Home / โรแมนติก / The contract สัญญาป่วนชวนมารัก / ตอนที่9 แววตาเร่าร้อน

Share

ตอนที่9 แววตาเร่าร้อน

last update Last Updated: 2025-06-02 12:22:00

“อ้าว! แล้วมาทำอะไรอยู่ตรงนี้” ดวงตากลมโตกะพริบปริบ ๆ อย่างไม่เข้าใจ

“กฤษณ์มาดูว่าริสาหนีกลับไปแล้วหรือยังต่างหาก” เขาก้าวเข้ามาประชิดเธอ แล้วก้มลงกระซิบบอกที่ข้างหู ท่าทางไม่ต่างจากคนรักที่มายืนปลีกวิเวกคุยกันตรงทางเดินเหมือนในซีรีส์

“กะ...ก็ต้องเปล่าอยู่แล้ว ไม่เห็นมีเหตุผลที่เราต้องหนีกลับสักหน่อย” คาริสายืนนิ่งราวกับหุ่น การได้มองเขาในระยะที่ใกล้ชิดขนาดนี้ทำให้เห็นรอยยิ้มยียวนแบบคนขี้เล่นอย่างชัดเจน แน่นอนว่าหัวใจที่เต้นแรงอยู่แล้วแทบจะกระดอนออกมา

“ก็ดี เพราะถ้าเธอคิดหนี เราคงเสียใจแย่”

“เสียใจ? เรื่องอะไร”

“นั่นสิ เรื่องอะไรนะ...” นัยน์ตาสีดำสนิทคล้ายมีประกายวาบผ่าน ใบหน้าคมเคร่งขรึมขึ้นเล็กน้อย ไม่คล้ายว่าจะเป็นการหยอกเย้า

“นี่ อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ” คาริสาเกิดรู้สึกใจคอไม่ดีขึ้นมา

“ยังแตกตื่นง่ายเหมือนเดิมเลยนะ แต่รู้อะไรไหม นั่นน่ะ มันทำให้ริสาดูน่ารักมากในสายตากฤษณ์” เขาเผยรอยยิ้มที่มุมปาก พลางยื่นมือเข้าไปลูบศีรษะของคนตัวเล็กตรงหน้าเบา ๆ ไม่เหลือท่าทางของเสือที่กำลังจดจ้องเหยื่ออย่างเมื่อครู่เลยสักนิด

น่ารักมากในสายตาเขา น่ารักมาก

คาริสาอยากจะกรี๊ด แต่ทำเป็นขึงตาจ้องกลับอย่างเอาเรื่อง ถึงอย่างนั้นก็ไม่อาจกลบเกลื่อนใบหน้าซึ่งแดงระเรื่อได้มิด

“อืม นิ่งทำไม ฟังแล้วหวั่นไหวใช่หรือเปล่า” น้ำเสียงทุ้มนุ่มเจือแววหยอกเย้า นัยน์ตาสีดำสนิทวาววาม

คล้ายมีลมเย็นกระแสหนึ่งพัดผ่านร่าง ขนทุกเส้นของเธอลุกชัน “ยะ…อย่าล้อเล่นแบบนี้สิ พวกเราไม่ใช่เด็กมัธยมแล้วนะ”

“ก็ไม่ใช่น่ะสิ หรือมีตรงไหนที่ริสาเห็นว่าเรายังเหมือนเด็กมัธยมอยู่ หืม…” ไม่พูดเปล่า กฤษณ์คว้ามือของคาริสามาวางทาบบนอกตัวเอง “เชิญหาความแตกต่างได้ตามต้องการเลยครับ คุณผู้หญิง”

ทันทีที่ฝ่ามือรับรู้ถึงกล้ามเนื้อแข็งแกร่งที่อยู่ภายใต้เสื้อเชิ้ตสีขาว คาริสากลืนน้ำลายอึกหนึ่ง ในใจยอมรับว่าตอนนี้กฤษณ์ดูเซ็กซี่มาก แต่ผู้ชายที่มีเสน่ห์ขนาดนี้จะมาสนใจตนเองได้อย่างไร อย่างมาก เขาก็แค่แกล้งเธอเล่นเท่านั้น

