Share

EP 5/2 กีฬาในร่ม

last update Last Updated: 2025-05-31 01:00:33

แล้วพอศศินแวบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องแต่งตัว เวนิสาก็รีบวิ่งขึ้นบ้านไปเปลี่ยนเสื้อผ้า มีชุดว่ายน้ำติดมาด้วยแม้ว่าไม่เคยใส่ก็ตาม มันเป็นชุดแบบทูพีชสีแดงที่รวีกานต์ซื้อให้ตอนวันเกิดปีที่แล้ว มันสวยเซ็กซี่แต่มีหน้าที่แค่ใส่แล้วเดินเล่นชายหาด เธอจัดการสวมมันบนร่าง ลำบากนิดหน่อยเพราะตอนนี้เนื้อตัวเต็มไปด้วยเหงื่อ พอสวมเสร็จก็รีบคว้าเอาเสื้อคลุมแล้วกลับลงมาที่ยิม เสียงแหวกสายธารของศศินดังมาให้ได้ยิน สองแขนเขาจ้วงน้ำ จ้วงเอาๆ อยู่ที่ปลายสุดของสระ ส่งสายน้ำแตกกระเซ็นราวกับฉลามหนุ่มผู้ปราดเปรียว ช่างน่ามองเสียนี่กระไร

“อา...สวรรค์ของชะนีไร้คู่ แขนขาวยาวน่าฟัด กล้ามท้องเป็นลอน ช่วงขาสุดเซ็กซี่ โอ๊ย...เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม...” เวนิสาเคลิ้มฝัน เดินไปตามแนวยาวของขอบสระพร้อมกับฉลามหนุ่มที่กำลังจ้วงน้ำในท่าผีเสื้อ เธอจัดการถอดเสื้อคลุมทิ้ง แล้วก็ได้ผล ศศินถึงกับหยุดการจ้วงแขน แล้วโผล่หน้าขึ้นมามองเธอ

“นี่! อย่าบอกนะว่าใส่ชุดนั้นมาจากบ้านน่ะ”

หญิงสาวกลอกตาเบาๆ หมายความว่าอย่างไร นี่หวงหรอ กลัวว่าคนอื่นจะเห็นเธอในชุดสุดเซ็กซี่ละสิ

“ใช่ค่ะ เปลี่ยนแล้วก็เดินโทงๆ ลงมา เย็นดี...” ว่าแล้วยิ้มซื่อๆ ศศินว่ายน้ำเข้ามาหา เธอเลยนั่งลงโดยหย่อนขาลงไปในสระ พวงแก้มเริ่มร้อนยามถูกสายตาบุรุษโลมเลีย ก็พอจะรู้ว่าหน้าอกคับบีมันก็ไม่ใช่เล็กๆ แถมถูกหุ้มห่ออย่างหมิ่นเหม่ คนมองก็คงอดมองไม่ได้

“นั่นเสื้อคลุม ไม่ต้องมาหลอก” เขาชี้ใส่เสื้อคลุมสีขาวของหล่อน “แล้วไง จะว่ายน้ำเหรอ”

คนถูกถามเอาแต่ยิ้ม ขยับเข้าไปหาศศินอีก จนขาขาวๆ แทบจะติดกับแขนเขา

“เชิญ...ฉันจะขึ้น”

หวืด!

“ว้าย!”

ตูม!

ในวินาทีที่ศศินปีนขึ้นขอบสระ เขาก็ดึงเวนิสาลงสระสุดแรง หญิงสาวกรีดร้องด้วยความตกใจ ร่างจมลงในน้ำแล้วทะลึ่งพรวดขึ้นมา

“พี่! อึก!”

ศศินไม่ได้หันมอง เดินไปหยิบเอาผ้าขนหนูมาเช็ดผมแรงๆ เวนิสายังดำผุดดำว่าย เขาเห็นทางหางตา

“ไม่ได้ผลหรอกน่า จะมาเล่นมุกจมน้ำกับฉันเหรอ ฝันไปเถอะ” เอ่ยอย่างไม่ไยดี ทั้งยักไหล่ใส่แม่คนเรื่องเยอะ

“พี่! ช่วยด้ว...”

