@ Zatudio pub By SC Group
ตอนนี้เป็นเวลาเกือบสามทุ่มแล้วฉันมายืนอยู่ที่หน้าผับดังของกรุงเทพถามว่าทำไมฉันถึงมาที่นี่อะหรอก็ไอ้น้องรหัสตัวดีฉันนะสิมันดันอยากเลี้ยงตอบแทนที่ฉันเลี้ยงมันคราวก่อน ดีจริงๆเลี้ยงกันไปเลี้ยงกันมา
Incoming calls นาวิน
นาวิน : พี่พอใจอยู่ไหนเนี่ย ผมรอนานแล้วนะ
พอใจ : อยู่หน้าผับแล้ว ออกมารับหน่อยดิ
นาวิน : เคๆพี่รอผมอยู่ตรงนั้นแหละเดี๋ยวผมเดินออกไป
ฉันวางสายนาวินแล้วยืนรออยู่ตรงนั้น นาวินเป็นน้องรหัสฉันเองตอนนี้เรียนอยู่ปี1เข้ามายังไม่ทันไรก็โดนโหวดให้เป็นดิไอดอลของมหาลัยเป็นที่เรียบร้อย
"รอนานไหมพี่"นาวินรีบวิ่งหน้าตั้งมาทางที่ฉันยืนอยู่
"ทำไมต้องพาฉันมาที่นี่ด้วยเนี่ย"ฉันไม่ได้สนใจคำถามของนาวินเลยซักนิดแล้วถามกลับทันที
"แหมๆผมมีพี่รหัสสวยขนาดนี้ก็ต้องพามาอวดบ้างสิครับ"นาวินพูดก่อนจะเดินนฉันเข้ามาข้างในที่นี่เป็นผับที่ได้รับความสนใจมากในหมู่วัยรุ่นและนี่ก็เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ฉันไม่ค่อยชอบมาที่นี่
|VIP Zone|
นาวินเดินนำฉันมาที่ชั้นๆนึงชั้นนี้ไม่ค่อยมีคนพลุกพล่านค่อนข้างเป็นส่วนตัวมากๆเลยทีเดียวและทันทีที่ฉันเดินตามนาวินเข้ามาในห้องๆนึงก็พบกับThe idolของมหาวิทยาลัย เดี๋ยวนับก่อนๆเกือบครบขาดไป1คน ทั้งมหาลัยรู้กันดีว่าพี่น้องกลุ่มนี้เข้าถึงยากมากน้อยคนนักที่จะได้อยู่ใกล้ชิดแบบที่ฉันเป็นอยู่ตอนนี้
"พี่พอใจๆๆ"
"ห๊ะๆอะไรๆ"ฉันตื่นจากภวังแล้วหันหน้าไปทางนาวิน
"เข้ามาสิพี่...เดี๋ยวผมแนะนำเฮียๆผมให้พี่รู้จักทีละคนนะคนแรกซ้ายสุดเลยเฮียดินเฮียนนท์ส่วนนี่แฝดผมเองไอ้นาวาส่วนคนที่นั่งทำหน้าตึงอยู่ตรงนั้นเฮียพายุเอ้า!!แล้วเฮียสายฟ้าไปไหนก่อนผมลงไปยังนั่งอยู่ตรงนี้อยู่เลย"นาวินชี้ไปที่เบาะว่างๆแต่มีแก้วเหล้าวางอยู่
"ไอ้สายฟ้ามันขึ้นไปดูงานข้างบน"พี่พายุที่นั่งทำหน้าบึ้งอยู่มุมห้องพูดขึ้น
"แล้วไปๆนั่งก่อนสิพี่ มานั่งข้างๆผม"นาวินขยับที่ให้ฉันนั่ง
ฉันนั่งอยู่กับนาวินซักพักก่อนจะลงมาหาเพื่อนข้างล่าง วันนี้ซันนี่พาน้องรหัสมาเลี้ยงที่นี่พอดี
