EP.7 พี่เขาโคตรเถื่อนแต่หล่อฉิบหาย

Latest chapter

• My Elder Brother พี่ชายไม่แท้   ตอนพิเศษ

  คืนแรกของ “การพาลูกออกไปเที่ยวข้างนอก” ครั้งแรกในชีวิต พ่อสิงโตที่เคยเข้มงวดวันนี้กลายเป็นแด๊ดดี้มือใหม่ที่อุ้มกระเป๋าผ้าอ้อมแน่นกว่าใคร ส่วนกวาง…แม้จะเตรียมของมาพร้อมแต่หัวใจก็ยังเต้นแรงเพราะทุกอย่างคือครั้งแรกของครอบครัวคืนแรกของการพาลูกออกเที่ยวฉากนี้เกิดขึ้นในช่วงหัวค่ำของวันหยุดสุดสัปดาห์พวกเขาเลือก “Night Market เล็กๆ” ที่ไม่พลุกพล่านแต่มีไฟระยิบระยับและเสียงดนตรีสดบางเบาในอากาศตลาดกลางคืน เวลาประมาณ 18:45 น.“แน่ใจนะคะว่าพี่สิงโตเอาขวดนมมาแล้ว?” กวางถามพร้อมเช็คกระเป๋าของลูกซ้ำอีกที“ขวดนม ผ้าเปียก ผ้าอ้อมสำรอง ขวดน้ำร้อน ผ้าเช็ดหน้า เป้อุ้ม มีหมดครับ!” สิงโตพูดด้วยเสียงมั่นใจเหมือนกำลังรายงานต่อที่ประชุมบอร์ดมหาวิทยาลัย“แล้วตุ๊กตาปลาหมึกขอกระต่ายน้อยล่ะคะ?”“………..อยู่บนโซฟา”กวางหันไปมองเขา…สิงโตยกมือยอมแพ้ทันที“โอเคๆพี่จะวิ่งไปเอาเดี๋ยวนี้!”เดินในตลาดกระต่ายอยู่ในเป้อุ้มที่หน้าอกสิงโตเสียงเพลงเบาๆจากนักร้องริมทางดังคลอ ร้านค้าข้างทางประดับไฟด้วยแสงเหลืองอุ่นผู้คนเดินกันอย่างไม่เร่งรีบและกระต่ายน้อยลูกสาววัยไม่กี่เดือน ก็หลับตาพริ้มซบอกพ่อสิงโตยืนกุมมือลูกไว้หนึ่งข้า

• My Elder Brother พี่ชายไม่แท้   EP.47 คุณพ่อมือใหม่ The End

  ช่วงท้องเดือนที่ 6กวางนอนอยู่บนโซฟาหน้าท้องเริ่มโตจนลุกไม่คล่องพี่สิงโตเดินเข้ามาเช็ดเหงื่อให้ถามเบาๆ“ลูกดิ้นยัง”กวางยิ้มพลางวางมือเขาลงบนท้อง“ดิ้นแล้วค่ะ….รู้สึกเหมือนเขารู้ว่าใครแตะเลยนะ”สิงโตก้มลงจูบท้องเบาๆ“พ่อมันเคยโง่มามาก ขอให้หนูฉลาดเหมือนแม่แล้วกัน”ช่วงเวลานี้คือ “ของขวัญ” ที่ทั้งสองคนแลกมาด้วยการผ่านทุกสิ่งด้วยกันและไม่มีรางวัลไหนล้ำค่ากว่านี้อีกแล้ว...บ้านหลังใหม่เสร็จสมบูรณ์ระเบียงหันทางพระอาทิตย์ตกหน้าบ้านมีต้นทับทิมสองต้นที่ยังเตี้ยๆ แต่ยืนต้นมั่นคงในดินและนั่นคือคำมั่นสัญญาที่เขาเคยพูดไว้…วันที่ยังไม่มีอะไรแน่นอนวันนี้มันกลายเป็นความจริงโรงพยาบาล เวลา 02:13 น.“พี่สิงโต…มันเจ็บ…เจ็บจริงๆ…” เสียงของกวางสั่นเธอจับมือเขาแน่นในห้องรอคลอดน้ำตาซึมทั้งที่เธอพยายามจะเข้มแข็งและสิงโต…แทบจะหายใจไม่ออก“พี่อยู่นี่ๆ…กวาง พี่อยู่นี่” เขากระซิบซ้ำๆไม่หยุดเหมือนพยายามกล่อมเธอ กล่อมตัวเอง และกล่อมเวลาให้ผ่านไปเร็วขึ้นพยาบาลเปิดประตูเรียก“คุณพ่อคะ ต้องออกไปนั่งรอข้างนอกแล้วค่ะ”เขาไม่ขยับจนมือของกวางบีบเขาอีกครั้ง“พี่สิงโต…ขอบคุณนะคะที่อยู่กับกวางจนถึงวันนี้”เขาสะอึก

