공유

เหมือนถูกขัง

last update 최신 업데이트: 2025-02-18 17:06:05

“ก็ได้ แต่คุณต้องอยู่กับผมตลอดเวลาที่ยังไม่ได้เอาเด็กออก”

“ประเทศไทยใช่ไหม” อ้อมแอ้มถามชายหนุ่มอีกรอบ

“อืม” รับคำหญิงสาวขณะรูดซิบกระเป๋าหนังสีดำคว้าเสื้อเชิ้ตของเขาพร้อมกับผ้าขนหนูโยนให้กลิ่นชวา

“เอาไปเปลี่ยนก่อนจะหนาวตาย”

กลิ่นชวารวบเสื้อเชิ้ตกับผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำไปเปลี่ยนเสื้อผ้าตามคำสั่งของมาเฟียหนุ่ม ทำมาเป็นว่าเธอจะหนาวตาย เขาสิจะเลือดออกหมดตัวตายก่อนล่ะไม่ว่า

“พอจะปิดอะไรได้หน่อย” กลิ่นชวาเปลี่ยนเสื้อผ้าที่เปียกออกแล้วสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวใหญ่ของวาดิม พร้อมกับเอาผ้าขนหนูพันตัวเอาไว้อีกรอบ ก็พอจะมั่นใจที่จะเดินออกไปเผชิญหน้ากับคนข้างนอกหน่อย

เดินออกมาเธอก็เห็นวาดิมกำลังทำแผล ข้างตัวเต็มไปด้วยสำลีที่เปื้อนเลือด เธออยากจะเป็นลมเสียตอนนี้ให้ได้ แต่ก็ต้องทำใจสู้ทำคะแนนให้ชายหนุ่มได้เห็นความดีโดยการเดินไปนั่งข้างๆ แล้วช่วยเขาทำแผล

“ไม่กลัวเลือดหรือไง”

“ก็ กลัวบ้าง แต่เห็นท่าคุณทำแผลเองน่าจะไม่ถนัด ฉันก็เลยอยากช่วย ถ้าขึ้นฝั่งแล้วฉันว่าคุณน่าจะไปโรงพยาบาลดีกว่านะ”

“ผมไม่อยากถูกซักประวัติ แผลแค่นี้ไม่ทำให้ผมตายง่ายๆ หรอก”

กลิ่นชวากัดฟันข่มใจไม่ให้โต้ตอบอะไรกับอีกฝ่าย หากเขาอยากจะอวดว่าตัวเองแข็งแกร่งดั่งหินผาก็ช่างเขา แต่ถ้าแผลติดเชื้อขึ้นมาเธอจะหัวเราะให้

“แล้วคุณรู้ไหมว่าใครเป็นคนมาทำร้ายคุณ”

“รู้”

“แจ้งความจับเลยสิ”

“แจ้งไปก็เท่านั้น”

“อ้าว ไม่อยากจับคนร้ายที่ทำร้ายตัวเองหรือไงคะ”

“พวกนี้หายไปก็มีพวกใหม่มา ชีวิตอย่างผมมันไม่มีความปลอดภัยอยู่ในชีวิตอยู่แล้ว” ชีวิตของเขาเกิดมาก็อยู่ท่ามกลางลูกกระสุนปืนมาตั้งแต่จำความได้แล้ว กฎหมายไม่เคยใช้ได้เลยในชีวิตของเขา เท่าที่เคยพิพากษาคนที่ทำร้ายเขาก็มีแต่ความตายเท่านั้นที่เขามอบให้ มือของเขามันเปื้อนเลือดมามาก แล้วเขาก็ไม่อยากทำให้ใครต้องตายอีก ถ้าไม่จำเป็น

“วิถีมาเฟียสินะ แล้วถ้าฉันอยู่ใกล้คุณฉันจะปลอดภัยใช่ไหม” สาวเจ้าชักเริ่มร้อนๆ หนาวๆ เสียแล้ว เพราะความตั้งใจของเธอไม่ได้อยู่กับวาดิมแค่ชั่วคราว แต่อาจจะเป็นทั้งชีวิตหากเธอต้องการที่จะเก็บลูกเอาไว้