ตุบบบบบ
"ขอโทษ....คะ"เพราะมัวแต่ก้มลงกดโทรศัพท์เลยทำให้ฉันไม่ได้มองทางเลยเดินชนเข้ากับใครคนนึงแต่โชคดีที่เขารับร่างของฉันใว้ทันไม่งั้นได้ลงไปจั้มเบ้าอยู่ที่พื้นแน่
"เป็นอะไรหรือปล่าวครับ"ทันทีที่ฉันเงยหน้าก็พบเข้ากับชายผู้นึงที่หน้าตาราวกับเทพบุตร
"ไม่ได้เป็นอะไรคะ ขอบคุณนะคะ"ฉันเอ่ยขอบคุณก่อนจะขอตัวออกมาคนอะไรก็ไม่รู้หล่อแบบวัวตายควายล้มเลยแหละแก
"นางชะนีกว่าจะมาได้นะฉันยืนรอแกจนรากจะงอกละเนี่ย"ซันนี่บ่นทันทีที่ฉันเดินมาถึงก็ฉันกลัวว่าจะเดินไปโต๊ะมันไม่ถูกเลยให้มันมายืนรอรับที่หน้าบันไดทางขึ้นซ่ะเลย
"แหมๆรอนิดรอหน่อยทำเป็นบ่น"ฉันเดินคล้องแขนกับซันนี่มาที่โต๊ะก็เจอกับน้องรหัสของซันนี่ที่เป็นผู้ชาย น้องเขาจ้องฉันตั้งแต่ฉันเดินเข้ามาจนถึงตอนนี้ก็ยังมองอยู่ จนฉันต้องขอตัวออกมาเข้าห้องน้ำ
ระหว่างทางที่ฉันเดินมาเข้าห้องน้ำก็ต้องผ่านฟอร์ที่เอาไว้วาดลวดลายสำหรับนักท่องราตรีแต่ก็นะกว่าจะผ่านมาได้ทำเอาหายใจแทบไม่ออกเกือบตาย
"สวัสดีครับคนสวย"ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำก็เจอกับชายคนนึงหน้าตาตี๋มากฉันพยายามไม่สนใจสิ่งที่เขาพูดและพยายามจะเดินหลีกออกมา
"จะรีบไปไหนละครับ"นายคนเดิมเดินมาตัดหน้าพร้อมใช้แขนทั้งสองข้างล็อคฉันใว้ในวงแขน
"จะทำอะไร ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้"ฉันเงยหน้าขึ้นประจันหน้า แล้วพูดเน้นๆทีละคำ
"อย่าพึ่งปฎิเสธสิครับถ้าคนสวยรู้ว่าพี่เป็นลูกใครคนสวยจะไม่พูดกับพี่แบบนี้แน่นอน"ไอ้ตี๋ค่อยๆยกมือขึ้นมาลูบหน้าฉันจนฉันต้องสบัดหน้าหนีไปอีกทาง
"อี๋!!!เอามือสกปรกของแกออกไปเดี๋ยวนี้"ฉันพยายามเอามือดันนายหน้าตี๋ออกแต่นายนี่ไม่ขยับซักนิดเลย แรงเยอะชะมัด
"เรื่องมากนักนะมึงกูพูดดีๆด้วยไม่ชอบใช่ม่ะ ห๊ะ!!!"ไอ้ตี๋ยกมือขึ้นทำท่าจะตบ ฉันรู้ตัวว่าหนีไปไหนไม่ได้เลยทำได้แค่ทำใจและหลับตา
"ตบผู้หญิงมันไม่ตุ๊ดไปหน่อยหรอว่ะ"จู่ๆก็มีเสียงผู้ชายดังขึ้นข้างหลัง ฉันกับไอ้ตี๋หันไปมองพร้อมกัน
"แล้วมึงมาเสือกอะไรด้วย"ไอ้ตี๋ละมือจากฉันหันไปประจันหน้ากับผู้ชายคนนั้น ฉันจำได้เขาคือสายฟ้าพี่ชายของนาวิน