เสียงร้องขอความช่วยเหลือไม่เป็นผลสำหรับคนฟัง ศศินทำเป็นไม่ใส่ใจ ยังเช็ดผมไปเรื่อยๆ ทว่าเมื่อเสียงนั้นเงียบหายกว่าห้านาที เขาก็ดึงผ้าบนศีรษะออก เวนิสาไม่ได้ดำผุดดำว่ายอีกแล้วเพราะตอนนี้ร่างหล่อนจมอยู่ก้นสระ!

“วี! วีนัส!”

ตูม!

ฉลามหนุ่มรีบกระโจนลงสระเพื่อช่วยแม่สาวโชคร้าย เขาคว้าร่างเวนิสาไว้ได้ พาหล่อนขึ้นมาปฐมพยาบาลเป็นการด่วน เขาตบหน้าหล่อนสองสามทีแต่หล่อนยังเงียบ ไร้การตอบรับใดๆ

“วี! วีนัส! ตอบฉันสิวี!”

สองมือแกร่งวางทับกันบนหน้าอกของสาวเจ้า ก่อนจะเริ่มกดเป็นจังหวะเพื่อทำ CPR เท่าที่รู้มา เขากดลงแรงๆ จนหน้าอกหล่อนยุบลงไป ทำอยู่อย่างนั้นซ้ำๆ แต่หล่อนก็ยังไม่ฟื้น

“วี! ตื่นสิวี! อย่าเป็นอะไรไปนะ!”

คราวนี้เขาเปลี่ยนมาผายปอด สองมือจับจมูกและคางของหล่อนให้ตั้งขึ้น ก่อนอ้าปากอัดเอาลมเข้าไปข้างใน ทำอยู่อย่างนั้นอีกหลายสิบครั้ง แม่ตัวแสบจึงได้สำลักน้ำออกมาและได้สติ

พรวด!

“แค่กๆๆ แค่กๆ พะ...พี่...”

“ฟื้นแล้ว! โอ๊ย...ตกใจแทบแย่” ศศินถึงกับเหนื่อยหอบ จับเวนิสาให้ลุกนั่งแล้วกอดแน่นๆ โล่งอกที่หล่อนไม่เป็นอะไร ผิวเนื้อนอกชุดว่ายน้ำแบบทูพืชสัมผัสกับแผงอกเปล่าเปลือย มันแนบสนิทประหนึ่งแก้ผ้ากอดกันก็มิปาน

ศศินรู้สึกตัวก่อน รีบผลักหล่อนออกแล้วหาเสื้อคลุมมาสวมให้ เวนิสาตาแดงก่ำ มีหยดน้ำตาร่วงริน

“หยุดร้องนะ! จะร้องทำไม! ฉันจะเป็นบ้าตายเพราะเธอนี่แหละ”

เขาสาดซัดอารมณ์โกรธใส่เวนิสาเสียชุ่มโชก หล่อนไม่รู้หรอกว่าเขาห่วงแค่ไหน ทั้งกลัวว่าหล่อนจะตายจริงๆ

“ขอโทษ...ก็ฉันเรียกพี่แล้วแต่พี่ไม่มองนี่นา” เธอเถียง กระชับสาบเสื้อคลุมเข้าหากัน รู้สึกแสบในกะโหลกเพราะน้ำเข้าไปในโพรงจมูก

“บ้าหรือเปล่าฮะ! ว่ายน้ำไม่เป็นแล้วใส่ชุดว่ายน้ำมานี่ทำไม!”

เสียงตะคอกถามดังจนเวนิสาสะดุ้งเฮือก น้ำตาหยดแหมะ แต่อ้าปากตะโกนตอบดังๆ

“ใส่มา อ่อย ค่า! ฮือออ...”

คำตอบนั้นทำให้ศศินอึ้งยิ่งกว่า เอาสมองส่วนไหนคิดหนอเวนิสา เกือบตายเพราะอ่อยผู้ชายแล้วไหมล่ะ

“ฉันเกลียดเธอจริงๆ มีสมองบ้างไหมฮะ!” ด่าแล้วลุกไปหยิบเสื้อคลุมของตัวเอง

เวนิสานั่งสำนึกผิด แต่มันใช่ความผิดของเธอหรือ เธอถูกดึงลงไปเพราะเขาแท้ๆ

“ขึ้นบ้านสิ! จะนั่งสำออยอะไรอยู่ตรงนี้ ไม่หนาวหรือไง”

เสียงห้วนๆ ที่ร้องสั่งทำให้เวนิสาต้องฝืนกายลุกยืน เธอกลัวจนแข้งขาอ่อนแรง ต้องทรุดกายนั่งแหมะที่ขอบสระ

