Paraan Para Makaihi Ng Mabilis

GIPIT. Iyan lang ang tanging nasa isip ni Maureen magmula noong binenta ng kanyang ama ang kanilang kompanya. Nagkanda-letche ang kanilang buhay at wala siyang ibang maisip na paraan kundi ang bawiin ang kanilang kompanya mula sa taong pinagbentahan ng kanyang ama. Ngunit paano na lang kung walang balak na ibalik ng bagong may-ari ang kanilang kompanya? Kakayanin niya bang makipagsapalaran sa tanging kasunduan nito? Pero paano kung ang tanging paraan para makuha muli ang kanilang kompanya ay ang pakasalan ang bagong may-ari nito? Handa ba siyang matali sa isang relasyong sapilitan?

Iniwan ni Jasmine si Luigi dahil iyon ang sa tingin niya na makabubuti para sa kanilang dalawa. Pakiramdam niya kasi ay siya ang barrier at hindi iyon maaalis kung hindi siya mawawala sa buhay nito. Pero paano kung kahit anong iwas mo, kahit anong limot pa ang gawin mo, tadhana na talaga ang gagawa ng paraan para magtatagpo ulit kayo.

Hanggang saan mo kayang ipaglaban ang sarili mo matapos kang lokohin ng lalaking minahal mo nang buo? Para kay Araceli Gonzalo, sapat na ang isang sagot: hanggang sa dulo. Wala siyang pakialam kahit masunog pa siya sa sariling laro, basta makaganti lang. At kung ang paraan para saktan ang ex niya ay ang makasama ang uncle nito gabi-gabi, handa siyang tumawid sa bawal.

Hindi inaasahan ni Ailey na makikita niyang muli ang dating bilyonaryong nobyo sa bar pagkatapos ng halos tatlong taon. Pinilit niya itong iwasan dahil ayaw nitong bumalik pa ang sakit ng nakaraan at ayaw niyang malaman nito ang totoo . Umalis siya ng bansa para doon na manirahan pero tila sinusubukan siya ng tadhana. Nasa bingit ng pagkakalugi ang kanilang kompanya at isa lang ang paraan upang maisalba ito, iyon ay ang kuning investor ang kompanya ng dati niyang bilyonaryong nobyo. Pero hindi ganoon kadali ito para sa kanya dahil mukhang siya naman ang iniiwasan at pinapahirapan nito. Gusto na sana niyang sumuko subalit may trahedyang kinasangkutan ang kanyang anak at ang tanging magsasalba rito ay ang dating kasintahan. Ito na kaya ang paraan upang mapansin siya nito? o titiisin niya alang-alang sa pinakaiingatang sikreto?

Online boyfriend ko ang boss ko. Pero hindi niya alam iyon. Patuloy niyang hinihiling na makipagkita ng personal. Gee. Kung magkita kami, maaari akong maging palamuti sa pader sa sumunod na araw. Kung kaya, mabilis akong nagdesisyon na makipag break sa kanya. Nalungkot siya at ang buong kumpanya ay nagtrabaho ng overtime. Hmm, paano ko sasabihin ito? Para sa kapakanan ng mental at pisikal na kalusugan ko, siguro ang pakikipagbalikan sa kanya ay hindi ganoon kasamang ideya.

Pinagtagpo ng tadhana ang dalawang taong magkaiba ng estado sa buhay. Ngunit ang tadhana rin ba ang gagawa ng paraan upang sila'y maghiwalay? Sila ba'y mananatili sa isa't isa? O, mas pipiliing lumayo para sa ikatatahimik ng kanilang mga puso? Will they still hold on to each other, or. . . move on?

Martyr na kung tawagin pero kayang gawin lahat ni Zhang para lang sa lalaking minamahal niya kahit na pilit siyang tinataboy nito. Hindi lingid sa kaalaman ni Zhang na takaw gulo si Zech, kaya hangga't maari ay gumagawa siya ng paraan para mapabuti ito at mabawasan ang pagiging suki nito sa Detention Office. Hanggang saan nga ba aabot ang pasensya at pagmamahal ni Zhang para kay Zech? Sapat na ba ito para manatili siya sa tabi ng nasabing lalaki kahit na makailang beses na siyang sinaktan at binalewala?