"มึงคงมาที่ผับนี้ครั้งแรกสินะเลยไม่รู้ว่ากูเป็นใคร"พี่สายฟ้าค่อยเดินเข้ามาใกล้ไอ้ตี๋มากขึ้นจนไอ้ตี๋ต้องเดินถอยหลังออกมาจนเกือบจะชนฉัน
"มึงเป็นใครกูไม่สนแต่อีนี่กูเจอก่อนมันต้องเป็นของกู"ไอ้ตี๋พูดพร้อมชี้มาที่ฉัน
"ใครเป็นของแกอย่ามามั่วนะ"ฉันพยายามจะเดินออกมาแต่ไอ้ตี๋มันดึงมือฉันเข้าหาตัวอย่างแรง
"ปล่อยผู้หญิงเดี๋ยวนี้"พี่สายฟ้าพูดด้วยเสียงต่ำ
"มึงหลีกทางให้กูดีกว่าถ้าไม่อยากเดือดร้อน"ไอ้ตี๋ยังพยายามดึงให้ฉันเดินตามมันออกมาแต่พี่สายฟ้ามาขวางไว้
"แต่บังเอิญว่าวันนี้กูอยากเดือดร้อนซ่ะด้วยสิ"พี่สายฟ้าพูดพร้อมเดินเข้าใกล้อีก
"วอนซ่ะแล้วมึง"ไอ้ตี๋ปล่อยมือออกจากฉันก่อนจะกำหมัดแล้วพุ่งเข้าไปหาพี่สายฟ้าแต่พี่สายฟ้าหลบทันทำเอาไอ้ตี๋เซเล็กน้อยก่อนจะโดนพี่สายฟ้ายกเท้าขึ้นทีบจนล้มลงไปนอนอยู่ที่พื้นก่อนที่การ์ดประจำผับจะรีบวิ่งกันเข้ามา
"บอสไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ"การ์ดที่วิ่งเข้ามาต่างก็รีบเข้ามาดูพี่สายฟ้าที่ยืนอยู่เฉยๆแบบไร้บาดแผลต่างกับไอ้ตี๋ที่ตอนนี้นอนเอามือจับเอวอยู่ที่พื้น
"ไม่เป็นไร ฝากเอาไอ้นี่ออกไปจากผับด้วยและห้ามมันเข้ามาที่นี่อีกเด็ดขาด"พี่สายฟ้าสั่งการ์ดเป็นชุดก่อนจะหันมาคว้าข้อมือฉันแล้วออกแรงดึกให้เดินตามเขาออกมา
-PORJAI PART-เราทุกคนชมรมจิตอาสากับลูกน้องที่พี่สายฟ้าพามา ช่วยกันฟื้นฟูหมู่บ้านแถบชนบทให้กลับมามีชีวิตชีวาได้สำเร็จ และวันนี้ก็เป็นคืนสุดท้ายที่เราจะอยู่ที่นี่“ได้กลับซักที!!”พี่สายฟ้าบ่นแบบนี้เป็นรอบที่สิบล้าน เพราะพี่แกนอนไม่ค่อยได้ ขนาดว่าย้ายขึ้นไปนอนบนรถที่ตัวเองเตรียมมาแล้วนะ“พอใจบอกแล้วว่าพี่ไม่เหมาะกับที่นี่หรอก”เอาจริงๆพี่สายฟ้าก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย เพราะกินก็กินง่ายอะไรก็ได้ แต่ที่มีปัญหาสุดๆเลยคือที่นอน“แต่ก็ดีนะเพราะที่นี่ไม่มีอินเตอร์เน็ตหรือสัญญาณโทรศัพท์ พี่เลยไม่ต้องคอยกังวลเรื่องงาน”นี่ก็ถือภาพอีกภาพที่ฉันต้องเมมใส่สมองใว้ พี่สายฟ้าไม่จับโทรศัพท์หรือโทรคุยกับใครเลยทั้งๆที่ปกติพี่สายฟ้าต้องทำแบบนั้นบ่อยๆเพราะงานเยอะ