ฝ่ามือนุ่มลูบไปตามสาบเสื้อของเขาเพียงเล็กน้อย ก็ถอนกลับมาอย่างแนบเนียน

“อืม...ก็ไม่เลวนะ”

“สำหรับริสา กฤษณ์อยู่ในระดับ ‘ไม่เลว’ เท่านั้นเองเหรอ” เขาดูผิดหวังกับคำตอบ

“แค่นี้สาว ๆ ในลิสต์ของนายก็ยาวเป็นหางว่าวแล้ว ถ้าขาดฉันไปสักคน คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง”

“เป็นสิ...เป็นมากด้วย” น้ำเสียงที่เคยทุ้มนุ่มกลับขุ่นเข้มขึ้น แต่ยังไม่จะทันพูดอะไรต่อ เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นขัดจังหวะเสียก่อน

คาริสาได้ที คิดจะอาศัยจังหวะนี้รีบกลับไปหาเพื่อน ๆ ที่โต๊ะ ถึงอย่างไรการที่มีคนอื่นอยู่ด้วยย่อมดีกว่า ทว่ากฤษณ์ได้ตัดโอกาสนั้นทิ้งไป ด้วยการรั้งร่างบางไว้ก่อนจะดันไปจนชิดติดกับผนังทางเดินเล็ก ๆ ข้างห้องน้ำ เขากักเธอไว้ด้วยแขนเพียงข้างเดียว ในระหว่างที่พูดกับคนในสาย ดวงตาสีดำสนิทก็จดจ้องหญิงสาวเขม็ง คล้ายกำลังส่งคำเตือนว่า อยู่เฉยๆ อย่าได้คิดหนีเป็นอันขาด

แน่นอนว่าคาริสาไม่กล้าผละออกไป เลยตัดสินใจทำตัวให้ลีบเล็กที่สุด แล้วสงบปากสงบคำรอ เพราะไม่มั่นใจว่าหากเธอดึงดัน ชายหนุ่มตรงหน้าจะทำอะไรที่น่าตกใจกว่านี้หรือเปล่า

“โทรมาทำไม ฉันยังไม่เสร็จธุระ...อืม...เข้าใจแล้ว เชิญตามสบาย...แค่นี้นะ” กฤษณ์ใช้เวลาในการสนทนากับคนที่โทรมาไม่ถึงนาทีก็วางสาย

“กฤษณ์ปล่อยริสาได้หรือยัง” คาริสาพูดเสียงเบา ทำท่าเหมือนจะหมดแรงอยู่แล้ว

“เราทำริสาตกใจมากใช่ไหม ขอโทษนะ” กฤษณ์เห็นท่าทางไม่สู้ดีของเธอ จึงรีบลดมือลง แล้วถอยหลังไปก้าวหนึ่ง

คาริสาถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ แล้วรีบเดินออกไปจากตรงนั้นทันที ตอนนี้เธอไม่อยากคุยอะไรกับเพื่อนเก่าคนนี้แล้ว

“เมื่อกี้เราอาจจะทำเกินไปหน่อย แต่ความจริงแค่อยากให้เธอรอก่อนเท่านั้น...” กฤษณ์มองตามแผ่นหลังที่ห่างออกไปเรื่อย ๆ ด้วยแววตาร้อนรน

“ช่างมันเถอะ เราอยากกลับบ้านแล้ว” คาริสาตัดบท

“ไม่เอาน่าริสา กฤษณ์ก็ขอโทษแล้วไง” เขาปราดเข้ามาขวางหน้าเธอเอาไว้

“เอาเป็นว่าเราจะไม่ถือสาแล้วกัน ทีนี้ก็…ช่วยหลีกทางด้วย”

“ริสาจะกลับยังไง ให้กฤษณ์ไปส่งนะ”

