Share

เราไม่ได้เป็นอะไรกัน

Penulis: Midzilee01
last update Terakhir Diperbarui: 2025-01-03 15:29:29

ภาพที่อภิชญาเห็นอยู่เบื้องหน้าคือห้องทำงานขนาดใหญ่ ที่ถูกตกแต่งด้วยโทนสีเทาขาวสไตล์โมเดิร์น โถงกลางห้องมีโซฟาหนังสีเทาพร้อมโต๊ะกระจกสีดำสำหรับรองรับแขก ถัดไปก็เป็นโต๊ะทำงานขนาดใหญ่ และเก้าอี้หนังสีดำที่หันหลังให้เธออยู่ตอนนี้ ก็มีผู้ชายคนนั้น คนที่เธอคาดว่าเป็นผู้ชายคนเมื่อคืนนั่งอยู่

"เอ่อ..ฉันไม่ได้จะมาเรียกร้องอะไรจากคุณนะคะ เพราะเราเองต่างก็เมากันทั้งคู่" คนตัวเล็กชิงเปิดประเด็นขึ้นมาก่อน ถึงเขาจะรวยหรือมีตังค์ยังไง แต่เธอก็ไม่อยากให้เขาคิดว่าเธอตั้งใจมาจับหรือจะมาเกาะเขากิน

พลาดแล้วก็ให้พลาดไป คิดเสียว่า วินวินกันทั้งคู่

"ครับ แล้วยังไงต่อ" เขาตอบกลับเสียงเรียบ โดยที่ไม่ยอมหันเก้าอี้กลับมาคุยให้เธอเห็นหน้าค่าตาเลยสักนิด อภิชญาขมวดคิ้วเสียจนมันจะผูกกันเป็นโบ จากความทรงจำอันเลือนรางของเธอ เมื่อคืนผู้ชายคนนี้ขย้ำเธออย่างกับหมาป่าหิวโซที่บังเอิญเจอเข้ากับลูกแกะ แต่ดูซิ ตื่นเช้ามาแม้แต่หน้าของเธอเขาก็ไม่หันมามอง

เสียเซลฟ์ฉิบหายเลยโว้ย

"อย่างที่บอกไปค่ะ ฉันไม่ได้จะมาเรียกร้องอะไรจากคุณ ฉันเพียงแค่กังวลเลยอยากมาถามเพื่อความสบายใจ"

"ครับแล้วคุณกังวลเรื่องอะไร" เขายังคงไม่หันกลับมา อีกทั้งยังตอบกลับเพียงสั้น ๆ เท่านั้น แต่เมื่อได้ยินเสียงของเขาแล้ว เธอกลับรู้สึกคุ้นหูเสียเหลือเกิน เสียงนี้เธอเคยได้ยินที่ไหนมาก่อนหรือเปล่านะ..

"ฉันถามตรง ๆ นะคะ เมื่อคืนคุณได้ใส่ถุงมั้ย" คนตัวเล็กเอ่ยถามออกไปด้วยใบหน้าที่ร้อนผ่าวไปจนถึงใบหู เธอรู้สึกอับอายเหลือเกินที่ต้องมาพูดจาแบบนี้กับคนที่ไม่ใช่แฟนหรือคนรักของตัวเอง

"ใส่ครับ ในกล่องมีอยู่เท่าไหร่ผมก็ใส่ทั้งหมดนั่นแหละ"

หลังจากที่ฟังเขาพูดจบ ริมฝีปากบางก็เม้มเข้าหากันอย่างไม่ทันได้รู้ตัว ทำไมเขาถึงพูดเรื่องน่าอายแบบนั้นออกมาได้อย่างหน้าตาเฉย แค่ตอบว่าใส่หรือไม่ใส่ก็พอแล้วมั้ย ทำไมต้องลงรายละเอียดขนาดนั้นด้วย

"อ๋อค่ะ..ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดี" อภิชญาตอบกลับเพียงสั้น ๆ อย่าหาว่าเธออย่างนั้นอย่างนี้เลยนะ แต่คนที่ใช้เวลาด้วยกันมาทั้งคืน อย่างน้อยตื่นมาก็หันมาให้เธอได้เห็นหน้าหน่อยไม่ได้หรือไง

"รบกวนช่วยกลับไปส่งฉันที่ร้านเหล้าเมื่อคืนนี้หน่อยได้มั้ยคะ รถของฉันจอดอยู่ที่นั่น"

