10ปีต่อมา
คลับH&H(โซนVIP) "เห้ย!มึงไอ้เฮล"ไอ้น็อตเรียกไอ้เฮลขึ้นด้วยนำ้เสียงตกใจปนตื่นเต้นที่ดูโอเวอร์ของมัน ทำให้ผมชำเลืองสายตาตวัดมองไปที่มันด้วยความรำคาญ มันสองคนเป็นเพื่อนสนิทของผมเองพ่อแม่พวกเราสนิทกันมาก และคลับนี้ก็เป็นของไอ้เฮลกับน้องสาวมัน พ่อมันเป็นเจ้าพ่อ บ้านผมกับบ้านไอ้เฮสและบ้านไอ้น็อตอยู่ติดกัน มันเลยทำให้พวกผมเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เด็กๆ พวกมันตอนนี้กำลังมั่วหญิงอยู่ในมือของไอ้น็อตเองก็ถือโทรศัพท์คุยแชทกับสาวๆในสต๊อกของมันอยู่หึน่าสงสารไอ้พวกนี้จริงๆจะติดโรคตายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ผมมองพวกมันแล้วก็กระดกแก้วเหล้าดื่มไปด้วยแก้เบื่อแก้เหงา "เชี้ยไรมึงไอ้น็อต!"ไอ้เฮลเงยหน้าจากหน้าอกตูมๆของคู่ขามันขึ้นมาเอ่ยถามไอ้น็อตด้วยความไม่พอใจก็ไอ้น็อตเสือกไปขัดจังหวะกิจกรรมรักของมันหนิครับ ไม่แปลกที่ไอ้เฮลจะโมโหไอ้น็อตขนาดนั้น "เมิงงงงดูเด้ๆๆ"ไอ้น็อตทำสีหน้าตกใจปนอึ้งแล้วส่งโทรศัพท์เครื่องหรูไอโฟนรุ่นล่าสุดของมันไปให้ไอ้เฮลดู I'm Honey honey. I came back and the hometown missed her.R (ฉันกลับมาแล้วบ้านเกิดคิดถึงเธอ) 18909Like samema. น่ารักจางงเลยครับฮันนี่ๆๆๆ🤤 ll. man. ผมอยากจะขึ้นเตียงกับคุณ look for. ยินดีต้อนรับกลับมาครับ "เห้ย!ยัยฮันกลับมาแล้วเหรอวะ ทำไมกูเห็นไม่รู้เรื่องเลย"ไอ้เฮลที่ก้มหน้าลงไปดูไอโฟนของไอ้น็อตก็ต้องมีสีหน้าตกใจและน้อยใจในนำ้เสียงของมัน แน่แหละจะไม่ให้น้อยใจได้ไง เธอไปตั้ง10ปีไม่เคยทักมาหาหรือติดต่อไอ้เฮลกลับมาเลย ถ้าเกิดว่ามันไม่น้อยใจสิแปลก กลับมาแล้วสินะฮันนี่ ผมเห็นโพสต์ของเธอตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วแหละครับเพราะเมื่อเช้าผมยืมโทรศัพท์ของไอ้น็อตเพื่อจะโทรคุยกับลูกค้าเพราะผมลืมเอาโทรศัพท์มาเลยต้องยืมของมันและบังเอิญว่ามันเปิดฟีดหน้าไอจีทิ้งไว้ผมเลยเห็นรูปและไอจีของฮันนี่เองโดยบังเอิญแต่ดูเหมือนว่าไอ้น็อตผู้ที่เป็นเจ้าของโทรศัพท์จะเพิ่งเห็นโพสต์ของฮันนี่นะ "เเม่ง!มึงเป็นพี่เชี้ยไรว่ะไม่รู้เรื่องน้องสาวเเสนสวยของมึงเลยสักเรื่อง!!!"ไอ้น็อตซำ้เติมไอ้เฮล พวกมันสองคนก็เป็นแบบนี้แหลครับกัดกันตลอดเวลา "เออ!