Mitoo Ako Prayer

In a world ruled by power and betrayal, Atticus Escoban, the younger daughter of the influential Escoban family, has always lived away from the dangerous chaos of their criminal empire. For 21 years, she was sheltered, hidden, and protected. But her life changes forever when Alijax Costaloña, the cold and calculating heir of the Costaloña dynasty, violently confronts her father, leaving him gravely wounded. Atticus never expected to be caught in the crossfire of her family’s schemes. Worse, Alijax discovers her existence and shocks everyone by choosing her—over her older sister Anneth—to be his fiancée. The engagement is a sham, a dangerous ploy to secure alliances, but Alijax has plans no one can predict. Determined to protect her family at any cost, Atticus agrees to the engagement, kahit na lumalaban ang puso niya sa ideya. Behind her composed exterior, she plots her way out, refusing to let the Costaloñas dictate her future. But the closer she gets to Alijax, the harder it becomes to distinguish between the man who ruined her family and the one who seems capable of understanding her like no one else. “Do you think you can escape this, Atticus?” he said, his voice dangerously low as he cornered her in the dimly lit study. “You’re mine now. Whether you like it or not.” Her fists clenched, and she met his cold, unreadable gaze with defiance. “You can own the world, Alijax Costaloña, pero ako? Hindi mo ako makukuha.” In a game of power, deception, and forbidden emotions, Atticus must make the ultimate choice. Will she sacrifice her freedom to protect her family, or will she risk it all to claim the life she truly deserves? Love and survival collide in a story where nothing is what it seems, and every decision could be deadly.

Hindi ako nagkamali sa nakita ko, alam ko siya ‘yon. Hinding-hindi ako magkakamali pagdating sa kanya. “Daddy!” it was a heart melting voice who called me. “There you are!” I said as I carry my son. I can’t do anything; it pains me seeing her walk away. I want to ask how her life is going, if she has someone new, if it’s still me. I really wanted to hear her talk, see her smile, and met her eyes once again. “Babe? Let’s go,” A soft voice called me, Solange. I turned my gaze in her direction once again, but I lost her… again. Ang pakiramdam na pilit kayong pinaglalayo ng mga alon ay sobrang sakit. Animo’y protektado siya ng malalakas at matatayog na alon kaya hindi malapitan dahil pilit kang itinataboy nito papunta sa dalampasigan. She’s an ocean wave that I can’t keep, an ocean wave that I can only see and admire from afar. ‘Till next time…

"What good it is to be loved by you?” Iyon ang tanong ni Cindy. “At anong mapapala ko kung magpapakasal ako sa iyo?” "I will make your dream come true, my darling Cinderella.” May tonong pang-aasar pa ng CEO. “Baka maging nightmare ang panaginip ko. Tantanan mo ako, tanda!” “Sinong may sabing matanda na ako? Then, try me! Baka mapahiya ka.” Cindy is just turned 26 and Harry is 38 by the time they met. She was sold to Harry and became a bargirl and the two became intimate. But Cindy couldn't escape the harsh treatment of Harry's daughter until she was found pregnant. She waited to give birth until she ran away and walked down the street sadly. By chance, she received a call from the CEO of her previous company. He was inviting her to join the U.S.-based Toy Design Company. Five years later, Cindy came back with Oliver as Harry’s strongest competitor in the business community. After Cindy left, Harry realized that he had been deeply in love with her. Then they meet again, the change in Harry surprised him. There was a little boy by Harry’s side. Will Harry win back Cindy or let her go with Oliver? Will Harry allow Cindy to see and meet their twins and be one family?

Once a Ruthless always a Ruthless 'Yan ang itinanim ko sa isip ko. Imbis na maghiganti pa ako ay mas mabuting manahimik nalang, kaysa sa gumawa ng panibagong gulo. Gusto ko mabuhay ng masaya kasama ang aking anak at mamuhay malayo sa kanila. Bago pumanaw ang ama ni Olivia May Biller, ay ipinag kasundo siya sa kaniyang kababata upang hindi siya maiwang mag-isa bago pumanaw ang ama niya. Ngunit isang pagtataksil ang nangyari, ang inakala niyang masayang pamilyang mabubuo nila ay isang malaking kasinungalian. Ang storya ng dalawang tao na parehong bulag sa pagmamahal ngunit sa magkaibang pamamaraan. Ang pagmamahalan nilang puno ng kasakitan, katrayduran at mga nakaraang mahirap nang balikan. Ngunit muling pagbubukludin ng isang bunga at kapalaran. Handa pa ba nilang patawarin ang isa't isa o paghihiganti ang mananalaytay sa kanila?