"เหตุการณ์แบบเมื่อคืนเกิดขึ้นบ่อยมั้ย" เจ้าของห้องเอ่ยแทรกขึ้นมาโดยที่เมินคำพูดก่อนหน้านั้นของเธอไปเลย

อภิชญาได้แต่กะพริบตาปริบ ๆ ด้วยความไม่เข้าใจ เขาหมายถึงที่เธอเมาแล้วไปนอนกับคนแปลกหน้าน่ะเหรอ..โดยปกติแล้วเธอไม่เคยเมาขนาดนี้นะ แล้วก็ไม่ได้มีอะไรกับใครมานานมากแล้วด้วย

ว่าแต่เรื่องส่วนตัวของเธอมันไปเกี่ยวอะไรกับเขาวะ

"คำถามของคุณค่อนข้างเสียมารยาทเลยนะคะ แล้วก็กรุณาหันกลับมาคุยกันดี ๆ ด้วยค่ะ คุณมานั่งหันหลังคุยกับฉันแบบนี้มันหยาบคายมากนะคะรู้ตัวใช่มั้ย" เสียงหวานพูดด้วยสีหน้าที่บ่งบอกชัดเจนว่าไม่พอใจ จะว่าไปแล้วทั้งกลิ่นน้ำหอมที่อบอวลอยู่ในห้องนี้ รวมถึงน้ำเสียงของเขานั้น เธอรู้สึกคุ้นเคยมากเหลือเกิน

เรื่องบังเอิญอย่างนั้นเหรอ?

คนตัวเล็กแว่วได้ยินเสียงหัวเราะหึอยู่ในลำคอของเขา และเมื่อเจ้าของห้อง หันเก้าอี้กลับมา ภาพที่เห็นก็ทำเอาอภิชญาเข่าแทบทรุด เธอยืนตะลึงงันอยู่กลางห้อง รู้สึกช็อกกับสิ่งที่เห็นจนพูดอะไรไม่ออก

"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ" เขาหันกลับมาพูด ด้วยใบหน้าและน้ำเสียงที่เธอนั้นคุ้นเคยเป็นอย่างดี

เรื่องเมื่อคืนนี้ เขาจะต้องรู้อยู่แล้วแน่นอนว่าคือเธอ และมีเพียงเธอคนเดียวที่ไม่รู้อะไรเลยจนกระทั่งตอนนี้.. ภาพที่เธอเห็นเมื่อคืนมันไม่ใช่ความฝัน เธอไม่ได้เห็นภาพของแฟนเก่าทับซ้อนกับใคร เพราะว่ามันคือเขาตัวจริงเสียงจริงเลยยังไงล่ะ..

อภิชญาจิกกำชายกระโปรงของตนไว้แน่น ตอนนี้เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองกำลังทำหน้าแบบไหนอยู่ ความรู้สึกมากมายไหลทะลักเข้ามากองอยู่กลางอก ถ้าพูดตามตรงแบบไม่หลอกตัวเอง เธอก็รู้สึกดีใจอยู่ไม่น้อยเลยที่ได้เจอหน้าเขาในรอบหลายปี แต่ว่าความรู้สึกที่ขัดแย้งกันนี้มันก็ชัดเจนเหลือเกิน

ร่างบอบบางก้าวถอยหลังออกมาช้า ๆ อย่างไม่รู้ตัว เธออยากจะวิ่งหนีออกไปให้ไกล เพื่อที่จะได้ไม่เห็นหน้าเขาอีก เธอต้องหนีไปอีกไกลแค่ไหน และอีกนานแค่ไหนถึงจะลืมเขาได้สักที

"ค่ะ ไม่ได้เจอกันนานเลย" เธอตอบกลับไปด้วยความรู้สึกสับสน และพยายามหลบสายตาของเขาอย่างเห็นได้ชัด ท่าทีของผู้หญิงใจกล้าเมื่อครู่หายไปจนหมดสิ้น

"ว่าแต่สองยังไม่ได้ตอบพี่เลยว่า เหตุการณ์แบบเมื่อคืนมันเกิดขึ้นบ่อยมั้ย" เขายังคงถามต่อ

"คุณจะถามต่อทั้งที่รู้ทั้งรู้ว่ามันเสียมารยาทน่ะเหรอคะ อีกอย่างนี่มันก็เป็นเรื่องส่วนตัวของฉัน ไม่ว่ามันจะเกิดขึ้นบ่อยหรือไม่ มันก็ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับคุณค่ะ"

"ถึงสองรู้แล้วว่าเป็นพี่ ก็ยังจะพูดแบบนั้นอยู่อีกเหรอ" บอกตามตรงว่าเขาไม่ชอบที่นับสองพูดจาห่างเหินกับเขาอย่างนี้ เมื่อคืนเธอยังเรียกเขาอย่างสนิทสนมเหมือนเมื่อก่อนอยู่เลย..

