Ravi Zacharias

Caregiver sa gabi, secretary sa umaga, ganyan ang araw-araw na buhay ni Irina Elizalde matapos lamunin ng trahedya ang masayang pamilya niya. Nang mamatay ang Papa niya sa isang aksidente at mabaldado ang Mama niya, napilitan siyang maging breadwinner, kahit pa sinisisi siya ng Tita Shiela niya sa lahat ng nangyari. Sa pagiging caregiver, may konting ginhawa naman siya, lalo na’t mabait ang matandang inaalagaan niya na si Lola Vicky. Pero sa trabaho niya bilang secretary ng suplado at bastos na CEO na si Ravi Lopez, araw-araw siyang parang nasa impyerno. Mabuti na lang at guwapo at yummy, kaya napagtitiisan niya, kahit na, gusto na niya itong layasan. Isang gabi, panay ang iyak ni Irina sa inaalagaan niyang si Lola Vicky. Kinuwento niya rito ang lahat ng paghihirap na dinadanas ngayon sa buhay niya. Sa awa ng matanda sa kaniya, binigyan siya nito ng mission. Mission na kailangang hanapin ang pörnstar na may-ari ng diary na hawak ngayon ni Lola Vicky, at kapag nahanap niya ito, ipapamana ng matanda sa kaniya bilyong-bilyong yaman nito. Ang problema, tila screen name lang ang meron siya. Mr. Ryder King. Iyon kasi ang nakalagay sa diary nito. Bukod doon, gusto ng matanda na sila ang magkatuluyan. Makukuha lang ni Irina ang bilyong-bilyong mana nito kung pakakasalan siya ni Mr. Ryder King. Paano kaya kapag nalaman ni Irina, na ang may-ari pala ng Diary ng XXX Celebrity ay ang suplado, bastos at mayabang niyang Boss CEO na si Ravi Lopez, pakakasalanan niya kaya ito? Kung payag man si Irina na pakasalan ito para sa bilyong-bilyong mana ni Lola Vicky, pumayag naman kaya si Ravi Lopez na pakasalan siya?

Il y a un mois, j'ai été accidentellement infectée par le poison mortel de l'aconit, sans aucun espoir de guérison. Mon corps a commencé à se dégrader jour après jour, jusqu'à aujourd'hui, où ma louve a été tuée définitivement, et ma vie est entrée dans un compte à rebours de trois jours. La veille de ma mort, j'ai accepté de transplanter mon rein à ma sœur. Mon compagnon, très ravi, a dit qu'il me compenserait plus tard. Quand ma sœur a été accusée de plagiat sur le forum de l'université pour avoir copié mon article de recherche sur la portion de Belladonna, j'ai volontairement admis que j'étais le plagiaire. Mes parents étaient satisfaits, disant que j'avais enfin compris comment me comporter. Je suis enfin devenue la bonne épouse et la bonne fille idéale qu'ils attendaient. Néanmoins, quand je suis devenue un cadavre glacé, pourquoi ont-ils tous pleuré ?