สัสอย่าซำ้เติมกูเชี้ยน็อต" "แม่ง!ฮันนี่เปลี่ยนไปมากอ่ะ สวยขึ้น เอ็กซ์ชิบ กูขอเลื่อนสถานะจากเพื่อนสนิทมึงไปเป็นน้องเขยมึงได้ไหมพี่เขย"ไอ้น็อตพูดจากวนๆๆใส่ไอ้เฮล "ถามตีนกูก่อนไหมสัส"ไอ้เฮลก็มองหน้าไอ้น็อตพลางยกเท้าของมันขึ้นไปตรงหน้าไอ้น็อต "สัสมึงชอบใจร้ายใส่กู กูก็น้อยใจเป็นเหมือนกันนะเว้ย"ไอ้น็อตเอ่ยด้วยนำ้เสียงตัดพ้อเมื่อไอ้น็อตพูดเสร็จมันก็ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ก่อนจะซบหน้าลงไปบนหน้าอกของสาวที่นั่งอยู่บนตักมัน ไอ้ห่านี้มันมารยาเยอะยิ่งกว่าผู้หญิงเสียอีกนะ "เอ่อ ทำไมฮันนี่ไปอยู่เมกานานจังว่ะ ตั้ง10ปีแหนะ"ไอ้น็อตพูดเสร็จมันก็หันไปกอดจูบกับเด็กของมันต่อ "ไม่รู้สิว่ะ อยู่ดีๆยัยนั่นก็ไปปุปปัปเลย และไม่กลับมา….ไม่ติดต่อมาหากูเลยด้วยเหมือนกัน"ไอ้เฮลพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงที่เศร้าๆก่อนจะหันไปอ้อนเด็กมันต่อ มันเศร้าจริงๆเหรอว่ะ? ผมเลิกคิ้วมองเพื่อนสนิททั้งสองคนพลางส่ายศีรษะไปมากับความสำส่อนของเพื่อนๆทั้งสองคนของผม "เออ ดีแล้วแหละที่ฮันนี่กลับมา กูเเม่งโคตรคิดถึง" ปัง สิ้นเสียงไอ้น็อตก็เกิดเสียงแก้ววางกับโต๊ะหนักๆขึ้นแสดงถึงความไม่พอใจของเจ้าของแก้วเหล้านั่น ทั้งไอ้น็อตไอ้เฮลและเด็กๆของมันก็ต่างพากันหันมองมาที่ผมเป็นจุดเดียว "เป็นเชี้ยไรมึง! ไอ้ราม"ไอ้น็อตเอ่ยถามผม "เปล่า กูแค่รำคาญ"ผมตอบมันไปด้วยสีหน้าเฉยชาตามสไตล์ของผม พวกมันก็พากันชี้หน้าผมและพากันทำปากขมุบขมิบด่าผมโดยที่ไม่ได้เปล่งเสียงให้ผมได้ยิน ผมก็ส่ายศีรษะไปมาด้วยความเบื่อหน่ายกับท่าทางปัญญาอ่อนของเพื่อนสนิททั้งสองคนของผม อยู่ดีๆหน้าผับก็มีเสียงเอะอะโวยวายเสียงดังเกิดขึ้น พวกนั้นทำเหมือนกับเห็นดารามาเยือนที่นี้อย่างนั้นแหละเหอะ!น่ารำคาญสิ้นดี "เชี้ยๆๆๆ คุณฮันนี่มาเว้ย โอ๊ย!สวยชิบเลย กูอยากขึ้นเตียงกับคุณฮันนี่ ได้สักครั้งกูสัญญากูจะเป็นคนดี เลิกเที่ยว เลิกเจ้าชู้ เลยเอ้าๆเพี้ยงงงๆๆๆ"อยู่ๆก็มีเสียงผู้ชายพูดขึ้นทำให้ผมหันไปมองพวกมันทันทีก็พบกับผู้ชายในชุดเสื้อหนังสีดำสองคนกำลังมองตรงไปยังประตูทางเข้าด้วยสายตาหวานเยิ้ม แล้วพวกมันก็พากันเดินไปรอรับฮันนี่ที่กำลังเดินตรงเข้ามาในนี้ เหอะ!!!ยิ่งได้ยินยิ่งหงุดหงิด!!