แต่ใช่ว่าเขาจะไม่เข้าใจ เขาเข้าใจทุกอย่างดี และเขาก็รู้ดีว่าทำไมนับสองถึงมีท่าทีต่อต้านเขาเช่นนั้น แต่เขาเพียงแค่.. คิดถึงตอนที่เธอเรียกแทนตัวเองว่าหนู และเรียกเขาว่าเฮียเหนือเท่านั้น

"เราไม่ได้เป็นอะไรกันนี่คะ คุยกันแบบนี้มันเหมาะสมแล้วค่ะ" ตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอเลือกที่จะหลบหนี ไม่เผชิญหน้า ไม่ขอยุ่งเกี่ยวหรือพูดคุยกับเขาอีก เพราะเธอไม่อยากรู้เรื่องของเขากับผู้หญิงคนนั้น ไม่อยากรู้ว่าพวกเขารักกันมากมายขนาดไหน ไม่อยากเห็นว่าพวกเขาแต่งงานหรือมีความสุขกันยังไง

เฮียเหนือคือคนที่เข้ามาเป็นบทเรียนราคาแพงในชีวิต และก็สร้างรอยแผลลงบนหัวใจของเธอ ถึงแม้เวลาจะผ่านมาแล้วหลายปี ความรู้สึกหวาดกลัวต่อการมีความรักครั้งใหม่ก็ยังคงอยู่กับเธอมาจนถึงตอนนี้

รักแรกของเธอ คนแรกของเธอ กับคนที่ทำร้ายหัวใจเธอจนไม่เหลือชิ้นดี แม่งคือคนคนเดียวกัน

"อืม..นั่นสิ เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย" สิ้นคำพูดอันราบเรียบของเขา อภิชญาก็ได้แต่พยายามเก็บซ่อนสีหน้าและความรู้สึกเอาไว้ ไม่ว่าจะโกรธหรือเสียใจแค่ไหน เขาก็ไม่มีสิทธิ์ได้เห็นมัน ตอนนี้ระหว่างเขาและเธอเป็นเพียงแค่คนแปลกหน้าเท่านั้น ต่อจากนี้ก็คงไม่มีเรื่องให้ต้องมาเจอกันอีก

ลืมเขาแล้ว หรือว่ายังรักเขาอยู่ สิ่งพวกนั้นมันไม่สำคัญเลย ในเมื่อความสัมพันธ์ของเรามันขาดสะบั้นไปตั้งนานแล้ว

"ถ้าอย่างนั้นเราก็แยกย้ายกันตรงนี้นี่แหละค่ะ เดี๋ยวฉันจะหาทางกลับเอง" เมื่อพูดจบเธอก็เตรียมที่จะหันหลังเดินออกจากห้องในทันที ทว่าเขากลับเรียกเอาไว้เสียก่อน

"เดี๋ยวพี่ไปส่ง ข้างบนนี้เป็นพื้นที่ส่วนบุคคล ไม่มีใครเข้ามารับสองได้หรอก" เรียวขายาวชะงักกึกทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น บางที นี่อาจเป็นครั้งสุดท้ายแล้วจริง ๆ ที่เธอจะได้พบเจอกับเขา

ที่ผ่านมาเธอไม่เคยทำผิดกับเขาหรือผิดกับใคร ไม่มีเหตุผลอะไรที่เธอต้องเป็นฝ่ายหลบหน้าเขาไปทั้งชีวิต บางทีการพบเจอและจากกันครั้งนี้ มันอาจจะเป็นการปลดล็อกพันธนาการที่มันอยู่ในใจเธอก็ได้

"ถ้าอย่างนั้นก็รบกวนด้วยค่ะ"

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • บันทึกรัก| แฟนเก่าคนโปรดของเฮียเหนือ   ตอนจบ

