Mitoo Ako Prayer

“Hubby, pwede ba akong makahiram ng pera?” ang malambing kong tanong sa aking asawa na ngayon ay pagkasama-sama ng tingin sa akin. Paano ba namang hindi eh feeling close ako sa kanya. “Why would I give you? Sa tingin mo ba ay dahil pumayag akong makasal sayo ay makukuha mo na, at ibibigay ko sayo ang mga kailangan mo ng ganun ganun lang?” galit na galit at parang gustong manakit na sabi ni Jared. Ewan ko ba kung bakit sinubukan ko pang lumapit sa isang ito kahit na alam ko naman sa sarili ko na hinding hindi niya ako pagbibigyan.

Kahihiyan, malas, pagkakamali, bastarda, palamunin, inggrata. All those words are embedded in my mind, and in my soul. Bawat araw ng buhay ko, wala ni isang sandali na hindi pinaalala sa'kin ng pamilya ko na pagkakamali lang ako. I feel so alone. I feel neglected. Nandidiri ako sa sarili ko sa katotohanang bunga ako ng kasalanan. Pakiramdam ko, hindi ko karapatang mabuhay. But then he came. He made feel that I'm worth it, I'm worth loving. He made me feel beautiful. Just like the pictures he takes...picturesque. And it’s too late before I realize that it was all just for show.

"I accepted everything, even your unborn child na walang ama tapos susuwayin mo ang utos ko? Akira gusto mo bang lumaki ng walang kinikilalang ama 'yang anak mo?" Sermon, yan ang palaging bungad ng stepmother ko sa tuwing pupunta ako dito sa bahay. Tumingin ako sa mga mukha nito, halata dito ang galit at inis. Napayuko lang ako dito sa sofa habang nakaupo. All my life I was a spoiled brat girl but in one night, in just one mistake nagbago lahat. Nakita ko ang pag hakbang nito palayo, ngunit bago pa man siya makaalis ay nagsalita muna ito. "You have no choice Akira, its either abort that child or marry Mr. Briar." "WHAT?" Sa sobrang gulat ay napasigaw ako at napatayo, napahinto naman si tita Belle. Lumingon ito sakin na parang nagtatanong kung bakit ako sumigaw. "A-anong si Mr. Briar?" "Yes, Mr. Reigh Briar. You know him right? Sila ang number 1 kalaban ng pamilya natin this coming election, so kung maikakasal ka sa kanya, you'll be staying there and be our spy." "Pero—" "No buts Akira." may diing sabi nito at tuluyan ng umalis. Si Reigh? Sa lahat ng lalaki si Reigh pa talaga? Why him? Kaya ko nga di pinaalam sa kanila kung sino ang ama ng batang nasa sinapupunan ko ay para lumayo sa kanya tapos ngayon siya ang papakasalan ko? PAPAKASALAN KO ANG EX KONG AMA NG DINADALA KO?

Prologo Yanking my hairs back tanong niya "nasaan tayo ngayon" bago pinilit ang kanyang mga labi sa akin, kinagat ko ang kanyang mga labi na lalong ikinainis niya. Sa loob ng isang kisap mata ay galit niya akong itinapon sa kama, itinapon ang kanyang tuwalya, mabilis niyang inabot ang aking damit na pinunit ang mga ito na naiwan akong na stranded lamang sa aking panty. Sinubukan ko siyang labanan pero maraming beses akong nasampal, hindi pa rin ako sumuko hanggang sa naipit niya ako kaya wala akong magawa." Hindi!" Napasigaw ako na nahihirapan pa rin sa kanya "hindi mo siya pwedeng hayaang manalo" patuloy na sumisigaw ang konsensya ko sa akin. Joe nanatiling pa rin enjoying ang view ng kanyang struggling, groaned out sa kasiyahan "damn your so sexy" siya cussed out bago devouring kanya. Siya ay sumigaw, umiyak at nagmakaawa sa kanya na huminto ngunit hindi niya pinansin ang paghampas nito sa kanya na parang isang mabangis na hayop hanggang sa siya ay nahimatay, paggising niya later on natagpuan niya ang sarili niya na hubo't hubad pa rin at nag iisa sa malamig na silid, iyon ay nang sumumpa siya na maghihiganti siya sa lahat ng gastos

