공유

บทที่1 - นายท่าน

last update 최신 업데이트: 2025-05-26 21:59:16

ตอนที่ 1

"มะรืนนี้เวลาสองยามกูจะกลับไทย มึงเตรียมเครื่องบินให้พร้อม" เพลิงหันมาออกคำสั่งเสียงเข้มกับเฉินมือซ้ายนักฆ่าคนสนิทระหว่างที่กำลังเดินลงมาจากบันไดชั้นสองของคาสิโน

@โรงจอดรถของคาสิโน

"คุณคะ!" นามิตะโกนเรียกเพลิงโดยที่เท้าเล็กของเธอยังคงวิ่งตรงเข้ามาหาเขาอย่างเร่งรีบ เพลิงหยุดเดินแล้วหันกลับมามองตามเสียงเรียกนั้นในตอนที่กำลังจะก้าวขายาวแกร่งหมายจะเข้ามานั่งบนเบาะรถลีมูซีนคันหรู แต่ทว่าเขาต้องหันกลับมาสบตากับเธออีกครั้งเมื่อได้ยินประโยคดังกล่าวจากเธอ

"คุณจะไปประเทศไทยเหรอคะ" เด็กสาวถามเสียงหอบมือเล็กวางบนหัวเข่าพลางหอบหายใจแรงๆอย่างเหนื่อยหอบ เพลิงจ้องมองท่าทางเหนื่อยหอบของเธอไม่วางตาโดยที่ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา "หนูขอไปประเทศไทยกับคุณด้วยได้ไหมคะ..บ้านเกิดของคุณพ่อของหนูอยู่ที่นั่น" เด็กสาวเอ่ยหลังจากที่เริ่มไม่หายใจติดขัดแล้ว

"?" มาเฟียหนุ่มขมวดคิ้วยุ่ง ไม่รู้จักกันมาก่อนแต่เด็กสาวกลับขอตามเขาไปที่ประเทศไทยด้วย เธอไม่กลัวเขาหรือไงกัน

"หนูได้ยินที่คุณพูดเมื่อกี้ว่าจะไปประเทศไทย" เด็กสาวกล่าวเธอชั่งใจอยู่ครู่หนึ่งว่าจะกล่าวออกมาดีไหม แต่ทว่า หากเธอไม่ใจกล้ามากพอเธอคงจะต้องอยู่ที่นี่ต่อไปที่นี่มีแต่ความทรงจำที่เลวร้าย เธอเองอยากจะหนีไปตายเอาดาบหน้าอยากจะหนีไปให้พ้นจากชีวิตสุดแสนจะรันทดที่นี่

"..." เพลิงยังคงนิ่งเงียบเขาจ้องมองท่าทางเหนื่อยหอบของเธอไม่ละสายตา

"รับเลี้ยงหนูหน่อยได้ไหมคะ" เด็กสาวกล่าวขอก่อนจะเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น

"อะไรนะ?" เพลิงขมวดคิ้วเข้าหากันยุ่งด้วยอยู่ๆมีเด็กสาวมาจากที่ไหนก็ไม่รู้มาเสนอตัวขอให้เขาเลี้ยง

"ช่วยเมตตาหนู รับหนูไปเลี้ยงได้ไหมคะหนูไม่ได้จะอยู่ฟรีหนูจะช่วยคุณทำงานด้วยค่ะ" เด็กสาวกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่นพลางจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของเพลิงอย่างคาดหวัง

"หน้าฉันดูเหมือนคนรักเด็กเหรอ?" มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามเสียงเรียบ

"ไม่เหมือนค่ะ" เด็กสาวตอบกลับเสียงเบา

"กลับบ้านไปได้แล้ว แล้วอย่ามาที่นี่อีก"

