal. Malay ko bang hindi mapapagal. Iibigin kita kahit gaano pa katagal.❞ Mahal, para sa'yo yan dahil sa magpakailan man, ikaw at ikaw lang ang alam ng puso ko na ibigin. Ngayon, bukas, at hanngang sa araw na ang ating mga paa'y magpantay, ikaw at ikaw lang aking mahal. It was Veronica's letter to her present lover, Miko Diaz. Both were in love, have set their future together, and plans to hold hands until eternity. But one night, the moment she opens her eyes, she found herself in the strange world where Lance (her ex-lover is still alive) In that place, he is her husband and they have kids together. Drowned in many unanswered questions, will she find her way out or she will continue to live in the world of which her past love belongs.

Kahit pagkatapos makaranas ng dalawang buhay, hindi pa rin magawang tunawin ni Rose ang yelong puso ni Jay Ares. Durog ang puso, napagdesisyunan niyang mabuhay nang nagpapanggap bilang isang tanga. Dahil dito ay nagawa niyang lokohin si Ares at nakatakas kasama ang dalawa nilang anak. Ito ay lubos na kinagalit ni Ginoong Ares, at ang lahat ng tao sa paligid nila ay sigurado na ito ay ang magsisilbing sanhi ng kamatayan ni Rose. Gayunpaman, sa sumunod na araw, ang dakilang si Ginoong Ares ay makikitang nakaluhod sa isang tuhok sa gitna ng daan, sinusuyo ang makulit na babae, “Pakiusap ay maging mabuti ka at umuwi kasama ko!” “Sasama ako kapag pumayag ka sa mga kundisyon ko!” “Sabihin mo!” “Hindi ka maaaring kawawain ako, magsinungaling sa akin, at lalong-lalo na ang ipakita ang hindi mo natutuwang mukha sa akin. Dapat ay palagi mo akong tinuturing bilang ang pinakamagandang tao sa mundo, at dapat ay nakangiti ka sa tuwing pumapasok ako sa isip mo…” “Sige!” Natuliro ang mga saksi dahil dito! Ito ba ang sinasabi nilang mayroong panangga sa lahat ng bagay? Si Ginoong Ares ay tila nababaliw na, ang taong kaniyang nilikha ay nautakan siya. Dahil hindi niya ito magawang disiplinahin, ibibigay na lamang niya ang lahat ng kaniyang gusto!

“Mamili ka: ikukulong mo ‘ko at wala kang makukuhang impormasyon, o ibibigay mo sa’kin isa sa mga anak mo at makikipagtulungan ako sa inyong mahuli niyo ang ibang mafia bosses?” Iyan ang naging speech ng mafia boss na si Heath kay General Chrysanthe—ang lalaking nakahuli sa kaniya at ang tatay ni Brianna. Kaya sila biglang kinasal nang patago. Heath married Brianna for leverage. Brianna married Heath because she wanted to protect her younger sister from their father. Hindi akalain ni Brianna na may mas lulupit pa pala sa mundong gusto niyang takbuhan. Ang mailap na ugali ni Heath ay hindi niya matagalan. Alam niyang mali pero parang nahuhulog siya sa kaniyang bodyguard na si Rainer. Pareho silang naghahanap ng daan palabas sa kanilang mga problema. Ang tanong: matatapos ba ito at paano? Alam nilang walang "happy", at "ending" lang ang mayroon sa kwentong ito. Pero... hindi nga ba talaga posible ang happy ever after?

“Mommy, love mo ba si daddy?” Napangiti si Zylah Almendras sa tanong na iyon ng pitong taong gulang na anak—si Jaxon. Sa isang dekadang pagsasama nila ni Bryce ay masaya sila lalo na at may isang anak silang bumubuo sa kanila. Kontento siya sa buhay bilang hands-on mom sa anak at mabuting may bahay sa asawa. “Oo naman, s’yempre,” tugon niya sa tanong ng anak at masuyong nginitian ito. “Pero si daddy love ka rin ba?” “Oo naman. Love din s’yempre ni daddy si mommy.” “Eh, bakit mas masaya si daddy kapag kasama—” Tunog mula sa tablet ni Jaxon ang pumutol sa sasabihin pa sana nito. Binalewala na nito kasunod ang ina at nakangiti na sa kung anong tinitingnan sa tablet. “Mommy?” Balik atensyon nito sa ina. “Hmm?” "Kailan kayo maghihiwalay ni daddy?” *************** Iyon ang simula ng lahat. Pagdududa. Pagtataksil. Pagkukunwari. Pagtitiis. Pero hanggang saan ang kayang tiisin ni Zylah? Hanggang saan kung hindi lang ang asawa ang inaagaw sa kaniya kung hindi pati ang anak?

Matagal na panahon na ang nakakaraan, isa pa lang akong delivery boy noon. Isang araw, nakatanggap ako ng order para magdeliver ng adult toys. Noong pumasok ako sa hotel room, nakita ko ang isang magandang babae na nakaluhod sa kama habang nakatalikod sa akin. Nakasuot lang siya ng isang thong. Noong sandaling iyon, nakatanggap ako ng mensahe sa delivery app. “Gamitin mo ang mga laruan para masarapan siya. Kapag ginalingan mo, bibigyan kita ng isang daang libong dolyar."

Isang araw bago ang kanyang kasal, bumagsak ang buong mundo ni Cassandra. sa mismong opisina, nahuli niya ang kanyang nobyo na kaisa ng magiging hipag niya isang malupit na pagtataksil na walang kapantay. Wasak ang puso, halos hindi na siya makahinga sa sakit ng kanyang natuklasan. At sa gitna ng pagkawasak na iyon, isang malamig ngunit matatag na tinig ang biglang umalingawgaw sa tabi niya. "Pakasalan mo ako at mula bukas ang dalawang walang hiya na iyon ay mapipilitan kang tawaging hipag araw-araw. Ano sa tingin mo?"

“You don't love me. You are just in love with my body and the thought that I am a spitting image of the woman you truly love and are obsessed with. Alam mo kung anong pinakamasakit? That woman is my mother, Damien. My rival is my mother, whom I will never be able to surpass or even match. It was so painful, Damien—a pain that was hard for my heart to handle and that pierced my soul.” She is 19. He is 35. Saan hahantong ang isang pagmamahal na simula pa lamang ay puno na ng mga pagdududa kasinungalingan? Maghahari ba ang pagmamahal sa puot? O hahayaan na lang wasakin ng nakaraan ang pusong walang ibang gusto kindi punan ng pagmamahal ang kahungkugan at kabiguan na umalipin sa pusong kay tagal nang panahon na nagdusa?