Meri Dharkano Ko Qarar Do

Alexandros I am the third son of the billionare, Greg Ruffalo. Ever since i was young, I could get whatever or whoever I wanted. Everything to me is just like a toy that I can play and dispatch it after i get tired of it. But then everything changed when I first saw her, The image of her face, Her pinkish lips, The warmth of her body in my arms And I want her... But she doesn't want me. And I'll do everything just to have her. Elaine Kayod dito, kayod doon. Hindi uso sa akin ang pahinga lalo na't sa akin nakaasa ang pamilya ko. Pero kahit dalawa na ang trabaho ko ay hindi padin sapat ang nakukuha kong sahod. Kaya ng magkaroon ako ng pagkakataon na makapasok sa Millionare Men's Club, isang private club na para lang sa mayayaman ay ginawa ko ang lahat para makapag trabaho sa loob dahil malaki ang sahod. Trabaho lang ang habol ko, Pero hindi ko akalain na magugulo ng isang lalaki ang tahimik kong buhay.

Ava: May ginawa akong masama noong nakaraang siyam na taon. Hindi ito maganda, pero nakita at kinuha ko ang pagkakataon na makuha ang lalaking mahal ko simula pa nong bata ako. Fast forward ng maraming taon at pagod na ako sa isang kasal na walang pagmamahal. Gusto kong makalaya kami pareho sa kasal na hindi dapat nangyari. May kasabihan na kapag mahal mo ang isang bagay… palayain mo ito. Alam ko na hindi niya ako mamahalin at na hindi ako ang magiging choice niya. Ang puso niya ay laging nasa babaeng yun at kahit na may mga pagkakasala ako, nararapat akong mahalin. Rowan: Noong nakaraang siyam na taon, sa sobrang in love ko ay hindi ako makakita ng tama. Sinira ko ito noong ginawa ko ang pinakamalaking pagkakamali sa buhay ko at sa proseso nito ay nawala sa akin ang mahal ko. Alam ko na kailangan kong managot, kaya ginawa ko ito, kasama ang isang asawa na hindi ko gusto. Sa maling babae. Ngayon ay binaliktad niya ulit ang buhay ko sa pag divorce niya sa akin. Ang mas naging komplikado pa dito, ang taong minamahal ko ay bumalik na sa bayan. Ngayon ang tanging katanungan, sino ang tamang babae? Ito ba ang babae na minahal ko noong mga nakaraang taon na? O ito ba ang ex-wife ko, ang babae na hindi ko gusto pero kailangan kong pakasalan?

WARNING: SOME OF THE SCENES ARE NOT SUITABLE FOR YOUNG AUDIENCES. 'ANG ganda mo," kusang tumaas ang ulo ko ng marinig ko 'yon kay Lucas Nixon. Titig na titig ito sa akin at kitang-kita ko doon ang saya at admirasyon sa mga mata niya dahilan para sumikdo ang puso ko sa kaba. Para akong hinahabol dahil sa bilis ng tibok nito. Naramdaman ko ang pamumula ng pisngi ko at pilit ko man itago ay huli na dahil nakita niya na ito at mas lalo pa akong inasar. "I will never stop admiring you, Lilie."

Childhood love. Diyan nagsimula ang lahat. Akala ko matamis ang unang pag-ibig. Pero ito pala ang magtuturo sa akin na sa buhay ay hindi puro kasiyahan lamang— na ang reyalidad sa mundo ay may kaakibat na paghihirap at sakit. Ibinigay ko ang lahat na kahit ang pangarap kong maging engineer ay isinakripisyo ko alang-alang sa lalakeng minamahal ko. Akala ko ay sapat na iyon para masungkit ko ang puso niya at ipaalala sa kanya ang mga pangakong binitiwan niya. Pero hindi pa pala sapat kahit na pati sarili ko ay ibinigay ko ng buo sa kanya. Walang kulang, labis-labis na pagmamahal. Lumayo ako dala ang bunga ng aking pagmamahal at ng kanyang kapusukan. Hindi ko sinalba ang sarili ko, sinalba ko ang magiging anak ko. Muli, inakala kong nakalaya na ako sa bulag na pag-ibig. Pero sadyang mapagbiro ang tadhana— nagkita kaming muli sa hindi inaasahang pagkakataon. Wala siyang maalala. Ginamit ko iyon para makapaghiganti. Pero hanggang kailan ko lolokohin ang sarili? Hanggang kailan ako tatakbo para hanapin ang sariling minsang nawala dahil sa aking unang pag-ibig?

