Home / โรแมนติก / The Devil Wedding วิวาห์รักของนายปีศาจ / ตอนที่ 22 ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป

Share

ตอนที่ 22 ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป

last update Last Updated: 2025-04-25 09:00:23

หลังจากงานเลี้ยงจบลง ทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติ วันเวลาผ่านไปได้สองเดือนครึ่งแล้วหลังจากที่เราแต่งงานกัน เหลือเวลาอีก15วันเท่านั้น สัญญาของเราสองคนก็จะจบลง

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ฉันตื่นมาตามปกติ แต่ที่แปลกไปจากเดิมก็คือ ฉันลืมตามมาเจอเขานอนอยู่ข้างๆพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้และพูดทักทายฉันว่า "อรุณสวัสดิ์ ตื่นเสียทีนะยัยขี้เซา ฉันมานอนอยู่ข้างๆตั้งนานยังไม่รู้สึกตัวอีก ถ้าเกิดว่ามีใครทำมิดีมิร้ายกับเธอจะทำยังไง" มันก็จริงอย่างที่เขาว่า เพราะฉันไม่รู้สึกตัวเลยจริงๆ ไม่รู้ว่าเขาเข้ามาตอนไหน แล้วทำไมเขาถึงได้มานอนอยู่ข้างๆฉันได้หล่ะ? พอคิดได้อย่างนั้นฉันเลยถามออกไป "แล้วคุณเข้ามาห้องฉันได้ยังไงคะ แถมยังมานอนข้างๆฉันอีก นี่คุณคิดจะทำอะไรฉันคะ ไม่ได้นะคุณ! ถึงเราจะเป็นสามีภรรยากันก็จริง แต่มันก็แค่ในนาม คุณไม่มีสิทธิทำอะไรฉันนะคะ" พอฉันพูดจบเขาก็หัวเราะลั่นและพูดว่า "นี่เธอ! เพี้ยนหรือเปล่า? นี่บ้านฉัน ฉันก็ต้องมีกุญแจไขเข้ามาอยู่แล้ว ที่ฉันเข้ามาเพราะฉันเคาะประตูเรียกเธอตั้งนานแล้วไม่มีเสียงตอบรับ ฉันกลัวว่าเธอจะเป็นอะไรเลยรีบเข้ามาดู แต่เห็นเธอยังนอนกรนอยู่แถมละเมอด้วย และฉันขอบอกตรงนี้เลยว่าฉันไม่คิดที่จะทำอะไรเธอเลยแม้แต่น้อย ที่ฉันมานอนข้างๆก็เพราะเธอละเมอกระชากแขนฉันลงไปกอดเป็นหมอนข้างต่างหาก ไหนๆก็ไหนแล้วรีบอาบน้ำแต่งตัวซะ เรามีที่ที่ต้องไป" เขาพูดจบและทำหน้าตาบึ้งตึงเดินออกไปทันที ฉันนั่งงงอยู่สักพักจึงลุกไปอาบน้ำแต่งตัว

เมื่อฉันแต่งตัวเสร็จจึงเดินลงมาข้างล่างเพื่อที่จะมาทานอาหารเช้าที่แม่บ้านเตรียมไว้ ในขณะที่ฉันเดินลงบันไดมาก็มีเสียงทักทายจากป้าแม่บ้านว่า "อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณผู้หญิง" ฉันยิ้มตอบและถามถึงเมนูวันนี้ "อรุณสวัสดิ์ค่ะ ป้าคะวันนี้มีอะไรทานบ้างคะ กลิ่นหอมโชยมาแต่ไกลเลย" ป้าแม่บ้านยิ้มและตอบกลับฉันว่า "ป้าก็ไม่ทราบค่ะ เพราะวันนี้คุณผู้ชายท่านลงครัวเองเลยนะคะ พวกป้าไม่ได้ช่วยอะไรเลยค่ะ" ฉันอึ้งไปอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเดินไปที่โต๊ะอาหาร