“ถ้าทำทุกอย่างตามที่ผมสั่งคุณก็จะปลอดภัย” พูดจบก็เดินไปที่หัวเรือเพื่อบังคับเรือให้แล่นกลับเข้าฝั่ง

ส่วนกลิ่นชวาที่นั่งเก็บอุปกรณ์ทำแผลก็นั่งหน้ามุ่ยคิดไม่ตก ทำตามที่เขาสั่งจะปลอดภัย เธอไม่เชื่อคำนี้ของเขาเด็ดขาด เพราะแค่คำสั่งที่เขาให้เธอเอาลูกออกเธอก็ไม่สามารถทำตามได้แล้ว ชีวิตของเธอมันเหมือนหนีเสือปะจระเข้ชัดๆ คิดแล้วก็อยากจะตะโกนด่าฟ้าดินสักวันละสามครั้งหลังอาหาร

ขับเรือมาเทียบท่าที่ฝั่งได้วาดิมและกลิ่นชวาก็มีรถตู้คันหรูสีดำขับมารับพวกเขาทั้งสองแล้วพาไปที่เซฟเฮ้าส์ทันที กลิ่นชวาไม่รู้เลยว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน ให้เดาก็รู้แค่ว่าไม่ไกลจากท่าเรือที่เธอเพิ่งขึ้นมานัก เพราะรถวิ่งไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็เข้ามาจอดที่หน้าบ้านชั้นเดียวสีเทาขนาดใหญ่สไตล์โมเดิร์นที่มีรั้วรอบขอบชิด

นี่เธอกำลังจะถูกขังอยู่ที่นี่อย่างนั้นเหรอ “ฉันต้องอยู่ที่นี่ตลอดเลยเหรอคะ แล้วจะออกไปไหนได้บ้างไหม”

“ใช่ คุณจะต้องอยู่ที่นี่จนกว่าจะครบสองเดือน ถ้ามีเหตุจำเป็นจะต้องออกไปข้างนอกจริงๆ คุณก็จะต้องมีผมหรือไม่ก็คนของผมไปด้วยภายในเวลาที่จำกัด”

ได้ยินคำตอบของวาดิมกลิ่นชวาก็หน้าเจื่อนหมดอาลัยตายอยากขึ้นมาทันที แล้วถ้าอีกสองเดือนเธอยังทำให้เขารักเธอไม่ได้ไม่วายถูกรีดลูกในท้องโดยที่ขัดขืนอะไรไม่ได้แน่

“แล้วถ้าฉันอยากคุยกับเพื่อนบ้างล่ะคะ”

“ผมอนุญาตให้คุณคุยได้แค่พิริสา แต่คุยกันได้แค่เดือนละครั้งเท่านั้น การคุยในแต่ละครั้งจะไม่ผ่านโทรศัพท์ ผมจะให้คนไปรับพิริสาแล้วมาหาคุณที่นี่”

“ไม่มีข้อแม้อะไรแล้วใช่ไหมคะ”

“ข้อแม้ก็คือห้ามทำผิดกฎ ไม่อย่างงั้นผมก็จะไม่รักษาสัญญา”

“ค่ะ” หญิงสาวเดินคอตกตามวาดิมเข้ามาในบ้าน สภาพด้านในก็กว้างขวางมีเฟอร์นิเจอร์ทุกอย่างเป็นสีขาวสลับสีเทาสบายตา ทว่าในใจของเธอตอนนี้ไม่ได้สบายเหมือนที่อยู่เลย

“นี่ห้องนอนใหญ่ ผมจะนอนกับคุณทุกคืน ส่วนเสื้อผ้ากับข้าวของเครื่องใช้คนของผมเตรียมเอาไว้ให้คุณหมดแล้ว”