“ไม่เป็นไร คืนนี้เราจะไปค้างกับยายกุ๊กกิ๊ก” ว่าแล้วก็เบี่ยงตัวหลบ แต่เดินไปไม่กี่ก้าว เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเสียก่อน และเสียงเรียกเข้าแบบนี้ คนที่โทรมาคงจะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากเพื่อนสาวคนสนิทอย่างกีรติกานต์

คาริสารู้สึกเหมือนได้ระฆังช่วยชีวิต แต่ความจริงแล้วคือเสียงไซเรนที่ดังขึ้นก่อนสัตว์ประหลาดในเกมดังจะออกมาต่างหาก

“ยายกุ๊กกิ๊ก ฉันกำลังจะชวนแกกลับบ้านอยู่พอดี ช่วยบอกทุกคนด้วยว่าฉันไม่สบาย”

[แกเป็นอะไรหรือเปล่า” เสียงจากปลายสายดูกังวลเล็กน้อย]

“แค่ปวดหัวนิดหน่อย เลยอยากกลับไปพัก แกรีบบอกพวกยายพัดชา แล้วออกมาเถอะ ฉันจะไปรอที่รถ” คาริสายังไม่อยากอธิบายอะไรตอนนี้ เพียงแต่เร่งฝีเท้าหนีชายหนุ่มที่ยังเดินตามมาไม่ลดละ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • The contract สัญญาป่วนชวนมารัก   ตอนที่55 มันจะเจ็บมากไหม

    “อร่อยปะ” เขาถามพลางยักคิ้วให้เธออย่างกวน ๆ แต่มือทั้งสองข้างเริ่มสาละวน กับการบีบคลึงหน้าอกคัพบีของเธออย่างมันเขี้ยว“ไอ้พี่คินบ้า!” เธอสบถ เนื่องจากไม่รู้สึกเลยว่าตัวเองอร่อย“เดี๋ยวเถอะ เป็นเด็กเป็นเล็กหยาบคายกับพี่ได้เหรอ” เขาส่งเสียงดุพร้อมกับใช้นิ้วโป้งกับนิ้วชี้บี้ยอดอกสาวแล้วดึงแรง ๆ เป็นการลงโทษที่เธอพูดไม่เพราะ “อือ...ปาล์มขอโทษค่ะ อ๊า...” ปาริมาสะดุ้ง แอ่นอกจนตัวโค้งไปตามแรงดึงของเขา“ดีมาก...เด็กดี” คิรากรค่อย ๆ ลูบศีรษะของปาริมาเหมือนที่เคยทำ แต่ดวงตาที่เต็มไปด้วยแรงปรารถนาทำเอาคนมองสะท้านไปทั้งกาย“พี่คิน ปาล์มกลัว มันจะเจ็บมากไหมอ่ะ” เธออ่านนิยายมาหลายเรื่อง และทุกครั้งที่นางเอกถูกเปิดซิง เช้ามาเหล่านักเขียนทั้งหลายก็มักจะบรรยายว่านางเอกได้รับบาดเจ็บตรงน้องสาว และที่แน่ ๆ มันต้องมีเลือดออก“ไม่ต้องกลัว แค่ทำตามที่พี่บอก รับรองว่าปาล์มจะสุขจนลืมเจ็บไปเลย”“แต่...แต่ว่า...ไอ้นั่นของพี่คิน เหมือนจะใหญ่มากเลยนะคะ” เธอไม่มั่นใจเท่าไหร่ว่าจะรับท่อนเอ็นที่เต้นตุบ ๆ อยู่บนหน้าท้องของเธอไหว ขนาดตอนนี้มันยังไม่เข้าไป ก็พาดยาวมาจนเกือบจะเลยสะดืออยู่รอมร่อ “ปาล์ม...จะฉีกไหม” ‘ฉี