“อย่ามาแกล้ง ลุก!” เขาสั่งอีก แต่หญิงสาวไม่ยอมลุก

“ฉันไม่มีแรงเดิน ขาเปลี้ยไปหมดแล้ว” เธอบอก มือไม้ปาดน้ำตาอย่างงอนๆ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • พระจันทร์สองใจ   ตอนพิเศษ จูบนี้คือสัญญา

    ตอนพิเศษจูบนี้คือสัญญา__________ห้าปีผ่านไปไวเหมือนนิยาย หน้าร้อนปีนี้เวนิสาพาครอบครัวและเพื่อนรักมาพักผ่อนหย่อนใจที่เกาะชื่อดังทางภาคใต้ ด้วยพุงป่องๆ ของการตั้งครรภ์เข้าเดือนที่ห้าของเธอ ทำให้ศศินไม่อนุญาตให้นั่งเครื่องออกนอกประเทศ ทริปวันหยุดสุดหรรษาเลยตกลงปลงใจที่เกาะแห่งหนึ่งในไทยนี่เอง ในยามนี้ปลายภูและรวีกานต์ คงกำลังรำลึกความหลังเมื่อครั้งแต่งงานกันใหม่ๆ คงพากันเดินจูงมือดื่มด่ำคลื่นลมที่ชายทะเล ส่วนเจ๊หวานอาสาดูแลเด็กๆ ให้ ช่างเป็นทริปที่สุขีเกินจะกล่าวจริงๆ“อืม...ถอดหน่อยๆ ไม่ไหวแล้ว...”เวนิสาอ้อนพ่อของลูกอยู่ที่บาร์เครื่องดื่ม ศศินในชุดที่นุ่งเพียงกางเกงขาสั้น สวมเสื้อลายดอกไม่ติดกระดุม อวดแผงอกล่ำๆ ยั่วใจศรีภรรยา เขายังพยายามบ่ายเบี่ยงด้วยว่าตอนนี้เพิ่งเที่ยงเท่านั้น“ไม่เอา เดี๋ยวชาวบ้านเห็น ไปดูลูกก่อนดีกว่านะคะคนดี” ศศินอ้อนเมีย พยายามดึงมือที่กำลังลูบไล้แผงอกเขา ขนาดท้องอยู่ยังหื่นได้ใจนะแม่ตัวแสบ“ไม่เอา พี่อ่า...เมื่อคืนน้องจูนก็งอแง น้

  • พระจันทร์สองใจ   EP 21/4 คำสัญญาจากพระจันทร์

    ในค่ำคืนที่ถูกปกคลุมด้วยหมอกน้ำค้าง แลเห็นดวงดาราน้อยใหญ่ประปราย ณ ที่ตรงนั้นท่ามกลางหมอกหนาและดาราพร่างพราว พระจันทร์ดวงใหญ่กำลังอวดโฉมสีเหลืองนวลตาเวนิสากับกลุ่มเพื่อนนั่งสังสรรค์กันอยู่ บนระเบียงดูดาวเหนือหลังคาเรือนพัก พวกเขาปูเสื่อลงนั่ง มีผ้าห่มคนละผืน มีเครื่องดื่มวางตรงหน้าทั้งขนมขบเคี้ยวมากมาย เสียงหัวเราะและรอยยิ้มแห่งความสุขกระจ่างอยู่บนใบหน้าของทุกคน ตั้งแต่หัวค่ำกระทั่งค่อนคืนเมื่อเบียร์มากกว่าหนึ่งโหลถูกเทใส่กระเพาะน้อย ไม่นานหลังจากนั้นเจ๊หวานก็สลบเหมือด รวีกานต์กับปลายภูอาสาพยุงร่างหมีของเจ๊ลงไปส่งที่ห้องพัก แน่นอนว่าเพื่อนสาวของเวนิสาไม่ได้ขึ้นมาที่ระเบียงดูดาวอีก ตอนนี้จึงเหลือเพียงแม่ดาวพระศุกร์คนงามกับพ่อพระจันทร์ดวงโต“อืม...ทีนี้ก็ไม่มีก้างขวางคอแล้วเนาะ”ศศินว่าแล้วขยับไปหาเวนิสา พาร่างหล่อนนอนลง ใช้ผ้าห่มของตัวเองห่มทับทั้งสองร่างอีกชั้นหนึ่ง เขามองขึ้นไปบนฟ้า ท่ามกลางหมอกหนายังแลเห็นดาวพระศุกร์ขึ้นเคียงข้างดวงจันทร์ เขาเผยรอยยิ้มละไม“พี่ยิ้มอะไรคะ”“ฉันน่ะ...เหมือนคนโง่แ

