บทที่ 7 เดินเล่น

Latest chapter

• ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในยุค80   บทที่ 27 เข้าที่เข้าทาง(ตอนจบ)

  บทที่ 27 เข้าที่เข้าทาง3 เดือนต่อมาหลังจากวันนั้นซืออี้ถูกจับขังคุกตลอดชีวิต ข้อหาวางแผนพยายามฆ่า ส่วนมือปืนรับจ้างถูกจับคุก 10 ปี เพราะยังไม่ได้ลงมือทำร้ายและให้การเป็นประโยชน์แก่ตำรวจจึงถูกสั่งจำคุกเพียงแต่ 10 ปี โดยมียั่วถงไปเยี่ยมเพื่อแจ้งข่าวเรื่องครอบครัวเขาบ่อย ๆ ส่วนหลันเหย่ หลังจากที่เธอฟื้นเธอเสียสติเสียใจที่เสียลูกและเห็นภาพหลอนเฝ้าตามหลอกหลอนเธอไม่หยุด ทำให้ตอนนี้เธอกลายเป็นหญิงสติไม่ดี บางวันมีนิสัยดุร้ายบางวันก็ร้องไห้เสียใจ บางวันก็เกิดอาการหวาดกลัวกรี๊ดร้องทั้งวัน หลังจากที่ออกจากโรงพยาบาล ทางครอบครัวของเธอไม่รับเธอเป็นลูกเพราะความอับอายตัดขาดและทิ้งเธอเอาไว้จนมีหน่วยงานต้องเอาตัวเธอเข้าไปเป็นคนไข้ของโรงพยาบาลจิตเวช“เธอได้ยินข่าวคุณหลันเหย่มั้ย ? ฉันไปตลาดมาเมื่อเช้าได้ยินเขาคุยกันว่าสติไม่ดี คงเป็นเพราะทำเรื่องร้าย ๆ กับคนอื่นจนหวาดระแวงและคิดไปเองจนเห็นภาพหลอน”“นั่นคงเป็นผลกรรมของเธอนะสิ ที่คิดทำร้ายคุณหญิงใหญ่และทุกคนในครอบครัวไม่เว้นแม้กระทั่งคุณชายเจ้อหยูร์ที่ไม่รู้เรื่องอะไร ทำให้เธอเสียลูกในท้อง ฉันคิดแล้วก็สงสัยตั้งแต่ตอนที่เธอหลอนครั้งแรก คงเป็นเพราะทำความ

• ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในยุค80   บทที่ 26 กรรมตามสนอง

  บทที่ 26 กรรมตามสนองบ้านตระกูลหลี่แฮ่ก แฮ่ก !!“อย่ามานะฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น”“สะใภ้ใหญ่เธอมันชั่วร้ายจริง ๆ ฉันจะพาเธอมาอยู่ด้วยไปอยู่ด้วยกันเถอะนะ ฉันจะไม่ยอมให้เธอได้ใช้ชีวิตสุขสบายกับสมบัติของฉันหรอกอย่าหวังไปเลย” แม่หลี่เดินเข้ามาสภาพที่คอหักเลือดอาบหน้าเดินใกล้เข้ามาหาหลันเหย่ที่นอนอยู่“ไม่!! ฉันไม่ไป ฉันไม่ได้ทำ” เธอเริ่มใช้มือปัดไล่ไม่ให้ทุกคนเข้ามาใกล้ก่อนที่จะมีอีกคนเดินตามมา ใบหน้าของยั่วถงเละจนดูไม่ได้ยิ่งทำให้เธอขวัญกระเจิงไปกันใหญ่“พี่สะใภ้ อย่ากลัวสิครับขนาดตอนที่พี่สะใภ้รวมหัวกับพี่ซืออี้ยังไม่เห็นจะมีความกลัวอะไรเลย”“คุณป้าครับ ผมยังไม่อยากตายทำไมคุณป้าถึงทำแบบนี้กับผม คุณป้ากำลังท้องอยู่ไม่นึกสงสารผมหรือไง ผมเหงาไม่มีเพื่อนเล่นผมจะเอาน้องในท้องของคุณป้าไปเป็นเพื่อนเล่นของผม”เจ้อหยูร์ร่างกายอืดบวมชี้นิ้วมาที่ท้องของหลันเหย่เธอรีบใช้มือปิดหน้าท้องด้วยความเป็นห่วงลูกทันที“ฉันบอกแล้วใช่มั้ยว่าฉันจะตามหลอกหลอนไม่ว่าจะหลับหรือตื่น หลันเหย่เธอไม่เกรงกลัวอะไรอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง มาสิมาด้วยกันฉันจะพาเธอไปเอาสมบัติที่มากกว่านี้อีก” ทุกคนต่างพากันเดินตรงเข้ามายื่นมือจั

• ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในยุค80   บทที่ 25 จัดการหลันเหย่

  บทที่ 25 จัดการหลันเหย่ฝั่งหลันเหย่เธอนั่งเล่นอยู่โต๊ะต้อนรับกลางบ้าน นั่งหยิบจับเครื่องประดับชื่นชมดวงตาเป็นประกาย“ฮึ ๆ ในที่สุดของพวกนี้ก็เป็นของฉัน ดีนะที่พี่ซืออี้ไม่เอาไปขายหมด ส่วนนี้ฉันจะเก็บเอาไว้เวลาใส่ออกงาน นี่เธอนะช่วยเอาของพวกนี้ขึ้นไปไว้ที่ห้องให้ฉันแล้วก็กลับไปพักผ่อนได้ พรุ่งนี้ฉันอยากกินไก่ดำตุ๋น รีบตื่นมาทำให้ฉันตั้งแต่เช้าตรู่ด้วยล่ะอย่าทำให้ฉันอารมณ์เสียไม่อย่างนั้นฉันจะไล่ออกให้หมด” หลันเหย่ชี้นิ้วสั่งสาวใช้จนพวกเธอรีบก้มหน้ารับคำของเธอทันที“ได้ค่ะคุณหลันเหย่”“ไม่ใช่ต่อจากนี้ฉันไม่ใช่สะใภ้ใหญ่บ้านหลังนี้ ต่อจากนี้ต้องเรียกฉันว่านายหญิงใหญ่ เรียกใหม่สิ”“ค่ะนายหญิงใหญ่” สาวใช้พูดจบรีบพากันยกกล่องที่ใส่เครื่องประดับขึ้นไปไว้ที่ห้องตามสั่ง ส่วนหลันเหย่เธอหัวเราะออกมาอย่างชอบใจก่อนจะลุกขึ้นยืนกวาดสายตามองแสยะยิ้มพร้อมพูดออกมาอย่างมีความสุข“ฮ่า ฮ่า นี่สินะความสุขที่แท้จริง ในที่สุดบ้านหลังนี้ก็เป็นของฉัน พรุ่งนี้ฉันคงต้องให้สาวใช้เก็บของใช้นังแก่หนังเหนียว ยั่วถงกับนังจื่อเหยาพร้อมของลูกชายเธอเอาไปเผาทิ้งให้หมด ป่านนี้ศพจะหาพบหรือยังนะ คงจะขึ้นอืดอยู่ในน้ำทะเลหรือ

• ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในยุค80   บทที่ 24 สะใจจริง ๆ

  บทที่ 24 สะใจจริง ๆฝั่งด้านซืออี้เมื่อได้รับโทรเลขจากคนที่เขาว่าจ้าง เขาแทบจะคุมอารมณ์แสดงความดีใจเอาไว้ไม่ได้ รีบเดินกึ่งวิ่งไปหาภรรยาทันที“หลันเหย่ภรรยาที่รักของพี่ วันนี้เป็นวันดีของเขาจริง ๆ เราออกไปกินข้าวนอกบ้านเพื่อเฉลิมฉลองกันเถอะ ”“พี่ซืออี้แผนของเราสำเร็จแล้วใช่มั้ยคะ”“ใช่แล้ว ต่อจากนี้จะไม่มีใครมาคอยต่อว่าเราอีกต่อไป วันนี้หลันเหย่ของพี่อยากได้อะไรเสื้อผ้าของใช้หรือเครื่องประดับอะไรพี่จะตามใจเธอทุกอย่าง ฮ่า ฮ่า มีความสุขจริงโว้ย” หลันเหย่ยิ้มระรื่นเมื่อได้ยินข่าวดีจากสามี รีบเข้ากอดสามีด้วยความดีใจ“ฉันดีใจที่สุดเลย พี่ซืออี้ต่อจากนี้เราจะรวยกันแล้วใช่มั้ยฉันจะได้เป็นนายหญิงใหญ่ของบ้านตระกูลหลี่ ไหนจะโรงงานเย็บผ้าอีก เราไม่ต้องรอเงินกงสีอีกต่อไป อย่างนั้นฉันจะแต่งตัวสวย ๆ เราจะได้ออกไปกินข้าวของนอกกัน” หลันเหย่ผละออกจากสามีรีบเดินไปหน้ากระจกแต่งใบหน้าให้สวยงามทั้งสองพากันออกไปกินข้าวนอกบ้านอย่างสุขสบายใจ นำเงินของแม่หลี่ไปถลุงใช้อย่างไม่เสียดาย จนถึงช่วงหัวค่ำ จู่ ๆ ทีวีได้มีข่าวด่วน ที่ร้านอาหารดังขึ้น“ข่าวด่วนตอนนี้มีรายงานเข้ามาว่ามีรถเก๋งทะเบียนXXX เกิดอุบัติเหตุพ

• ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในยุค80   บทที่ 23 ซ้อนแผน

  บทที่ 23 ซ้อนแผนรุ่งเช้าวันถัดมาทุกอย่างเป็นไปตามที่ซืออี้วางแผนเอาไว้ ตอนนี้รถของน้องชายกำลังเคลื่อนตัวออกจากบ้าน ใบหน้าสองคนผัวเมียยิ้มออกมาด้วยความสุข“ขอให้ทุกคนพักผ่อนให้สบายนะ ต่อจากนี้ทุกอย่างในบ้านหลังนี้ฉันจะดูแลเอง” หลันเหย่พูดขึ้นเมื่ออยู่กับสามีเพียงสองคน สาวใช้หลังส่งเจ้านายเสร็จก็พากันกลับเข้าไปในบ้านทำหน้าที่ของตัวเอง“หลันเหย่ของพี่ต่อจากนี้ไม่ว่าจะตรงไหนของบ้านหลังนี้จะเป็นของเธอทั้งหมด ลูกจ้าเมื่อไหร่ที่ลูกลืมตาขึ้นมาดูโลก พ่อจะเตรียมทุกอย่างไว้ให้ลูกเอง ตอนนี้เธอไปนอนเล่นกินของอร่อย ๆ ให้สบายใจเถอะนะไม่เกินเย็นวันนี้เราจะได้รับข่าวดีเมื่อนั้นไม่ว่าอะไรหรือของในบ้านจะตกเป็นของเราสองคน” ซืออี้เข้าไปโอบเอวของภรรยาพาเธอเดินเข้าบ้าน ก่อนที่เขาจะขึ้นไปที่ห้องของคุณแม่เพื่อดูสมบัติทั้งหมดที่คุณแม่มียิ่งทำให้ความโลภของเขามีมากกว่าเดิม“เย็นวันนี้ของพวกนี้จะเป็นของฉันทั้งหมด ฮ่า ฮ่า มีความสุขจริง ๆ ต่อจากนี้จะไม่มีคุณแม่ที่คอยบ่นและต่อว่าไม่ต้องมียั่วถงที่คอยทำอะไรขัดหูขัดตา ฉันจะใช้เงินทั้งหมดอย่างมีความสุขเลยคอยดู” เขาหัวเราะออกมาด้วยความคึกคะนองหากวันนี้มีข่าวออกมาเมื่อไ

• ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในยุค80   บทที่ 22 แปลกใจ

  บทที่ 22 แปลกใจหลายวันต่อมา ตั้งแต่ที่จื่อเหยาปรับความเข้าใจความรักของทั้งสองเริ่มก่อตัวขึ้นมาอย่างเบิกบาน ซืออี้ก็ออกไปทำงานทุกวันเช่นเดียวแต่แผนของเขายังคงดำเนินต่อไปเมื่อทุกอย่างที่เขาเตรียมการเอาไว้พร้อมแล้ว อีกอย่างนี่ก็ใกล้จะถึงเวลาส่งดอกให้ต้าหลง เช้าวันนี้เขาจึงเริ่มแผนที่วางเอาไว้ทันทีในระหว่างบนโต๊ะอาหาร“ช่วงนี้บรรยากาศบ้านของเราดูเหมือนจะดีขึ้นกว่าเมื่อก่อน จริงสินี่ก็ใกล้ถึงวันที่หลานชายจะเข้าเรียนแล้ว ลุงคิดว่าย่ากับคุณพ่อต้องพาหลานไปเที่ยวพักผ่อนก่อนจะเข้าเรียนแล้วล่ะ อีกอย่างยั่วถงทำงานทุกวันอย่างเหน็ดเหนื่อย เหนื่อยล้าลองพาคุณแม่ เจ้อหยูร์กับน้องสะใภ้ไปเที่ยวทะเลจางชุ่ยสิ ตอนนี้เป็นช่วงฤดูร้อนมีนกมากมายที่โผบินเต็มท้องฟ้า นักท่องเที่ยวชอบไปเที่ยวกัน ตอนนั้นที่ฉันขอเงินทุนคุณแม่ไปลงทุนกับเพื่อนเปิดโรงแรมที่ท่องเที่ยวติดทะเลฉันจะโทรเลขไปแจ้งเพื่อนให้ หากอยากจะไปพักที่นั่นไม่ต้องเป็นกังวลที่พักและค่าใช้จ่ายเรื่องห้อง ฉันจะจัดการเอง”“ทะเลหรือครับ ผมอยากไปจังคุณพ่อพาผมไปได้มั้ยครับ”เจ้อหยูร์ดวงตาเป็นประกายด้วยความตื่นเต้นเมื่อได้ยินสิ่งที่ลุงซืออี้บอก“แม่ก็คิดว่าดีเหมือ