Share

บทที่ 4

last update Last Updated: 2025-05-23 10:09:47

ไอรินนอนครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่จนตัวเธอเผลอหลับไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ร่างบางสะดุ้งตื่นขึ้นมาพร้อมกับหยิบดูโทรศัพท์มือถือก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลาเกือบหกโมงเย็นแล้ว หญิงสาวรีบพิมพ์ข้อความส่งไลน์ทิ้งให้แพรวาถึงสถานที่นัดเจอกัน ยังไงเธอก็ไม่สามารถขัดใจพ่อของเธอได้อยู่แล้ว

เมื่อพิมพ์ข้อความส่งหาแพรวาเสร็จ ไอรินจึงรีบเดินเข้าไปในห้องน้ำที่ติดกับห้องแต่งตัวเพื่ออาบน้ำชำระร่างกายทันที

เวลาผ่านไปเกือบสองชั่วโมง หญิงสาวร่างอรชรสวมชุดรัดรูปเกาะอกสีดำสายเดี่ยวพูกคอเว้าหลัง ด้านหน้าตรงหน้าอกออกแบบเป็นห่วงสองห่วงด้านหน้า ทำให้เห็นร่องหน้าอกขาวผ่องได้อย่างชัดเจนมากยิ่งขึ้น ผมยาวสลวยถูกดัดลอนปลายเล็กน้อยปล่อยลงมาคลอเคลียกับแผ่นหลังเปลือยเปล่า รองเท้าและกระเป๋าถือใบจิ๋วสีดำเข้ากัน ยิ่งทำให้ทุกอย่างที่อยู่บนร่างกายของเธอนั้นมันช่างสมบูรณ์แบบยิ่งนัก

ไอรินก้าวเดินออกมาจากลิฟต์ตรงมายังรถสปอร์ตคันสีแดงเงาของเธอ มือเล็กยกขึ้นสยายผมเล็กน้อย ความสวยสดและความมาดมั่นของไอรินทำให้ผู้คนที่เดินผ่านเธอไปถึงกับต้องเหลียวหลังมองเธอ แต่เพราะใบหน้าสวยที่เอาแต่บึ้งตึงไม่ยิ้มแย้มให้ใครนั้น จึงทำให้ไม่มีผู้ใดกล้าทักทายหรือเข้ามาพูดคุยกับเธอ

รถสปอร์ตคันหรูเคลื่อนตัวออกจากคอนโดใหญ่ทันทีที่ร่างบางก้าวขึ้นรถได้ เคลื่อนตัวไปตามถนนเรื่อยๆ จนมาหยุดอยู่หน้าผับแห่งหนึ่งที่ดูใหญ่โตกว่าผับในเมืองกรุงที่อื่นเป็นสิบเท่าตัวเลย ร่างบางกำลังหาที่จอดรถอยู่ทว่าเสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น ไอรินหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋าเพียงมือเดียวเท่านั่น ส่วนมืออีกข้างก็ยังคงกำพวงมาลัยขับรถอยู่

Praewa

“ฮัลโหล” ไอรินเอ่ยขึ้นทันที่ที่กดรับสายเมื่อเห็นเบอร์ที่โทรมาคือแพรวาเพื่อนของเธอ

‘ถึงไหนแล้วริน’

“รินถึงแล้ว กำลังหาที่จอดรถอยู่”

‘พวกเราถึงกันครบทุกคนแล้วนะ อยู่โซนวีไอพี01นะ’

“โอเค เจอกันจ้า”

‘จ้า’

สิ้นเสียงแพรวา ไอรินกดวางสายและขับรถวนหาที่จอดอีกครั้งจนได้ที่จอดรถวีไอพีใกล้ๆทางเข้าเพราะเธอก็ไม่อยากเดินไกลเหมือนกัน

