Persona 5 Card

I am standing right in front of the ball room, staring at my fiance and chosen mate, Jackson hold a blonde haired lady on the waist. His chuckles are loud, and his smile reaching his ears. I see happiness, but not with me, without someone else. Then I realized, Jackson found his fated mate. What he'd been waiting to find for so many years, and yet I thought he loved me as much as I loved him. Turns out I was wrong. I was the only one holding so strong onto our love. I beg him not to chose her over me, but he threw me aside with a card to pay for everything I had done for him. 5 years of my life gone and wasted, 5 years loving a man so endlessly. Finally I made a decision. To leave permanently. But my fated stepped into my life at my lowest, and offered a helping hand. When I realized he was Jackson's family, I stepped in twice and decided to take this opportunity. Jackson's uncle was ready to lay his feet under my world, but was I ready to love him just a little of how much he loved me? Because.... My heart still longs for Jackson, and something unexpected happens... My ex chosen mate comes begging to take him back.

"Spread your legs, little omega slut," he said to me. "I am sorry, there are rules here, sir. We do not sleep with customers here." "Who made those rules?" he asked, whirling the wine in his glass. "The owner of this place," I replied, irritated by all the unnecessary questions. "Who is the owner of this place?" "Mr. Killian Cabello." I replied tersely. This man was arrogant and wanted to defile the rules to show me he could do whatever he wanted. He took out a card from his pocket and handed it to me. "I usually do not give out my card to the likes of you but look at it." I looked at the card and saw his name written boldly on it. He was the owner of this place. He made those rules and is willing to break them now? My eyes widened at the realization. I looked at him. "You are Killian Cabello?" He smirked devilishly. "Now, spread your legs, Omega."

—Donde hay lobos, hay guerra. Dejando que una sonrisa de satisfacción se dibujara en la comisura de mis labios, miré a la única persona que lentamente había capturado mi corazón: —Puede que sea así... pero va a ocurrir bajo mis condiciones. Corría el año 1952 y a Ashford Wells, de dieciocho años, sólo le quedaba un tortuoso año más en el instituto del Sagrado Corazón. Sólo un año más hasta que pueda abandonar la ciudad de Lonton, y el imposible legado de su padre de ser un Alfa de la manada. Intentando mantener la calma y agachar la cabeza, Ash también tendrá que ignorar las burlas de deportistas como David Hunt, que le dicen que es un bicho raro sin casta.El único problema con las ideas de Ash de abandonar Lonton es que el hombre del saco y rebelde en general, Kenny O'Rourke, tiene una idea diferente de cómo será el futuro de Ash. Una idea que va a sacudir los cimientos de Dustland. "Los lobos de Dustland" es una obra de Claire Wilkins, autora de eGlobal Creative Publishing.

As the mafia boss of Ciudad Reál, Caspian Magnus Castillo has no time for any unnecessary things a man in his age would do. He only cares for power, money and safety of his city. Being the biggest rival of the Castillo Clan, Hunter Cody Lazus uses his remaining card to overthrow them- seduce the virgin mafia boss. Fiorella Evianna Quinn, his half sister, was tasked to make Caspian fall for her. But little did Hunter know, his remaining card will be his biggest downfall.

Olivia is a 23-year-old lady, she's extremely beautiful and crazy, she works as a cleaner at a famous hotel and ended up getting fired a day to her pay day. She felt depressed for being treated unfairly and drank alcohol like she'll never see the next day. What happens when she woke up to find herself on an unknown bed? How will she react if the unknown person turns out to be someone that was out of her league? This unknown man throws her a card, a card to work as his secretary. Will Olivia grab something that was out of her reach?

My husband's first love posted a video on her social media. In the video, the two of them were passing a playing card with their lips. When the card fell, their lips met in a kiss. They didn't stop—lost in the moment, they kissed passionately for an entire minute. Her caption read: [Still the same clumsy piggy! PS: Steve's skills are as good as ever!] I quietly liked the post and left a comment: [Congrats.] The next second, my husband called, yelling at me furiously, "No other woman is as dramatic as you! I was just playing a game with Lanie. Why are you acting crazy again?" It was then that I realized seven years of love meant nothing. It was time for me to leave.

The hotel called, politely reminding me that the condoms used last night were unpaid and had been charged to my membership card. I was stunned. I'd been working late until midnight and hadn't set foot in any hotel. I confronted my husband, the only person who knew my card code. Nathan Phelps looked at me, bewildered. "Honey, that hotel costs over $10,000 a night. I'd never go there. It's probably a system error. Someone must have mistyped the card number. I'll file a complaint tomorrow." Unconvinced, I called my best friend, who managed the hotel. "Tracy, check who Nathan was with at the hotel last night. I'm catching him red-handed."