เมื่อมาถึงโต๊ะอาหาร ฉันก็ต้องตะลึงกับอาหารที่อยู่บนโต๊ะนั่น มีทั้งสเต๊กเนื้อชั้นเลิศ พาสต้า สลัด และไวน์ราคาแพง อย่างกับว่าอยู่ในภัตตาคารระดับห้าดาวเลย สีสันชวนรับประทานมาก ในขณะที่ฉันกำลังยืนอึ้งอยู่กับอาหารเหล่านี้เขาก็พูดขึ้นมาว่า "รีบนั่งเถอะ อาหารจะเย็นหมดแล้ว ไม่รู้ว่าจะถูกปากไหม เพราะฉันไม่ค่อยได้ทำสักเท่าไหร่" ด้วยความที่อยากรู้ว่าทำไมเขาถึงทำอะไรแบบนี้ให้ฉันกัน "วันนี้เป็นวันพิเศษอะไรหรือเปล่าคะ ทำไมคุณถึงได้ทำอาหารเองเลยหล่ะคะ" เขายิ้มและตอบกลับมาว่า "เดี๋ยวเธอก็รู้เองแหละ กินๆไปเถอน่า พูดมากอยู่นั้นแหละ" เมื่อเขาพูดมาแบบนี้ฉันจึงเก็บความสงสัยเอาไว้ก่อนและตั้งหน้าตั้งกินอาหารที่เขาทำอย่างเอร็ดอร่อย

เมื่อทานอาหารเช้าเสร็จเขาก็ลากฉันขึ้นรถโดยที่ไม่บอกอะไรฉันสักคำ พอฉันถามเขาก็ได้แต่ยิ้มและไม่ตอบ เขาขับรถออกจากตัวเมืองมุ่งหน้าไปทางชลบุรี ฉันก็คิดว่าเขาคงจะมีงานด่วนเลยไม่ได้ถามอะไรมากมาย และฉันก็เผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัว มารู้สึกตัวอีกทีฉันก็ได้ยินเสียงคลื่นซัดกับโขดหิน ฉันจึงลืมตาตื่นขึ้นมาและพบว่าตัวเองอยู่ริมชายหาดแห่งหนึ่ง แต่แปลก! ที่นี่ไม่มีผู้คน เป็นที่ที่เงียบสงบเหมาะแก่การพักผ่อนอย่างมาก ฉันรู้สึกผ่อนคลายทันทีที่อยู่ที่นี่ "ตื่นแล้วหรือ เธอนี่หลับเก่งจริงๆ ขนาดฉันพาล่องเรือข้ามทะเลมายังไม่รู้สึกตัวตื่นเลย ฮ่าฮ่าฮ่า" เมื่อกี้นี้ฉันได้ยินไม่ผิดใช่ไหม เขาว่าพาฉันล่องเรือมางั้นหรอ เมื่อได้สติฉันจึงถามออกไป "เมื่อกี้นี้คุณว่าอะไรนะคะ พาล่องเรือ? คุณจะบอกว่าคุณพาล่องเรือข้ามทะเลมาเพื่อมาที่นี่หรอคะ แล้วที่นี่มันที่ไหนคะ ไม่เห็นมีผู้คนอยู่เลยสักคน" เขาหัวเราะและตอบกลับมาว่า "ใช่ฉันพาเธอล่องเรือมาเกาะส่วนตัวของฉัน ไม่แปลกหรอกที่จะไม่มีผู้คน เพราะที่นี่มีแต่ฉัน เธอ และคนดูแลเท่านั้น ส่วนคนขับเรือที่มาส่งเราเขาจะมาอีกทีก็พรุ่งนี้บ่าย เพราะฉะนั้นเธอก็พักผ่อนให้เต็มที่นะ นี่ก็เย็นมากแล้ว เธอไปอาบน้ำแต่งตัวและมาเจอฉันที่ชายหาดด้านนู้นนะ" เขาชี้มือไปอีกด้านนึงของชายหาด ซึ่งฉันก็ยังงงๆอยู่ดีว่าเขาพาฉันมาที่นี่ทำไม เขาคิดอะไรอยู่กันแน่ ฉันได้แต่คิดคนเดียวในใจ