ร่างอรชรย่างกรายเข้ามาในผับหรูอย่างสะโอดสะอง หนุ่มน้อยใหญ่ต่างพากันจ้องมองสาวสวยหน้าเหวี่ยงกันตาไม่กระพริบ บางคนจับจ้องที่ใบหน้าสวยส่วนบางคนจับจ้องที่หน้าอกใหญ่กับหุ่นนาฬิกาทรายเอวคอดกิ่งของเธอ แต่กระนั้นไอรินก็ไม่สนใจสายตาพวกนั้นอยู่ดี ผู้ชายพวกนั้นก็ได้แค่มองนั่นแหละ

ไอรินก้าวเดินผ่านนักท่องราตรีมากมายในโซนหน้าเวทีที่มีดีเจกำลังเล่นแผ่นเสียงดนตรีอย่างเมามันส์ ดวงตากลมโตกวาดสายตามองหาป้ายโซนวีไอพีจนกระทั่งเธอพบว่ามันอยู่ชั้นสอง ร่างบางรีบก้าวยาวๆตรงไปยังโซนวีไอพีที่กลุ่มเพื่อนของเธออยู่อย่างรวดเร็ว

“ไอรินมาแล้ว” แพรวาเอ่ยขึ้นทันทีที่เห็นร่างอรชรของไอรินเดินมา

หญิงสาวย่อตัวนั่งลงบนโซฟานุ่มสีขาวทรงตัวแอลข้างๆแพรวา โซนวีไอพีจัดว่าเป็นโซนที่ค่อนข้างส่วนตัวแต่คงไม่เท่าห้องวีไอพีที่มีไว้สำหรับคุยธุรกิจและสังสรรค์กันต่อได้ แต่ละโซนจะมีแค่โต๊ะแค่ประมาณ10โต๊ะเท่านั้นที่เรียงกันค่อนข้างที่จะห่างพอตัว เหมาะสำหรับพวกดารานักแสดงหรือนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงอยากมาเที่ยวแล้วไม่ชอบวุ่นวายกับคนเยอะๆอย่างโซนธรรมดาแต่ก็ไม่ได้ฟิลชอบห้องวีไอพีคุยธุรกิจ นับว่าโซนวีไอพีของที่นี้ช่างตอบโจทย์เลยทีเดียว

“ว้าววว ดูสิว่าใครมา” ปีใหม่ นักแสดงแนวหน้าของประเทศไทยเอ่ยทักทายไอริน

“ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะยัยริน” สกาย ลูกสาวเจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์ที่นั่งอยู่ข้างปีใหม่เอ่ย

“สบายดีกันไหมทุกคน” ไอรินส่งยิ้มอ่อนๆให้กลุ่มเพื่อนของเธอ ถึงพวกเราทั้งสี่คนจะอยู่ในกลุ่มเดียวกัน แต่คนที่เธอสนิทที่สุดก็คือแพรวา

“สบายดีจ้า ดีนะยัยแพรวาโทรมาบอกก่อนว่ามาที่นี้ เพราะถ้าเป็นที่อื่นฉันคงไปไม่ได้อะ” ปีใหม่เอ่ย

“ทำไมละ” แพรวาถามอย่างสงสัย

“ก็เจ้าของที่นี้นะสิเส้นใหญ่มาก ตระกูลของพวกเขามีอิทธิพลมากเลยนะในสังคม พวกนักข่าวเลยไม่กล้าเข้ามาเหยียบที่นี้เลย พวกดารานักแสดงนางแบบเลยชอบมาเที่ยวผับนี้กันเยอะ”

“รวมถึงเธอด้วยใช่ไหม”

“ใช่สิ ถ้านัดกันไปที่อื่น ฉันก็คงไปไม่ได้หรอก เพราะผู้จัดการฉันไม่ให้ไปแน่ๆ”

ไอรินไม่ได้ตอบกลับอะไรเธอนั่งฟังแพรวาและปีใหม่คุยกัน เพราะปกติไอรินก็ค่อนข้างจะพูดน้อยมาตั้งแต่ไหนแต่ไรอยู่แล้ว จนกระทั่งเสียงของสกายเอ่ยถามเธอขึ้นมา