ดวงตาคู่สวยกวาดมองไปยังห้องนอนใหญ่ที่ด้านในกว้างขวาง กลางห้องวางเตียงคิงไซส์สีเทา มีโคมไฟใหญ่ตั้งวางบนตู้ลิ้นชักสีขาวข้างหัวเตียง กำแพงหลังห้องเป็นกระจกทั้งหมด ปิดด้วยผ้าม่านสีเทา

จะว่าไปบ้านหลังนี้หากมีแจกันดอกไม้ตั้งวางไว้ตรงไหนสักที่ก็น่าจะเพิ่มความสดใสให้กับบ้านได้ไม่น้อย เธอต้องอยู่ที่นี่สองเดือน เดินไปเดินมาในอาณาเขตรอบบ้านซ้ำไปซ้ำมาคงน่าเบื่อมากแน่นอน

“มีมือถือให้เล่นไหมคะ”

“มี แต่ผมขอบอกเอาไว้ก่อนว่าไม่ว่าคุณจะทำอะไรในมือถือ ผมจะรู้ความเคลื่อนไหวของคุณทุกอย่าง”

“งั้นขอสมุดไดอารี่เล่มหนา แล้วก็สมุดภาพระบายสีแล้วก็หนังสือเอาไว้ให้ฉันอ่านหลายๆ เล่มด้วยค่ะ”

“ได้ ผมให้คนเตรียมเอาไว้เรียบร้อยแล้ว”

“คะ?” อีตานี่จับคนมาขังเอาไว้บ่อยจนชำนาญแล้วใช่ไหมเนี่ย

“สงสัยอะไร”

“อ่อ เปล่าค่ะ เอ่อ...ฉันชอบทำอาหาร ฉันขอทำอาหารเองนะคะ”

“ดี จะได้ไม่ต้องรบกวนคนของผม อยากได้อะไรอีกก็บอกอีวานก็แล้วกัน ผมจะไปนั่งที่ห้องทำงาน กรุณาอย่ามารบกวนผมในห้องนั้น”

“คุณไม่คิดจะพักผ่อนหน่อยเหรอ” เอ่ยถามกับคนที่กำลังหันหลังให้

“ไม่”

“แล้วคุณชอบทานอะไรคะ เผื่อว่าฉันจะทำได้”

และแล้ววาดิมก็ไม่คิดจะให้คำตอบอะไรเธอ เขาเดินหายเข้าไปในห้องทำงานที่อยู่ติดกับห้องนั่งเล่นโดยไม่คิดที่จะหันกลับมาสนทนากับเธอแม้แต่คำเดียว

“ตอบมาสักคำไม่ได้รึไง ขอให้แผลติดเชื้อเป็นไข้นอนซมสักอาทิตย์ ชิ!” ถ้าไม่ติดว่าเขาอยู่เหนือกว่าเธออย่าหวังเลยว่าเธอจะมาคอยเอาใจ

กลิ่นชวาเดินเข้ามาในห้อง เธอปิดประตูล็อคกลอนแน่นหนาก่อนจะเดินตรงไปยังโซนแต่งตัวเพื่อหาเสื้อผ้าเปลี่ยน อยากจะรู้ว่าวาดิมจะให้คนเตรียมของทุกอย่างเอาไว้ให้เธอเรียบร้อยจริงหรือเปล่า

หญิงสาวเดินไล่ดูตามตู้เสื้อผ้าที่บิวท์อินที่เปิดเอาไว้โล่งในโซนห้องแต่งตัว เสื้อผ้าที่เขาเตรียมเอาไว้ให้มีทั้งชุดที่เป็นเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นขายาวสีพื้นธรรมดา แต่เป็นของแบรนด์เนมทั้งนั้น

เดินดูจนไปถึงอีกล็อกก็เห็นเป็นชุดเดรสหลากหลายหลายแบรนด์ เธอขมวดคิ้วมุ่นที่เห็นว่าเขาเตรียมของพวกนี้เอาไว้ให้ เพราะการที่อยู่ที่นี่ก็ไม่ได้มีโอกาสแต่งตัวเฉิดฉายที่ไหนอยู่แล้ว