  • พระจันทร์สองใจ   EP 21/3 คำสัญญาจากพระจันทร์

    เจ๊หวานพยักหน้าเข้าใจ หากเปรียบผู้ชายเป็นของกินได้ ก็แสดงว่าผ่าน เพราะคนเราก็ยังต้องกินเพื่อความอยู่รอด อย่างน้อยรวีกานต์ก็ไม่ต้องทนง่วงอีกต่อไป เพราะมีม็อคค่าปั่นให้ซดทั้งคืน!“แล้วหล่อนละยะแม่ดาวพระศุกร์ ผู้ชายของหล่อนเป็นยังไง”เวนิสาถอนหายใจเฮือกๆ ศศินนั่นหรือ ยังไงดีล่ะ“ก็ดี...พอมองย้อนกลับไป ก็จำได้ว่าเวลาลำบาก เขาก็คอยดูแล คอยปลอบโยน คอยให้กำลังใจ คอยเป็นเพื่อนคู่คิด แม้ว่าความเจ้าอารมณ์ของเขาจะทำให้ฉันอยากจับเขาลงทอดในกระทะก็เถอะ เขาน่ะ ปากร้ายแต่ใจดี บางครั้งการกระทำกับคำพูดก็สวนทาง เรื่องนี้ฉันต้องทำใจให้ชิน”“แล้วไงยะ ก็โอเคในเรื่องนั้น แล้วเรื่องแซ่บล่ะ แซ่บมะ” เจ๊หวานยิ้มหื่นๆวนิสาหรี่ตามอง นึกว่าเธอจะไม่กล้าตอบหรือ เธอไม่ใช่แม่แสงตะวันผู้เหนียมอายนะ“แซ่บเว่อร์ค่าเจ๊! ฮ่าๆๆๆ”“อ๊ายยย!!!”เจ๊ร้องระงมเพราะถูกใจ เหล่าคนงานและสองหนุ่มเมืองกรุงฯ หันมามองทางพวกเธอ ปลายภูโบกมือใส่รวีกานต์ ส่งยิ้มหวานให้กันอย่างข้าวใหม่ปลามันที่แรกรักน้ำต้มผักยังหวานอยู่ ส่วนศศ

  • พระจันทร์สองใจ   EP 21/2 คำสัญญาจากพระจันทร์

    เวนิสาหรี่ตามอง ริมฝีปากเหยียดเป็นเส้นตรง “มาปิดให้ไว!”“คร้าบ! ปิดเดี๋ยวนี้คร้าบ!” ศศินจำต้องเดินรอบเตียงเพื่อมาปิดโคมไฟให้แม่ของลูก เอาเถิด จัดมาเสียให้พอ ให้ต้องโดนเมิน ต้องโดนจิกหัวหรือต้องเป็นทาสก็จัดมา สักวันเมื่อเวนิสาเริ่มเบื่อ หล่อนคงกลับมาเป็นแม่ดาวพระศุกร์ผู้น่ารักของเขาเหมือนเดิมกระมัง_________พระอาทิตย์ดวงใหญ่โผล่ขึ้นทางทิศตะวันออก เหนือยอดเขา มันเริ่มโผล่ขึ้นมาทีละนิดๆ ราวกับพู่กันอันใหญ่ที่จุ่มสีส้มแดงคอยแต้มแต่งเวิ้งฟ้ารวีกานต์จ้องมันไม่วางตา หมอกน้ำค้างเหนือชายคายังคงแรงอยู่ แต่มิอาจขัดขวางความตั้งใจ รอบๆ เรือนไม้ของปลายภูโอบล้อมด้วยต้นกาแฟเขียวชอุ่ม มันกินพื้นที่ทั่วทั้งหุบเขา ไม่ต้องบอกว่ามีมูลค่าทางการตลาดมากเท่าใด เธอไม่อยากคาดคิดเพราะอาจทำให้ตัวเองจุกความสุขตาย ในที่สุดฝันของเธอก็เป็นจริงสินะ ฝันว่าสักวันจะได้กลายเป็นซิลเดอเรลล่าของเจ้าชายรูปงามความรักที่เธอมีให้ปลายภูนั้น แม้ไม่ได้ถึงขั้นคลั่งไคล้หลงใหล แต่มันคือรักซึมลึกที่เธอเองยังไม่รู้ตัว ไม่ได้หวือหวา แต่แอบผลิดอกงอกงามในจิตใจ คว

