Vương Miện Viridescent

Ako si Shen, isa akong stripper sa sikat na club at binili ako ng isang lalaking bilyonaryo at ginawa akong asawa niya.

BLURB: Kailanman ay hindi maikakaila na minsan nilang minahal ang isa’t isa. Ngunit ang lihim ng mundong nababalot ng panlilinlang, pagtataksil, at nang makapangyarihan, ang babago sa takbo ng kanilang buhay. Mataas ang pangarap ni Seraphina sa buhay. Upang makamit ang tugatog ng tagumpay, kailangan niyang gamitin ang kanyang kapatid at ang sitwasyon hindi niya kayang tanggihan. Habang si Silhouette, bagama’t nagmamahal lang naman ay naipit sa dalawang malalaking batong lihim na nag-uumpugan at tinutugis ang isa’t isa. Puso ng isang tunay na mafia ang hangad niya kahit sa panaginip. Ang puso niyang iyon ang nagturo sa kanya na puwedeng maging perpekto ang pagkakataon para sa mga imperpektong tao na tulad niya at ni Sandro sa kabila ng malaking agwat ng kanilang edad. Habang si Sandro, sa kabila ng kanyang lihim na pagkatao ay natutong magmahal. Kaya niyang bigyan ng proteksyon ang taong mahal niya, kaya niyang suungin ang panganib at marunong siyang magsakripisyo. Ang kanyang tamang pagpapasya ang magiging susi tungo sa payapang kinabukasan kasama ang kanyang pamilya. Mabubuksan ang maraming pinto ng lihim. Bawat pinto ay maglalapit kina Sandro at Silhouette. At isang pinto naman ang mababalot ng paghahanap ng hustisya at paghihiganti sa muling pagmulat ng mga mata ni Seraphina. May puwang ba ang tunay na pag-ibig para sa tinaguriang mutya ng huling Mafia? Alin ang mas matimbang, ang kapatid o ang pinangarap niyang mafia? Ang pag-ibig ba ang kanilang kaligtasan—o ang kanilang kapahamakan?

Prologo Yanking my hairs back tanong niya "nasaan tayo ngayon" bago pinilit ang kanyang mga labi sa akin, kinagat ko ang kanyang mga labi na lalong ikinainis niya. Sa loob ng isang kisap mata ay galit niya akong itinapon sa kama, itinapon ang kanyang tuwalya, mabilis niyang inabot ang aking damit na pinunit ang mga ito na naiwan akong na stranded lamang sa aking panty. Sinubukan ko siyang labanan pero maraming beses akong nasampal, hindi pa rin ako sumuko hanggang sa naipit niya ako kaya wala akong magawa." Hindi!" Napasigaw ako na nahihirapan pa rin sa kanya "hindi mo siya pwedeng hayaang manalo" patuloy na sumisigaw ang konsensya ko sa akin. Joe nanatiling pa rin enjoying ang view ng kanyang struggling, groaned out sa kasiyahan "damn your so sexy" siya cussed out bago devouring kanya. Siya ay sumigaw, umiyak at nagmakaawa sa kanya na huminto ngunit hindi niya pinansin ang paghampas nito sa kanya na parang isang mabangis na hayop hanggang sa siya ay nahimatay, paggising niya later on natagpuan niya ang sarili niya na hubo't hubad pa rin at nag iisa sa malamig na silid, iyon ay nang sumumpa siya na maghihiganti siya sa lahat ng gastos

Pagkatapos ng pag-aaral sa isang sikat na unibersidad sa Amerika, bumalik si Aricella Vermillion sa Pilipinas para magbukas ng isang financial company kasama ang kanyang matalik na kaibigan. Siya ay parehong shareholder at direktor. Siya ay kinidnap noong isang taon at iniligtas ni Igneel Mauro, isang pulubi. Upang mabayaran ang kanyang kabaitan ni Igneel, inalok niya si Igneel na maging asawa niya. - Ang tagapagmana ng pamilyang Rubinacci ay pinaalis sa pamilya 10 taon na ang nakakaraan para sa isang pagsubok na ibinigay ng pamilya. Naging pulubi sa loob ng 9 na taon sa ilalim ng interbensyon ng pamilya hanggang natagumpayan niya ang pagsubok. Matapos siyang mailigtas ay pumasok siya sa buhay ni Aricella at naging manugang ng pamilya ni Aricella. Ano nga bang mangyayari sa buhay ni Igneel sa puder ng bagong pamilya o pamilya nga ba ang turing sa kanya? Alamin ang kuwento ni Igneel at ni Aricella .

Nang iwanan si Zak Zapanta ng asawa niyang si Irene, isinumpa niyang hindi na siya maniniwala at magtitiwala sa kahit na sinong babae pero, bakit kinain niya ang kanyang sinabi ng makita niya si Candelaria Ynares, ang asawa ng kanyang kaibigan? At bakit nakikita niya rito si Irene gayung ibang-iba naman ang hitsura nito sa kanyang ex?