เมื่อฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เดินมาตามที่เขาบอก พอมาถึงก็เห็นมีซุ้มดอกไม้และโต๊ะตั้งอยู่ บนโต๊ะมีเทียนจุดอยู่เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศ ฉันเดินเข้าไปใกล้โต๊ะนั้นเรื่อยๆ จนเมื่อมาถึง จู่ๆก็มีแสงจากหลอดไฟเล็กๆบนพื้นทรายที่ทำเป็นตัวอักษรภาษาอังกฤษว่า H.B.D. มันสว่างระยิบระยับสวยงาม แต่เอ๊ะ? วันนี้วันเกิดใครกัน ในขณะที่ฉันยืนคิดอยู่นั้นก็มีเสียงดังมาจากทางด้านหลังว่า "แฮปปี้เบิร์ด เดย์ ทู ยู🎶" ฉันจึงหันหลังกลับไปมองและพบว่า เขาเดินถือเค้กพร้อมกับร้องเพลงวันเกิด เดินตรงมาทางฉัน จากนั้นเขาก็ยื่นเค้กมาให้ฉันและบอกกับฉันว่า "สุขสันต์วันเกิดนะมาริสา รีบเป่าเค้กสิ ก่อนจะเป่าอธิฐานก่อนนะ" จริงสิ! วันนี้วันเกิดฉันเองนี่นา ทำไมฉันถึงลืมวันเกิดตัวเองได้หล่ะเนี่ย ปกติวันเกิดทุกๆปีที่ผ่านมาฉันจะฉลองกับเพื่อนรักทั้งสองคนของฉัน แต่ปีนี้มันต่างออกไป เพราะอะไรกันนะ? หรือเพราะมีเขาอยู่ข้างๆฉันเลยรู้สึกต่างออกไป ในตอนนี้ถ้าฉันจะมีความโลภจะผิดไหมนะ? ฉันอยากจะมีเขาอยู่ข้างๆแบบนี้ตลอดไป ถ้าฉันขอแบบนี้จะได้หรือเปล่านะ?...

...โปรดติดตามตอนต่อไป...

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • The Devil Wedding วิวาห์รักของนายปีศาจ   ตอนที่ 25 ตอนจบ

    ชีวิตคนเราไม่มีอะไรแน่นอนจริงๆ จากคนที่เคยคิดว่าไม่น่าจะมารักกันได้ ก็กลับกลายเป็นว่าได้มารักกัน และอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขนี่ก็ผ่านมาสามเดือนแล้วหลังจากวันที่ฉันและคุณศรันย์ตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตร่วมกัน ในทุกๆวันที่เราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างสามีและภรรยาเรามีความสุขกันมาก คุณศรันย์เคยขอฉันแต่งงานใหม่ แต่ฉันก็ปฏิเสธไป เพราะเราได้แต่งงานกันไปครั้งนึงแล้ว ถึงแม้ว่าการแต่งงานในตอนนั้นมันจะเป็นงานแต่งงานหลอกๆก็ตาม แต่ความรู้สึกที่เรามีให้กันในตอนนี้มันคือของจริง ฉันจึงคิดว่ามันไม่จำเป็นที่เราจะต้องจัดงานแต่งงานขึ้นมาอีก ปล่อยให้มันเป็นไปแบบนี้ก็ดีอยู่แล้วนี่ก็ใกล้จะถึงวันครบรอบ 30 ปีที่ก่อตั้งบริษัท เดอะวันแล้ว ฉันและคุณศรันย์เรายุ่งกับการเตรียมงานกันอย่างมาก เพราะเราตั้งใจว่าจะทำให้ทุกคนที่มางานได้รับความสุขกลับไป ธีมส์ของงานในครั้งนี้คือ "วันพิเศษ แด่คนที่พิเศษ" รายละเอียดของงานคืออยากให้คนที่มาร่วมงานได้บอกความรู้สึกที่มีให้อีกฝ่ายได้รับรู้ หากอีกฝ่ายตอบรับความรู้สึกนั้น เรามีของรางวัลให้ไปเที่ยวพักรีสอร์ท 2วัน 1คืน (ซึ่งแน่นอนว่ารีสอร์ทนั้นเป็นของบ้านฉันเอง) ในขณะที่เรากำลังเตรียมง

