Omegaverse Mpreg

เขาเป็นเพียงสายพันธุ์เพียวโอเมก้า แต่ก็นั่นแหละ ภาระหน้าที่ของเขาคือผู้นำตระกูล เขาไม่จำเป็นต้องปิดบังตัว ถึงแม้สายพันธุ์ของเขาจะต่ำต้อย แต่ความสามารถของเขาเป็นที่ประจักษ์ แม้กระทั่งสายพันธุ์ที่แกร่งกว่า ก็ไม่สามารถโค่นล้มเขาได้  แนะนำตัวละคร เข็มทิศ กิตติกรวรชัย อายุ 30 ปี สายพันธุ์เพียวโอเมก้า ผู้นำตระกูลกิตติกรวรชัย เป็นเพียวโอเมก้าที่ใครๆก็ยอมรับ เป็นมาเฟียที่มีความเด็ดขาด ไม่ยอมมีคู่ชีวิต เพราะคิดว่าคู่ชีวิตเป็นตัวถ่วง นับหมื่น รัตนเกรียงไกร อายุ 25 ปี สายพันธุ์อัลฟ่า ลูกพี่ลูกน้องของนับแสน กล้าพูดกล้าทำ พูดทุกอย่างที่ใจคิด หลงรักคนสวยขาอย่างเข็มทิศทันทีที่เห็นหน้า พยายามขายขนมจีบตลอดเวลา แต่มักจะเจ็บตัวกลับมาเสมอ

น้ำหน้าอย่างแก จะมาเป็นเมียพวกเราได้เหรอ คนไร้สกุลใครจะเอาทำเมีย เป็นแค่นางบำเรอชั่วคราวก็ฝันแล้ว!" เขายอมเป็นเมียเพื่อแลกเงิน แต่กลายเป็นแค่ของเล่น และพอของเล่นกลายเป็นของรัก สามคุณชายเลยกลายเป็นโบ้ เรื่องย่อ

อัลฟ่าหนุ่มต้องเข้าไปพัวพันกับโครงการวิจัยที่บิดเบี้ยว เพียงเพราะเจ้าของโครงการต้องการเลื่อนระดับ หนำซ้ำยังมีอีนิกม่าหนุ่มที่เป็นคู่อริเข้ามาก่อกวน แล้วเกิดผีผลักให้มีความสัมพันธ์ลึกซึ่ง จนทำให้อริกลายเป็นหวานใจ

พีโอนีดอกนี้ผลิบานมิใช่เพียงล่อลวงหมู่แมลง แต่เบ่งบานเพื่อเป็นสัญลักษณ์แห่งความโชคดี และปรารถนาให้ผู้ที่พบเห็นมันได้พบพานคู่แท้ มีชีวิตรักที่สมบูรณ์พูนสุข

มาเฟียที่เย็นชาอย่างสิงหล เขาเจอกับโอเมก้าตัวเล็กที่มีกลิ่นมะลิเป็นกลิ่นประจำตัวด้วยความบังเอิญ ใครจะไปรู้ล่ะว่าการเจอกันแบบบังเอิญของพวกเขา จะเป็นจุดเริ่มต้นของครอบครัว แสนดีเป็นคนที่เกิดในสมัยอโยธยา เขาหนีโจรป่าในระหว่างที่กำลังเดินทางเข้าสู่วัง เขาหนีตายจนกระทั่งวิ่งเข้าไปในถ้ำที่ไม่มีทางออก โผล่มาอีกทีก็เจอกับคนตัวโตอย่างกับยักษ์ ทำท่าทางแปลกประหลาด คำพูดก็แปลกประหลาด เขาต้องการที่จะหลีกหนี แต่ดูท่าแล้วเจ้ายักษ์วัดแจ้งจะตามติดเขา ต้องทำให้เจ้ายักษ์คนนี้รู้เสียบ้างว่า คนอย่างแสนดีไม่ได้ยอมใครง่ายๆ วิชาการต่อสู้ของแสนดีไม่เป็นรองใคร ความรักของทั้งคู่เป็นจุดเริ่มต้นของจักรวาลเลิศรัตนวรชัย ซึ่งจะมีอีก 2 เรื่องนั่นคือเรื่องของรุ่นลูก เป็นเรื่องราวของสิรินทร์ ลูกชายคนโต และสีหราช ลูกชายคนเล็ก ตระกูลเลิศรัตนวรชัยเกิดขึ้นได้จากสิงหลและแสนดีเลิศรัตนวรชัยคู่นี้

ขออนุญาตให้ไปอ่านตรงนี้ก่อนเข้าไปในเนื้อเรื่องนะครับ รักคุณรี้ดเสมอ       สวัสดีครับคุณนักอ่าน เรื่องนี้เป็นจักรวาลเรื่องที่ 3 เป็นเรื่องสุดท้ายในจักรวาลเลิศรัตนวรชัย  ผมขอแนะนำจักรวาลดังนี้     1. อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล      2. หวานใจสีหราช      3.เล่นเพื่อนพ่อ พิพัฒน์ กันตวานิช อายุ 57 ปี อัลฟ่า กลิ่นฟีโรโมนมิ้น นายแพทย์อาวุโสประจำโรงพยาบาล เขาดิ้นรนใช้ชีวิตของเขาอย่างเรียบง่าย เขาไม่ได้อยากมีครอบครัว ยังทำให้ใช้ชีวิตเสเพลไปเรื่อยเปื่อย ไม่คิดจะลงหลักปักฐานกับใคร สิรินทร์ เลิศรัตนวรชัย อายุ 22 ปี โอเมก้า ฟีโรโมนกลิ่นลาเวนเดอร์ หมอจบใหม่ที่มีพ่อเป็นมาเฟีย อย่าง สิงหล เลิศรัตนวรชัย เขาจะติดนิสัยมาเฟียมาจากพ่อทั้งๆที่ตัวเองเป็นโอเมก้า เพราะความอ่อนโยนของเพื่อนพ่อ ทำให้สิรินทร์หลงรักคุณอามาตั้งแต่เรียนมหาลัย เขาตั้งความหวังไว้ว่าถ้าเรียนจบเมื่อไหร่ เขาจะไล่ตามความรักครั้งนี้ให้ถึงที่สุด