เดือนต่อมา ประเทศไทย ราม วยุทัศ...... "พี่ราม ไปหยิบนมในตู้เย็นให้หนูหน่อยสิคะ" เสียงเมียผมเอ่ยใช้ผัวคนนี้ไง เมียผมตอนนี้นั่งดูทีวีอย่างสบายใจเลยล่ะครับ ผมกับฮันนี่แต่งงานกันหลังจากที่ผมขอเธอแต่งงานได้อาทิตย์เดียว แล้วตอนนี้เธอก็ท้องแล้วครับ คือจริงๆแล้ว ฮันนี่ท้องได้2เดือนแล้วครับ เธอเอาที่ตรวจครรภ์สองอันมาให้ผมดูในวันแต่งงานของเรา ผมดีใจมากต่อขาต่อแขนให้ลูกไปซะหลายยกเลย แล้วตอนนี้ผมกับฮันนี่เราก็มาฮันนีมูนกันน่ะครับ เธอไม่แพ้ท้องเลย กินเยอะ หิวบ่อย ผมเลยลางานจากท่านประธานบริษัทนำเข้ารถยนต์หรูออกมาเป็าขี้ข้ารับใช้เมียจนกว่าเมียจะคลอดลูกแทน "คร๊าบบ"ผมขานรับเมีย แล้วรีบวิ่งเข้าไปหยิบนมสดที่เป็นแกลลอนให้เมียดื่มพร้อมแก้วนำ้ เป็นกล่องเมียไม่พอกินครับ สงสัยจะได้ลูกแฝดอิอิๆๆ "นี้ครับเมีย"ผมเดินเข้ามาหาเมีย แล้วรินนมใส่แก้วแล้วส่งให้เธอดื่ม เธอก็รีบรับแก้วนมสดไปดื่มอย่างไวด้วยความหิวโหย "มองอะไรคะ?"เธอเอ่ยถามผมที่นั่งบนโซฟาตัวเดียวกันกับเธอแล้วเอามือท้าวคางมองเธอกินแล้วยิ้มตาม "มองเมีย เมียสวย^_^"ผมบอกเธอแล้วนอนหนุนตักเธอ แล้วจูบไปที่ท้องของเธอที่ตอนนี้เริ่มจะนูนๆออกมาแล้ว ไหนเข
พี่รามชูนิ้วสามนิ้วขึ้นมาทำท่าสาบาน ฉันจึงหัวเราะให้กับความน่ารักของเขา~~~I’ll say, “Will you marry me?”~~~(ผมจะพูดว่า คุณจะแต่งงานกับผมไหม)พี่รามร้องเพลง หรือเขาถามฉัน ฉันจึงมองไปที่เขาเพื่อขอคำตอบ พี่รามก็ยิ้ม แล้วเดินไปยืนร้องเพลงที่ตอนแรกที่เขายืนอยู่~~~How many girls in the world can make me feel like this?~~~(จะมีผู้หญิงสักกี่คนในโลกนี้ที่สามารถทำให้ผมรู้สึกแบบนี้ได้)~~~Baby I don’t ever plan to find out~~~(ที่รัก ผมไม่เคยคิดว่าจะเสาะหามัน)~~~The more I look, the more I find the reasons why~~~(สิ่งต่างๆมากมายที่ผมมอง สิ่งต่างๆมากมายที่ผมหาเหตุผลว่าทำไม)~~~You’re the love of my life~~~(คุณเป็นความรักของชีวิตผม) ~~~Cause I have you~~~(เพราะผมมีคุณ) ~~~Girl, I have(ที่รัก ผมมีคุณ)~~~To get right down on bended knee~~~(จะล้มลงนอนบนตักคุณ) พี่รามเดินมาหาฉันแล้วจับมือฉันไปหอม ~~~Nothing else would ever be better, better~~~(ไม่มีอะไรที่จะดีไปกว่านี้อีกแล้ว)~~~That day when…~~~(วันนั้นเมื่อ....)นี้อย่าบอกน่ะว่าที่นิ้วเขาเป็นแผล เพราะพี่รามไปฝึกดีดกีต้าร์มา โ