  • พระจันทร์สองใจ   EP 21/1 คำสัญญาจากพระจันทร์

    [21]คำสัญญาจากพระจันทร์______________ไร่กาแฟ ณ ปลายภู สัปดาห์ถัดมาเรือนไม้หลังงามผุดขึ้นท่ามกลางขุนเขาที่โอบล้อมด้วยต้นกาแฟ เส้นทางลดเลี้ยวยิ่งกว่ารถไฟเหาะตีลังกา ทำให้สองสาวเมารถมากกว่าจะได้ชื่นชมธรรมชาติ กว่าจะนั่งรถขึ้นมาถึงบนนี้ได้ ว่าที่คุณแม่ทั้งสองก็จอดรถอาเจียนไปหลายรอบ รวีกานต์ถึงกับหมดแรงนั่งซบอกพ่อเด็กน้อย ในขณะที่เวนิสานั่งหน้าบูดอยู่เบาะข้างหลังบนรถตู้คันหรู ส่วนเจ๊หวานจ้อเจรจาอยู่ด้านหน้ากับคนขับรถวัยขบเผาะหุ่นล่ำหน้าโหด ที่ถูกใจนางเสียเหลือเกิน“ใกล้ถึงแล้วครับ ตะวันไหวไหม”รวีกานต์ส่ายหน้า ปลดเข็มขัดนิรภัยออกเพื่อจะได้กอดปลายภูดีๆ เธอซุกหน้าเข้าหาอกเขาราวลูกแมวตัวน้อยที่ต้องการไออุ่นจากเจ้าของ ปลายภูยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ชอบใจนักเวนิสามองเพื่อนรักกับปลายภูผ่านทางช่องว่างระหว่างเบาะนั่ง ได้แต่เบะปากใส่เพราะหมั่นไส้“นี่! แกจะอ้อนเด็กเพื่อ!?”“เรื่องของฉันน่า นั่งเงียบๆ ไปเลย คนจะสวีตกัน เนาะภูเนาะ”รวีกานต์ยิ้มหวานอย

  • พระจันทร์สองใจ   EP 20/5 ผู้หญิงยากๆ

    “แล้วเธอมาทำไม!” น้ำเสียงที่ใช้ไม่ค่อยพอใจนัก จากแค่ประหม่ามึนงง ก็เริ่มมีอารมณ์โกรธเข้ามาปะปน เวนิสากำลังป่วนประสาทเขาอีกแล้วใช่ไหม“มาทำธุรกิจ”“หือ?”คนสวยยิ้มแป้น ก่อนจะอธิบาย“เรามาทำธุรกิจกัน เพื่อความสะดวกในการใช้ชีวิต”“ยังไง”“ง่ายๆ เลย เราก็แค่ทำให้คนรอบข้างเรา เช่นพ่อแม่ พี่น้องเพื่อนฝูง เข้าใจว่าเราสองคนตกลงกันได้เรียบร้อย พี่ก็รู้นี่ ตอนนี้แม่ถามยิกๆ ว่าเมื่อไหร่ฉันจะแต่งงานกับพี่ เมื่อเช้าพ่อพี่ก็โทรมา เพื่อนฉันขู่จะคว่ำบาตรถ้าไม่คืนดีกับพี่ ฉันเลยคิดว่า เพื่อความสบายใจของคนที่รักเราทุกๆ คน ฉันควรเสียสละความไม่สะดวกน้อยนิดแล้วร่วมมือกับพี่น่ะ”“ร่วมมืออะไร ไม่เห็นเข้าใจ” ศศินชักงง“เฮ้ย...พี่นี่โง่ปะเนี่ย พูดไปตั้งเยอะไม่เข้าใจได้ยังไง”“นี่ด่าฉันเหรอ!”“อย่ามาขึ้นเสียงใส่ฉันนะ!” ตะคอกมาตะคอกกลับ เวนิสาไม่โกงศศินหุบปากฉับ“เอาแบบนี้แหละ พี่เข้าใจแล้วนะ บอกพ่อพี่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status