"อึก..ฮือฮือ" เด็กสาวร่ำไห้ด้วยความเสียใจ เธอเองไม่มีที่พึ่งอื่นแล้วแม้ชายหนุ่มตรงหน้าจะดูน่ากลัวแต่ในความรู้สึกของเธอมันบอกว่าเขาพึ่งพาได้ เขาสามารถช่วยเหลือเธอให้หลุดพ้นจากชีวิตอันน่าหดหู่เช่นที่เป็นอยู่ตอนนี้ได้อย่างแน่นอน

หากต้องอยู่อย่างหวาดระแวงว่าพ่อเลี้ยงจะเข้ามาข่มขืน เธอยอมเป็นนางบำเรอหรือลูกสาวบุญธรรมของชายหนุ่มแปลกหน้าตรงหน้าเธอยังดีกว่าตกเป็นเมียน้อยของชายแก่คราวพ่อ

"ให้ค่าจ้างเธอไป" มาเฟียหนุ่มหันมาออกคำสั่งเสียงเรียบกับกวินมือขวาคนสนิทก่อนจะเดินหันหลังให้เธอ

"คุณคะ..ช่วยเมตตาหนูด้วยหนูไม่มีที่ไปแล้วจริงๆ" เด็กสาวกล่าวขึ้นตามหลังทำให้เพลิงหยุดชะงัก

"เธอรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร" เพลิงเอ่ยถามเด็กสาวเสียงเข้ม โดยที่ไม่ได้หันกลับมามองที่เธอ เขาคิดว่าหากเด็กสาวตรงหน้ารู้ว่าเขาเป็นมาเฟียเธอคงจะไม่วิ่งเข้ามาขอความช่วยเหลือจากเขาแน่นอน

"ไม่รู้ค่ะ...รู้แต่ว่ารวยแล้วก็หล่อมาก" เด็กสาวตอบกลับเสียงเบาหากแต่มาเฟียหนุ่มก็ได้ยินที่เธอเอ่ยออกมาได้อย่างชัดเจน

"กลับไปซะ"

"หนูขอไปประเทศไทยกับคุณได้ไหมคะ" เด็กสาวเอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง "ถ้าถึงประเทศไทยแล้วหากคุณไม่อยากรับเลี้ยงหนู..หนูก็จะไปตามทางของหนูค่ะหนูจะไม่มารบกวนคุณอีก..ขอให้หนูได้ไปประเทศไทยกับคุณได้ไหมคะ"

"พ่อแม่เธอไปไหน" เพลิงที่ทนความรบเร้าของเด็กสาวไม่ไหวจึงหันหน้ากลับมาสบตากับเธอตรงๆแล้วถามออกไปคล้ายรำคาญ

"คุณพ่อของหนูเสียชีวิตเมื่อห้าเดือนที่แล้วค่ะ คุณแม่ของหนูก็เลยแต่งงานใหม่กับสามีคนจีนหนูก็เลยต้องย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่ ที่บ้านของสามีใหม่ของคุณแม่ของหนู"

"แล้ว?"

"หนูไม่อยากอยู่กับแม่และพ่อเลี้ยงใจร้ายค่ะ" มาเฟียหนุ่มนิ่งไปครู่หนึ่งเมื่อได้ฟังที่เด็กสาวเอ่ยออกมาก่อนจะตอบกลับเด็กสาว

"ฉันจะเลี้ยงเธอเอาไว้ก่อน" คำพูดของเพลิงทำเอาริชาร์ดและเหล่าบรรดาลูกน้องของเพลิงอึ้งไปตามๆกันด้วยรู้ดีว่าเพลิงไม่เคยเลี้ยงผู้หญิงคนไหนมาก่อน หากจะบอกว่าเป็นเพราะความสงสารเด็กสาวตรงหน้าคงจะไม่ใช่ เพราะทั้งชีวิตนี้เพลิงเองไม่ใช่คนดีและไม่เคยคิดที่จะเป็นคนดี เว้นเสียแต่เพลิงจะตกหลุมรักเด็กสาวตรงหน้าตั้งแต่แรกเจอ

"ขอบคุณค่ะ" เด็กสาวเอ่ยขอบคุณด้วยท่าทางดีใจเกินเหตุ หากไม่เกรงใจเธอคงจะวิ่งเข้าไปสวมกอดเขาแล้ว