• My Elder Brother พี่ชายไม่แท้   EP.46 มีเป้าหมายร่วมกัน

  วันถัดไปห้องครัวเวลาเช้าเสียงน้ำจากกาต้มน้ำกำลังดังขึ้นเบาๆขณะกวางยืนหั่นผักบนเขียง ใส่แว่นตากรอบใส ชุดนอนลายเรียบๆที่พับแขนขึ้นครึ่งท่อน หน้าสดแต่กลับเป็นภาพที่ทำให้สิงโตยืนมองเธอเงียบๆอยู่ที่กรอบประตู“พี่สิงโตจะยืนดูแบบนี้ทุกเช้าเลยไหมคะ” กวางถามโดยไม่เงยหน้าแต่ยิ้มมุมปาก“ก็อยากดูทุกวันไปจนแก่” เขาตอบตรงๆแล้วเดินเข้ามาหอมแก้มเธอฟอดใหญ่ก่อนจะช่วยหยิบจานมาวางเตรียมเสิร์ฟอาหารเช้าชีวิตในบ้านหลังเดิม แต่มี “สองคน” จริงๆแล้วในที่สุด ไม่ใช่คนหนึ่งอยู่ อีกคนหนี หรือคนหนึ่งห่วง อีกคนเงียบ เขาเริ่มตื่นเช้าขึ้นไม่ใช่เพราะต้อง แต่เพราะอยากให้เธอเห็นเขาตื่นก่อนบ้างเธอเริ่มไว้ใจพอที่จะวางโทรศัพท์ทิ้งไว้บนโต๊ะโดยไม่ล็อกหน้าจอเพราะเขากลับกลายเป็นคนที่เธอ “ไม่ต้องระวังใจ”ในวันที่ต่างคนต่างมีงาน…แต่ก็ยังเป็นทีมเดียวกัน“กวาง พี่พรีเซนต์งานเสร็จแล้วนะมารับเลยไหม หรือจะให้ไปรับที่สำนักงานกฎหมาย?” สิงโตโทรมาหาตอนบ่ายหลังจากรู้ว่าเธอมานั่งเตรียมแฟ้มงานที่มูลนิธิ“ไม่ต้องค่ะ พี่สิงโตไปกินข้าวกับเพื่อนเลย กวางจะกลับช้าหน่อยเดี๋ยวซื้อของกินกลับบ้านนะคะ”“โอเค งั้นพี่จะรีบกลับไปก่อน ไปเช็ดบ้านให้ แล้

• My Elder Brother พี่ชายไม่แท้   EP.45 กวางรักพี่สิงโตค่ะ

  สวนเล็กๆในมหาวิทยาลัย ช่วงเย็นกวางนั่งอยู่ที่ม้านั่งไม้ใต้ต้นจามจุรีที่เริ่มผลัดใบ อากาศอุ่นๆต้นฤดูร้อนกำลังเปลี่ยนภัทรเดินเข้ามาเงียบๆพร้อมกับกาแฟเย็นสองแก้วในมือ ยื่นให้เธอหนึ่งแก้ว“เธอชอบกินกาแฟแบบนี้เสมอเลยนะ” ภัทรยิ้ม“ขอบคุณค่ะ” กวางรับไว้เบาๆ“…เราเคยคิดนะ ว่าถ้ารู้จักกันเร็วกว่านี้ อะไรๆ อาจจะไม่เหมือนเดิม”เธอนิ่ง ไม่ตอบ สายตาเหมือนจะมองกาแฟ แต่จริงๆกำลังหนีตาเขา“แต่ตอนนี้เราเข้าใจแล้วว่ากวางไม่ได้ ‘มองไม่เห็น’ เรา…แต่กวางแค่มีคนอยู่ในใจอยู่แล้ว และเราคงไปอยู่ตรงนั้นแทนเขาไม่ได้”“…ขอโทษนะคะภัทร” กวางตอบเสียงเบา“ไม่ต้องขอโทษหรอก…เราต่างหากที่ควรขอบคุณ ที่เธอไม่เคยหลอกเราเลยแม้แต่นิดเดียว” ภัทรยิ้มบางเธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขาสีหน้าอ่อนโยน เศร้าและซาบซึ้งในคราวเดียวกัน“เราจะถอนตัวนะ ไม่ใช่เพราะแพ้…แต่เพราะเราอยากให้เธอได้รักอย่างที่เธอสมควรจะได้” ภัทรพูดด้วยเสียงที่เหมือนถอนใจ“ขอบคุณค่ะ….ที่เข้าใจ” กวางเสียงสั่น“แต่ถ้าเขาทำให้เธอร้องไห้อีกครั้ง… เรายังจะยืนอยู่ตรงนี้แหละ ไม่ไปไหน” ภัทรหัวเราะเบาๆบ้านเกียรติภูมิกวางกลับมาถึงบ้านท่ามกลางความเงียบของค่ำคืน เธอวางกระเป๋าไว้