ถัดไปก็เป็นพวกชุดนอนเดรสตัวยาวธรรมดาๆ แต่ทำให้เธอตาค้างชะงักงันไปชั่วขณะก็เพราะเห็นตู้เคาท์เตอร์กระจกที่เต็มไปด้วยชุดชั้นในหลากหลายสีราวกับว่าที่นี่เป็นร้านขายชุดชั้นใน ไม่เข้าใจว่าทำไมชายหนุ่มต้องซื้อมาเยอะจนเกินความจำเป็นด้วย

“ซื้อไม่ถูกก็น่าจะถามกันก่อน” ให้เดาที่เห็นเยอะเชื่อว่าวาดิมคงสั่งคนให้เลือกมาหลายไซส์เพราะไม่รู้ขนาดหน้าอกของเธอแน่นอน ทว่าเมื่อเลื่อนกระจกเปิดดูคร่าวๆ แล้วก็เห็นว่าทุกตัวเป็นขนาดของเธอทั้งนั้น เท่ากับว่าเขาก็รู้ว่าเธอสวมชุดชั้นในไซส์อะไร แล้วทำไมต้องซื้อมาเยอะแยะ

“เป็นพวกคลั่งชุดชั้นในหรือเปล่าเนี่ย”

“ทำอะไร”

“ว๊าย!!” ตกใจนโยนชุดชั้นในลายเสือในมือไปที่หน้าของชายหนุ่ม

วาดิมดึงบราที่หญิงสาวเพิ่งจะปาใส่หน้าของเขาออก จากนั้นก็ปามันลงไปที่ตู้เคาท์เตอร์เช่นเดิม

“ตกใจอะไร”

“ก็ฉันล็อคห้องแล้ว คุณเข้ามาได้ไง”

“นี่มันบ้านผม ถึงคุณจะมุดดินหนีผมก็ไปหาคุณได้”

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   ตอนจบ

    “ริสา”“สรุปว่าพวกคุณรู้ตั้งแต่แรกว่าฉันจะมีลูกไม่ได้หลังจากใช้ยาถอนพิษเหรอคะ”“ผมขอโทษริสา แต่ที่ผมไม่บอกเพราะกลัวว่าคุณจะไม่ยอมรักษาตัว ถ้าปล่อยให้พิษนั่นอยู่ในร่างกายนานๆ มันทำลายระบบประสาทหลายอย่าง”พิริสาไม่คิดจะฟังอะไรทั้งนั้น เมื่อเห็นเซรเกย์เข้ามาใกล้ เธอก็รีบวิ่งหนี หากเขาบอกเธอถึงความจริงของผลข้างเคียง วันนั้นเธอก็อาจจะทำใจยอมรับเรื่องที่จะมีลูกไม่ได้ก็ได้ แต่ตอนนี้เธอมีความหวังจนไม่อาจจะผิดหวังได้แล้ว ทำไมเรื่องมันต้องกลายมาเป็นแบบนี้ด้วย“ฮื่อ ฮือ ฮือ ฮือ...” เธอวิ่งไปไม่รู้จุดหมาย พร้อมน้ำตาพรั่งพรูและเสียงสะอึกสะอื้น เมื่อหัวใจถูกบีบรัดมากเข้าเธอก็เริ่มหูอื้อตาลาย และหมดสติไป“ริสา” เซรเกย์วิ่งไปรับร่างของพิริสาได้ทันท่วงที จากนั้นก็รีบสาวเท้าพาเธอเข้าไปให้โอเว่นดูอาการพิริสายังนอนให้หมอตรวจโดยที่น้ำตายังคงไหลไม่หยุด ทั้งยังไม่คิดที่มองหน้าทั้งหมอโอเว่นและสามีของเธอ เพราะยังโกรธเรื่องที่พวกเขาไม่ยอมบอกเธอถึงผลข้างเคียงทุกอย่างของการใช้ยาถอนพิษ ทำให้เธอต้องรู้สึกผิดหวังมากๆ ในตอนนี้“ผมว่าเรากำลังจะมีข่าวดีแล้วล่ะ” จากการที่โอเว่นได้เริ่มศึกษาแพทย์แผนจีน เขาก็พอจะจับชีพจ