    วิลล่าหรูสองชั้นสไตล์โมเดิร์นที่ล้อมรอบไปด้วยภูเขาและวิวธรรมชาติ มีผู้เป็นเจ้าของคือ วายุ รัตนกิจโกศล และ ภรรยาอย่างคุณ อภิชญา รัตนโกศล ซึ่งเป็นตระกูลมหาเศรษฐีอันดับต้น ๆ ของภาคเหนือ"หล่อจังเลยเว้ยลูกพ่อ เมฆค้าบหมุดค้าบเรียกพ่อหน่อยเร็ว พ่อ ดูปากพ่อแล้วพูดตามนะ พ่อ!" วายุที่เพิ่งกลับจากการประชุมแวะมาเติมพลังใจด้วยการเล่นกับลูกชายฝาแฝดทั้งสองของเขาอภิชญาที่เห็นอย่างนั้นก็ได้แต่นั่งขำ กับภาพที่เห็น ลูกของเธอเพิ่งจะเกิดมาได้แค่เดือนเดียวเอง แต่คนเป็นพ่ออยากจะให้ลูกพูดซะแล้ว เดี๋ยวเธอจะจับตาดูเอาไว้เลย ถ้าวันหนึ่งลูกอยู่ในวัยช่างจ้อแล้วเขามาบ่นกับเธอว่าลูกพูดมาก เธอจะตีให้แขนเป็นรอยนิ้วเลย"เฮีย..ลูกยังพูดไม่ได้นะคะ"ตั้งแต่เหนือเมฆ กับ เหนือสมุทรคลอดออกมา ที่บ้านหลังนี้ก็ไม่เคยเงียบเหงาอีกต่อไป เรียกได้ว่าหัวกระไดไม่เคยแห้งเลยก็ว่าได้ เมื่อวันก่อนย่าทวดกับปู่ทวดก็เพิ่งกลับไปกรุงเทพ หลังจากมาปักหลักอยู่ที่นี่เกือบสองอาทิตย์ ขนาดคนที่อยู่ไกลยังขยันบินมาหาเหลนขนาดนี้ ไม่ต้องพูดถึงคนที่อยู่ใกล้ อย่างคุณปู่คุณย่า แล้วก็คุณตาคุณยายเลย รายนั้นมาแทบจะทุกวัน ทางด้านเพื่อนพ่อและเพื่อนแม่เองก็ไม

  • บันทึกรัก| แฟนเก่าคนโปรดของเฮียเหนือ   ดั่งดวงใจ

    ดวงอาทิตย์สีทองอร่ามค่อยๆ ลับขอบฟ้า ทิ้งร่องรอยสีส้มอมชมพูไว้บนท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ ขณะที่เสียงคลื่นซัดสาดเข้าหาฝั่งเป็นจังหวะสม่ำเสมอ บนชายหาดที่เงียบสงบ วายุและอภิชญาเดินเคียงคู่กันไปตามแนวทรายขาวละเอียด เท้าเปล่าของพวกเขาจมลงในทรายนุ่มราวกับกำลังเดินอยู่บนปุยนุ่นสายลมเย็นพัดโชยมาแผ่วเบา พัดพาเอาความสดชื่นมาด้วย วายุสูดลมหายใจเข้าเสียจนเต็มปอดก่อนจะค่อย ๆ ผ่อนลมหายใจออกมา มันเป็นความรู้สึกสดชื่นและผ่อนคลายอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน เขาก้มลงมองผู้หญิงตัวเล็กที่เดินอยู่ข้าง ๆ ใบหน้าของเธอเปื้อนรอยยิ้ม สดใสราวกับดวงอาทิตย์"สวยจังเลย" เขาเอ่ยขึ้นอย่างเผลอตัว ขณะนั้นเองนับสองก็หันมามองเขาด้วยแววตาแปลกใจ"อะไรสวยคะ""วิวตรงนี้ไง..วิวว่าสวยแล้ว แต่เมียเฮียสวยกว่าอีก" เขาตอบกลับด้วยสีหน้าระรื่นไม่สะทกสะท้าน แถมยังขโมยหอมกอดคนตัวเล็กเสียฟอดใหญ่ ทำเอาอภิชญาหน้าแดงขึ้นมาทันที เธอหัวเราะออกมาเบา ๆ เพื่อแก้เขินรู้สึกว่าเขาจะปากหวานกว่าปกติอีกนะเนี่ย..ทั้งคู่เดินเล่นต่อไปเงียบ ๆ มีเพียงเสียงคลื่นทะเลที่ซัดเข้าหาชายฟังคอยบรรเลงให้ฟังตลอดทั้งทาง เวลาที่ได้ใช้ร่วมกันกับผู้หญิงที่เขารักนั้น มันช่า