-SAIFAH PART-วันไปค่ายอาสา.“นาวินเอาของออกมาจากชมรมหมดหรือยัง”ฉันชี้นิ้วสั่งงานนาวินตั้งแต่มาถึง เพราะค่ายอาสาที่เป็นค่ายอาสาจริงๆแบบนี้ไม่ค่อยมีผู้ชาย นาวินเลยต้องรับภาระหนักหน่อย“เรียบร้อยแล้วครับ”นาวินพยักหน้าแล้วให้คนของรถบัสจัดการต่อ“พอใจคนครบแล้วใช่ไหมเราจะได้รีบออกกัน พี่กลัวจะไปถึงมืด ทางเข้าหมู่บ้านมันไม่ค่อยดี”พี่ฝนประธานชมรมเดินเข้ามาถาม คนในชมรมนะมาครบแล้ว ขาดแต่คนนอกชมรมที่ขอไปด้วยหลายวันมานี้พี่สายฟ้าไม่ค่อยกลับบ้านเพราะต้องเร่งเคลียร์งานที่จะไม่อยู่หลายวัน“เอาไงซ้อโทรตามไหม”นาวินยกโทรศัพท์โทรหาพี่สายฟ้า แต่ก็ติดต่อไม่ได้จนฉันกับนาวินตัดสินใจจะไปกันก่อน
-SAIFAH PART-“มันตื่นแล้วครับบอส!!”“อืม..ที่ฉันให้ไปสืบมาได้เรื่องหรือเปล่า”“ครับ นายคนนี้ชื่อปกรณ์เป็นลูกค้าคาสิโนเรามาไม่น้อยกว่าสามปี นายคนนี้อยู่บนเรือของเรามากกว่าอยู่บ้านของตัวเองซ่ะอีกครับ ดังนั้นที่ผมคิดว่ามันต้องรู้ว่ามาดามเป็นใคร”ปัง!!!“มันรู้...แต่มันก็ยังกล้าลองดีกับฉัน”ห้องใต้เรือ“พวกแกจะทำอะไรฉัน ปล่อยฉันไปนะเว้ย”เสียงโวยวายดังมาจากห้องเชือด ผมเดินเข้าไปพร้อมลูกน้องอีกสามสี่คน“เอาไงดีครับบอส!!”ทอมส์หันมาถาม“เอามันไปแขวนไว้”ทอมส์และทามหิ้วไอ้ปกรณ์ขึ้นมา ก่อนจะเอาไปแขวนไว้ที่หลัก ประหาร“หะ...เห้ยฉันยังไม่ได้ทำอะไรนังนั่นเลยนะ กะ...แกจะฆ่าฉันเลยหรอ”“ยังไม่ได้ทำงั้นหรอ”ผมกระชากหัวมันจนหน้ามันเงยขึ้นมาตามแรงดึง“ฉะ...ใช่ ปะ..ปล่อยฉันไปเถอะนะ”“แกรู้ใช่ไหมว่าพอใจเป็นใคร”“มะ...”“แกรู้ใช่ไหม”ปรกณ์กำลังจะปฏิเสธ แต่ดูจากสายตาของมันแล้ว มันรู้แน่ๆ“ฉะ..ฉันผิดไปแล้ว มันก็แค่อารมณ์ชั่ววูบ ให้อภัยฉันเถอะนะๆ”“อารมณ์ชั่ววูบงั้นหรอ”ผมกัดกรามแน่น พยายามยับยั้งอารมณ์เท่าที่ทำได้ แต่ภาพเนื้อตัวพอใจที่มีแต่รอยแดงมันเด่นชัดขึ้นมาปัก!!!ผมเดินไปหยิบท่อนเหล็กที่ผนังห้อง มาฟาดที