Siya’y isang mahirap na babaeng lumaking nakadepende ang kanyang buhay sa iba. Napilitang maging isang panakipbutas sa krimen at piniling ipagpalit ang kalayaan na nagresulta sa kanyang pagkabuntis. Siya naman ay ang pinakatanyag na binata na sagana sa kayaman at kapangyarihan. Kumbinsido siyang isa siyang anak ng kasamaan na napalilibutan ng kasakiman at panlilinlang. Hindi siya nito magawang mapainit kaya naman mas pinili niyang umalis sa tabi nito. Galit na galit niyang sinumpa na gagawin niya ang lahat upang mahanap siya saan mang lupalop ng mundo ito naroon. Alam ng buong lungsod ang kanyang kapalarang tila mauupos sa ilang milyong piraso. Nagmamakaawa niyang tinanong, “Umalis ako sa relasyong ito nang walang kinuhang kahit ano, bakit hindi mo pa ako pakawalan?” Sinagot sya nito na may pagmamalaki, “Ninakaw mo ang puso ko at iniluwal ang aking anak, ngayon pipiliin mong umalis?”

Année 2279. La planète s’apprête à traverser une crise sociale et environnementale sans précédent. Les inégalités de classes entre les Éternels et les Éphémères atteignent leur paroxysme. L’ère de l’immortalité touche à sa fin, embarquant les populations dans un tourbillon d’interrogations, et les dirigeants dans des stratagèmes où l’éthique n’a pas sa place. Deux personnages occuperont un rôle crucial à l’aube de ce nouveau pan de l’Histoire. D’un côté Harold, usé par ses relations familiales et des capacités qui le dépassent, de l’autre Jeanne, frustrée par son extraordinaire absence de facultés. Au coeur de la forêt primaire, aux côtés de la dernière tribu libre du monde, tous deux s’appuieront sur la Nature et le Vivant pour trouver des réponses à leur quête de sens. Un roman d’aventure qui rend hommage à tous les opprimés, ces Silencieux qui n’en pensent pas moins. Cette histoire se déroule chronologiquement après « Les Éphémères sont éternels ». Pour autant, les deux livres peuvent se lire indépendamment et dans l’ordre qui vous plaira.

Une histoire d'amour entre deux jeunes qui ce sont aimés et finir par se marier. Les voilà marié et vivaient leurs vie de couple comme cela se doit. Mais hélas tout à changé quand la femme tomba enceinte de son premier enfant. Le mari voulait un garçon et non une fille. À l'accouchement le nouveau née était une petite fille. Le père a pris sa mal en patience mais il n'a pas puis se maîtriser au second accouchement. Il était obligé de se remarier et de fonder une nouvelle famille en abandonnant sa femme et puis ses filles. Pour lui seul les garçons comptaient à ses yeux. Les enfants garçons vont-ils réussi contrairement aux filles ? Lisez l'histoire pour en savoir davantage.

Le jour où je suis allée enregistrer mon lien de compagnon, mon petit ami Austin m'a fait expulser du bureau des Affaires des Meutes de loups-garous et est entré avec son amie d'enfance. Je me suis assise par terre, incrédule, et il m'a regardée sans même cligner des yeux. « L'enfant d'Hélène a besoin du statut de la Meute d'Âme, et je t'épouserai quand nous aurons supprimé l'inscription de compagnon. » Tout le monde supposait que, comme j'étais éprise de lui, j'attendrais volontiers un mois de plus pour lui. Après tout, je l'attendais depuis sept ans. Mais cette nuit-là, j'ai fait quelque chose d'impensable : J'ai accepté le mariage arrangé par mes parents et je suis partie silencieusement à la Meute de Lame. Trois ans plus tard, je suis retournée dans ma meute d'origine pour rendre visite à ma famille. Mon compagnon, qui était maintenant le président des loups-garous, avait des affaires parlementaires urgentes, il a donc envoyé ses subordonnés m'accueillir à l'aéroport. De façon inattendue, j'ai rencontré Austin que je n'avais pas vu depuis trois ans. Il a vu le bracelet brillant à mon poignet d'un coup d'œil. « C'est la version copiée du bracelet que le président des loups-garous Guillemin a acheté pour sa compagne au prix de 2 millions d'euros ? Cela fait quelques années que je ne t'ai pas vue, je ne pensais pas que tu étais devenue aussi vaniteuse. » « Tu as fait une scène pendant si longtemps, ça suffit, reviens. L'enfant d'Hélène sera récupéré et déposé par toi lorsqu'il sera en âge d'aller à l'école. » J'ai caressé doucement le bracelet que j'avais au poignet, à son insu, c'était le moins cher des innombrables bracelets que Guillemin m'avait offerts.

Tres días después de mi muerte, mi prometido Alberto recibió una llamada identificando mi cadáver. Con impaciencia, dijo,-No me importa su muerte. Avísenme cuando la entierren. La policía, impotente, llamó al segundo contacto de emergencia: mi amigo de la infancia, Luis. Él se burló con indiferencia,-¿De verdad muerta? Pero no me toca recoger el cuerpo. Entonces quémenlo. Hagan lo que quieran con las cenizas. Hasta que publicaron el acta de defunción en línea. Solo una noche, el pelo de mi prometido y mi amigo se volvió gris.