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   ความหลังวันเก่า

    ตั้งแต่มาถึงร้านสมุนไพรได้ พิริสาก็ถูกหมอจีนตรวจชีพจรอยู่พักใหญ่ เพราะไม่เคยเจอคนที่เลือดลมเดินทางแปลกๆ เช่นหญิงสาวมาก่อน“อืม...แปลกๆ” หมอสมุนไรวัยเกือบแปดสิบสีหน้าเคร่งเครียดเป็นพิเศษ ก่อนจะปล่อยมือจากชีพจรของหญิงสาวและหยิบตำราใจใต้ลิ้นชักขึ้นมาดูเซรเกย์ที่เห็นว่าได้จังหวะเขาจึงเริ่มออกอุบายที่วางแผนเอาไว้ “ผมลืมเอามือถือมาจากในรถ ริสาไปเอาให้ผมหน่อยได้ไหม”“ได้สิคะ”ให้หลังพิริสาไปได้ เซรเกย์ก็ถือโอกาสพูดคุยรายละเอียดทุกอย่างกับหมอจีน หวังว่าเขาจะเป็นที่พึ่งให้กับคนที่ลูกยากได้จริงๆ อย่างที่ริโอะได้พูดเอาไว้ทางด้านพิริสาเธอก็เอาแต่หาโทรศัพท์มือถือของเซรเกย์อยู่ครู่ใหญ่ สุดท้ายก็เจอมันก็ตกอยู่ที่ใต้เบาะที่นั่งของเขา กว่าจะกลับเข้าไปในร้านยาได้ เธอก็เห็นหมอจีนเตรียมสมุนไพรเอาไว้ให้เธอเรียบร้อยแล้ว“หมอจัดยาให้เรียบร้อยแล้วนะริสา”“เหรอคะ ไวดีจังเลย”“คุณต้องดื่มยาต้มนี่ทุกวัน วันละสามเวลาเป็นเวลาสามเดือน”“แค่นี้จะพอเหรอคะ” ดวงตาคู่สวยเริ่มเพ่งมองไปยังห่อสมุนไพรเล็กๆ ที่ตั้งอยู่สามห่อ“แล้วผมจะส่งสมุนไพรตามไปให้ทุกครึ่งเดือน ระหว่างนี้ก็งดอาหารหมักดอง แล้วก็ต้องทานอาหารที่ทำสดใหม่เ

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   คนละครึ่งทาง

    “ริโอะ”ขณะที่กำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ เสียงที่แสนคุ้นหูก็ดังแว่วมาแต่ไกลทำให้ริโอะรีบหันไปยังต้นเสียงด้วยความรวดเร็ว “อ้าวคุณริสา มาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”“เพิ่งมาถึงเมื่อกี้นี้เอง ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้ล่ะ”“มานั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยค่ะ เราเข้าบ้านกันดีกว่าค่ะ ริโอะทำขาหมูไว้ให้คุณริสาด้วยนะคะ”“คุณเรนบอกแล้วล่ะ ตอนนี้ฉันยังไม่อยากเข้าไปในบ้าน อยากคุยกับริโอะก่อน”“มีอะไรเหรอคะ”“ริโอะกำลังงอนคุณเรนอยู่ใช่ไหม”สีหน้าที่กำลังเปื้อนยิ้มเริ่มเจื่อนลง ไม่ผิดหรอกที่เรนเข้าใจเช่นนั้น แต่นั่นก็เป็นเพราะเขาสร้างข้อจำกัดให้เธอจนเธอรู้สึกอึดอัด“ฉันรู้ว่าที่คุณเรนห้ามริโอะทุกอย่างก็เพราะเป็นห่วง แล้วฉันก็รู้ว่าริโอะรู้ตัวว่าริโอะทำทุกอย่างได้ ฉันก็เลยบอกให้คุณเรนกับริโอะแก้ปัญหากันคนละครึ่งทาง”“ยังไงเหรอคะ” แววตาของริโอะในตอนนี้เต็มไปด้วยความสงสัย การแก้ปัญหาคนละครึ่งทางหมายความว่ายังไง“ลองคุยกับคุณเรนอีกรอบสิ” พิริสาหันหน้าไปมองเรนที่กำลังยืนดูเธอและริโอะอยู่ห่างๆ“ฉันขอตัวไปรอในบ้านนะ”หลังจากพิริสาลุกออกไป เรนก็เข้ามานั่งแทนที่ของเธอ เพราะเรนต้องการที่จะคุยกับริโอะตามที่พิริสาและเซรเกย์แนะนำ