หมายเหตุ : นิยายเรื่องนี้จะมีทั้งหมด 2 ภาค สามีของตัวร้าย น่ารักเหมือนกันนะ (ภาค 1) ใครว่าจุดจบของตัวร้ายมีเพียงความตายเท่านั้น ผิดแล้ว... นี่คือเรื่องราวของตัวร้ายหลังถูกหย่าและพิพากษา จุดจบนั้นใช่ว่าจะเป็นความตายตามต้นฉบับเสมอไป เพราะเส้นทางของตัวร้ายต่อจากนี้ โรยด้วยกลีบกุหลาบหอมฟุ้ง อบอวลด้วยความสุข +++++ ลูกชายของตัวร้าย น่ารักที่สุดเลย (ภาค 2) รู้ตัวอีกที ก็กลายเป็นเบบี้ตัวกลมแก้มยุ้ย แถมยังมีหม่าม๊าเป็นผู้ชาย ส่วนป่าป๊า…หล่อสู้คาร์ริสไม่ได้หรอก หม่าม๊าของคาร์ริสเป็นตัวร้ายในนิยายด้วยฮะ ถูกรังควานแทบไม่มีชีวิตส่วนตัว เบบี้น้อยน่ารักคนนี้เลยโตมากับลุงโบ้ ลุงโบ้ขี้อ้อนติดคาร์ริสมาก แต่ก็ถูกคนสวยหลอกเปย์บ่อยๆ เพื่อรักษาผลประโยชน์ของลุง คาร์ริสต้องคอยสแกนคนสวยให้ลุงตลอด…สรุปใครเลี้ยงใคร!?

อาเฟย ลูกครึ่งไทยจีน เขาเป็นนักโบราณคดี ไประหว่างที่เขากำลังตรวจสอบวัตถุโบราณเกิดสิ่งอัศจรรย์ นำพาให้เขาทะลุมิติไปในราชวงศ์ฉิน เขาทะลุมาในกองทัพของท่านอ๋องหลี ท่านอ๋องผู้มีฉายาว่าไร้พ่าย ทั้งสองคนเป็นคู่อริกันทันทีเพราะท่านอ๋องเข้าใจว่าอาเฟยเป็นหัวขโมยและขโมยหยกประจำตัวของเขาไป อาเฟยที่ใช้แม่ไม้มวยไทยกับท่านอ๋องที่ปากดี ไม่เคยมีสักวันที่พวกเขาจะดีกัน

ใช่ครับผมท้องกับคุณ แต่ผมไม่ได้อยากให้คุณมาเป็นพ่อของลูกผม

“กำลังหาคนแต่งงานอยู่ใช่ไหม” “เอ็งไปรู้มาจากไหน” “ได้ยินพนักงานนินทากัน” “เฮ้อ...” ม่วงถอนหายใจพลางหยิบที่ทับกระดาษมาวางบนกองเอกสารที่คัดมา เขามั่นใจว่าตัวเองพูดด้วยเสียงปกติ ทั้งในห้องห้องนั้นใช่ว่ากำแพงจะบาง คราวหน้าคราวหลังหากจะคุยเรื่องสำคัญคงต้องผ่อนเสียงลงสักหน่อยแล้ว “ใช่ ฉันบอกคุณธรรศว่าจะแต่งงานก่อนไปเจอลูกค้ารายล่าสุดน่ะ” ข่าวลือที่พนักงานซุบซิบกัน หากลูกค้าตั้งคำถามมันก็มีหลากหลายวิธีในการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า สิ่งที่เขาควรจะคำนึงถึงจริง ๆ ก็คือการทำให้งานแต่งงานครั้งนี้เป็นไปอย่างแนบเนียนที่สุดผ่านระยะเวลาและการกระทำ ซึ่งเขามีเวลาสามเดือนก่อนจะได้เวลานัด เลขาหนูคิดไปก็เดินมานั่งลงยังเก้าอี้ เอื้อมมือหยิบชิ้นขนมปังกรอบราดแยมผลไม้ขึ้นมาใส่ปาก เขามีเหตุผลอื่นที่ต้องการพึ่งใบสมรสนอกเสียจากการทำงานกับเจ้านายภูวธรรศ แต่จะเลือกใครสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ อย่างน้อยต้องเป็นคนที่น่าไว้วางใจและไม่ปากพล่อย- “เป็นผมได้ไหม” ลูกน้องหน้านิ่งซึ่งยืนไพล่หลังกล่าวขึ้นอย่างปุบปับท่ามกลางความเงียบในห้องก่อนจะตามด้วยเสียงกลืนในลำคอเล็กที่หดเกร็งเล็กน้อยด้วยความแปลกใจ “เอ็งหมายถึงอะไร?” “แต่งงาน”