LOGINShare
15 จับกด
Last Updated:
2025-03-22 05:59:28คุณมันเลว ep 15
“กูบอกมึงแล้วใช่ไหมว่าอย่าลามปามมาถึงพ่อกู!!” มือหนากระตุกหนังศรีษะของหญิงสาวขึ้น “ถ้ามึงพูดถึงพ่อกูอีกเมื่อไหร่ กูจะเผามึงทั้งเป็นก่อนไอ้ใหญ่!!!” ซ่าาาาาา! มือหนาเอื้อมไปเปิดก็อกน้ำที่อ่างล้างหน้าในขณะที่มืออีกข้างหนึ่งดึงทึ่งผมของหญิงสาวไว้ “ปะ..ปล่อย!!” มือบางพยายามแกะฝามือหนาที่จิกผมของเธอออก แต่เขากลับกำแน่นกว่าเดิม ส่งผลให้หญิงสาวเจ็บจนน้ำตาเล็ด “กูจะให้มึงได้ลิ้มรสความทรมาน!!” “ว้ายยยย!!!” ยาหยีร้องเสียงหลงเมื่อเขาจับศรีษะของจุ่มลงในอ่างล้างหน้าอย่างแรงที่มีน้ำเอ่อล้นออกมา “อื้ออออ! อ็อกกก!” หญิงสาวที่ไม่ทันตั้งตัวกินน้ำไปหลายอึก มือบางสะเปะสะปะจิกเล็บลงบนแขนของเขาจนเลือดออก เมื่อเธอหายใจไม่ออก “เป็นไง ใกล้ตายยัง!” ร่างสูงเค้นถามในขณะมือใหญ่ยังจับกดหัวของหญิงสาวลงไปในน้ำ ยาหยีดิ้นไปมาด้วยความทรมาร เธอพยายามดิ้นเพื่อเอาตัวรอดแต่ไม่สามารถสู้แรงของคนตัวสูงได้ “ฮื้อออออ!!!” เขาจับหัวของหญิงสาวขึ้นมาจากน้ำ ยาหยีรีบหายใจฮือเข้าปวดทันที คนตัวเล็กสำลักน้ำจนน้ำหูน้ำตาไหลพราก “จะให้ฉันจับกดน้ำหรือให้ฉันเผาเธอทั้งเป็น!” “ยะ..ยิงฉันเลย” ยาหยีท้าให้คนตัวสูงฆ่า เพราะอย่างน้อยเธอก็ไม่ต้องทรมารแบบนี้ “หึ! ง่ายไปมั้ย!” “อุ๊บ!!!” ฝ่ามือหนาจับศรีษะเล็กกดลงในน้ำอีกรอบ คราวนี้เขาแช่ไว้นานกว่าเดิม จนหญิงสาวที่ดิ้นเอาเป็นเอาตายค่อยๆ อ่อนแรงลง ชายหนุ่มจับศรีษะเล็กที่แช่อยู่ในน้ำขึ้นมา พบว่าตอนนี้หญิงสาวหายใจรวยริน หน้าคมมองเสี้ยวหน้าหวานที่เปียกปอนไปด้วยหยดน้ำและคราบน้ำตาครู่หนึ่ง จะก่อนผลักร่างบางลงบนพื้นห้องน้ำอย่างไม่แยแส หญิงสาวที่ร่างกายเปลือยเปล่านอนมองชายหนุ่มที่ยืนกอดอกมองมายังเธอด้วยสายตาที่ยากเกินจะเข้าใจ ตอนนี้เธออ่อนแรงจนไม่มีแม้กระทั่งแรงจะขยับปาก มั้งกี้เขาจับเธอกดในน้ำจนเกือบตาย! “แค่กๆๆๆ!” ร่างบางสำลักน้ำออกมาเบาๆ เพราะไม่มีแม้กระทั่งแรงที่จะไอ น้ำพุ่งออกจากทั้งปากและจมูกพร้อมกันจนแสบไปหมด ยาหยีที่นอนหายใจรวยรินพยายามฝืนม่านตาที่เต็มไปด้วยหยดน้ำเพ่งมองไปที่ร่างสูง ปากหยักกระตุกยิ้มด้วยความสะใจที่เห็นเธอเกือบตาย “ฉันไม่ให้เธอตายตอนนี้หรอก!” ร่างสูงทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำ ปล่อยให้หญิงสาวที่ร่างกายเปลือยเปล่านอนบนพื้นห้องน้ำที่มีน้ำเจิ่งนองอย่างเดียวดาย ตอนนี้ไม่มีกระทั่งแรงที่จะลุก เธอปล่อยให้น้ำตาไหลรินด้วยความอดสู กระทำชำเราไม่พอ แถมยังจับเธอกดน้ำราวกับว่าเธอไม่มีความรู้สึก และสุดท้ายก็ปล่อยเธอทิ้งไว้อย่างไม่ใยดีแบบนี้ จิตใจของเขาทำด้วยอะไร เธอเป็นคน...