  • บันทึกรัก| แฟนเก่าคนโปรดของเฮียเหนือ   คลี่คลาย

    หลังจากที่วายุออกจากโรงพยาบาลเขาก็มีเรื่องที่ต้องเคลียร์ให้เด็ดขาดซึ่งนั่นก็คือเรื่องของน้ำหวาน เขานัดเธอออกมาคุยที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง โดยที่ให้นับสองนั่งอยู่โต๊ะด้านหลังใกล้ ๆ กัน"หวานคุณมีอะไรจะสารภาพมั้ย" วายุถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา บอกตามตรงว่าหลังจากเรื่องที่เกิดขึ้นเขาก็มองว่าน้ำหวานเป็นคนดีที่น่าสงสารเหมือนสมัยก่อนไม่ได้อีก เพราะผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างอะไรกับงูพิษเลยสักนิด"เฮียพูดเรื่องอะไรคะ" น้ำหวานเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "ถ้ายอมรับตั้งแต่ตอนนี้ผมจะยอมยกโทษให้ ค่าใช้จ่ายทุกอย่างผมก็ยังคงช่วย" "เฮียพูดเรื่องอะไรคะหวานไม่เข้าใจ" เธอยังคงยืนยันว่าตนเองไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น วายุที่ทนดูการแสดงต่อไปอีกไม่ไหวจึงได้พูดเข้าประเด็นโดยไม่อ้อมค้อม"คุณบอกว่าคุณท้องได้ห้าเดือนแล้วใช่มั้ย แต่ตอนที่เราไปอัลตราซาวด์ ผลตรวจอายุครรภ์ของคุณมันเพิ่งจะสี่เดือนเองด้วยซ้ำ" วายุพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น บรรยากาศรอบตัวเย็นยะเยือกชวนให้เสียวสันหลัง"ไหนเฮียบอกว่าเชื่อหวานไงคะ ฮึก.." เมื่อไม่รู้ว่าจะแก้ตัวยังไง เธอจึงร้องไห้ออกมา เพราะมันเป็นสิ่งที่ได้ผลมาโดยตลอด แต่ทว่าคราวนี้มันกลับไม่เป็นอย่า

  • บันทึกรัก| แฟนเก่าคนโปรดของเฮียเหนือ   ปรับความเข้าใจ

    "ลูกของผมมีคนเดียวก็คือลูกที่เกิดจากผมกับสองเท่านั้น ส่วนคนอื่นผมพิสูจน์แล้วว่าไม่ใช่ลูกของผมแน่นอน และผมก็ป้องกันตลอดด้วย อีกอย่างวันสุดท้ายที่เจอกับน้ำหวานผมตั้งใจจะไปตัดความสัมพันธ์กับเธอก่อนที่ผมจะมาง้อสองอีก ไม่มีทางเป็นลูกผมแน่นอน พ่อครับแม่ครับผมควรทำยังไงดี ผมขาดใจตายแน่ ๆ ถ้าสองหอบลูกหนีผมไป"สองสามีภรรยาได้ยินดังนั้นก็ถึงกับกุมขมับ ทำไมเขาถึงได้ทำอะไรไม่ปรึกษาใครเลยสักนิด อันที่จริงหากเขาเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาหนูนับสองตรง ๆ แทนที่จะโกหกกันเพื่อให้เธอสบายใจ เรื่องมันคงไม่บานปลายถึงขนาดนี้"ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะ แกไปอธิบายกับหนูนับสองเองก็แล้วกัน" ผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้นพลางใช้นิ้วมือนวดขมับตนเองเบา ๆ บอกตามตรงเขาก็เคืองนิดหน่อยที่พี่ชายของหนูนับสองกระทืบลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเขาซะน่วมแต่ถ้ามองในมุมของพี่ชายที่มีน้องสาว สิ่งที่หนูนับสองเจอนับว่าเป็นเรื่องที่ใหญ่มาก และสิ่งที่เจ้าเหนือทำมันเหมือนเป็นการหยามหน้าคนเป็นพ่อและพี่ชาย เขาจึงไม่คิดที่จะเอาความกับบ้านของหนูนับสอง เพราะเขาเองก็เข้าใจดีว่า ลูกใคร ใครก็รัก"เจ้าชู้นักก็แบบนี้แหละแม่ไม่ช่วยหรอก ทำตัวเองทั้งนั้น" คุณหญิงทอฝันเอ่ย