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   สุมไฟรัก

    “อื้อ...” ดวงตาคู่สวยหลับตาปี๋ เสียงครางของความเจ็บจุกถูกดูดเข้าไปในลำคอสามี หลังจากนั้นเธอก็หัวสั่นหัวครอนไปกับแรงกระกระทั้นจากการมอบบทสวาทของสามีตัวโตเซรเกย์บดสะโพกส่งเจ้าแท่งร้อนมโหฬารเข้าออกร่องสวาทถี่รัวไม่มีผ่อนอยู่นานสองนาน เสียงครางของคนทั้งสองที่กำลังแลกลิ้นถูกดูดกลืนเข้าไปในลำคอของกันและกัน เมื่อร่องสวาทดูดกลืนแท่งร้อนมโหฬารหนักเข้าก็เริ่มตอดรัดรุนแรงเพราะใกล้จะถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง“อื้อ.. อื้อ...” และแล้วพิริสาก็บิดเกร็งแอ่นเร่าตาปรือเยิ้ม มือไม้จิกอยู่ที่ลำแขนแกร่งของคนเป็นสามีจนแทบจะฝังเนื้อเซรเกย์เสียบเจ้าแท่งร้อนคาร่องสวาทเอาไว้ไม่ขยับ เพราะต้องการปล่อยให้คนตัวเล็กได้ผ่อนคลาย ในขณะเดียวกันเขาก็ยังบดจูบด้วยลีลาเร่าร้อนเพื่อเล้าโลมคนตัวเล็กให้พร้อมรับกับลีลาสวาทของเขาอีกรอบเมื่อจับจังหวะการหายใจของภรรยาตัวเล็กว่าเป็นปกติเขาก็เริ่มสาวแท่งร้อนดึงออกจนสุดกดเข้าจนมิดไปกับร่องสวาทที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำรักอีกรอบให้เร็วและแรงกว่าเดิม จนเกิดเป็นเสียงเนื้อที่กำลังเปียกแฉะกระทบกันดังสนั่นไปทั่วห้อง“เซรเกย์ อื้อ...” พิริสาหัวสั่นหัวครอน ความเสียวซ่านพุ่งเข้ามาในร่างกายจนเริ่มจะแตะข