"เธอคิดเท่าไหร่" เพลิงเอ่ยถามเสียงเรียบ

"หึ..ยินดีด้วย" ริชาร์ดเอ่ยพลางหัวเราะในลำคอหนาเบาๆ นึกเวทนากับชะตากรรมของเด็กสาวที่จะถูกเพลิงทารุณช่วงล่างใต้สะดืออย่างไร้ความปราณี

"โง่สิ้นดี..เดินเอาตัวเองไปเผาตายในกองไฟชัดๆ" ริชาร์ดเอ่ยก่อนจะเดินแยกตัวออกไปอีกทางทำให้ตอนนี้มีเพลิงกับนามิและเหล่าบรรดาลูกน้องของเขายืนเรียงรายกันอยู่ที่โรงจอดรถ

"ขึ้นรถ" เพลิงออกคำสั่งเสียงเข้มกับเด็กสาวทำให้เด็กสาวเดินขึ้นมานั่งภายในรถลีมูซีนคันหรูบนเบาะที่นั่งข้างกายของเขาด้วยท่าทางประหม่า

@เพนต์เฮาส์หรูใจกลางกรุงของเพลิง

"ให้หนูเรียกคุณเขาว่าอะไรเหรอคะ" นามิเอ่ยถามกวินเมื่อเห็นว่าเพลิงเดินขึ้นไปบนบันไดชั้นสองของเพนต์เฮาส์แล้ว

"นายท่าน" เป็นเฉินที่ตอบคำถามนั้นแทนกวิน

"ค่ะ..หนูจะเรียกคุณเขาว่า..นายท่าน" เด็กสาวตอบรับอย่างเข้าใจ

"อย่าทำตัวน่ารำคาญล่ะ ปรนนิบัตนายใหญ่ให้ดีแล้วคุณจะได้อยู่กับนายใหญ่นานๆ" เฉินเอ่ยบอกเด็กสาว

"ค่ะ แล้วค่าตอบแทนของหนู"

"เรื่องนั้นนายใหญ่จะคุยกับคุณเองครับ" กวินตอบ

"รีบขึ้นไปหานายใหญ่เถอะครับ" เฉินกล่าวทำให้นามิเดินขึ้นมาบนบันไดชั้นสองของเพนต์เฮาส์สุดหรูอย่างกล้าๆกลัวๆ

@ภายในห้องนอนของเพลิง

"หนูเข้าไปได้หรือยังคะ" เด็กสาวเอ่ยถามเจ้าของห้องจากด้านนอกของประตูห้องนอน

"เข้ามา" น้ำเสียงทรงอำนาจของเพลิงดังลอดออกมาจากประตูห้องนอนของเขาทำให้เด็กสาวค่อยๆเปิดประตูห้องนอนออกอย่างเบามือ เท้าเล็กเดินเข้ามาภายในห้องนอนของเพลิงเธอกวาดสายตามองดูความหรูหราของห้องนอนที่ตกแต่งไปด้วยโทนสีเทาและสีดำและเฟอร์นิเจอร์ราคาแพง บ่งบอกว่าเจ้าของห้องคงจะเป็นคนที่มีบุคลิกดุดันน่ากลัวและชอบความหรูหราพอตัว

"เล่าเรื่องของเธอมา" เพลิงเอ่ยถามเด็กสาวตรงหน้าเสียงเรียบหลังจากที่เขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับผ้าขนหนูสีดำพันรอบเอวสอบอย่างหมิ่นเหม่ เด็กสาวจ้องมองแผงอกแกร่งกำยำของชายหนุ่มตรงหน้าด้วยท่าทางเขินอาย ด่วยเป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นผู้ชายเปลือยกายท่อนบนใกล้มากขนาดนี้