“Aray masakit dahandahan naman sa pagpasok! Sh*t ang sakit pala! Ayaw ko na! Ayaw ko ng tumikim ng malaking hotdog," Sigaw ko rito habang siya ay walang tigil sa pagbayo. “F*ck ang sarap mo! Sh*t malapit na 'agad akong labasan! " “Taina 'wag mong iputok sa loob, ayaw kong maging single Mom." “Ayan na lalabas na! Malapit na!" Sigaw ni Marcos sabay hugot ng kaniyang ari nilalaro upang sa tiyan lumabas ang likido. Dahil sa pagod kaagad akong nakatulog. Ang sakit sh*t bakit ko ba isinuko ang aking bataan sa kaniya? Lord sinabi ko po na titikim ako ng biyaya mo pero bakit doon pa sa mayroon ng nagmamay-ari. Dios ko ang sakit sakit pala. Paika-ika akong lumakad hanggang makarating sa banyo. Paglabas ko sa kuwarto nakita ko si Marco sa kusina na naghahanda ng aming almusal. “I'm sorry!" Bungad niyang sabi sa akin pagka-upo ko sa upuan. “Don't worry alam ko naman ang limitasyon ko at kong saan ako lulugar. Nadala lang tayo sa tukso so please 'wag na nating pag-usapan. Let's eat," yaya ko rito kahit na gusto ko ng umiyak. “Ginusto ko iyon! Hindi ako humuhingi ng tawad dahil ayaw ko kun'di humihingi ako ng tawad dahil hindi mo deserve lalo na't ako ang nakauna sa'yo." Paliwanag niya sa akin habang lumalapit sa akin at hinawakan ang aking mukha. Hinawakan ko ang dalawa niyang kamay. “As I've said its okay. Don't mind it at 'wag na nating isipin 'yon. Let's pretend na walang nangyari lalo na 'pag dumating na si Yamir." “So I'll go ahead na may lakad pa ako. Bye Marcos!" Paglabas ko sa pintuan niya nalungkot ako at napaiyak. Mas masakit pa kumpara sa pagkawarak ng virginity ko. Alam kong mali pero mahal ko na siya.

Mahal ko siya. Hindi ko kayang labanan ang aking nararamdaman. Hanggang sa lumipas ang panahon ang pag ibig na nararamdaman ko sa kanya ay parang kumunoy, na kahit anong gawin ko'y hindi na makakaahon. Natuklasan ko na pareho ang nararamdaman naming dalawa. Ang siyang simula ng hirap ng aming pag iibigan.

I don't want you to be just my secretary! I want All of YOU! Your time, mind, body and soul. I own you whether you like it or not! Kung di ka madaan sa santong dasalan, sa santong paspasan kita kukuhanin. -Boss L. NBSB ako, meaning-NO BOYFRIEND SINCE BIRTH! Gusto ko Yung paninindigan na 1 man-woman ako, yun bang sya ang first bf ko tapos sya na din Yung last. Sabihan nyo na ako ng old school, manang, at kung ano pa.. Pero 24 years ko na iniingatan ang pagka-birhen ko no! Pero Lord, sobrang gwapo ng boss ko-makalaglag panty nga daw Kung I-describe ng karamihan, marami ng nag sasabi maswerte daw ako at ako ang sekretarya ni Boss L . Kung alam lang nila! Sobrang sungit ni boss L , kailangan lahat ng isasagot ko YES BOSS! Tapos palagi na lang akong pinapagalitan, 'yon bang parang wala na akong naging tama na ginawa sa mata nya?! Bilang sekretarya ni boss L, kailangan perfect ka! Gusto ko na mag-RESIGN! Kaso paano? Lord ang laki ng sahod, bilang bread winner ng pamilya kelangan ko mag tiis! 'Di ako pwede basta-nasta mag-RESIGN na lang kasi ayaw ko na at 'di ko na kaya ang trabaho. May responsibilidad ako. Buti na lang nandyan sila Karen at Adryan, ang mabubuti kong kaibigan, sandalan sa mga oras na bugnot ako sa napaka bait pero gwapo naman naming boss! Pero bakit ganto minsan feeling ko may iba sa boss ko, parang may something. Pero di ko maintindihan, may gusto sya na 'di ko alam kung handa ko ba Ibigay sa kanya...