-SAIFAH PART-และแล้วผมก็สามารถคว้าขัยชนะจากการแข่งบาสมาได้แบบสบายๆ และวันนี้พอใจก็ต้องย้ายเข้ามาอยู่ในตึกSC วันแรก“ไม่ต้องมายิ้มเลย”พอใจหน้างอ เอาแต่หาว่าผมยัดเงินทีมตรงข้าม เพราะแต้มโครตห่าง แต่บอกเลยคนอย่างสายฟ้าไม่มีโกงถ้าไม่จำเป็น“พี่จะไปทำงาน จะไปด้วยกันหรือเปล่า”ผมรอพอใจจัดของเข้าตู้เสร็จก็ชวนไปทำงานด้วยกัน และพอใจมักจะไม่ปฏิเสธเพราะพอใจชอบไปที่เรือมากๆ“ไปสิคะ อยู่ที่นี่ก็ไม่รู้จะคุยกับใคร”พอใจเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วเดินตามผมมาขึ้นฮอร์ที่จอดรออยู่แล้ว การมาทำงานของผมแต่ละครั้งต้องนั่งฮอร์เท่านั้นเพราะเรือลอยอยู่กลางทะเล-PORJAI PART-เรือSC“วันนี้พี่มีประชุมพอใจอยู่ในนี้คนเดียวได้ใช่ไห
-PORJAI PART-และแล้วงานกีฬาสีของมหาลัยก็มาถึง พวกฉันทำพาเหรดกันจนวินาทีสุดท้าย“เย้!!!เสร็จซักที”ซันนี่ลุกขึ้นร้องดีใจหลังจากทำงานนี้กันมาอย่างยาวนาน“รีบๆเอาไปลงสนามเลย เดี๋ยวพอพวกนางไม่เห็นเดี๋ยวก็เดินมาตามอีก”พวกนางที่เซย่าพูดถึงคือรุ่นพี่ปี3 ตั้งแต่วันที่นางมาหาฉันวันนั้น ฉันก็โดนว่าเรื่องพาเหรดทุกวันรุ่นน้องปี1มารับหน้าที่ในการดูแลพาเหรดต่อ พวกฉันเลยว่าจะไปพัก วันหลังค่อยมาทำกิจกรรมเขียร์“เจอน้องพอใจพอดีเลย”พี่ปีสามเดินมาดักหน้าไว้“มีอะไรคะ พาเหรดพอใจส่งต่อให้รุ่นน้องเรียบร้อยแล้ว”“พี่เห็นแล้ว แต่มีอีกเรื่องอยากให้น้องพอใจกับเพื่อนๆช่วย”“อะไรคะ”ฉันมองอย่า
-PORJAI PART-“ถ้าวันนี้พอใจทำให้พี่เสร็จได้ พี่จะยอมหายโกรธ”“ยากจัง!!พอใจกลับไปทำงานดีกว่า”ฉันแกล้งทำท่าจะลุกขึ้นฉันรู้อยู่แล้วแหละว่าขึ้นมาหาเขาถึงที่แบบนี้ ต้องมีการเปลืองตัวกันเกิดขึ้น แต่เล่นตัวให้ดูมีค่าขึ้นหน่อยดีกว่า“ไม่ทันแล้วครับ ตอนนี้พี่มีทางเลือกให้พอใจแค่ต้องทำเท่านั้น”พี่สายฟ้าจับให้ฉันนั่งที่ตักเข้าเหมือนเดิม“เผด็จการ!!”ฉันใช้ปากกัดที่ปลายจมูกพี่สายฟ้าก่อนจะค่อยๆปลดชุดนักศึกษาออกทีละเม็ด พี่สายฟ้าเอนหลังพิงพนักแล้วจ้องฉันไม่วางตา“พี่ว่าไม่ต้องถอดหรอก วันนี้พี่อยากเอาชุดนี้”พี่สายฟ้าอุ้มฉันแล้วพาที่เตียงนอนพี่สายฟ้าวางฉันลงที่เตียงแล้วตามขึ้นมาคร่อมทันที ก