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   ไฟสวาท

    “อ๋อ ฉันว่าหาของบำรุงสักพักแกก็คงจะกลับมาแข็งแรงเองนั่นแหละ อย่าลืมสิว่าแกเพิ่งผ่านการรักษาตัวมานะ เดี๋ยวอีกสักพักลองไปตรวจร่างกายใหม่ก็ได้”“เซรเกย์ก็บอกฉันแบบนั้น”“จุนน้า...”“ยัยหนู” เห็นหลานสาวตัวกลมวัยเกือบสองขวบก็รีบเข้าไปรวบอุ้มมานั่งที่ตัก ก่อนจะหอมไปที่พวงแก้มย้วยๆ อีกฟอดใหญ่“คิดถึงจังเลย คิดถึงจังเลย” พิริสากอดรัดฟัดเหวี่ยงกับลูกสาวของกลิ่นชวากันจนหายคิดถึง ยิ่งเห็นหลานก็อยากจะมีลูกใจจะขาด ทว่าก็ต้องทำใจเพราะไม่รู้ว่าร่างกายของเธอจะสามารถมีลูกได้เมื่อไหร่ทางด้านสองหนุ่มที่กำลังคุยกันอยู่ด้านนอก เมื่อมองผ่านกระจกเห็นพิริสากำลังเล่นอยู่กับเจ้าตัวกลมด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสุขก็หันมามองหน้ากันด้วยสายตาที่กำลังบ่งบอกถึงความเป็นกังวล โดยเฉพาะเซรเกย์“ดูท่าริสาคงอยากจะมีลูกมากๆ ฉันรู้ว่าริสานิสัยเหมือนว่าน ทางที่ดีนายควรรีบบอกเรื่องที่เธอควรรู้จะดีกว่า” วาดิมเสนอความเห็นหลังจากรับรู้ความจริงว่าเพราะอะไรกันแน่พิริสาถึงยังมีลูกไม่ได้“ฉันยังไม่พร้อมเห็นริสาผิดหวัง เอาเป็นว่าหลังจากการตรวจร่างกายครั้งหน้าไม่ดีขึ้นก็ค่อยบอกเธอตอนนั้น”“อืม ถือว่าฉันเตือนแล้วนะ”เซรเกย์ยืนถอนหายใ

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   ตามง้อ

    “แล้วริสาจะไปเที่ยวหานะคะคุณพ่อคุณแม่” พิริสาเข้าไปกอดพ่อกับแม่ในขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางกลับอิตาลีหลังจากที่เบาใจเรื่องอาการเจ็บป่วยของเธอแล้ว“ยายจ๋า รักษาสุขภาพด้วยนะ แล้วริสาจะพาเจ้าตัวเล็กไปวิ่งเล่นด้วย” เธอผละออกมาจากดันเต้และรสสุคนเข้ามากอดสอางค์“เราก็ดูแลตัวเองดีๆ ล่ะ แล้วยายจะส่งสมุนไพรบำรุงร่างกายมาให้นะ”“ขอบคุณค่ะ” ฟอด ฟอด สาวเจ้าหอมซ้ายหอมขวาคนเป็นยายฟอดใหญ่ๆ เป็นประจำทุกครั้งที่ต้องจากกัน ไม่ว่าเธอจะโตมากแค่ไหนเธอก็ยังชอบทำตัวเป็นเด็กกับยายของเธอเสมอ เพราะรู้ว่ายายนั้นชอบเห็นความสดใสของเธอ และเธอเองก็ชอบที่จะเห็นรอยยิ้มของคนเป็นยายรวมไปถึงพ่อกับแม่ไปนานๆ“แล้วก็ดูแลลูกฉันให้ดีล่ะ ถ้ามีเรื่องให้ลูกฉันเจ็บตัวอีก ฉันพาลูกฉันกลับไปดูแลเองจริงๆ ด้วย” ดันเต้หันมาส่งเสียงดุให้เซรเกย์ส่งท้ายก่อนกลับ เชื่อว่าเซรเกย์จะดูแลลูกสาวของเขาได้ดี ทว่าก็อดที่จะกำชับอีกครั้งตามประสาพ่อที่หวงและห่วงลูกไม่ได้สิ้นเสียงแข็งของคนเป็นพ่อ พิริสาก็รีบเข้าไปกอดเอวเซรเกย์เอาไว้แน่น “ไม่นะคะคุณพ่อ ริสารักเซรเกย์ม๊ากมาก ไม่ยอมไปไหนหรอกค่ะ”รสสุคนและสอางค์ต่างก็ส่ายหน้าให้กับคำพูดของดันเต้ ทว่าก็อม

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status