Asawa ko siya pero hindi ko siya matawag na akin dahil may nagmamay-ari na ng puso niya. Gusto kung ipaglaban ang pagmamahal ko para sa kan'ya dahil mahal ko siya at asawa ko siya. Subalit ang hirap ipaglaban ng taong kahit kailan hindi nakita ang halaga mo dahil para sa kan'ya ikaw ang sumira ng buhay niya. Hindi ko alam kung hanggang kailan ako magpapakatanga sa pagmamahal ko para sa kan'ya. Asawa niya lang ako sa papel pero hindi sa puso niya. I am Isla Madison Buenaventura Alcantara the UNWANTED WIFE.

Para maisalba ang bahay na sinanla ng sugarol kong ama ay binenta ko ang katawan ko sa Ninong kong Contractor. Ngunit ang ginawa ko na yun ay nagbunga, ngunit itinago ko ito kay Ninong. Iniisip ng Ninong ko sa kaniya ang pinagbubuntis ko pero hindi ko inamin hangga't sa kaya kong itago. Dahil isang malaking chismis na naman kapag marami ang nakaalam. Pero no'ng malaman ko na nagpaplano na magpakasal si Ninong naalarma ako at doon pa sa babaeng inis na inis ako iyon ang pakakasalan ng Ninong ko dahil gusto na raw niya magkapamilya. "Ngayon gusto mo'ng akuin ko na ang bata na yan?" "Oo kaya ako ang pakasalan mo." Lakas loob kong sagot at nakangising nakatitig siya sa akin at dahan-dahang nagalakad palapit sa akin. "Bago 'yan, gusto ko munang masigurado na walang ibang nagsawa sa'yo kung hindi ako." Umakyat sa buong katawan ni Jessa ang pinaghalong paninindig ng balahibo at init dulot ng mainit na hininga ng kaniyang Ninong.

Noong tinanong ako ng aking ama kung sino ang gusto ko pakasalan para sa kapakanan ng alyansa ng aming pamilya, iba ang pinili ko sa buhay na ito. Hindi ko na pinili si Leonardo Vittorio. Sa halip, pinili ko ang nakatatanda niyang kapatid, si Ivan Vittorio. Mukhang naguluhan ang ama ko. Alam nga naman ng lahat sa Chicago na lumaki kami ng magkasama ni Leonardo. Sampung taon ko siyang hinahabol. Bilang nakatatandang anak na babae ng pamilya Lucien, matagal ng nakaukit ang pangalan ko sa tabi ng kanyang pangalan para sa listahan ng mga arranged marriage. Naniniwala na ang pagsasama namin ay nakatadhana. Habang inaalala ang nakaraan kong buhay, pinilit ko ngumiti ng mapait. Dati, pinakasalan ko si Leonardo tulad ng matagal ko ng hinihiling. Pero makalipas ang aming kasal, hindi niya ako ginalaw kahit isang beses. Ang akala ko may sakit siyang hindi niya masabi at nagpakahirap ako na pagtakpan siya. Sa ika-anim na anibersaryo ng aming kasal ko nalaman ng buksan ko ng hindi inaasahan ang kahadeyero niya. Sa loob, may maayos na litrato niya kasama ang ampon na babae na nagmakaawa ako sa ama ko na ampunin. Sa mga litratong iyon, may dalawang taong gulang na batang lalaki din–ang anak nila. Masaya silang pamilya ng tatlo. Doon ko napagtanto sa mga oras na iyon. Hindi sa may sakit siya. Hindi niya inisip na asawa niya ako. Para mapalayas ako, nagplano sila ng ampon kong kapatid para ako’y patayin. Ngayon at nabigyan ako ng ikalawang pagkakataon, pinili ko na ibigay sa kanila ang blessing ko. Pero noong naglakad ako sa simbahan suot ang aking wedding dress, habang nakapatong ang braso ko sa braso ni Ivan, pumasok si Leonardo bigla ng may dalang baril. Mukha siyang baliw at wala sa kontrol. “Madeline!” Paos ang boses niya at halos maputol. “Ang lakas ng loob mo?”