"Bakit ang dungis mo na naman? Tanong ni Marilyn sa pamangkin. Mula nang mamatay ang mga magulang ng bata, siya na ang kumupkop dito, naging pangalawang ina siya ng bata. "Si Dolly po kasi, sabi ko sa kanya ayoko maglaro pero nagalit siya." Tukoy ng bata sa hawak na manika. Nasundan naman ng tingin ni Marilyn ang manikang hawak nito, pero dahil walong taon palang ang kanyang pamangkin ay sinawalang bahala niya ang mga sinasabi ng bata. "Anong ginagawa ni Dolly kapag nagagalit siya?" Sinakyan ni Marilyn ang sinabi ni Maya. "Minsan tita nagpapalit po kami, minsan ako ang nasa loob ng kahon para maging manika at siya naman ay magiging tao." Naguluhan si Marilyn sa sinabi ng pamangkin, natatawang ginulo niya ang mahabang buhok nito. Ngunit isang araw ay muli niyang nakita ang isang maputing batang babae, hawak nito ang kahon kung saan nilalagay niya ang manika ni Maya. Pinagsabihan ni Marilyn ang batang babae sa pag-aakalang kukunin nito ang manika ng pamangkin niya. Pinaalis niya ang batang babae, ngumiti lang ito sa kanya. Ngiting nagbigay ng kaba sa sa dibdib ni Marilyn. Inilapag ng batang babae ang kahon at mabilis na itong tumakbo palabas ng gate. Ngunit ganoon na lamang ang hilakbot na nadarama ni Marilyn nang buksan niya ang kahon at makita ang isang manika na nasa loob. "Hindi ito totoo, Maya!"

Maicah is living her life at its finest, mayroon siyang mabait na asawa na kasalukuyang nagmamay-ari ng isang malaking kumpanya. Bagamat wala pa silang anak ay hindi ito naging hadlang upang magkaroon sila ng masayang pagsasama at masaganang buhay. Sa loob ng limang taon ay wala na ngang mahihiling pa si Maicah hanggang sa isang araw ay nagbago ang lahat. “WALANG BABAENG PINANGARAP MAGING KABET. Yan ang sabi sa isang movie na napanood ko. Totoo naman yun. Pero nagising na lang ako isang araw na wala na saakin ang lahat. Ang buhay ko, kayamanan, kasiyahan, pangarap, pamilya, asawa, at maging sarili kong pangalan. And that leaves me no choice but to be his... LEGAL MISTRESS.”

Mula nang mabutnis ako, hindi na ako ginalaw ng asawa ko. Gayunpaman, nakakahiya man, lalo lang naging sensitibo ang katawan ko. Tuwing gabi, naghahanap ako ng pisikal na koneksyon, hindi ko mapigilan ang isip ko na magpantasya ng kung anu-ano, iyon ay hanggang sa may lalaking naka maskara na pumasok sa bahay ko.

Naniniwala ako na wala na sa impyerno ang mga demonyo, kundi nasa lupa na ang mga ito. Isa lang akong hamak na inosenteng babae. Ngunit nabago ang lahat ng tila kinuha sa akin ang pagiging musmos ko ng mga taong minsang pinagkatiwalaan ko. Inubos nila ako, winasak nila ang pagkatao ko. Ngayon ako naman ang uubos sa mga demonyong ito. Ako si Tasha at ito ang kwento ko.

“Tungkol sa proposal mo, tinatanggap ko na,” bulong ko na parang sikreto kahit na kaming dalawa lang naman ang nakakarinig. “Hmm?” Himig niya habang nginunguya ang natirang burger sa bibig. “Gawin na natin,” medyo malakas at may confidence na sabi ko. “Gawin ang ano?” Sabay lagok sa kaniyang drink. Dapat nagdahan-dahan ako kung alam ko lang na magugulat siya. Hindi sana ako nabasa nang mabuga niya ang drink niya. “Magsex tayo.” __________ Pagkatapos na ipamukha ng fiance kung gaano siya kainutil dahil walang experience sa sex, lumapit si Luntian sa isang tinatawag nilang "untouchable stripper" na si Reyna para turuan siya nito sa larangan ng sex. Sa gitna ng maiinit nilang lessons, mapipigil ba nila ang damdamin na hindi mahulog? Mapapanindigan ba ang kasunduang walang mahuhulog? Paano kung may epal pang ex-fiance na gustong bumalik? At paano kung aksidenteng nabutas ang condom?!

Hi, I'm Lauren Agustin. Seventeen years old and I lived by myself. My parents were killed right in front of me. Pero hindi ko nakita kung sino ang taong pumatay sa kanila dahil bulag ako. After my parents' death, my eyes miraculously healed. However, I started to have a vision of people's death. And then I met Luke. A guy whose death was also seen in my vision. I told him about my vision of his death but he didn't believe me. Although Luke mistook me as a crazy girl, I still tried every possible way to help him to avoid his death. Luke didn't die because of me, and later on, we developed a special feeling for each other although we sometimes bickered because he doesn't believe in me. Ginamit ko ang kakayahang ito para bigyan ng babala at mailigtas ang taong makikita ko sa aking pangitain na siyang susunod na mamamatay. Ngunit sino nga bang tao ang maniniwala sa aking mga sinasabi na hindi ako pag-iisipang nababaliw? How did I have this mysterious ability? And will I be able to find my parents' real murderer?