เธอมีหัวใจ ร้องไห้และเจ็บเป็น หรือเขาชอบที่เห็นเธอนอนเจ็บปวดครวญครางแบบนี้ “ฮึกกก ฮื้อๆๆๆ ~” น้ำตาที่แห้งเหือดไหลลงมาอีกรอบสุดจะกลั้นมันไว้ จะฆ่าตัวตายไปซะตอนนี้ก็เป็นห่วงพี่ชาย ร่างบางขยับกายหมายจะลุกขึ้นแต่ก็ต้องล้มลงไม่เป็นท่า เพราะรู้สึกเจ็บที่หัวไหล่และหลังมาก คงจะเป็นตอนที่เขาผลักใส่ฝาผนังแล้วผลักลงบนพื้นห้องอย่างแรง “ฮึบ!” หญิงสาวกัดฟันข่มความเจ็บค่อยๆ พาตัวเองออกมาจากห้องน้ำ อย่างน้อยเสื้อผ้าที่เขาฉีกขาดก็น่าจะสามารถปกปิดร่างกายเปลือยเปล่าได้บ้าง หลังของเธอคงจะช้ำน่าดู เพราะมันรู้สึกเจ็บจนน้ำตาไหลเมื่อขยับกาย หลังจากสวมใส่เสื้อผ้าที่ขาดหวิ่นด้วยความยากลำบาก ยาหยีค่อยๆ หยัดกายลุกขึ้นแต่ไม่สำเร็จ เธอปวดหลังและช่วงหัวไหล่มาก คล้ายกับมันโดนกระแทกอย่างรุนแรงจนอักเสบ “ฮื้อออ พี่ใหญ่หยีเจ็บ~” เมื่อลุกไม่ได้สิ่งเดียวที่หญิงสาวคิดได้ตอนนี้คือหน้าของพี่ชายสุดที่รักซึ่งไม่รู้ว่าตอนนี้จะเป็นตายร้ายดีเช่นไร “คุณ!” ภาคินที่เดินเข้ามาในห้องเพื่อเช็คดูว่ามีใครอยู่ข้างในเพราะประตูเปิดอยู่ ก็พบเข้ากับร่างบางสภาพเปียกปอนนอนหายใจรวยรินอยู่บนพื้น ภาคินรีบวิ่งเข้าไปประคองทันที “คะ..คุณภาคิน” หญิงสาวเปล่งด้วยน้ำเสียงแหบพร่าจนแทบไม่ได้ยิน แต่ภาคินพอจะเดาเหตุการณ์ได้ว่าที่เธอเป็นแบบนี้เพราะเจ้านายของเขานั่นเอง! “ลุกไหวไหม” ภาคินถามหญิงสาวซึ่งเป็นน้องสาวของอดีตเพื่อนสนิท “มะ..ไม่ค่ะ..ฮึก...หยีเจ็บ” ร่างบางอ้อนวอนภาคินทั้งน้ำตา “ช่วยพาหยีกลับห้องได้ไหมคะ หยีไม่อยากอยู่ที่นี่...หยีกลัว~” ชั้นใต้ดินถือได้ว่าเป็นนรกในคฤหาสน์ เธอจึงไม่อยากอยู่ที่นี่เพราะมันทั้งมืดและวังเวง เขาใจร้ายเหลือเกินที่ทิ้งเธอไว้แบบนี้ ภาคินถอดเสื้อสูทห่มให้ร่างสั่นเทาด้วยความสงสาร หญิงสาวผู้นี้ไม่มีส่วนรู้เห็นในการตายพ่อของโทคิยะ เจ้านายของเขาก็น่าจะปราณีเธอบ้าง อย่างน้อยเธอก็เป็นผู้หญิงที่บอบบางร่างเล็ก “เดี๋ยวผมจะพาคุณไปส่งห้องนะครับ” ชายหนุ่มสงสารหญิงสาวจับใจ รอยแดงตามเนื้อตัวของเธอบ่งบอกให้รู้ว่าเธอโดนอะไรมา