"คุณพ่อของหนูเป็นคนไทยท่านเสียชีวิตจากโรคมะเร็งปอดเมื่อห้าเดือนที่แล้วค่ะ ส่วนคุณแม่ของหนูเป็นคนญี่ปุ่นคุณแม่แต่งงานกับนักธุรกิจชาวจีนหลังจากที่คุณพ่อเสียชีวิตได้สองเดือน หนูก็เลยต้องจำใจย้ายจากญี่ปุ่นมาอยู่ที่มาเก๊ามาอยู่ที่บ้านของสามีใหม่ของคุณแม่ของหนู...ลูกสาวของสามีใหม่ของคุณแม่ของหนูเธอไม่ชอบหนูเธอชอบรังแกหนูทุกครั้งที่เห็นหน้าของหนูแล้วพ่อของเธอก็ชอบมาเคาะประตูห้องนอนของหนูตอนกลางดึกแทบจะทุกคืนค่ะ"

"นั่งสิ" มาเฟียหนุ่มออกคำสั่งเสียงเรียบพลางหย่อนสะโพกนั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่ทำให้เด็กสาวเดินเข้ามาหย่อนสะโพกนั่งลงบนโซฟาฝั่งตรงข้ามกับมาเฟียหนุ่มด้วยท่าทางประหม่า

"หนูแค่คิดว่าหนูอยู่กับนายท่านก็ยังดีกว่าที่หนูจะอยู่ที่บ้านของพ่อเลี้ยงของหนูค่ะ"

"เธอมีเพื่อนรึเปล่า" เพลิงเอ่ยถาม ทำให้เด็กสาวส่ายหน้าเป็นการให้คำตอบว่าเธอเองไม่มีเพื่อนที่นี่เลยแม้แต่คนเดียว

"ฉันจะรับเลี้ยงเธอเอาไว้เอาแก้เบื่อ..ไม่ได้จะเลี้ยงเธอเอาไว้เป็นลูกสาว เพราะฉะนั้นอย่าได้คิดว่าฉันเป็นพ่อคนที่สองของเธอ" มาเฟียหนุ่มเอ่ยขึ้นอย่างรู้ทันความคิดของเด็กสาวตรงหน้า

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • พิศวาสมาเฟียเถื่อน NC+++   13.มีเด็กแอบมอง SM/NC20++

    ตอนที่ 13"อึก..นายท่านหนูเจ็บ" นามิสะอื้นไห้เมื่อถูกเขี้ยวแหลมคมของมาเฟียหนุ่มกัดเข้าที่ลำคอระหงของเธออย่างแรงจนมีเลือดสีแดงสดไหลซิบออกมาตามรอยเขี้ยวริมฝีปากหนาดูดกลืนกินเลือดของเด็กสาวราวกับคนโรคจิต"เธอคิดว่าเธอเป็นใครถึงได้กล้าจะไปจากฉัน" มือหนากระชากกลุ่มผมที่ท้ายทอยของเด็กสาวแรงขึ้นก่อนจะใช้มือหนาอีกข้างฉีกกระชากชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำบนตัวของเด็กสาวจนขาดวิ่นอย่างง่ายดายด้วยมือหนาเพียงข้างเดียวเผยให้เห็นเรือนร่างอรชรขาวผ่องได้อย่างชัดเจน"ฮือๆนายท่าน อึก" เด็กสาวร้องไห้เนื้อตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัวพลางใช้มือเล็กปกปิดยอดปทุมถันของตัวเองเอาไว้แต่ทว่าขนาดหน้าอกที่ใหญ่เกินตัวทำให้มือที่เล็กของเธอปกปิดได้เพียงแค่ปลายถัน"ฉันเป็นใครแล้วเธอเป็นใคร" มาเฟียหนุ่มเค้นเสียงลอดไรฟันออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะดึงมือบางออกจากปลายถันแล้วโน้มใบหน้าลงมาดูดดุนยอดปทุมถันสีชมพูระเรื่ออย่างหนักหน่วงรุนแรงไร้ซึ่งความอ่อนโยน"อึก..หนูยอมแล้วหนูเจ็บ..ฮือๆ..อย่ากัดหนู" เด็กสาวดีดพล่านด้วยความเจ็บปวดทรมานเมื่อฟันคมขบกัดเข้าที่ปลายถันของเธออย่างแรงจนมีเลือดสีแดงสดไหลซิบออกมา "อึก" เด็กสาวแน่นิ่งมีเพียงแค่เ