  • The contract สัญญาป่วนชวนมารัก   ตอนที่54 ปรนเปรออย่างเต็มอกเต็มใจ

    “อืม...” คนถูกถามเพียงครางเครือ แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะสยิวกาย หรือต้องการตอบคำถามของอีกฝ่ายกันแน่แต่คิรากรหรือจะสน เขาถือว่าปาริมาตอบตกลงให้เขากลืนกินเธอได้ทั้งเนื้อทั้งตัวเรียบร้อยแล้ว“อ๊า...” ร่างบางสะดุ้ง เมื่อปลายลิ้นร้อนปาดลงบนยอดสีชมพู แล้วดูดดึงสลับตวัดเลียไปบนตุ่มไตที่แข็งสู้ปากและลิ้นอย่างชำนิชำนาญ ส่งผลให้ร่างบางบิดเร่าพลางแอ่นอกขึ้นรับการปรนเปรออย่างเต็มอกเต็มใจปาริมาสอดนิ้วเข้าไปใต้กลุ่มผมสีดำคลับก่อนขยำขยี้เพื่อคลายความทรมาน เห็นเธอตอบสนองดังนั้นชายหนุ่มจึงสลับไปดูดดึงยอดเต้าอีกข้าง แล้วเริ่มต้นทำให้เธอร้องครางอย่างอดรนทนไม่ไหวอีกครั้ง“โคตรอร่อยเลย”เมื่อดูดกลืนทรวงเต้าจนพอใจ เขาถึงได้ละอุ้งปากออกจากความอวบอิ่ม แต่การลิ้มชิมเพียงเท่านี้จะไปพอเติมเต็มความโหยหิวในอารมณ์ได้อย่างไรคิรากรจรดริมฝีปากพรมจูบดวงหน้าไล่ลงมาตามซอกคอและลาดไหล่อีกครั้ง ทว่าคราวนี้ชายหนุ่มไม่ลืมที่จะประทับตราไว้เป็นหลักฐานว่าอาณาเขตเหล่านี้ถูกตนเองครอบครองไว้หมดแล้ว เขายิ้มอย่างพอใจเมื่อมองรอยสีกลีบกุหลาบปรากฏบนผิวขาวราวน้ำนมของเธอ แต่กลับไม่หยุดเคลื่อนศีรษะลงต่ำไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งถึงใจกลางความเป็

  • The contract สัญญาป่วนชวนมารัก   ตอนที่ 53 ลองรักก็ลอง

    “หึ ถ้าไม่กล้าจริง ๆ ก็อย่าไปพูดแบบนี้กับผู้ชายทีไหนอีกนะ วันนี้พี่จะถือว่าเราไม่ได้พูดอะไรแล้วกัน”คิรากรคิดว่าอีกฝ่ายคงถูกคำพูดของเขาทำให้ตกใจจนไม่กล้าซ่าอีกแล้ว จึงยันแขนขึ้นตั้งท่าจะผละออก “เดี๋ยว!” ปาริมาผุดลุกขึ้นตามเขา ก่อนโผเขาหาคิรากรอย่างแรง ทั้งสองล้มลงบนฟูกอีกครั้ง ทว่าคราวนี้ร่างอรชรกลับทาบทับอยู่บนกายเขา “ทียายทิชาอะไรนั่นยังลองได้ ทำไมปาล์มจะลองบ้างไม่ได้ล่ะ” ว่าแล้วเธอก็ก้มลงงับริมฝีปากบางทีกำลังเผยอขึ้นจากความตกใจของเขาทีหนึ่งอย่างว่องไวแม้จะถูกคนที่แอบชอบมานานจู่โจม แต่คำพูดของเธอไม่ชวนให้คนดีใจสักนิด มีอย่างที่ไหน ทำอย่างกับเขาเป็นหนุ่มโฮส คิดอยากจะลองรักก็ลอง“นี่เราเห็นพี่เป็นตัวอะไรเนี่ย” เขาถามอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย“เห็นเป็นพี่ชายข้างบ้าน ที่ไม่ได้แปลว่าพี่ชายข้างบ้านไงละ”พอได้ยินประโยคซึ่งสาว ๆ ที่ชอบอ่านนิยายใช้จำกัดความพระเอกที่มีสถานะอื่นมาก่อนจะเป็นคนรัก หัวใจของคิรากรก็เหมือนจะพองโตขึ้น ความรู้สึกคับข้องใจเมื่อครู่ลดน้อยถอยลงจนเกือบเป็นศูนย์ ขอแค่เธอพูดมาว่าคิดกับเขามากกว่าฐานะนั้น ต่อให้คืนนี้เธอทำไปเพราะความเมาเขาก็จะ...“แล้วแปลว่าอะไรล่ะ” ชายหนุ่มถา