ก่อนตาคมจะมองเห็นกระจุกเลือดเป็นหย่อมๆ อยู่บนพื้น เจ้านายของเขาคงจะโหดร้ายกับเธอน่าดูยิ่งเห็นยิ่งรู้สึกสงสารจับใจ กูขอโทษนะไอ้ใหญ่ที่กูช่วยน้องสาวมึงไม่ได้! แม้จะอยากช่วยแค่ไหนแต่ก็ทำได้แค่นั่งมองโทคิยะกระทำกับหญิงสาว เพราะยังไงซะถ้าเขาช่วยโทคิยะก็คงไม่ปล่อยเขาไว้แน่ อีกอย่างครอบครัวของเขาเองก็อาจจะตกอยู่ในอันตราย ...แม่จะสงสารแต่มันก็สุดแล้วแต่เวรแต่กรรมของหญิงสาวแล้วแหละ ภาคินรวบคนตัวเล็กขึ้นแนบอกก่อนจะรีบสาวเท้าออกจากชั้นใต้ดิน เพราะหญิงสาวกลัวจนตัวสั่นเหมือนคนเสียขวัญ เธอคงไปเจออะไรมาแน่ๆ ร่างสูงลอบมองเสี้ยวหน้าหวานที่อยู่ในอ้อมอกพบว่าเธอหลับไปแล้ว “เฮ้อ ฉันจะทำยังไงดี” ภาคินพ่นลมหายใจด้วยความคิดไม่ตก เขาอยากช่วยแต่ทำไม่ได้ ก็ได้แต่ภาวะนาให้เรื่องบ้าๆ นี้จบลงซักที! ——————————————— พระเอกที่ดูยังไง๊ ก็ไม่มีความเป็นพระเอก!!! 😂🙅🏻♀️ ***คำเตือน!! เรื่องนี้เป็นแนวซาดิสนะมีฉากใช้ความรุนแรง
Latest chapter
คุณมันเลว (ซีรีย์ชุด มาเฟียญี่ปุ่น) 88 ตอนพิเศษ 3 (จบ)
คุณมันเลว ตอนพิเศษ 3 (ปิดกอง)@ภูเก็ตเมืองไทยสองสามีภรรยาย้ำเท้าอยู่บนชายหาดโดยมีเด็กชายตัวน้อยอยู่ในอ้อมอกของคนเป็นแม่ เนื่องด้วยความอยากพาภรรยามาเที่ยวพักผ่อนเพราะตั้งแต่แต่งงานกัน เขาก็ไม่ค่อยได้พาภรรยาไปเปิดหูเปิดตาเลย กลัวว่าเธอจะเบื่อจึงเลือกบินกลับมาเที่ยวที่ประเทศไทย ซึ่งทะเลเมืองไทยนั้นสวยไม่แพ้ชาติใดในโลกเลย“ตอนที่ฉันยังเรียนอยู่มหาลัย ฉันมาเที่ยวที่ภูเก็ตบ่อยมาก” ชายหนุ่มพูดขณะที่ย้ำเท้ารอบๆชายหาด“ไม่ยักจะรู้ว่าคุณชอบมาเที่ยวทะเล”“ฉันไม่ได้ชอบหรอกแต่กลุ่มเพื่อนที่ฉันเคยสนิทบ้านมันอยู่ภูเก็ต”“คุณก็เลยเลือกที่จะพาฉันมาภูเก็ตสินะ” ยาหยียิ้มพร้อมกับก้มมองเท้าที่เดินย้ำทราย เมื่อไหร่ที่ลูกโตสัญญาว่าจะพาลูกมาเที่ยวภูเก็ตอีก“เพราะฉันคิดว่าทะเลที่เมืองไทยสวยไม่แพ้ที่ใดในโลก หากพาเธอไปเที่ยวโอซาก้าก็กลัวว่ามันจะหนาวเกินไป” โทคิยะรู้ดีว่าภรรยาของเขานั้นเป็นคนขี้หนาว แต่ก็ดีเพราะเขาจะได้หาเรื่องกอด “มากับเพื่อนว่าสนุกแล้วแต่มากับครอบครัวสนุกกว่า”โทคิยะมองเด็กน้อยในอ้อมแขนของคนเป็นแท่ ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นคนอุ้มเอง จมูกโด่งฝังลงไปที่แก้มของเด็กชายยูกิด้วยความรักสุดหัวใจ พึ่งเข้าใจ