  • The Devil Wedding วิวาห์รักของนายปีศาจ   ตอนที่ 24 สิ้นสุดสัญญา

    ช่วงเวลาในตอนนี้มันช่างพิเศษเสียเหลือเกิน ฉันได้อยู่ในอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นของชายที่ฉันไม่คิดว่าจะได้มารักกัน ใบหน้าของฉันแนบกับหน้าอกของเขาและได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ ราวกับว่าหัวใจดวงนั้นจะระเบิดออกมาใส่หน้าฉันเสียให้ได้ เรายืนกอดกันอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเขาก็พูดกับฉันว่า "ฉันว่าเรามาจบสัญญานี่กันดีกว่านะ" เมื่อฉันได้ยินแบบนั้นก็หน้าซีดและใจสั่น น้ำตาก็ไหลมาคลอๆที่เบ้าตา ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นคลอตอบกลับเขาไปว่า "ที่คุณทำมาทั้งหมดนี้เพียงเพื่ออยากจะจบสัญญานี่หรือคะ ได้ค่ะ! งั้นเรามาจบสัญญากันเถอะ!" ฉันพูดจบก็หันหลังเพื่อที่จะเดินหนีออกไปจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด เพราะไม่อยากให้เขาเห็นน้ำตาของฉันในขณะที่ฉันกำลังหันหลังเพื่อก้าวเดินหนีไปนั้น เขาก็คว้าแขนของฉันแล้วดึงกลับไปกอดอีกครั้งแล้วพูดว่า "นี่! ฟังฉันพูดให้จบก่อนสิ! เธอจะรีบไปไหน ทำตัวเป็นนางเอกละครไปได้ ที่ฉันหมายถึงก็คือให้เรายุติสัญญาจอมปลอมนี่ แล้วมาเริ่มต้นกันใหม่ต่างหาก ยัยบื้อเอ๊ย!" เมื่อได้ยินแบบนั้นฉันก็ยิ่งทำตัวไม่ถูก โอ้ย!ทำไมฉันถึงได้ทำอะไรน่าอายแบบนั้นกันนะ! ยัยมาริสายัยโง่เอ๊ย! "ขอโทษนะคะ ที่ฉันด่ว

  • The Devil Wedding วิวาห์รักของนายปีศาจ   ตอนที่ 23 คำอธิฐานที่อยากให้เป็นจริง

    ในชีวิตฉันเคยหวังว่าสักวันหนึ่งจะมีคนมาทำเซอร์ไพรส์วันเกิดให้ แล้วในวันนั้นฉันคงจะมีความสุขมากๆ แต่ไม่คิดว่าวันนั้นที่ฉันหวังเอาไว้จะมาถึง เพราะเขาคนนี้ทำให้ความหวังของฉันเป็นจริง ความสุขที่คิดไว้ก็เกิดขึ้นจริง และมากกว่าที่คาดคิดไว้เสียอีกในตอนแรกฉันก็ไม่เข้าใจว่าเขาทำทั้งหมดนี้เพื่ออะไร จนถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี แต่ฉันก็มีความสุขมากกับสิ่งที่เขาทำให้ ไม่ว่าเขาจะทำไปเพื่ออะไรก็ตาม ขอแค่ให้เขาอยู่ข้างฉันแบบนี้ก็พอ คำอธิฐานในวันเกิดปีนี้ที่ฉันอยากจะขอก็คือ ฉันอยากให้เราได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ไปตลอดกาล และไม่อยากให้สัญญาจอมปลอมนั้นต้องจบลง เพราะตอนนี้ใจของฉันไม่ใช่ของฉันอีกต่อไปแล้วฉันยืนหลับตาและอธิฐานอยู่ครู่หนึ่ง ก็ได้ยินเสียงพูดขึ้นมาว่า "นี่เธอ! จะขออะไรหนักหนา เธอขอนานไปแล้วนะ สิ่งศักดิ์สิทธิ์คงให้เธอไม่ไหวหรอก ฮ่าฮ่าฮ่า" เสียงนั้นทำเอาฉันต้องรีบลืมตาขึ้นมาทันที เพราะกลัวว่าหากฉันหลับตานานกว่านี้เขาอาจจะพูดแซวฉันอีกก็เป็นได้ "ก็คุณเป็นคนบอกให้ฉันอธิฐานเองนี่คะ ฉันก็เลยขอเยอะหน่อย เผื่อว่าจะสมหวังกับเขาบ้าง" ฉันพูดตอบกลับเขา และเขาก็ถามฉันกลับมาว่า "แล้วเธอขออะไร