  • The contract สัญญาป่วนชวนมารัก   ตอนที่52 ลอง...ได้เหรอคะ?

    คิรากรมองหญิงสาวที่เมาหลับอยู่บนเบาะข้างคนขับอย่างไม่รู้สึกรู้สา เมื่อชั่วโมงก่อน ตอนที่เห็นรูปปาริมายิ้มหวานซบอกอธิป หัวใจของเขาก็ร่วงลงไปถึงตาตุ่ม นึกว่าตนเองเผลอประเคนเธอเข้าปากเสือร้ายไปแล้ว โชคยังดีที่ไอ้เพื่อนบ้าสองคนนั่นแค่จะยั่วให้เขาทนไม่ไหวจนต้องออกไปตามคนกลับมาน้องเขาน้อยใจอะไรมึงไม่รู้ ไปเคลียร์กันเอาเองนะ นี่คือสิ่งที่กฤษณ์บอกก่อนที่เขาจะอุ้มคนตัวเล็กออกมาจากผับโดยไม่แคร์สายตาใครตลอดทางนอกจากบ่นว่า “ใช่สิปาล์มมันไม่มีประสบการณ์ จะไปทำให้คนชอบได้ยังไง” กับ “ทุกอย่างเป็นเพราะพี่คินคนเดียว” นอกเหนือจากนั้นเขาก็ยังจับต้นชนปลายไม่ถูก เลยยังไม่รู้ว่าเขาไปทำอะไรให้เธอเสียใจ จนต้องออกไปดื่มเหล้าท่ามกลางเสือสิงห์กระทิงแรดเหล่านั้นตามลำพังแต่จะเพราะสาเหตุอะไรก็ตาม ตอนนี้สิ่งที่เขาควรทำ คือพาหญิงสาวเข้าไปนอนในบ้านให้เรียบร้อยคิรากรลงจากรถแล้วอ้อมไปยังฝั่งข้างคนขับ จากนั้นก็แงะปาริมาออกมาจากเบาะ หญิงสาวร่างเล็กลอยวืดขึ้นมาอยู่ในอ้อมแขนคนตัวโตอย่างง่ายดายเนื่องจากครอบครัวของพวกเขาเป็นเพื่อนบ้านกันมานมนาน หลังจากบิดามารดาของปาริมาประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตไปเมื่อหลายปีก่อน มารดาของ

