서재
검색
홈 / Romance / Island of Insanity / Chapter 3

공유

Chapter 3

작가: Eriekulas
last update 최신 업데이트: 2025-05-16 17:27:13

[Phraea's POV]

Pangalawang araw ko na rito sa isla and every passing minute feels like hell to me.

"We need to agree what to wear for today."

"What do you mean?" I asked when they saw me picking up clothes inside my cabinet.

"Master wants us to dress uniformly. He wants everything to remain in balance. We are not allowed to wear revealing clothes and put make-ups." Iniling ko ang ulo ko at hindi makapaniwala. His brain is seriously damned. He's a controlling freak.

The three of us decided to wear leggings and cardigan. Sinabihan nila akong dalawa na dapat kong batiin nang matamis si Garen at kung may itatanong siya ay kailangan kong sagutin nang walang pag-aalinlangan.

Habang abala sila sa paluluto ay tumulong ako sa pag-set up ng table para sa almusal. I flinched and accidentally dropped the plate causing a shattering sound, the glass crippled all of the floor. I couldn't move when the trumpet sounded again. My heart is the only thing that's working, it pounds nervously.

"Phraea!" I heard a voice calling me but I couldn't move.

I gasped when the sound finally ended, two minutes... two minutes and he'll be here.

"Phraea!" Napatalon ako sa gulat nung malakas na sumigaw si Rowena. Gulat akong napatingin sa kanila sa sahig na mukhang natatarantang nililinis yung platong hindi ko sadyang bitawan.

"S-sorry!"

"It's okay, we understand, tulungan mo na lang kami sa paglinis bago pa siya dumating." Tumango ako at kinakabahang pinulot ang ibang parteng nawasak.

Nanginginig kong tiningnan ang hintuturo ko nung aksidenteng nasugatan iyun. Napatulo ang luha ko nung makita ang dugo na tumutulo sa sahig.

G-garen hates mess. He'll kill me... this is the end? Mamatay na ba ako? Hindi ako makagalaw nung bumukas ang pinto.

"Hello, ladies– Ano ang nangyari?!" Napalunok ako nung bigla siyang sumigaw. Kukuha na ba siya ng baril para patayin ako?

Mabilis na tumayo nang matuwid si Evelyn at Rowena na bakas ang takot sa mga mukha.

"S-sorry, Master. An accident happened."

Hindi ko magalaw ang katawan ko at nananatili lang akong nakaupo sa sahig. Dinig ko ang mga yapak niya mula sa likuran na papalapit sa kinaroroonan ko.

Mariin kong ipinikit ang aking mga mata. Tatanggapin ko na lamang ang kamatayan ko. This is the end for me. It's so sad that I don't even have the chance to say goodbye to Almer–

Napamulat ako nung makarinig ng daing. Tumambad sa harapan ko ay ang nakaupo na si Evelyn sa harapan ko habang maluha-luhang nakahawak sa kanyang pisngi.

"Mga estupida ba kayo?! Phraea is still having a hard time to adjust, how can you two be so callous?!"

Akmang si Rowena na naman yung sasaktan niya pero mabilis akong tumayo sa harapan ni Rowena.

"I-i'm sorry, Master! It was completely my fault, please don't hurt them!" Umigting ang panga niya dahil sa ginawa ko na siyang nagpalukso pa sa dibdib ko. Papatayin na lang ba niya ako?

"Ulitin mo pang pagtakpan sila, hindi na ako magpipigil." His brown hazel eyes daggered in mine.

"Clean this fucking mess! I don't have time for breakfast anymore!" Napasinghap ako sa gulat nung malakas niyang sinarado ang pinto pagkalabas niya.

"G-guys, i'm sorry." Hikbi ko bago lumapit kay Evelyn na humahagulgol. Namamaga ang kaliwang pisngi niya kung saan siya sinampal ni Garen.

"It's okay, Phrey. We are used to this."

No, they shouldn't be used. They should not be suffering... we shouldn't be and it's all because of that maniac freak.

"Kailangan lang nating magtulungang tatlo. We need to survive at magagawa lang natin yan pagmagkakasama tayo." I cried as I hugged both of them. Mahigpit din nila akong niyakap pabalik.

"Makakaalis din tayo rito... let's just hope we do."

.

I cleaned my wound and the two of them insisted that I shouldn't help cleaning for now because of what happened.

Nakaupo lang ako sa kwarto ko habang pinagmamasdan ang asul na dagat sa hindi kalayuan mula sa bintana. Have they stopped looking for me? Do they even noticed my absence? Ngumiti ako. Of course they did and I know they are worried about me.