Tahimik ang mansyon. Tahimik… maliban sa mahinang iyak ni Princess sa bisig ko—isang buwang gulang, walang alam, walang kasalanan. Pero siya ang unang nasaktan sa lahat ng ‘to. Siya ang naiipit sa pagitan ng dalawang taong hindi na alam kung paano magmahal nang sabay. Nakaluhod ako sa harap ni Elise. Mahigpit ang hawak ko sa laylayan ng bestida niya, parang batang takot na maiwan sa dilim. Nanginginig ang labi ko, pinipigilan ang mga luhang ayaw na sanang lumabas—pero hindi ko na kayang kontrolin. “Please, Elise…” garalgal kong pakiusap. “’Wag mo kaming iwan. Hindi ko alam kung paano palalakihin si Princess nang wala ka. Hindi ko alam kung paano mamuhay kung wala kayo…” Pero wala. Wala siyang emosyon. Wala siyang luha. Matigas ang titig niya, parang ako pa ang mali. Bitbit niya ang maleta niya—hindi lang punô ng damit, kundi punô ng lahat ng alaala namin. Lahat ng pangarap. Lahat ng ‘akala ko tayo.’ “Hindi ko ‘to pinlano, Levi,” mahina niyang sagot. “Pero kailangan kong piliin ang sarili ko. Pagod na akong umasa. Pagod na akong maging pangalawa sa trabaho mo, sa mundo mo. Hindi ko kayang maging ina habang ako mismo’y hindi buo.” Gumuho ako. Literal. Napayuko ako habang yakap ko si Princess, habang nararamdaman ko ang init ng iyak niya sa dibdib ko. Halik ako nang halik sa noo niya, para bang kaya kong takpan ng pagmamahal ang kawalan ng ina niya. “Anak mo ‘to, Elise. Anak natin…” pabulong kong daing. “Kung hindi mo na ako kayang mahalin… kahit siya na lang. Kahit siya. ‘Wag mong iwan ang anak mo…” Pero wala. Ni hindi siya lumapit. Ni hindi siya tumingin. Tumalikod siya, dala ang katahimikang mas malakas pa sa kahit anong sigaw ng pagtanggi. "Ayoko na" mahina niyang sabi at hinila ang maleta palabas ng mansion.

"Isa lang naman ang pangarap ko, ang makatagpo ako ng isang lalaking seseryosohin ako, 'yong handang mahalin at yakapin ang mga kalokohan ko.