  • พิศวาสมาเฟียเถื่อน NC+++   12.รู้ตอนนี้ก็สายเกินไปSM/NC18+

    ตอนที่ 12"ร้องอย่างกับจะโดนฆ่า น่ารำคาญ" มาเฟียหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุดันก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นเดินออกมาจากห้องนอนทันทีด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด"อึก..นายท่านจะไปไหน" นามิรีบวิ่งตามผู้เป็นนายออกไปด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่า"ถ้าไม่อยากโดนกระชากเยื่อพรหมจรรย์ตอนนี้ ห้ามออกมาจากห้องนี้ถ้าฉันไม่อนุญาต" ปึง!! สิ้นน้ำเสียงดุดันมาเฟียหนุ่มใช้เท้าปิดประตูห้องนอนอย่างแรงจนเด็กสาวสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจก่อนจะรีบเข้าไปเคาะบานประตูห้องนอนให้เปิดออก"ฮือๆฮือๆนายท่าน!! ปล่อยหนูออกไป!" แต่ทว่ามาเฟียหนุ่มกลับใช้กุญแจล็อกประตูจากด้านนอกเอาไว้ไม่ให้เธอออกมาด้วยกลัวว่าตัวเองจะอดกลั้นอารมณ์กระสันเอาไว้ไม่อยู่แล้วเผลอทำร้ายเธอเข้าเพราะเขามีรสนิยมทางเพศที่ซาดิสม์และเธอเองก็ยังไม่บรรลุนิติภาวะถึงจะไม่เกรงกลัวกฏหมายแต่ก็ยังพอมีจิตสำนึกอยู่บ้าง ลิ้นหนาดันเข้ากระพุ้งแก้มอย่างหงุดหงิดก่อนจะก้าวขายาวแกร่งเดินหายเข้าไปภายในห้องนอนอีกห้องพร้อมกับหยิบบุหรี่ราคาแพงขึ้นมาสูบคลายอารมณ์ที่ฉุนเฉียวในตอนนี้เช้าวันต่อมา"ออกมาได้แล้วครับ นายใหญ่อนุญาตแล้ว" กวินมือขวาคนสนิทของเพลิงเดินเข้ามาเปิดประตูห้องนอนให้นามิเดินออกมาตามค

  • พิศวาสมาเฟียเถื่อน NC+++   11.ชีวิตของเธอเป็นของฉัน SM/NC+++

    ตอนที่ 11"ถอยไป" เพลิงเค้นเสียงลอดไรฟันออกมาอย่างดุดันเกรี้ยวกราดเมื่อเห็นว่าวอแวอ้าแขนกว้างจะโอบกอดนามิเพลิงจึงล้วงมือหนาหยิบกระบอกปืนข้างเอวสอบขึ้นมาหันปลายกระบอกปืนมาจ่อที่ศีรษะของวอแว"แค่ล้อเล่นเองเฮีย กับน้องถึงกับใช้ปืนเลยเหรอ" วอแวชะงักนิ่งไปเมื่อเห็นปืนจ่อเข้ามาที่ศีรษะของตน"ถอยไป" เพลิงออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงดุดันทำให้วอแวรีบเดินถอยหลังกลับมานั่งที่เดิม"หวงก้าง" ริชาร์ดเอ่ย"ของสูงหรือของเล่น พวกกูจะได้ทำตัวถูก" ควินเอ่ยถามเพลิงพลางจ้องมองนามิอย่างพินิจพิจารณา"ยังไม่ใช่ตอนนี้" เพลิงตอบกลับเสียงเบาพลางเก็บกระบอกปืนเอาไว้ข้างเอวสอบเหมือนเดิม"แน่ใจ?" หวังเหว่ยเลิกคิ้วขึ้นพลางเอ่ยถามดูเหมือนว่านามิจะไม่ใช่แค่ของเล่นบำเรอกามของเพลิงแต่ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นมากกว่านั้นสำหรับเพลิง"มันหมายถึง อนาคตไม่แน่" มังกรเอ่ยแทรกขึ้นมา"หึ..มีโอกาสสูงสินะ" หวังเหว่ยแค่นหัวเราะในลำคอหนาอย่างนึกสนุก"เฮียหวังมึงก็อย่าไปแซวเฮียเพลิงมัน เดี๋ยวมันก็ลั่นไกแสกหน้ามึงหรอก" เป็นวอแวที่เอ่ยขึ้นอย่างติดตลกพลางยักยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์"อายุเท่าไหร่?" ควินเอ่ยถามนามิ"สิบเจ็ดค่ะ" นามิตอบคำถามของควินด้