• My Elder Brother พี่ชายไม่แท้   EP.44 กลับบ้าน

  กวางมองหน้าพี่สิงโตแววตาเขาไม่เร่ง ไม่ดึง ไม่บังคับ…แค่เฝ้ารอหญิงสาวเม้มริมฝีปากแน่นอยู่ครู่ก่อนจะพยักหน้าช้าๆ“หนูแน่ใจแล้วค่ะ…หนูอยากกลับมาอยู่ที่นี่”เสียงของเธอไม่ดังนักแต่หนักแน่นกว่าทุกครั้งที่เคยพูดสิงโตไม่พูดอะไรอีกแค่ก้าวลงจากรถเดินอ้อมมาเปิดประตูฝั่งเธอมือเขายื่นมาข้างหน้าไม่ใช่เพื่อจับ ไม่ใช่เพื่อฉุด แต่เพื่อ ขอ ขอให้เธอเดินกลับเข้าบ้านนั้นไปพร้อมเขาอีกครั้งกวางยื่นมือไปจับช้าๆ สัมผัสอุ่นๆที่เธอเคยกลัวว่าจะเจ็บซ้ำ แต่ตอนนี้…มันไม่ใช่แล้ว มันคือการจับมือของคนที่ไม่ใช่แค่สำนึกผิด แต่เปลี่ยนแปลงเพื่อ คู่ควรกับการอยู่ข้างเธอเมื่อเปิดประตูบ้านเสียงทุกอย่างเงียบลงกลิ่นหอมที่คุ้นเคยโถงบ้านที่เคยว่างเปล่า…ดูอุ่นขึ้นเพียงเพราะ “เขาและเธอ” ยืนอยู่ในนั้นพร้อมกันอีกครั้ง“ทุกอย่างยังอยู่ที่เดิมนะ” สิงโตพูดเบาๆขณะถอดรองเท้ากวางก้มลงวางรองเท้าข้างๆเขาก่อนจะเงยหน้ามองสบตา“ไม่ค่ะ…มันเปลี่ยนไปแล้ว” กวางพูด“ยังไง?” เขาถาม“มันไม่ใช่บ้านของพี่สิงโตคนเดียวอีกต่อไปแล้วมันคือบ้านของเรา”และในวินาทีนั้น...สิงโตหลับตาลงเหมือนแบกรอคำนี้มาทั้งชีวิตเขาโน้มตัวไปโอบเธอไว้แน่น ไม่มีจูบ ไม่มีคำสัญ

• My Elder Brother พี่ชายไม่แท้   EP.43 คำสารภาพที่ไม่มีใครเตรียมใจฟัง

  ลานสวนหลังคณะนิติศาสตร์ ยามเย็นกวางเพิ่งออกจากห้องเรียนพิเศษนักศึกษาค่อยๆทยอยกลับ ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสีกลายเป็นส้มอ่อนก่อนจะกลืนเข้ากับเงาไม้ ภัทรยืนรออยู่ตรงม้าหินเขายิ้มให้เธอเหมือนทุกครั้งแต่ครั้งนี้…รอยยิ้มของเขาดูต่างออกไปเล็กน้อยนิ่งขึ้น จริงจังขึ้น.“กวาง…ผมขอเวลาสักสิบนาทีได้ไหมครับ วันนี้…ผมอยากพูดอะไรบางอย่าง”กวางพยักหน้าแม้จะรู้สึกว่ามีบางอย่างจุกอยู่ในอก“ผมรู้ว่าเราเพิ่งกลับมาทำงานด้วยกันไม่นาน และผมก็รู้ว่าคุณไม่ได้มีใจให้ผมตั้งแต่แรก…คุณสุภาพกับทุกคนแบบนี้” เสียงนุ่ม สุภาพ แต่แน่วแน่กวางนิ่ง ไม่พูดแทรก“แต่ผมอยากให้คุณรู้ว่าผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครง่ายๆ คุณไม่ได้เป็นแค่คนเก่ง คุณเป็นคนที่ผมสบายใจเวลาอยู่ด้วย ผมไม่อยากเร่งคุณ ไม่อยากแข่งกับใคร…แต่อยากอยู่ข้างๆในวันที่คุณรู้สึกว่าเหนื่อย” เขาพูดจบพร้อมรอยยิ้มจริงใจและสายตาที่ไม่ขออะไรเลย นอกจากโอกาสกวางใจเต้นแรงเสียงฝีเท้าใกล้เข้ามาก่อนที่กวางจะได้ตอบอะไรเสียงรองเท้าหนังกระทบพื้นทางเดินก็ดังขึ้นจากด้านหลัง เสียงที่กวางจำได้ดี เสียงที่ทำให้หัวใจเธอเหมือนหยุดเต้นไปชั่วครู่“พี่สิงโต…”เขายืนอยู่ตรงนั้นใต้เงาต้นชมพู