คุณมันเลว (ซีรีย์ชุด มาเฟียญี่ปุ่น) 87 ตอนพิเศษ 2
คุณมันเลว ตอนพิเศษ 2“กลับมาแล้วครับ” โทคิยะที่พึ่งกลับมาถึงบ้านร้องเรียกภรรยาซึ่งเป็นที่รัก อันที่จริงมีนัดกินเลี้ยงกับทางบริษัทที่ร่วมทำธุรกิจด้วย แต่ชายหนุ่มขอปลีกตัวกลับบ้านด้วยเหตุผลที่ว่า ‘กลับบ้านไปกินข้าวพร้อมเมีย’“เหนื่อยไหมคะ” ยาหยีที่พึ่งให้นมลูกเสร็จวิ่งมารับเสื้อสูทจากสามีพร้อมถอดเนคไทให้“เหนื่อยครับ แต่เห็นหน้าเมียกับลูกแล้วหายเหนื่อยทันที จุ๊บ~” โทคิยะหอมแก้มภรรยาฟอดใหญ่ ก่อนที่มือหนาสะเปะสะปะลูบไล้เรือนร่างของเธอ ยาหยีผลักอกของเขาออกเพราะต้องรีบไปกินข้าว“คุณควรไปกินเลี้ยงบ้างนะคะ”“ทำไมหรอ ไม่อยากกินข้าวกับผัวหรอ”“เปล่าค่ะ แค่ทางบริษัทที่คุณลงทุนด้วยโทรมาถามฉัน ว่าไม่อนุญาตให้สามีไปกินข้าวข้างนอกหรอ ฉันก็เลยตอบไปว่าอนุญาตแต่เขาไม่ไปเอง”“ก็ฉันไม่อยากดื่มแอลกอฮอล์” ช่วงนี้โทคิยะลดละเลิกกับอบายมุขทั้งหลายทั้งปวง เพราะก่อนที่เขาจะสิ้นลายเหล้าเบียร์ดื่มเหมือนกินน้ำ ไหนจะติดบุหรี่อีก โทคิยะกลัวชีวิตนี้ไม่ได้อยู่ดูแลลูกนานๆเลยเลิกสิ่งที่ไม่ดีไป“ก็ไม่ต้องกินก็ได้นิคะ”“พูดง่ายจังเลยนะที่รัก ไปงานเลี้ยงแบบนั้นเขาคงไม่ให้ฉันกินน้ำเปล่า” โทคิยะถอดเสื้อเชิ้ตท์ออกจนเห็นแผ่นหน
คุณมันเลว (ซีรีย์ชุด มาเฟียญี่ปุ่น) 86 ตอนพิเศษ 1
คุณมันเลว ตอนพิเศษ 1“อื้อออ~” ร่างสูงบิดตัวบนที่นอนในขณะที่ยังหลับตา ก่อนจะควานมือหาภรรยาที่พึ่งแต่งงานกันไปหมาดๆ ปรากฏว่าพบแค่ความว่างเปล่า โทคิยะดีดตัวขึ้นมาจากเตียงทันที ตอนนี้เป็นเวลาหกโมงกว่าๆ วันนี้เขาตื่นสายเพราะเมื่อคืนใช้พลังงานไปเยอะหน่อย ซึ่งคาดว่ายาหยีน่าจะไปเตรียมกับข้าวไว้รอเขาเมื่อเดินลงมาก็พบพี่เลี้ยงที่กำลังนั่งเล่นกับลูกของเขาอยู่ ตอนนี้น้องยูกิอายุครบ 1 ขวบแล้ว ยาหยีบอกว่าอยากให้ลูกเข้าพิธีแต่งงานด้วย จึงรอให้น้องยูกิอายุครบหนึ่งปีก่อนค่อยแต่งงาน“ลูกพ่อ~” โทคิยะคว้าตัวลูกชายอย่างเบามือจากพี่เลี้ยงก่อนจะอุ้มแนบอกแล้วฝังจมูกลงไปที่แก้มใสของเด็กชายยูกิ ลูกของเขาน่ารักน่าชังและเลี้ยงง่ายจึงทำให้ยาหยีไม่เหนื่อยกับการเลี้ยงลูก ลูกเปรียบเสมือนแก้วตาดวงใจของพ่อและแม่ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะกลายมาเป็นคนรักเด็กได้อะไรขนาดนี้ ผู้ชายโหดๆห่ามๆแบบเขาพอมีลูกขึ้นมา หวงจนไม่อยากให้ลูกคลาดสายตา จึงจ้างพี่เลี้ยงมาดูลูกช่วยชายหนุ่มอุ้มลูกด้วยความอารมณ์ดีก่อนจะสาวเท้าเข้าไปในครัวซึ่งมีแม่ของลูกอยู่ในนั้น ยาหยีเป็นทั้งภรรยาที่ดีและแม่ที่ดีของลูก ชนิดที่เขาเลือกไม่ผิด บางทีก็แอบคิดจากที่เ