“กลับมาอยู่ไทยตลอดเลยไหมรินหรือแค่มาเที่ยวเล่น”

“กลับมาอยู่เลย พ่อให้ไปศึกษางานที่บริษัทอะ”

“ดีเลย”สกายตอบ

“จริงหรอริน งั้นเราก็ได้เจอกันทุกวันเลยสิ” เป็นแพรวาที่เอ่ยขึ้นอย่างดีใจพร้อมกับกอดรัดเรียวแขนเล็กของไอรินเอาไว้

“จริงจ้า แต่รินขอเวลาพ่อไว้อีกสักสองสามวันนะ ขอเตรียมตัวก่อน”

ไอรินตอบกลับพร้อมกับยกแก้วไวน์ขึ้นมากระดกจิบเบาๆ

“งั้นวันนี้เรามาฉลองกันดีกว่า นานๆจะอยู่กับครบแบบนี้” ปีใหม่ยกแก้วขึ้นมาชูขึ้นตรงหน้า ทั้งสามสาวจึงยกแก้วขึ้นมาตามปีใหม่

“ชนจ้า” ปีใหม่เอ่ย

“ชน!” แพรวาสาวร่าเริงเอ่ยต่อ

ไอรินยิ้มบางๆพร้อมกับยกแก้วชนกับเพื่อนๆของเธอ

เคร้งง!

“หมดแก้วว” ปีใหม่นานๆทีจะได้ออกมาผ่อนคลายแบบนี้และยังได้อยู่กับเพื่อนสาวครบแก๊ง วันนี้เธอจึงรู้สึกสนุกและมีความสุขเป็นพิเศษ

ทั้งสี่คนยกแก้วไวน์ขึ้นมากระดกพร้อมกันดื่มจนหมดแก้ว หลังจากนั้นพวกเธอก็พูดคุยอัพเดทเรื่องราวต่างๆในชีวิตของแต่ละคน ส่วนไอรินก็ไม่ได้เล่าอะไรในชีวิตให้เพื่อนของเธอฟังมากนักเพราะไม่มีอะไรที่ให้น่าจดจำสักอย่างเลยในชีวิตของเธอ

(Kaden Talk)

ร่างสูงใหญ่นั่งอยู่บนโซฟาในห้องวีไอพีประจำของพวกเขา โดยมีพี่ชายของเขา เคแลน แคสเซียส ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาดูเคร่งขรึมมาดนิ่งนัยน์ตาสีเทาดุดันเหมือนคาเดนนั่งอยู่ข้างๆ ส่วนตรงข้ามเป็นนักรบหนุ่มไทยหน้าคมเข้มมีเสน่ห์ นั่งอยู่ข้างๆมาร์วินลูกครึ่งไทย-อเมริกัน พวกเขากำลังนั่งดื่มเหล้าผ่อนคลายกันอยู่ ซึ่งกลุ่มชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหมือนเทพบุตรแต่นิสัยแต่ละคนเหมือนดั่งเช่นซานตา พวกเขาจะนัดกันมาทุกวันเป็นปกติอยู่แล้ว หากใครเบื่อๆเซ็งๆหรือเครียดเรื่องงานก็สามารถมานั่งกินเหล้าพักผ่อนหย่อนใจได้

“โรงแรมใหม่ที่ภูเก็ตที่เพิ่งเปิดตัวไปเป็นไงบ้างวะ” เคแลนเอ่ยถามน้องชาย

“ก็ดี ไม่ได้ติดปัญหาอะไร กูให้ไอ้มูอัสมันอยู่ดูที่นั่นไปก่อนช่วงนี้”คาเดนตอบกลับเสียงเข้ม

“อือ”

“พวกมึง วันนี้กูกลับก่อนนะ” มาร์วินยกนาฬิกาข้อมือราคาแพงขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นเวลาเกือบเที่ยงคืนแล้ว

“ทำไมกลับไววะ” นักรบหันไปถามมาร์วิน

“มีธุระ”