"Have you ever tried getting out of here?" I asked Rowena when she entered my room to have me checked.

"No one tried... it's impossible. This is a remote island. Garen is the only one who has connections to the outside world. I was brought here four months ago at anim na babae pa kami. Yung isa kong kasama ay sinubukang humingi ng tulong through Garen's devices but the island's location... cannot be traced. Thinking of escaping is not hope, but rather a suicide plan."

"But do you wish to leave this island?" Napayuko siya sa tanong ko.

"I-i don't know if my life would be better outside. I was an orphan, my foster parents didn't give a damn about me so I ran away... and Garen found me in the streets. I-it feels like i've been saved."

"But don't you dreamed of exploring the world? Yung magkapamilya, magkatrabaho at mabuhay sa paraang gusto mo."

"H-hindi ko alam."

This is crazy. Ako lamang ang nag-iisang umaasa na makakalabas dito. Evelyn and Rowena don't have any fucking plan to leave this island. They even honor Garen genuinely and it's disgusting.

.

"Good evening, Master." We all greeted him. Sumilay ang tuwa sa kanyang mga mata nung makitang unti-unti na akong nag-aadjust.

"Kamusta ang sugat mo?" Tanong niya sa akin na may matamis na ngiti nung magsimula na kaming kumain.

He look so worried as if he didn't hit Evelyn and threatened me earlier. I never imagine in my entire life to face a psychopath.

"Maayos na, nangingilo nga lang nang kaunti." Tumango siya sa naging sagot ko.

Pagkatapos kumain ay nilapitan niya si Rowena at binigyan ng halik sa pisngi dahilan para mapaestatwa... nananalangin ako na sana huwag siyang lumapit sa akin.

Tumayo siya sa harap ko at nakahinga ako nang maluwag nung magsalita siya. "Good night, Phraea." Tumalikod na siya at hawak-hawak niya ang kamay ni Evelyn na lumabas.

"S-saan niya dadalhin si Evelyn?"

"Sa mansion. It's Wednesday and it's Evelyn's schedule."

"Schedule for what?"

"For pleasuring him."

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
이전 챕터 다음 챕터

최신 챕터

  • Island of Insanity   Chapter 16

    [Phraea's POV]"Please, Paige, you need to eat." Pakikiusap ko sa kanya. Nakaupo siya sa kama ko at yakap-yakap ang kanyang mga tuhod. Napapalunok akong luminga sa pinto ng kwarto para malaman kung dumating na si Garen.Iniling ni Paige ang kanyang ulo. She knows that Garen is coming for breakfast that's why she's so scared. The frightening bell from the mansion keeps ringing and I know that any minute from now, Garen will come. Lagot ako kapag wala pa ako sa dining bago siya dumating.Kailangan kong pilitin na sumama si Paige sa akin or else, hindi siya makakakain. Garen hate left-overs, so I need to make her join us."Alam kong gutom ka, Paige. Kailangan mong kumain.""P-papatayin niya ako, ate." Hagulgol niya at natigilan ako nung tumangla siya sa akin at basang-basa ang buong mukha niya dahil sa luhang bumubuhos mula sa kanyang mga mata. Mabilis ko siyang niyakap at pinatahan. "No, no, he won't dare to threaten your life again. Poprotektahan kita, hindi ko hahayaan na saktan ka ni

  • Island of Insanity   Chapter 15

    [Phraea's POV]Pagpasok ko ng bahay ay agad akong dumirestso ng banyo at binasa ang buong mukha ko ng malamig na tubig.This is insane! I couldn't believe myself. Pumatol ako sa kanya... sa isang halimaw!Tumingin ako sa repleksyon ko sa salamin. Namumula ang magkabilang pisngi ko at nanginginig ang mga labi ko na sobrang pula rin."Ano ang nangyari sayo, Phraea?" Narinig ko ang mga yapak ni Evelyn sa bunganga ng pinto.Hindi ako sumagot at nananatili ang mga titig ko sa salamin. Pumasok sa isip ko ang mga labi ni Garen, ang makisig niyang mga braso, at makalaglag panga niyang mga mata.Marahan akong umiling para itakwil ang mga ideyang iyun mula sa aking utak."Hey, Phraea. Ano ang nangyari? Nasaan ang bata?" Ang boses ni Rowena ang sunod kong narinig kaya dali-dali akong naghilamos muli bago umalis ng banyo at nilagpasan sila para dumiretso ng salas."Ano ang ginawa ni Garen sayo, Phraea?" Nag-aalalang tanong ni Rowena bago umupo sa tabi ko sa sofa. Nakayuko ako at nakahawak ang mga