Eletheria Aurelius was bound to be married to a famous, rich and powerful man. Ngunit ang problema ay hindi niya man lang ito kilala. Nang malaman niya ang plano ng kaniyang mga magulang na ipakasal siya sa isang misteryosong lalaki, nag-walk out siya. Sa pag-walk out niya, napunta siya sa isang hotel kung saan may kahati siya. She has a roommate. And that roommate of her became the bridge for her to be free from her supposed to be marriage. She left their city and had her adventure. Pero may isang lugar siyang gustong puntahan ngunit eksklusibo lamang ito para sa pamilyang Ferrer. Ang Paraiso de la Ferrer. Desperada siyang naghanap ng paraan para makapasok sa eksklusibong lugar na iyon hanggang sa may nakilala siyang isang mayabang na lalaki, si Acanthus Ferrer. Naiirita siya sa lalaki ngunit wala na siyang ibang maisip na ibang paraan para mapasok ang lugar na 'yon. Hanggang sa isang araw, natagpuan niya na lang ang sarili niya na pumipirma sa isang marriage contract at sumasang-ayon sa mga kagustuhan ng lalaki. "Umalis ako at nagpakalayo layo dahil tinakasan ko ang kasal ko. Then, what? Suddenly, I'm married?!"

Noah's Pov: "Ready ka na, iho?" tanong sa'kin ni mama nang makababa ako sa hagdanan ng bahay namin. "Uh..huh!" sagot ko agad. Isasama niya daw ako sa party ng kaibigan niya at ipapakilala ako sa mga kaibigan nito na matagal niya nang gustong gawin. Bihira lang kasi ako dito sa Pilipinas. Madalas ay pinagbabakasyon lang ako ni papa kaya ako narito sa Pilipinas. Kadarating pa lang namin sa party when i saw this girl, she had a very adorable and innocent look. I was only ten pero pakiramdam ko ay bumilis ang tibok ng puso ko pagkakita ko pa lamang sa kan'ya. "Karina Villafuerte," tawag ng isang batang babaeng nagbeso sa kan'ya. She had a distinctive and unique appearance even at a young age with her genuine smile and a playfull expression, which i found endearing. She's wearing a white long gown with a big ribbon on the back of her gown. She's like a princess with that flower crown on her hair. Nagpatiim-bagang ako nang makitang ngumiti siya sa batang lalakeng lumapit sa kan'ya. Tss! mas gwapo ako d'yan! I was about to walk away nang makaisip ng paraan para mapansin niya ako. Mabilis akong naglakad papunta sa likod niya. Patay malisya kong inapakan ang nakalaylay niyang gown na ikinalingon niya bigla. Damn! Did i hear a ripping sound? Lagot na! ang balak ko lang ay apakan ang gown niya para mapansin niya ako. Pero hindi ko gustong mapunit iyon. "Oh my God! What did you do?" halos mamutla ako sa tanong niya. Oh, great! You really did a great job! You've got her attention: now what? Akala ko ay hahampasin ako nito ngunit bigla na lang itong naupo sa harap ko at tahimik na umiyak.

Prologue Hawak ang maliit na bag, nakatayo si Althea Santos, 20, sa harap ng marangyang tahanan ng pamilya Velasco. Para bang ibang mundo ang kaharap niya—malayo sa simpleng buhay sa probinsya. Kailangan niya ang trabahong ito, at ang pagiging kasambahay ng isang kilalang doktor ang tanging daan upang makatulong sa pamilya. Pagpasok niya sa sala, sinalubong siya ng bango ng mamahaling pabango at kinang ng chandelier. Ang bawat sulok ay parang larawan mula sa magasin, at halos hindi siya makapaniwala na dito siya maninirahan. “Ah, ikaw pala si Althea,” isang malalim na tinig ang umalingawngaw. Lumingon siya at napatigil. Isang matangkad, gwapo, at matipunong lalaki ang naroon—may malamig na tingin ngunit hindi maitatangging kaakit-akit. Si Dr. Adrian Velasco, 25, amo niya at isang respetadong doktor. “Y-yes, Sir,” sagot niya, pilit pinapakalma ang nanginginig na tinig. Ramdam niya ang mabilis na tibok ng puso, hindi lamang dahil sa kaba kundi sa paraan ng pagtitig ni Adrian—parang binabasa ang kanyang buong pagkatao. Lumapit ito, mabagal at tiyak ang bawat hakbang. “Welcome sa Velasco residence. Sana makapag-adjust ka nang mabuti.” Kasabay ng banayad na babala ang isang maliit na ngiti na nag-iwan ng init sa dibdib ni Althea. Sa sandaling iyon, naramdaman niya ang tensyon—isang halong respeto, kaba, at hindi maikakailang kilig. Alam niyang hindi magiging ordinaryo ang mga susunod na araw. Sa ilalim ng bubong na ito, magsisimula ang kwento ng damdamin na susubok sa kanya—mga lihim, selos, kilig, at sakit na magbabago sa kanyang puso magpakailanman. ---