คุณมันเลว (ซีรีย์ชุด มาเฟียญี่ปุ่น) (END) 85 all my love is for you
คุณมันเลว ep 85ร่างบางนั่งหน้าบูดบึ้งอยู่บนเตียงเธออยู่ในชุดคนไข้ของโรงพยาบาล“ถ้าไม่เซ็นต์เธอก็ไม่ได้เจอลูก” โทคิยะยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งให้ยาหยีที่กำลังนั่งมองหน้าของเขาอยู่ราวกับจะฆ่าให้ตาย“...” ยาหยีปรายตามองกระดาษแผ่นนั้น มันเป็นใบจดทะเบียนสมรส“จะไม่เซ็นต์ก็ได้นะแต่ฉันจะพาลูกกลับญี่ปุ่น คงรู้นะว่าถ้าฟ้องใครจะชนะ” ชายหนุ่มยิ้มเพราะรู้ว่ายังไงซะเขาก็ถือไพ่เหนือกว่าเขาไม่ได้ต้องการแค่ลูกแต่ต้องการแม่ของลูกด้วย จึงบีบบังคับให้หญิงสาวจดทะเบียนสมรส ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องได้ด้วยกล ต่อให้ต้องบังคับก็ยอมขอแค่ได้เมียกลับคืนมา“...” ยาหยีมองกระดาษที่วางอยู่ตรงหน้าด้วยสายตานิ่งๆ เหมือนเขากำลังมัดมือชกให้เธอเป็นของเขา ไม่มีโอกาสได้เลือกเลยเพราะถ้าเกิดโทคิยะเอาลูกไปแล้วจะไปตามลูกได้ที่ไหน “คุณกำลังบังคับฉัน! ”“ฉันไม่ได้บังคับแต่เธอจะไม่เซ็นต์ก็ได้ แค่เธอจะไม่ได้ลูกก็แค่นั้นเอง”“คุณนี่มัน! ” ยาหยีตวัดสายตามองโทคิยะด้วยความไม่พอใจทนอุ้มท้องตั้งเก้าเดือนเพื่อให้เขาเอาลูกไปงั้นหรอ ไม่ทีทาง!“โอเค ไม่เซ็นต์” ชายหนุ่มชักแผ่นกระดาษกลับ แต่ยาหยีไวกว่าเท่าตัวมือบางดึงแผ่นกระดาษออกจากมือของเขา แล้วจร
คุณมันเลว (ซีรีย์ชุด มาเฟียญี่ปุ่น) 84 เซอร์ไพรส์ที่สุดในชีวิต
คุณมันเลว ep 84@สามวันผ่านไปยาหยียืนมองข้าวของของโทคิยะที่อยู่ในบ้านของเธอ เขาหายไปสามวันโดยที่ไม่ได้เอาข้าวของกลับไปด้วย นับว่าเป็นเรื่องที่ดีที่เขาไม่ได้อยู่กวน แต่ทำไมลึกๆแล้วรู้สึกใจหวิวแปลกๆกับการหายไปของเขาเขาหายไปโดยที่ไม่บอกอะไรซักคำ หญิงสาวนั่งลงบนโซฟาที่เขาเคยใช้นอนเมื่อสามวันก่อนมือบางลูบหมอนที่เขาใช้หนุนเบาๆพรางถอนหายใจหรือวันนั้นเธอพูดแรงเกินไป แค่โกรธที่เขาทำอะไรตามอำเภอใจชอบใช้กำลังในการตัดสิน กลัวว่าจะมีปัญหากับพล เพราะพลเองถือว่ามีอิทธิพลพอสมควร เขาไม่ใช่มาเฟียไม่ได้มีอำนาจอะไรอีกแล้วและที่นี่ก็ไม่ใช่ญี่ปุ่นบ้านเกิดของเขาด้วยน่าแปลกที่การหายไปครั้งนี้ส่งผลต่อหัวใจของเธอ พอได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างในตัวของเขามันทำให้รู้ว่าโทคิยะเองเปลี่ยนไปมาก ชายหนุ่มซักผ้า ล้างถ้วย กวาดบ้าน ขัดห้องน้ำให้จนใหม่เอี่ยมอ่อง ซึ่งยาหยีเองชอบเดินมาแอบดู เขาทำด้วยความเต็มใจ“เหอะ! โดนด่าแค่นี้ทำเป็นใจน้อย” ยาหยีกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าเพื่อไปร้านดอกไม้ แต่จู่ๆเธอเกิดอาการม้วนท้องขึ้นมาเสียดื้ๆ “โอ้ย! ”อาการปวดเกร็งที่ท้องทำให้เธอยืนแทบไม่อยู่ มันปวดจนไม่สามารถขยับตัวได้
คุณมันเลว (ซีรีย์ชุด มาเฟียญี่ปุ่น) 83 น้อยใจเมีย
คุณมันเลว ep 83ตื่นเช้ามายาหยีต้องตกใจสุดขีดเมื่อตะกร้าเสื้อผ้าที่เธอกำลังจะนำไปส่งซักหายไปอย่างไร้ร่องราย ดวงตากลมโตปรายตามองไปยังโซฟาที่ชายหนุ่มนอนเมื่อคืนพบว่าเขาเองก็หายไปด้วย ร่างบางขมวดคิ้วด้วยความงุนงง ตัวของเขาหายไปแต่กระเป๋าซื้อผ้ายังอยู่ ซักพักได้ยินเสียงคนเทน้ำดังมาจากห้องน้ำคงไม่ใช่ใครที่ไหน ยาหยีกรอกตาไปมาก่อนจะจ้ำไปที่ห้องน้ำทันทีแล้วยาหยีก็ต้องตกใจสุดขีดเมื่อเจอชายหนุมที่อยู่ในชุดกางเกงผ้าสีขาวกำลังนั่งซักผ้าให้เธออย่างอารมณ์ดี ในกะละมังมีกางเกงในและบราเซียของเธอลอยอยู่ แก้มใสขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย“นั่นคุณทำอะไร! ”“...” ร่างสูงชะงักครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆหันหน้ามายิ้มให้ว่าที่ภรรยาอย่างอารมณ์ดี “ซักผ้าให้เมียไง ผ้ามันล้นตะกร้าแล้วเดี๋ยวเมียไม่มีใส่”“ฉันเอาไปส่งซักของฉันเองได้” ยาหยีเท้าเอวมองตาเขียวปั๊ด สุดจะทนกับความหน้าด้านของโทคิยะ ร่างบางทำหน้าไม่ถูกเมื่อเขาจับกางเกงในของเธอขึ้นมา “วางลงเดี๋ยวนี้นะ! ”“จะอายทำไมมากกว่ากางเกงในฉันก็เคยจับมาแล้ว” นอกจากจะไม่วางเขายังใช้มือขยี้กางเกงในของยาหยีอย่างเบามือ ในขณะที่ร่างบางอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปมุดไว้ที่ไหน“คุณ
You may also like
เมียเสือ NC25+++
ฅนบนดอย2.3K viewsพิษรักมาเฟียร้าย
มงกุฎดอกหญ้า8.7K viewsเล่ห์พรางใจนายมาเฟีย
มนต์สิงหา984 viewsมาเฟียคลั่งรัก
ยัยแม่มดแสนน่ารัก36.4K viewsรอยรักซ่อนปม
Luna of The Sea445 viewsคลั่งรักคุณหมอมาเฟีย
มดตัวจี๊ด3.7K viewsอุปถัมภ์รักเมียเด็ก
Yuna Ray777 viewsเล่ห์รักผู้ชายสารเลว
สาวน้อย.ช่างฝัน333 views