  • พิศวาสมาเฟียเถื่อน NC+++   บทที่10 - ต่อหน้าต่อตา

    ตอนที่ 10@วันต่อมา@สวนสนุก"นายท่านทานไอติมกับหนูไหมคะ" นามิยื่นไอติมโคนที่ตัวเองปาดลิ้นเลียแล้วยื่นมาตรงหน้าของผู้เป็นนายด้วยความสดใส"ขนมของเด็กปัญญาอ่อน" มาเฟียหนุ่มเอ่ยเสียงเรียบจ้องมองใบหน้าจิ้มลิ้มของเธอเงียบๆ"อร่อยนะคะ ไม่ทานด้วยกันจริงๆเหรอคะ" นามิเอ่ยอีกครั้งพลางตวัดลิ้นเล็กปาดเลียรอบไอติม เพลิงที่เห็นอย่างนั้นจึงกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เขาจ้องมองน้ำลายใสที่ติดอยู่ที่ขอบริมฝีปากอวบอิ่มของเธอไม่วางตา แค่เธอทานไอติมทำไมเขาถึงต้องมีอารมณ์กระสันขึ้นมากัน เพลิงรีบเบือนหน้าหนีไปอีกทางด้วยเกรงว่าตัวเองจะกระโจนเข้าไปขย้ำเยื่อพรหมจรรย์ของนามิต่อหน้าสาธารณชนตอนนี้"นายท่าน ไม่ชอบทานไอติมหรือคะ""ปัญญาอ่อน""ไม่ปัญญาอ่อนนะคะคนอื่นเขาก็ทานกันปกติ..นายท่านรึเปล่าคะที่ปัญญาอ่อน""เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไร?" มาเฟียหนุ่มหันหน้ามาจ้องมองใบหน้าจิ้มลิ้มของเด็กสาวอย่างเอาเรื่อง นามิดวงตาเลิ่กลั่กก่อนจะรีบส่ายหน้าปฏิเสธพัลวัน"เปล่าค่ะ หนูไปเล่นตรงนั้นนะคะ" นามิรีบเร่งฝีเท้าเดินตรงไปที่เครื่องเล่นม้าหมุนที่อยู่ไม่ไกลนักเพื่อหลบเลี่ยงสายตาอำมหิตของผู้เป็นนายที่จ้องมองมาที่เธอราวกับจะฉีกร่างของเธอแตกอ