  • The Devil Wedding วิวาห์รักของนายปีศาจ   ตอนที่ 22 ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป

    หลังจากงานเลี้ยงจบลง ทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติ วันเวลาผ่านไปได้สองเดือนครึ่งแล้วหลังจากที่เราแต่งงานกัน เหลือเวลาอีก15วันเท่านั้น สัญญาของเราสองคนก็จะจบลงวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ฉันตื่นมาตามปกติ แต่ที่แปลกไปจากเดิมก็คือ ฉันลืมตามมาเจอเขานอนอยู่ข้างๆพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้และพูดทักทายฉันว่า "อรุณสวัสดิ์ ตื่นเสียทีนะยัยขี้เซา ฉันมานอนอยู่ข้างๆตั้งนานยังไม่รู้สึกตัวอีก ถ้าเกิดว่ามีใครทำมิดีมิร้ายกับเธอจะทำยังไง" มันก็จริงอย่างที่เขาว่า เพราะฉันไม่รู้สึกตัวเลยจริงๆ ไม่รู้ว่าเขาเข้ามาตอนไหน แล้วทำไมเขาถึงได้มานอนอยู่ข้างๆฉันได้หล่ะ? พอคิดได้อย่างนั้นฉันเลยถามออกไป "แล้วคุณเข้ามาห้องฉันได้ยังไงคะ แถมยังมานอนข้างๆฉันอีก นี่คุณคิดจะทำอะไรฉันคะ ไม่ได้นะคุณ! ถึงเราจะเป็นสามีภรรยากันก็จริง แต่มันก็แค่ในนาม คุณไม่มีสิทธิทำอะไรฉันนะคะ" พอฉันพูดจบเขาก็หัวเราะลั่นและพูดว่า "นี่เธอ! เพี้ยนหรือเปล่า? นี่บ้านฉัน ฉันก็ต้องมีกุญแจไขเข้ามาอยู่แล้ว ที่ฉันเข้ามาเพราะฉันเคาะประตูเรียกเธอตั้งนานแล้วไม่มีเสียงตอบรับ ฉันกลัวว่าเธอจะเป็นอะไรเลยรีบเข้ามาดู แต่เห็นเธอยังนอนกรนอยู่แถมละเมอด้วย และฉันขอบอกตรงนี้เล