“Let’s get divorce, Gale.” Nahinto sa pagsasalita si Sunset dahil sa sinabi ng asawa. Sandaling hindi niya maiproseso ang sinabi nito. Nablangko ang kanyang isipan habang nakatingin sa seryosong mukha ni Lucian. “Let’s get divorce.” Sa pangalawang pagkakataong ulitin iyon ni Lucian, tila bombang sumabog sa kanya ang anunsyo ng asawa. Pagkalito ang sumunod niyang naramdaman nang iritableng inilayo ng asawa ang pagkakadikit ng hubad nilang katawan na para bang may nakakahawa siyang sakit na dumapo lamang pagkatapos nilang magniig. Ganoon na lang ba iyon, pagkatapos siya nitong makuha, ang tingin na sa kanya ay isang basura? “Hindi magandang biro iyan, Lucian—” “You don’t want to? Magkakaroon ka ng sariling buhay. Limang taon na ang kinuha ko sa ‘yo, dagdagan ko pa ba ang pang-aabala ko?” Tumayo mula sa pagkakahiga ang asawa niya. Ang nakatalikod na matipuno nitong katawan ay tinakpan ng roba. Kaagad namang naibalot ni Sunset ang hubad na katawan sa puting kumot. “M-may problema ba tayo, Lucian?” naguguluhan niya pa ring tanong sa asawa. “Kung may mali sa akin, susubukan kong baguhin. May nagawa ba akong ikinagalit mo? H-huwag mo lang akong iwan kase hindi ko kakayanin…” “Babalik na si Eveth dito sa Pilipinas.” Hinilot nito ang sentido na para bang naiinis na sa pagdadrama niya. “Masasaktan siya kapag nalaman niyang nandyan ka pa." “Naiintindihan ko…” “Saan ka pupunta?” gulat na tanong ng asawa nang makita siya nitong nagbibihis. “Saan ka sabi pupunta?” “Hindi mo ba nakikita?” May kalituhan na tumingin sa kanya si Lucian. Hindi nito inaasahan ang magiging reaksyon niya. “Ano bang akala mo, magmamakaawa ako?” natawa nang bahagya si Sunset bago mabaling ang tingin sa tseke na nasa ibabaw ng side table. “Akala ko namamalikmata lang ako kanina. Hindi ko lubos maisip na limang milyon lang pala ang halaga ko!”

"Miss Summers, sigurado ka bang gusto mong burahin ang lahat ng iyong identity records? Kapag nabura 'to, parang hindi ka na nag-exist, at walang makakahanap sa iyo." Nagpahinga si Adele nang sandali bago tumango nang mariin. "Oo, 'yon ang gusto ko. Ayoko nang hanapin ako ng sinuman." May bahagyang pagkagulat sa kabilang linya, ngunit agad silang sumagot, "Naiintindihan ko, Miss Summers. Ang proseso ay tatagal ng mga dalawang linggo. Mangyaring maghintay nang may pasensya."

"Chloe Hades Mondragon, do you take Mr. Hanz Levi as your beloved husband for the rest of your life till death do you part?" Halos mahilo ako sa sobrang kaba ng sandaling sambitin ng pari ang mga katagang Yun, hindi ako makasagot na Tila ba nalunok ko na ang aking dila. "Ms. CHLOE I will repeat... Do you take Mr. Hanz Le-" Para akong nagising sa isang panaginip ng biglang may pwersang humapit sa bewang ko, at bumulong sa tenga ko. " What are you doing! Do you want to D*e!!" He whisper cold in my ears making me feel the shivers all over my body, my hands which is holding the ring shakes as i look at the man's dark eyes, glaring at me.. Because of fear I was force to marry him.. "I--I do" I lost, I can't run away from him now..if I know his real identity before then I shouldn't agree with this Arrange marriage... Now I'm OFFICIALLY married to him, I'm afraid that I can't live my life like I used to.. My family are in danger, my life is not the same.. Why did all of this happen to me? What did I do wrong to deserve all of this.. I'm a good person, I didn't hurt anybody.. Why me? I want to live a normal life, I want to study and travel all around the world, I want to have a job, I have a lot of dreams for me and my family.. But why all of that change? All my dreams crumbled that easy.... I guess I need to deal with this, I need to be strong.. Please hold on Chloe.. You can survive with this.

I am just an ordinary woman who are used to not be valued because I am not suited to be with a rich man. It is unfair and I am hurt. There's no status in life when it comes to love but it's different now because the poor are just for the poor and the rich are for their fellow rich. When my ex-boyfriend and I broke up hindi na ako muling pumasok sa isang relasyon, na trauma na ako. Akala ko pwede ang isang tulad kong mahirap para sa kanya na isang mayaman pero akala ko lang pala iyon dahil ang mahirap na isang tulad ko ay malabo na mapunta sa isang mayaman na katulad niya. One thing that I want in life is to be loved by the person I love and see my worth even though I am a simple woman and I have a simple life. Unexpectedly, Kenzo Juaquin Marasigan came into my life. A freaking hot police man, a rich and heir of M&K Citi Hardware na may lihim na pagmamahal sa'kin matagal na panahon na. But what if he knows my true identity he will still love me as I am or he will only love me because of my true status in life?