The laundromat I regularly visit has been showing an odd fluctuation in its price lately. "This coat isn't easy to wash. We're probably the only store that's willing to clean this at a loss. The market price is 55 dollars per item, but I'll give you a discount and only ask for 200 dollars for four items." I look at the boss' mother, who's new at the laundromat. I'm a little pissed. Still, I hand her my membership card without saying anything. This laundromat is opposite my residential area, and they had a promotion during their opening. I topped up ten thousand dollars on the card because I pitied the owner for raising a child alone. Unexpectedly, the owner's mother looks at me and says sarcastically, "That dumb membership card means nothing to me—you have to pay me in cash. You youngsters are too lazy to wash your clothes, yet you're more than willing to use your brains for nonsense like this. My son is too kind to let you take advantage of him like this." I grab my clothes and leave. It's time to use my brain for some nonsense—I think the laundromat should have a new owner.

นายหัวอัสลานผู้อุปากระมาหยา ตอนนี้ อายุ 19-20 ปี เรียนจบ ม.6 แล้ว ตลอด 5 ปีที่อุปการะไม่เคยไปดูนอกจากส่งลูกน้องไปดูแลให้การศึกษาดูแลอย่างดี แต่เขาไม่ชอบเด็กเลยส่งไปอยู่กับแม่นมในสวน จน 5 ปี ไม่เคยเห็นหน้าจนเกิดอุบัติเหตุทำให้ได้เห็นหน้ากัน และพอเห็นหน้าดันหลงชอบเด็กในอุปการะคนนี้เข้าอย่างจัง แต่หารู้ไหมคู่แข่งบานเลย หัวกระไดบ้านไม่แห้งตัวเองก็หวงจนหัวฟัดหัวเหวี่ยง คู่แข่งตัวเป้งคือ นายหัวใหญ่ เจ้าของบาร์และเจ้าของร้านที่มาหยาเช่าร้านขนมอยู่ “หนูชื่อมาหยาจ้ะ หนูชอบทำขนมแล้วอยากจะมาขายขนมที่นี่ได้ไหมจ้ะ” “ได้ซิ ฉันคิดค่าเช่าเธอเดือนละ 3500 จ่ายล่วงหน้า 3 เดือนสัญญาเช่าซื้อให้ 2 ปี เธอตกลงไหม”ความจริงค่าเช่าที่เดือนละ 40000 บาท แถมสัญญาเช่าปีต่อปี แต่นายหัวใหญ่ที่อยากจะเห็นหน้าเด็กคนนี้ทุกวันก็ยอมลดทุกอย่างแถมโปรโมชั่นให้เด็ก ม.5 ที่น่ารักคนนี้ เอาแซ่นายหัวใหญ่ผู้เปย์ก่อน นายหัวอัสลานผู้อุปการะ ใครมันจะชนะใจ มาหยาได้กันนะ

คนรักที่จากไปอย่างไร้เหตุผล กลับมาปรากฏตัวต่อหน้าเขาอีกครั้งในรอบ 5 ปี เขาจะทำอย่างไร “ทุกครั้งทำไมต้องมีผมที่เจ็บอยู่คนเดียว คุณเลือกจะใจร้ายกับผมก่อนก็อย่าหาว่าผมเป็นคนเลวก็แล้วกัน!!” เธอ และ เขา .....เคยรักกันมาก่อน "ทั้งสอง" เคยสัญญาว่าจะแต่งงานกันหลังจากที่เขาได้รับตำแหน่งใหม่แต่ทว่า..... "เธอ" กลับทิ้งเขาไปเหลือเพียงแหวนหมั้นแทนใจที่เขาเคยสวมให้ 5 ปีผ่านมาเธอมาปรากฎตัวต่อหน้าเขาอีกครั้ง หลังจากที่เขาพยายามตามหามาร่วม 4 ปี “ผมให้คำตอบที่คุณอยากรู้ในทุก ๆ คำไปแล้ว ทำไมตอนนี้คุณถึงไม่กล้าตอบคำถามของผมล่ะ” “เรื่องนี้…ไม่ได้เกี่ยวกับการรักษาคุณพ่อไม่ใช่เหรอคะ” “คุณรู้ได้ยังไงว่าไม่เกี่ยวข้องกับการรักษา ถ้าผมบอกว่าจะไม่รักษาคุณพ่อของคุณถ้าคุณไม่ตอบคำถามผมมาคุณจะทำยังไง” “หมอคะ อย่า….อย่าล้อเล่นแบบนี้สิคะนี่มันชีวิตคนนะคะ” “แล้วที่คุณทิ้งชีวิตผู้ชายคนหนึ่งให้จมกับความทุกข์เมื่อห้าปีก่อนนั่นล่ะ คุณไม่คิดที่จะรับผิดชอบอะไรสักหน่อยเหรอ”