  • พิศวาสมาเฟียเถื่อน NC+++   บทที่9 - ตั้งแต่มีเธอ

    ตอนที่ 9"ทูนหัว?" นามิทำหน้างุนงงแต่ก็พยักหน้ารับอย่างไม่เรื่องมากด้วยเธอเข้าใจความหมายคำว่าทูนหัวคือความหมายเดียวกันกับพ่อทูนหัวหรือพ่อบุญธรรม"เธอเคยมีแฟนมาแล้วกี่คน""หนูยังไม่เคยมีแฟนค่ะ""ทำไม" เพลิงถามด้วยความแปลกใจด้วยรูปลักษณ์ภายนอกของเธองดงามราวกับภาพวาดเจ้าหญิงแสนสวยในนวนิยายญี่ปุ่น จึงคิดว่าคงมีผู้ชายมากมายเข้ามารุมจีบเธอ"ยังไม่เจอคนที่ชอบจริงๆค่ะ อีกอย่างหนูไม่อยากเปลื้องใจไม่อยากเปลื้องตัวถ้าคิดจะคบใครหนูต้องมั่นใจว่าหนูต้องการคนๆนั้น จริงๆค่ะ" นามิเอ่ยพลางเดินเข้ามาจับมือหนาของเพลิงทำให้ตอนนี้ทั้งคู่เดินจับมือกันอยู่ราวกับเป็นคู่รักกันจริงๆ"แต่เธอก็ขอมาเป็นนางบำเรอให้ฉัน""ก็หนูไม่มีที่ไปนี่คะ อยู่กับนายท่านก็ยังดีกว่าอยู่กับพ่อเลี้ยง" นามิทำหน้าเศร้าทันทีเมื่อนึกถึงสีหน้าบ้ากามของพ่อเลี้ยงของเธอ"เธอชอบผู้ชายแบบไหน" เพลิงเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบหากแต่ภายในใจกลับหัวใจเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง ความรู้สึกแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับเขามาก่อน เพลิงเบือนหน้าออกไปอีกทางพ่นลมหายใจออกมายาวๆ ก่อนจะหันหน้ากลับมามองใบหน้าจิ้มลิ้มของนามิ"หนูชอบผู้ชายที่โตกว่าค่ะ หมายถึงนิสัยนะคะแต่อาย

  • พิศวาสมาเฟียเถื่อน NC+++   บทที่8 - ทูนหัว NC18+++

    ตอนที่ 8"นายท่าน.." นามิเอ่ยขึ้นอีกครั้งเมื่อใจกลางความเป็นสาวของเธอโดนแก่นกายขนาดใหญ่มหึมาเบียดทิ่มเนินสามเหลี่ยมอวบนุ่มจนรู้สึกเจ็บ"หึ" เพลิงแค่นหัวเราะในลำคอหนาเบาๆก่อนจะพลิกตัวขึ้นมานั่งคร่อมบนตัวของนามิอย่างรวดเร็ว มือหนาเลื่อนมากดปุ่มสวิตช์ไฟข้างหัวเตียงนอน"เดือนหน้าใช่ไหม เธอถึงจะอายุครบสิบแปด" มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามพลางซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่นของเด็กสาวอย่างหลงใหล"อื้ออ..นายท่านหนูอึดอัด" มือเล็กดันใบหน้าหล่อเหลาของเพลิงให้ออกห่างจากซอกคอของเธอด้วยเรี่ยวแรงเพียงน้อยนิด"หอมหน่อยไม่ได้รึไง วันนี้เธอใช้เงินฉันซื้อของไปสิบล้าน เธอคิดว่าฉันจะซื้อให้เธอฟรีๆรึไง" มาเฟียหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบเขาไม่ได้จะซื้อของให้เธอฟรีๆ ทุกๆอย่างย่อมมีราคาที่ต้องจ่าย "เด็กน้อย..ของฟรีมันไม่มีในโลกนี้หรอก""ก็นายท่านอยากซื้อให้หนูเอง หนูไม่เคยขอให้นายท่านซื้อให้สักหน่อย" เด็กสาวแย้งกลับด้วยใบหน้าที่บูดบึ้งแต่กลับดูน่ารักน่าชังมากยิ่งไปกว่าเดิม มาเฟียหนุ่มจ้องมองใบหน้าบูดบึ้งของเธอไม่วางตาราวกับตอนนี้เขากำลังถูกเด็กสาวตรงหน้าตกด้วยความน่ารักของเธอเข้าให้แล้ว"งั้นก็เอาของที่ฉันซื้อให้ทั้งหมดคืนมา" "

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status