“มีธุระหรือมีสาววะ” นักรบมองหน้ามาร์วินอย่างยียวน

“เสือก กูไปละ” มาร์วินยกแก้วเหล้ากระดกพรวดเดียวหมด ก่อนจะวางแก้วลงบนโต๊ะแล้วเดินเดินจ้ำอ้าออกไปอย่างรวดเร็ว

“กูไปเข้าห้องน้ำนะเดี๋ยวมา” คาเดนเอ่ยพร้อมกับยืนขึ้นก้าวเดินออกจากห้องมาทันที

เขาอยากจะไปดูสาวสวยที่เป็นเป้าหมายของเขาสักหน่อยว่าได้มาที่ผับของเขาตามที่รับปากกับพ่อเธอไว้ไหม คาเดนก้าวเดินออกมาจากห้องวีไอพีพลางกวาดสายตาไปรอบๆ

เซนต์ บอดี้การ์ดของคาเดนที่ยืนแอบอยู่ที่ไหนสักแห่งเมื่อเห็นเจ้านายเดินออกมาจากห้องจึงรีบตรงมาหาเจ้านายทันที

“นายจะกลับแล้วหรอครับ”

“มึงให้คนไปดูสิว่าไอรินลูกสาวของนายพิพัฒน์มาที่นี้ไหม” คาเดนสองมือล้วงกระเป๋าเอ่ยเสียงเข้ม

“ได้ครับนาย”

“เร็วๆด้วยละ”

“ครับ”

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Sawarost Sontijai
เฮ้อ!ตามน้องเป็นเงาเลยนะพี่คาเดน
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • มาเฟียร้ายพ่ายรัก   บทที่ 51 ตอนพิเศษ NC

    เวลาผ่านพ้นไปจวบจนถึงเวลาของอาหารค่ำ ชายหนุ่มจัดเตรียมดินเนอร์ส่วนตัวสุดแสนจะหรูหราไว้ให้หญิงสาวที่ริมชายหาด แสงไฟสลัวๆ เป็นทางเดินตั้งแต่ลงจากบ้านพักมาจนถึงโต๊ะอาหารที่มีอาหารทะเลมากมายหลากหลายอย่างวางเต็มโต๊ะไปหมด“นี่คุณเตรียมไว้เพื่อเราเลยเหรอคะ” เสียงหวานเอ่ยถามชายหนุ่ม“ใช่”“ขอบคุณนะคะ”“เรื่องแค่นี้จะขอบคุณทำไมละไอริน มากกว่านี้ผัวก็ให้ได้”“รินขอบคุณสำหรับทุกเรื่องค่ะ ขอบคุณที่ดูแลเอาใจใส่รินเป็นอย่างดีนะคะ”“ไม่ต้องขอบคุณหรอก เพราะผัวทำอะไรก็ต้องหวังผลตอบแทนอยู่แล้ว” ชายหนุ่มเอ่ยพลางมองจ้องไปที่หน้าอกอวบอิ่มของหญิงสาว“คนบ้า กินข้าวกันเถอะค่ะ..รินหิวแล้ว”“หึหึ” ชายหนุ่มหัวเราะชอบใจกับท่าทางของหญิงสาวทั้งสองคนนั่งลงบนเก้าอี้และค่อยๆ ทานอาหารที่เชฟฝีมือดีรังสรรค์มาให้พวกเขากันอย่างช้าๆสองชั่วโมงผ่านไป หลังจากที่มื้อค่ำสุดโรแมนติกผ่านพ้นไป คาเดนและไอรินก็กลับเข้ามาในบ้านพักส่วนตัวสุดหรูหราทันทีไอรินก้มๆ เงยๆ เก็บเสื้อผ้าออกมาจากกระเป๋าเดินทางเพื่อที่จะแขวนที่ราวในตู้เสื้อผ้า ส่วนคาเดนนั้นก็เอาแต่นั่งมองภรรยาคนสวยอยู่ตรงปลายเตียงด้วยสายตาหื่นกระหายมาเฟียหนุ่มนั่งมองร่างบางอ