  • The contract สัญญาป่วนชวนมารัก   ตอนที่ 51 หนึ่งชั่วโมงก่อน

    หนึ่งชั่วโมงก่อนหลังจากถูกเพื่อนรักเทนัดกะทันหัน ปาริมาที่สั่งเหล้ากับมิกเซอร์มารอเลยนั่งดื่มอยู่ที่โต๊ะเพียงลำพัง ไหน ๆ เธอก็ต้องการมากินเหล้าแก้กลุ้ม เลยคิดว่าจะดื่มอีกสักหน่อยแล้วค่อยกลับ ยังไงที่นี่ก็เป็นร้านอาหารกึ่งผับที่ค่อนข้างมีระดับ ลูกค้าส่วนใหญ่ไม่ใช่เด็กวัยรุ่นเลือดร้อน แต่เป็นคนทำงาน บางครั้งหากโชคดีก็อาจจะเจอซูเปอร์สตาร์อีกด้วย เธอจึงค่อนมั่นใจในเรื่องความปลอดภัย โดยไม่รู้เลยว่า ไม่ว่าจะเป็นสถานที่แบบไหนก็อันตรายกับผู้หญิงที่ดื่มจนเมามายคนเดียวอยู่ดีหลังจากปาริมาดื่มไปได้สักระยะหนึ่ง ชายหนุ่มทั้งหลายที่แอบชำเลืองมองมาทางเธอบ่อยครั้งเพื่อดูสถานการณ์ เริ่มมั่นใจแล้วว่าหญิงสาวหน้าตาสะสวยในชุดเดรสสั้นสีขาวรัดรูปมาดื่มเหล้าคนเดียวในแวดวงคนนิยมย่ำราตรี ต่างก็รู้กันดีว่าสาเหตุที่ทำให้ผู้หญิงมาดื่มเหล้าเพียงคนเดียวมีอยู่ไม่กี่อย่าง บางคนอกหักจึงใช้เหล้ามอมเมาตัวเองให้ลืมความเจ็บปวด บางคนก็มาหาความสุขชั่วข้ามคืน จะมีส่วนน้อยที่มาหาลูกค้ากระเป๋าหนักที่นี่ ดังนั้นชายหนุ่มหัวใจเสือทั้งหลายจึงต่างจับจ้องนางฟ้าชุดขาวด้วยแวววาดหวังอย่างไม่ปิดบังทว่าคนที่แทบไม่เคยมาสถานที่แบบนี้คนเ

  • The contract สัญญาป่วนชวนมารัก   ตอนที่50 ตัน เครียด กินเหล้า

    [ไอ้เชี่ยคิน มึงออกมาหากูเดี๋ยวนี้เลย] คนที่ปลายสายไม่รอให้คนรับกล่าวทักทาย ก็รีบบอกจุดประสงค์ที่โทรมาอย่างรวดเร็ว“ทำไมกูต้องถ่อไปหามึงคร๊าบ...ไอ้เชี่ยธรรม์” คิรากรตอบกลับเพื่อนรักดีกรีพระเอกเบอร์หนึ่งอย่างอธิปด้วยน้ำเสียงยียวน[นาน ๆ กูจะว่างที มึงไม่คิดจะออกมาสังสรรค์กับเพื่อนบ้างหรือไงวะ วันนี้ไอ้กฤษณ์ยังหนีเมียมา แล้วจะขาดมึงได้ยังไง]“เชิญพวกมึงตามสบายเหอะ คืนนี้กูมีนัดไลฟ์สดชดเชยที่ไม่ได้ลงคลิปใหม่มาสองสามวันกับน้องทิชา” เกมเมอร์หนุ่มพูดไปตั้งโปรแกรมไป[เกมอะเล่นเมื่อไหร่ก็ได้ปะวะ ยังไงแฟน ๆ ก็รอมึงได้อยู่แล้ว แต่ถ้าคืนนี้มึงไม่ออกมา มึงอาจจะเสียใจก็ได้]“เสียใจเชี่ยไร กูไม่ได้เงี่ยน”[ปากดีไปเหอะมึง]“ปกติมึงก็ไม่เคยมีปัญหานี่หว่า หนนี้ทำไมเร้าหรือจังวะ”[ก็ไม่มีอะไรหรอก บังเอิญกูเจอน้อง...น้องอะไรนี่แหละ นึกชื่อไม่ออกว่ะ แต่จำได้ลาง ๆ ว่าน่าจะเป็นคนที่มึงเคยแนะนำกูให้รู้จักตอนงานวันเกิดมึง]“มึงเลยต้องชวนกูออกไปให้ได้เนี่ยนะ” คิรากรคิดว่าอธิปคงอยากใช้เขาเป็นสะพานไปหาสาวสวยที่หมายตา ถึงได้ตื้อไม่เลิก[ตอนนี้น้องคนนั้นเหมือนจะเมา ๆ แล้วว่ะ หนุ่ม ๆ โต๊ะอื่นงี้มองกันตาเป็นมัน กูเ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status