ตอนที่47 ฮูหยินแม่ทัพ

Pinakabagong kabanata

• ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่71 คุณชาย...ท่านติดหนี้แล้ว1

  โรงน้ำชาจิ่งชวน ชายหนุ่มรูปงาม ในชุดสีขาวสะอาด ก้าวเข้าไปภายในโรงน้ำชา ทว่าเขากลับไม่ได้เลือกที่นั่ง สำหรับดื่มชาอย่างที่ควรจะเป็น แต่เขากลับเดินเลยไป ยังส่วนของหลังร้าน “คุณชายเชิญขอรับ” ชายหนุ่มพยักหน้ารับ พร้อมก้าวตามเสี่ยวเอ้อไป เพียงเดินเข้าไปภายในห้องขนาดใหญ่ ที่คลาคล้ำไปด้วยนักพนันมือทอง รอยยิ้มเย็นก็ปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลา เมื่อสายตาเหลือบไปเห็นเป้าหมาย “หากคุณชายเผย ต้องการเงินเท่าไหร่ ให้เขายืมไปได้เต็มที่” “ทราบแล้วครับคุณชาย” ถงเจี้ยน เดินไปนั่งร่วมโต๊ะ ที่เผยตงนั่งเล่นอยู่ ชัยชนะของเผยตงคือสิ่งที่เขาต้องการ ชายหนุ่มเริ่มที่จะวางเงิน สำหรับการพนันในตาต่อไป แน่นอนว่าเขาจงใจพ่ายแพ้ จนผ่านไปหลายตา ที่ถงเจี้ยนจงใจเสียเงิน และแสร้งกู้ยืมเงินจากทางร้าน เพื่อทุ่มสุดตัว ล่อเหยื่อ “ฮ่าๆ วันนี้ข้ามือขึ้นยิ่งนัก ตานี้ข้าขอเทหมดหน้าตัก” เสียงร้องอู้! ดังขึ้นรอบโต๊ะ เมื่อคุณชายสกุลใหญ่ เทหมดหน้าตักในตานี้ คงหมายจะกินเงินของผู้มาใหม่ บุรุษชุดขาวที่มีตั๋วเงินกองอยู่ตรงหน้า ช่างอาจหาญเข้ามาเล่น ทั้งที่พ่ายแพ้มาหลายตาติด

• ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่70 มิทันระวัง

  ปึก! หมับ! ในจังหวะ ที่หญิงสาวกำลังจะหงายหลัง มือเรียวยาวของบุรุษผมสีเงินยวง ได้รั้งเอวขอดของนางเอาไว้ได้ทัน หญิงสาวเงยหน้าสบเข้ากับดวงตาสีเหล็ก“เจี๋ย!”คำพูดที่หลุดออกมา แม้จะเบาหวิว ทว่าแววตาคู่คมพลันหรี่เรียว ก่อนจะกลับไปเย็นชาดังเดิม“ท่านแม่” ฟู่หลงเรียกมารดาด้วยห่วงใยเผยอิงเถา รีบขยับตัวยืนให้มั่นคง ก่อนที่ชายหนุ่มจะปล่อยมือจากเอวขอดของนาง“ขออภัยเจ้าค่ะ ข้ามิทันระวัง”ไม่มีคำตอบจากบุรุษตรงหน้า เขาทำเพียงขยับถอยไปเล็กน้อย ก่อนจะเบี่ยงกายให้แก่หญิงสาว ก้าวผ่านเข้าไปด้านใน เผยอิงเถาค้อมศีรษะให้อีกฝ่าย แล้วก้าวผ่านไปด้วยหัวใจเต้นระรัวถึงแม้ว่าสีผม สีตาจะแตกต่างจากกู้เจี๋ย ทว่าทุกอย่างมันคือเขา มิเว้นแม้แต่กลิ่นกายนั้นด้วย นางคงคิดถึงกู้เจี๋ยมากไป เลยเก็บเขามาจินตนาการ ว่าชายผมสีเงิน คือเจี๋ย น้องบุญธรรมของนางในชีวิตเดิม“ท่านอ๋อง เป็นอะไรมากไหมขอรับ”องครักษ์หนุ่ม รีบเอ่ยถามผู้เป็นนาย ด้วยกู้อ๋องร่างกายไม่สู้ดีมานานปี ครั้งนี้ไม่รู้เพราะเหตุใด หลังจากหายเจ็บไข้ ก็ตั้งใจออกมาที่ร้านขนมเก่าแก่ เพื่อซื้อหามันด้วยตนเอง“ข้าไม่เป็นไร”ร่างสูงก้าวออกจากร้านไป ด้วยใบหน้าเย็นชา เหมือนกั

• ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่69 อยากทดสอบ

  “นางเอก คือสิ่งใดเจ้าคะ” ฟู่อิงถามมารดา ด้วยแววตาใคร่รู้“หึๆ นางเอกคือตัวละครในนิยาย เอาไว้แม่จะให้น้าปี้เหลียน พาพวกเจ้าไปฟังจากผู้บรรยายในตลาด ดีหรือไม่”“ดีเจ้าค่ะ”“เจ้าไม่สงสัยรึฟู่หลง”หญิงสาวหันไปถามบุตรชายบ้าง แต่จากสายตาที่เห็น บุตรชายกำลังใช้ความคิดอย่างหนักอยู่เช่นกัน“ข้าเป็นบุรุษ จะขี้สงสัย แล้วถามทุกเรื่องไม่ได้ขอรับ”“หือ!”“ข้าจะไปเตรียมรถม้ารอนะขอรับ”ถงเจี้ยน รีบก้าวออกจากเรือนไปในทันที เพราะดูเหมือนศิษย์คนแรก กำลังทำให้เขาถูกนายหญิงเล่นงานเสียแล้ว“ไม่ผิด... แต่แม่ขอเพิ่มเติมสักนิด ว่าเจ้าต้องไม่แสดงความสงสัยทางสีหน้า และแววตาด้วย จึงจะนับว่าสมบูรณ์แบบ เพราะใจเราคิดอย่างไร แววตาต้องไม่แสดงออกเช่นนั้น เพราะท้ายที่สุดแล้ว คนก็รู้ว่าเจ้ากำลังคิดสิ่งใดอยู่”“ลูกจะจดจำไว้ขอรับ”“ค่อยๆ ฝึกฝนไป ไม่มีสิ่งใดสามารถ ทำสำเร็จได้ในวันเดียว อาจารย์ของเจ้า ท่าทางจะเก่งกาจไม่น้อย”“ท่านแม่ไม่ว่าหรือขอรับ”“เจ้าไม่เอาใจใส่ต่อการเรียน นั่นคือสิ่งที่แม่จะว่า”“ขอรับ”“กินต่อเถอะ วันนี้เราต้องออกไปที่ร้านขนม แม่มีสิ่งต้องจัดการอีกมาก ปี้เหลียนกินข้าวพร้อมกันเลย จะได้ไม่เสียเวลา”“แต่.

• ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่68 บุรุษน้ำแข็ง

  หลังจากแม่สามีกลับไป หญิงสาวได้กลับเข้าห้อง เพื่อไปอาบน้ำแต่งกาย สำหรับออกไปจัดการ เรื่องการค้าต่อ นางยังต้องเรียนรู้อีกมาก กับโลกใหม่นี้การที่นางตื่นขึ้นมาอีกครั้ง นั่นเท่ากับนางจะต้องใช้ชีวิต ในโลกต่างมิตินี้ไปอีกนาน และมันจะนานแค่ไหน ขึ้นกับมือของนาง ว่าจะรังสรรค์ ให้มันสมบูรณ์แบบ ได้มากน้อยเพียงใด“นายหญิง ท่านไป๋ส่งข่าวมาแล้วเจ้าค่ะ” ปี้เหลียนที่ยืนอยู่หลังฉาก รายงานให้แก่นายสาวได้ทราบ“เรื่องเหล่ยฟู่เฉารึ!”“เจ้าค่ะ ตอนนี้ท่านแม่ทัพ ใกล้จะถึงเมืองหลวงแล้ว คาดว่าไม่เกินสามวันเจ้าค่ะ”“ดี! เด็กๆ เรียบร้อยดีใช่ไหม ประเดี๋ยวเราจะออกไปที่ร้านกัน”“เจ้าค่ะ”ปี้เหลียนตอบรับ ก่อนจะเดินไปเตรียมอาภรณ์ ให้แก่ผู้เป็นนาย ไหมที่ว่าเนื้อดี ยังหยาบนักในความคิดของหญิงสาว สกุลเหล่ยไม่ได้เมตตานายของนางเลยสักนิด“ต่ำช้า! หากวันใดนายหญิงหลุดพ้นไปจากที่นี่ ข้าจะถล่มพวกเจ้ามิให้เหลือชิ้นดี”เผยอิงเถายิ้มน้อยๆ เมื่อสาวใช้ข้างกาย กำลังโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง กับเสื้อผ้าในมือ นางรู้ดีว่าชุดที่สกุลเหล่ย นำมาให้เมื่อสองวันก่อน มันก็แค่ผ้าไหมผสม หาได้เป็นไหมเนื้อดีอย่างที่ควรจะเป็น แต่ ณ เวลานั้น นางกับลูกไม่

• ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่67 ฮุบสินเดิม

  “ไม่แล้วอย่างไรหรอกเจ้าค่ะ ข้าแค่สงสัยว่าสิ่งใดกัน ทำให้ท่านพ่อ มาเยี่ยมเยียนข้า ทั้งที่ตลอดหลายปีมานี้ แม้แต่คำถามไถ่ยังไม่เคยมีมา” “เจ้ามีสิทธิ์อันใด ขับไล่คนของข้าออกจากร้าน และยึดทุกอย่างไป” “คนของท่าน ไยไม่อยู่ในที่ของท่านเล่าเจ้าคะ จะมาอยู่ในพื้นที่ของข้ากับท่านแม่ได้อย่างไร ไม่มีกฎหมายข้อใดในแผ่นดิน ที่บอกว่าสินเดิม ที่ต้องส่งต่อจากแม่สู่ลูก เป็นของสามี ท่านพ่อกินใช้สิ่งของเหล่านั้นมานานปี ข้าจะไม่ถือสา แต่เมื่อข้าต้องการของ...ของข้าคืน ท่านพ่อก็ไม่มีสิทธิ์ทัดทาน” “เผยอิงเถา! เจ้าก็รู้ว่าร้านค้าสองแห่ง คือรายได้หลักของสกุลเผย และมันต้องเป็นสินเดิมของข้าในภายหน้า” เผยอันหลิง เอ่ยแทรกขึ้นมาด้วยความไม่พอใจ หญิงโง่คนนี้มิรู้ที่ตายจริงๆ อาจหาญมาต่อกรกับบิดาของนาง “รายได้หลัก มิใช่เบี้ยหวัดของท่านพ่อหรือ ส่วนเรื่องสินเดิม มันเกี่ยวอันใดกับทรัพย์สินของข้า มารดาเจ้าก็มี ก็ใช้สินเดิมของนางสิ! นี่ของแม่ข้า” “แต่เจ้าออกเรือนไปแล้วนะ!” เผยอันหลิง ยังคงตอบโต้ ด้วยน้ำเสียงของคนไม่ยอมแพ้ “นั่นยิ่งสมควรเป็นของข้า ตั้งแต่วันที่ข้า ก

• ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่66 กู้เจี๋ย

  “พาส่งตำรวจเถอะ” คล้ายกับเขา รู้ถึงความต้องการของพี่สาว จึงเลือกที่จะส่งลู่ถิงให้กับตำรวจ เพราะยังไงเมื่อเข้าไปอยู่ในคุก ลู่ถิงก็ไม่รอดอยู่ดี แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น “ฉันไม่กลัวแกหรอก นังฉู่หร่าน! แกด้วยไอ้ปัญญาอ่อน ฉันจะส่งพวกแกไปตายอีกครั้ง” ลู่ถิงพุ่งไปที่ขอบระเบียงกว้าง ก่อนจะพุ่งลงไปเบื้องล่าง โดยไม่มีใครคิดห้ามปราม อาจด้วยยังตกตะลึง กับคำพูดของหญิงสาวอยู่ก็เป็นได้ ฉู่หร่านมองไปจุดที่ลู่ถิงหายไป ชายหนุ่มที่มีรอยยิ้มประดับ โบกมือให้กับเธอ กู้เจี๋ยน้อยของสกุลฉู่ น้องชายและลูกชายที่ทุกคนรัก กำลังโบกมือลา และเริ่มเลือนหายไปทีละน้อย “หรานหร่าน อย่าร้อง เจี๋ยจะเป็นเด็กดี จะไม่ดื้อด้วย เจี๋ยจะดูแลหรานหร่านเอง” หญิงสาวปล่อยโฮออกมา เหมือนเด็กในทันที เมื่อรอยยิ้มของกูเจี๋ย เลือนหายไป พร้อมกับร่างกาย ที่กลายเป็นเพียงแสงสีขาว จนเหลือเพียงความว่างเปล่า ในสายตาเธอ กู้เจี๋ย ลูกชายของเพื่อนพ่อ ที่ครอบครัวประสบอุบัติเหตุ เหลือรอดเพียงเด็กชายกู้เจี๋ย ที่สมองได้รับความกระทบกระเทือน จนทำให้สมองไม่สามารถ ที่จะพัฒนาได้ทันร่างกาย