  • บันทึกรัก| แฟนเก่าคนโปรดของเฮียเหนือ   คำตอบเดิม

    สายฝนกระหน่ำลงมาอย่างหนักหน่วงราวกับฟ้ารั่ว ตั้งแต่เที่ยงคืนมาจนถึงตีสอง ความเย็นยะเยือกราวกับใบมีดกรีดผ่านร่างกายของคนที่นั่งคุกเข่าอยู่หน้าบ้านของอภิชญาตลอดทั้งคืนที่ผ่านมาวายุยังคงนั่งนิ่งอยู่ที่เดิม ไม่ยอมขยับเขยื้อนไปไหน แม้ว่าร่างกายของเขาหนาวเหน็บจนตัวสั่นเทิ้ม แต่หัวใจของเขากลับร้อนรุ่มด้วยไฟแห่งความหวัง ว่าพ่อของนับสองจะยอมให้เขาได้พบกับเธอถ้าหากว่าเขายอมนั่งอยู่ตรงนี้จนถึงเช้า อภิชญามองลงมาจากหน้าต่างชั้นสองด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง เธอพยายามทำใจแข็ง ปิดผ้าม่านลงและข่มตานอนให้หลับ แต่ภาพของเฮียเหนือที่นั่งตากฝนอยู่หน้าบ้านยังคงวนเวียนอยู่ในความคิดของเธอเวลาล่วงเลยไปจนถึงตีสาม หญิงสาวสะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เธอแง้มม่านออกมาดูและพบว่าเขายังคงนั่งอยู่ที่เดิม โชคดีที่ดูเหมือนว่าฝนจะซาลงแล้ว และความอดทนของเธอก็สิ้นสุดลงแล้วเหมือนกัน! อภิชญาไม่สามารถทนดูเขาฝืนทนอยู่แบบนี้ต่อไปได้อีก ถ้าเขายังดื้อดึงอยู่แบบนี้ มีหวังเขาได้ตายอยู่หน้าบ้านเธออย่างแน่นอน นับสองหยิบร่มและเดินลงมาหาเขาในตอนตีสาม ร่างกายของวายุสั่นเทิ้มด้วยความหนาว รอยฟกช้ำตามตัวตอนนี้ม่วงจนเห็นได้ชัด หญิงสาวที่เห็นแบบนั

  • บันทึกรัก| แฟนเก่าคนโปรดของเฮียเหนือ   ไอ้ลูกหมา

    อภิชญาลืมตาตื่นขึ้นมาที่เตียงของตนเองในตอนเย็น โดยที่ด้านข้างมีเฮียหนึ่งคอยนั่งเฝ้าอยู่ตลอดเวลา เธอเป็นลมไปเพราะเจอกับเรื่องสะเทือนใจ บวกกับอาการอ่อนเพลียจากการพักผ่อนน้อย"หนู..ตื่นแล้วเหรอเป็นยังไงบ้างครับรู้สึกดีขึ้นบ้างมั้ย" เฮียหนึ่งเอ่ยถามอาการของนับสองด้วยความเป็นห่วง ฝ่ามือหนาแตะลงบนหน้าผากมนเพื่อให้แน่ใจว่าเธอไม่ได้มีไข้"ค่ะ.. หนูแค่เพลีย ๆ พักสักหน่อยเดี๋ยวก็คงหาย" อภิชญาตอบกลับด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง เธอไม่เข้าใจเจตนาของผู้หญิงคนนั้นเลยสักนิด ว่าที่คอยส่งรูปนั่นรูปนี่มาให้เพราะต้องการอะไรกันแน่ ทั้งที่ผู้หญิงคนนั้นกับเธอก็ไม่ได้รู้จักกันมาก่อน แม้กระทั่งหน้าตาก็ยังไม่เคยเห็น ถ้าว่ากันตามตรงตัวเธอเองนั้นไม่มีทางที่จะเป็นเมียน้อยของเฮียเหนือได้ เพราะเธอคือคนที่เขาพาไปเปิดตัวกับที่บ้าน ถ้าทั้งหมดนี่เป็นแค่การกลั่นแกล้งหรือเรื่องเข้าใจผิดล่ะ..การที่เธอหนีเขาออกมาเลยแบบนี้มันถูกต้องแล้วหรือเปล่าอย่างน้อยเธอก็ควรฟังเหตุผลจากปากของเฮียเหนือ ก่อนจะตัดสินใจทำอะไร..แต่วันนั้นเขาก็ควรจะพูดความจริงสิ เรื่องที่เขาโกหกเธอมันยังคงไม่เปลี่ยนไป เลิกหาข้ออ้างมาเข้าข้างคนเลวคนนั้นได้แล้ว อภิ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status