  • The Devil Wedding วิวาห์รักของนายปีศาจ   ตอนที่ 21 งานเลี้ยงเต้นรำ

    เมื่อเราสองคนได้ของขวัญและชุดที่จะใส่ไปออกงานแล้ว เราก็เดินทางไปสถานที่จัดงานทันที เราเดินทางมาถึงสถานที่หนึ่ง ที่เหมือนกับคฤหาสน์ที่ดูหรูหราเหมือนกับในละคร ทางเข้าสองข้างทางมีดอกไม้หลากสียาวไปจนถึงตัวคฤหาสน์ ข้างหน้าก่อนเข้าไปในตัวอาคารมีน้ำพุขนาดใหญ่ตั้งอยู่ ทุกอย่างมันเหมือนกับเราอยู่ในฉากละครฉากหนึ่ง ที่เป็นฉากของพวกไฮโซมางานเลี้ยงกัน ทุกคนแต่งตัวจัดเต็มไม่มีใครยอมใคร ทั้งหญิงและชายแต่งตัวดูดีกันทุกคน เมื่อเราสองคนเดินเข้าไปในงาน สิ่งที่ฉันเห็นคือ ความสวยงามอลังการงานสร้าง ยิ่งกว่าอยู่ในละครเสียอีก ทุกสิ่งทุกอย่างมีแต่ของแพงๆ จะหยิบจะจับอะไรทีต้องระวังอย่างมาก เพราะกลัวว่าถ้าทำพังจะไม่มีปัญญาจ่าย ในขณะที่ฉันกำลังยืนอึ้งอยู่นั้น เขาก็จับมือฉันและพูดว่า "อย่ายืนอึ้งนาน ถึงเธอจะทำอะไรพังก็ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวฉันชดใช้ให้ เราไปหาคุณปู่กันเถอะ" เขาพูดพร้อมยิ้มเยาะฉัน และเราก็เดินไปหาคุณปู่เพื่อมอบของขวัญให้ "คุณปู่สวัสดีค่ะ สุขสันต์วันเกิดนะคะคุณปู่ ริสาขอให้คุณปู่มีอายุยืนนานอยู่กับหลานๆไปนานๆนะคะ" ฉันกล่าวสวัสสดีพร้อมอวยพรท่าน และท่านก็หัวเราะชอบใจและ

  • The Devil Wedding วิวาห์รักของนายปีศาจ   ตอนที่ 20 ดั่งความฝัน

    ตอนเป็นเด็ก ฉันเคยฝันอยากเป็นเจ้าหญิงที่ได้แต่งงานกับเจ้าชายรูปงามและครองรักกันอย่างมีความสุขตราบนานเท่านาน แต่พอฉันเติบโตขึ้น จึงทำให้ได้รู้ว่าสิ่งเหล่านั้นเป็นเพียงแค่ความฝัน ในชีวิตจริงการที่เราได้พบเจอคนดีๆสักคน คนที่เขารักเราจริงไม่ทิ้งเราไปไหนไม่ว่าจะเจอเรื่องอะไรก็ตาม เขาก็จะอยู่เคียงข้างเราเสมอ ถ้าฉันได้เจอกับคนๆนั้นฉันจะรักษาเขาไว้ให้ดีที่สุดในขณะที่ฉันกำลังฝันถึงเจ้าชายรูปงามที่กำลังจะได้จุมพิตกันอยู่นั้น จู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นทำให้ฉันสะดุ้งตื่นจากฝัน "กริ๊งงงงงงงงง" มันเป็นเสียงโทรศัพท์นั่นเอง แล้วฉันก็ได้ยินเสียงพูดคุยกันอยู่ใกล้ๆฉัน ฉันจึงลืมตาขึ้นดู แล้วฉันก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ในอ้อมแขนของใครสักคน ฉันจึงนึกย้อนไปถึงเรื่องเมื่อคืนนี้ ฉันจึงได้รู้ว่าอ้อมแขนนี้เป็นของใครและนั่นก็ทำให้ฉันรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งหน้า ฉันจึงค่อยๆขยับตัวลุกออกมาจากตรงนั้น แต่ก็มีเสียงพูดขึ้นมาว่า "ตื่นแล้วหรือ หลับสบายไหมยัยขี้เซา" ครั้งนี้เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนพร้อมด้วยรอยยิ้มที่เห็นแล้วละลาย ทำให้ฉันเคลิ้มไปอยู่ครู่หนึ่ง "ขอโทษนะคะ ที่ฉันมานอนตรงนี้ คุณคงจะอึดอันน่าดู ฉันจะรีบกลับห้องตัวเองเด

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status