  • มาเฟียร้ายพ่ายรัก   บทที่ 50 บทส่งท้าย

    @เกาะพีพี กระบี่สองสามีภรรยากำลังนั่งเรือสปีดโบ๊ทจากโรงแรมที่ภูเก็ตของเขามายังเกาะพีพี เมื่อคืนพวกเขามาถึงภูเก็ตก็ใช้เวลาไปเกือบครึ่งวันแล้วเนื่องจากพวกเขาขับรถมาจึงต้องนอนพักที่โรงแรมของมาเฟียหนุ่มก่อน ครั้นจะให้นั่งเครื่องบินมาเขาก็เป็นห่วงภรรยาที่กำลังท้องกำลังไส้อยู่ไอรินค้างคาใจเรื่องของสกาย เธอจึงถามคาเดนอีกครั้งและได้คำตอบว่าชายหนุ่มขังเธอไว้ที่คุกใต้ดินที่มืดสนิทแต่มีคนคอยส่งข้าวส่งน้ำให้เธอทุกวัน ไอรินรู้สึกสงสารเธอจับใจจึงคุยกับสามีให้ปล่อยตัวเธอไปแล้วส่งเธอกลับไปที่บ้านให้พ่อของเธอ ซึ่งคาเดนไม่ได้เห็นด้วยเท่าไหร่แต่ก็ต้องยอมให้ศรีภรรยา แต่ทว่าไม่นานพวกเขาก็ได้ข่าวว่าสกายเป็นโรคจิตเภทขั้นรุนแรงต้องเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาลจิตเวชเวลาผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมง เรือสปีดโบ๊ทก็มาจอดสนิทที่ท่าเรือของโรงแรมหรูแห่งหนึ่งที่อยู่ติดกับทะเลสีฟ้าคราม ซึ่งมาเฟียหนุ่มก็พอจะรู้จักกับเจ้าของโรงแรมแห่งนี้เช่นกัน โรงแรมหรูที่ชายหนุ่มเลือกเป็นโรงแรมที่ดีที่สุดของเกาะนี้ มีทั้งบ้านพักส่วนตัวที่อยู่กันหลายคนและเป็นห้องพักที่อยู่บนอาคารสำหรับนักท่องเที่ยวที่มากันแค่สองสามคนร่างอรชรสวมชุดมินิเดรสส

  • มาเฟียร้ายพ่ายรัก   บทที่ 49 พิธีวิวาห์

    สามอาทิตย์ต่อมา…พิธีวิวาห์สุดอลังการถูกจัดขึ้นในโบสถ์ของตระกูลแคสเซียสอย่างรวดเร็ว ทุกอย่างถูกรังสรรค์ขึ้นมาด้วยเม็ดเงินมหาศาลของมาเฟียหนุ่มสุดหล่อเหลา มาเฟียหนุ่มพาไอรินไปพบกับครอบครัวอย่างเป็นทางการเมื่อสองอาทิตย์ที่แล้วพร้อมกับบอกพวกท่านว่าไอรินกำลังตั้งครรภ์อยู่ หญิงสาวได้มีการขอโทษขอโพยผู้ใหญ่จากใจจริงที่เธอทำอะไรลงไปโดยไม่คิดจนทำให้ตระกูลของแคสเซียสเสื่อมเสียชื่อเสียง แต่ทว่าบิดามารดาของคาเดนก็ไม่ได้ถือโทษโกรธเคืองไอรินแต่อย่างใดแขกเหรื่อที่มาร่วมงานก็ล้วนเป็นไฮโซ นักธุรกิจ ที่แต่งกายหรูหราสวมเครื่องเพชรเม็ดโตให้สมกับฐานะเพื่อโอ้อวดกัน ตรีมงานในวันนี้เป็นโทนสีขาวฟ้า แขกผู้มีเกียรติทั้งหลายจึงเลือกสรรเสื้อผ้าให้เข้ากับตรีมงานเช่นกันร่างอรชรสวมชุดเจ้าสาวเกาะอกสีขาวสะอาดตาราคาหลายล้าน ดีไซน์แบบผ้าชีทรูบางคล้องคอกับแขนยาว กระโปรงหางปลายาวรัดรูปเห็นส่วนโค้งเว้าของเอวคอดกิ่งได้อย่างชัดเจน ผมยาวดกดำถูกเกล้าผมมวยต่ำ ปล่อยเส้นผมให้ดูฟุ้งเล็กน้อยพร้อมกับติดเครื่องประดับที่เป็นเพชร เป็นทรงผมที่ดูเรียบง่ายแต่เพิ่มความละมุนให้กับใบหน้าเจ้าสาวได้เป็นอย่างดี เสียงไวโอลินบรรเลงขึ้นเบาๆ ทำใ

  • มาเฟียร้ายพ่ายรัก   บทที่ 48 เซนต์ & แพรวา

    หลายวันผ่านไป มาเฟียหนุ่มและไอรินย่างกรายเข้ามาภายในบริษัทของพิพัฒน์เพื่อเรียนเชิญเพื่อนรักอย่างแพรวาไปเป็นเพื่อนเจ้าสาวในงานแต่งของพวกเขา โดยมีบอดี้การ์ดร่างกำยำหลายคนเดินตามหลังมาติดๆพวกเขาเดินตรงไปยังแผนกดีไซน์อย่างรวดเร็ว ไอรินเข้ามาถึงแผนกก็เห็นเพื่อนรักกำลังยุ่งกับการออกแบบเสื้อผ้าคอลเลคชั่นใหม่ที่ต้องรีบทำให้เสร็จเพราะต้องเปิดตัวก่อนสิ้นปีนี้ อาการแพ้ท้องของชายหนุ่มเริ่มดีขึ้นเพราะเขาจับว่าที่เจ้าสาวกินอยู่ทุกวัน หากวันไหนไม่ได้กินหญิงสาวเขาก็จะรู้สึกพะอืดพะอมเหมือนจะอ้วกอยู่ตลอดทั้งวันเลย “ยุ่งอยู่ไหมจ๊ะแพร” ไอรินเอ่ยถามแพรวาเมื่อได้ยินเสียงของเพื่อนรักจึงเงยหน้าขึ้นมาจากงานที่กำลังวาดออกแบบเค้าโครงอยู่ “ริน..คุณคาเดนสวัสดีค่ะ” แพรวาวาดดินสอลงที่โต๊ะอย่างรวดเร็ว “ครับ” คาเดนตอบกลับสั้นๆ “คุณเซนต์สวัสดีค่ะ ไม่เจอกันนานเลยนะคะ” แพรวาชะเง้อหน้าไปมองบอดี้การ์ดคนสนิทของคาเดนที่ยืนอยู่ข้างหลังเจ้านาย “สวัสดีครับคุณแพรวา” เซนต์ส่งยิ้มอบอุ่นกลับไปให้เจ้าหล่อน “มากันได้ไงคะเนี่ย มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ” แพรวาเอ่ยถามต่อ “พอดีว่ารินจะขอให้แพรไปเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้รินหน่อยได้ไหม”