  • Island of Insanity   Chapter 14

    [Phraea's POV]Natigilan ako sa aking kinatatayuan dahil sa kanyang sinabi."You're lying.""You really think that low of me?" Nakangising tanong niya bago umikot sa sofa at umupo. Pumandekwatro siya at sumandal habang nakatitig sa apoy na bumabaga sa tsiminea."You confused me. Just hit it straight to the point, why do you treat me differently?!" I'm pissed. A hot liquid started flowing down my cheeks. Sumisikip ang dibdib ko dahil sa sama ng loob.I'm missing a huge part of my life because i'm caged here in this fucking island! I can't live the way I want to and it's frustrating.Nakakuyom ang mga palad at galit na galit akong tumingin sa kanya. Hindi siya sumagot parang wala lang siyang narinig."I'm asking you!" Nakakabinging sigaw ko nung hindi ko na matiis."You wanna know why?" Suminghap siya at umiigting ang panga na tumayo. Nanginginig ang mga tuhod na umatras ako nung lumapit siya sa akin.Nasaan na ngayon ang tapang mo, Phraea?"I'm asking you if you wanna know why," ulit n

  • Island of Insanity   Chapter 13

    [Phraea's POV]"Stop! Please stop!" I shouted at Evelyn and Rowena that made them froze. I hid the little girl behind me with my tears pouring. "Phraea, what are you doing?" Tanong ni Garen na may mapagbabanta ang boses."This is insane, you can't kill her. She's innocent!""You still don't know the half of it, do you? You think I would dare to lay a finger on an innocent child? That girl is a killer, Phraea! She's not innocent as you think she is."He's blubbering nonsense things. This little girl doesn't know anything about the world at kung may mga kasalanan nga siyang nagawa, alam kong hindi niya iyun ginusto o sinasadya."So we eliminate sinners by commiting a sin?""Stop talking, Phraea. Get out of there." Napalunok ako at taas-noong tumayo. Hindi ako gumalaw sa kinatatayuan ko. I need to be tough, so I can save someone... saving just one person is enough."Don't test me, Phraea.""Or what? Papatayin mo ako?" Napatahimik siya at umigting ang kanyang panga. Bakit hindi siya maka

  • Island of Insanity   Chapter 12

    [Phraea's POV]Figure it out myself? Kahit ang pinakamatalinong tao ay hindi malalaman ang iniisip ng isang psychopath na katulad niya."You shouldn't have interfered." Bungad sa akin ni Evelyn nung makabalik na ako ng bahay. Nasa may lababo sila at ginagamot ni Rowena ang namamagang leeg ni Evelyn. "Then you would have been dead right now. Nakaka-hassle kayang maglinis ng bangkay." Sagot ko matapos makapag-iwas ng tingin."What a bitch–" Nagbingi-bingihan ako at malakas na sinarado ang pinto pagpasok ko ng kwarto.She's a bigger bitch than I am. I saved her life and she still hates me for nothing. Ganoon ba siya kainggit? I still haven't confirmed kung may gusto nga talaga si Garen sa akin or he's just trying to manipulate me... fuck, I don't have any idea what things he's capable of. Ilang linggo na akong narito at hindi ko parin mabasa ang galaw niya. Baka hindi ko na namamalayan at bigla na lang niya akong lunurin.."What's this?" Napatayo ako nung pumasok ang isa sa mga tauhan

  • Island of Insanity   Chapter 11

    [Phraea's POV]Nakakasakal ang manatili sa loob ng isla, lalo na sa loob ng bahay. Hindi ako pinapansin ni Evelyn at si Rowena naman ay palihim lang akong kinakausap para hindi magalit si Evelyn sa kanya."What did he want in exchange?" Mahinahong tanong sa akin ni Rowena. Nasa loob ng kanyang kwarto si Evelyn at tahimik naman akong naghuhugas ng pinggan."Believe me, Ro, I didn't offered him anything." Nagmamakaawa ang mga mata ko na maniwala siya sa akin. Magkasalubong ang kanyang mga kilay at gusto kong maiyak nung makita ko na nahihirapan siyang paniwalaan ako."Then how? Why? Garen has never done that. You think... he's starting to develop romantic feelings for you?" Aksidente kong nabitawan ang pinggan dahil sa gulat. Mabilis kong hinugasan ang kamay ko bago ako yumuko at pinulot isa-isa ang mga bubog.Kumuha si Rowena ng dustpan para tulungan ako. Abala kami sa paglilinis ng sahig dahil na naman sa katangahan ko nung lumabas na si Evelyn mula sa kanyang kwarto."Why the hell ar

더보기

다른 추천

좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status