  • มาเฟียร้ายพ่ายรัก   บทที่ 47 จัดการแม่เลี้ยงใจร้าย

    สามวันผ่านไป…มาเฟียหนุ่มพาไอรินมาลองชุดแต่งงานที่ห้องชุดสุดหรูหราโทนสีขาวสะอาดตาทั้งร้าน ตั้งแต่ช่วงเที่ยงของวันจวบจนเวลาผ่านไปเกือบถึงห้าโมงเย็น เมื่อพวกเขาลองชุดจนได้ชุดที่พอใจแล้ว ชายหนุ่มก็พาไอรินมายังคฤหาสน์อัครเมธาสกุลต่อคาเดนได้ติดต่อไปหาบิดาและมารดาของตัวเองเรื่องที่ไอรินตั้งครรภ์และพวกท่านก็ดีใจมากต้องการให้จัดงานแต่งโดยเร็วที่สุด ใช้เวลาไม่นานรถคันหรูสีดำเงาก็เข้ามาจอดสนิทลงที่ลานจอดรถของคฤหาสน์หรูอย่างช้าๆชายหญิงเดินเข้ามาภายในห้องโถงใหญ่ก็พบกับพิพัฒน์กำลังนั่งจิบชาอยู่คนเดียวบนโซฟาตัวใหญ่ “พ่อไม่ได้ไปทำงานหรอคะวันนี้” ไอรินเอ่ยถามทันทีที่เดินเข้ามาในห้อง “พ่อกลับมาไวนะ” พิพัฒน์วางแก้วน้ำชาในมือลงพลางตอบกลับลูกสาว “เป็นไงบ้างละวันนี้ไปลองชุดแต่งงานกันมาเป็นไงบ้าง” ชายแก่ถามต่อ “รินชอบใส่ชุดเกาะอกค่ะ แต่คุณคาเดนไม่ชอบให้ใส่เกาะอก แต่ก็ได้ชุดที่ถูกใจแล้วละค่ะ” “ก็ชุดเกาะอกมันโป๊เกินไป” เสียงทุ้มของคาเดนเอ่ย “ดีแล้วละลูก อย่าแต่งตัวโป๊มากสิ ผู้ชายยังไงก็ต้องหวงเมียเป็นธรรมดา” พิพัฒน์เสริมต่ออย่างเข้าข้างว่าที่ลูกเขยสองคนชายหญิงเดินมานั่งลงที่โซฟาตัวใหญ่ตรงข้ามกับพิ

  • มาเฟียร้ายพ่ายรัก   บทที่ 46 จัดการแม่เลี้ยงใจร้าย NC

    เวลาผ่านไปจวบจนพลบค่ำของวัน มาเฟียหนุ่มกำลังจะพาไปหญิงสาวกลับเพนท์เฮาส์ ไอรินจึงขอตัวไปเก็บของบนห้องก่อน หญิงสาวใช้เวลาเก็บของที่จำเป็นไม่นานเพราะเสื้อผ้าของเธอคาเดนบอกว่าเขายังเก็บไว้เหมือนเดิมทุกอย่าง หลังจากเก็บของเสร็จไอรินก็เปิดประตูห้องนอนออกมา และก็พบกับศศิวิมลที่กำลังยืนรอเธออยู่ด้วยแววตาท่าทางไม่เป็นมิตรเหมือนดั่งเช่นทุกครั้งเวลาพวกเธออยู่กันสองต่อสอง “มีอะไร” ไอรินเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว “อย่าคิดนะว่าตัวเองท้องแล้วทุกอย่างจะต้องตกเป็นของเธอ” เจ้าหล่อนยืนกอดอกเอ่ยด้วยท่าทางน่าหมั่นไส้ “ฉันหรือเธอกันแน่ที่คิดแบบนั้น ทุกอย่างมันเป็นของครอบครัวฉันมาตั้งแต่แรกแล้ว มีแต่เธอนั่นแหละที่คิดจะมาชุบมือเปิบไปง่ายๆ” ไอรินเอ่ยพลางเดินไปเผชิญหน้ากับศศิวิมลทำให้เจ้าหล่อนหายใจออกแรงด้วยความโมโห ก่อนที่พวกเธอจะมีปากเสียงกันต่อก็มีเสียงทุ้มทรงพลังเอ่ยขึ้นมาก่อน “ไอริน” มาเฟียหนุ่มสองมือล้วงกระเป๋าค่อยๆ ก้าวเดินมาใกล้ๆ ไอริน ศศิวิมลจึงแสร้งทำสีหน้าปกติ “คุณคาเดน ขึ้นมาทำไมคะ” ไอรินเอ่ย “เห็นขึ้นมานานแล้ว มีอะไรหรือเปล่า” “ไม่มีค่ะ รินเก็บของเสร็จแล้วไปกันเถอะค่ะ” หญิงสาวเดินไปคล

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status