2เดือนต่อมา ปารีส สาธารณรัฐฝรั่งเศสตอนนี้ฉันกับพี่รามเรามาเที่ยวปารีสกัน อยู่ดีๆพี่รามก็ชวนฉันมา ฉันก็มางั้นๆๆแหละเหงาๆๆอ่ะมี๊กับแด๊ดไม่อยู่ ไปเที่ยว เพิ่มเติมคือเอาไทเกอร์กับคุณป้าแจ่มจันทร์ไปด้วย ฉันจึงเหงาที่ไทเกอร์ไม่อยู่ อลิซกับพี่เฮลก็พากันไปเที่ยว ที่บริษัทพี่รามบอกว่างานเขาหมดแล้ว เขาว่างเลยชวนฉันมาเที่ยว จากตอนแรกๆน่ะพี่รามกลับบ้านมืดทุกวัน ไม่รู้เขาไปไหน ฉันถามเขาก็ไม่ตอบ จนวันหนึ่งเขาหลับแต่ฉันเกิดตื่น ฉันจะลุกขึ้นไปเข้าห้องนำ้ ฉันจับแขนพี่รามที่กอดฉันอยู่ออกแต่พอฉันเห็นที่นิ้วพี่รามเป็นแผล ฉันก็ปลุกเขาขึ้นมาถาม แต่พี่รามก็ไม่ตอบอะไรฉัน แล้วเขาก็กลับบ้านเขาไปนอนที่บ้านเขาเลย และก็ไม่มานอนบ้านฉันอีกเลย จนกระทั่งเขาชวนฉันมาเที่ยวที่ปารีสนี้แหละ"หายไปไหนล่ะ เมื่อยแล้วน่ะ"ฉันบ่นขึ้น แล้วเอามือทุบไปตามขา ตัวเองแรงๆฉันเดินหาพี่รามจนทั่ว แต่ก็ยังไม่เจอไม่รู้เขาไปไหน ตอนนี้ฉันกำลังเดินชมหอไอเฟลอยู่ เรามาถึงเมื่อวานนี้มืดแล้ว วันนี้พี่รามก็เลย ชวนฉันออกมาเดินเล่น ฉันก็เดินชมวิวไปเรื่อยๆจนคลาดกับพี่ราม หรือว่าเขาจะเอาฉันมาทิ้งไว้ที่นี้"ตรงนั้นมีอะไรกันน่ะ คนมุงเต็มเลย "ฉันเอ่ยถาม
ห้องนอนราม"พี่ราม หนูเหนื่อยนะ หนูอยากนอน อย่าทำอะไรหนูเลยน่ะ"ฮันนี่ทำหน้าอ้อนผมทันทีที่ผมอุ้มเธอเข้ามาถึงห้องนอนของผม"ไม่ได้ครับ เพราะหนูทำพี่โกรธ"ผมบอกเธอ แล้วนั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่ในห้องของผม ผมจับเธอมานั่งคร่อมบนตักผม ด้วยความที่เธอใส่เดรสสั้น ทำให้ชุดของเธอถกขึ้นไป อวดขาเรียวงาม ผมเอามือลูบไล้ไปตามขาของฮันนี่ แล้วจูบปากเธออย่างดูดดื่ม เธอก็ไม่น้อยหน้าผม จูบตอบผมมือเล็กของเธอยื่นมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวของผม พอเธอปลดกระดุมออกหมดแล้ว เธอก็เอามือเล็กๆของเธอลูบไล้ไปตามแผงอกแน่นๆของผม "ซี๊ดดด ฮันนี่"ผมเอ่ยชื่อฮันนี่ไปเมื่อเธอ เอามือของเธอมาหยอกเย้าเล่นบีบกับหัวนมของผม แล้วเธอก็ขยับหน้าของเธอเข้ามาซุกไซร้ซอกคอของผม ทำไมเมียนับวันยิ่งร้อนแรงว่ะ"หนูรู้ไหม ถ้าหนูทำพี่แบบนี้ หนูจะไม่ได้นอนยันเช้าเลยนะ”ผมกระซิบบอกเธอที่ข้างหูของเธอ"เหรอคะ? "เธอเอ่ยถามผมทั้งๆที่เธอยังไม่ได้เอาหน้าออกไปจากซอกคอผม เธอจึงดูดเม้มซอกคอผม ผมจึงยื่นมือไปบีบหน้าอกเธอ แล้วดึงสายเดี่ยวของเธอลงมา "พี่ราม ขาาา"ฮันนี่เงยหน้าจากซอกคอผม แล้วเรียกชื่อผมด้วยนำ้เสียงยั่วยวน แล้วเธอก็เอามือของเธอไปลูบตามใบหน้าของเธอลงมาที
"คุณฮันนี่ รึป่าวครับ"มีผู้ชายคนหนึ่ง เข้ามาโอบรอบเอวฉัน ฉันจึงหันกลับไป วันนี้ขอลืมสามีสักวันนะคะ นานแล้วที่ไม่ได้บริหารเสน่ห์เลย"ใช่ค่ะ^_^”"คุณสวยมากเลย"เขาบอกฉัน ฉันจึงยิ้มให้เขาไป"ขอบคุณค่ะ"ฉันยิ้มอย่างเขินๆอย่างมีจริตจะก้านตามแบบฉบับคาสโนวี่ชั้นที่สองของผับ AK (VIP) ราม วยุทัศ......"แม่งเอ้ย! ลูกค้างี่เง่า เมียก็งี่เง่า"ไอ้เฮลเอ่ยขึ้นมาด้วยนำ้เสียงหงุดหงิด มันหงุดหงิดแล้วเสือกลากผมมากินเหล้าด้วยเนี่ยน่ะ ผับตัวเองก็มีเสือกไม่ไป มันบอกผมว่ามาอุดหนุนผับเพื่อนมั่ง ผมก็ไม่เห็นว่าไอ้คาร์มันจะเอาเงินไอ้เฮลเลยสักครั้ง"แล้วมึงจะลากกูมาด้วยทำไม กูคิดถึงเมียกู กูอยากกลับบ้าน"ผมบอกไอ้เฮลไปตามความจริง เห็นฮันนี่บ่นเหนื่อยอยู่ สงสัยผมคงจะปั้มลูกกับเธอหนักเกินไป "น้องกูไม่หนีมึงไปไหนหรอกสัสราม!"ไอ้เฮลบอกผม ผมก็มองมันอย่างเหนื่อยๆ แล้วผมก็หันไปมองไอ้คาร์ที่ตอนนี้เเม่งกระดกแก้วเหล้าเข้าปากอย่างไม่หยุด นึกว่าแดกนำ้เปล่าเถอะครับ!"แล้วมึงล่ะ เมียงี่เง่า?"ผมเอ่ยถามไอ้คาร์ ไอ้คาร์ก็หันมามองหน้าผม "เปล่า เมียกูแค่เเรด!"ไอ้คาร์บอกผม แล้วกระดกเหล้าเข้าปากต่อ นี้มันกล้าว่าเมียแรดเลเหรอว่ะเนี่ย ช
"มี๊ว่าเราออกไปเดินเล่นข้างนอกกันดีกว่าตาเฮล"มี๊หันมาชวนพี่เฮล"อ๋อครับๆๆไปครับเมีย"พี่เฮลขานรับมี๊แล้วจับมืออลิซเดินออกไป แล้วทั้งหมดก็พากันเดินออกไปจากห้องพักผู้ป่วยของฉัน ฉันจึงหันไปมองหน้าพี่ราม "พี่คิดถึงหนูจังเลยคะฮันนี่ ยัยเด็กขี้เซา^_^”พี่รามบอกฉันพลางจับมือฉันไปกุมไว้เขาส่งยิ้มมาให้ฉัน"หนูก็คิดถึงพี่ พี่รามรู้ไหมวันนั้นหนูกลัวมาก หนูอยู่ในห้องที่มองไม่เห็นอะไรเลย มันมืดไปหมด"ฉันบอกพี่รามแล้วเข้าไปสวมกอดเขา พี่รามก็กอดตอบฉัน"พี่ขอโทษ ต่อไปพี่จะไม่ปล่อยหนูให้คลาดสายตาพี่อีกแล้วนะครับ"พี่รามกอดฉันแน่นขึ้น"มันลวนลามหนู มันฉีกเสื้อผ้าหนู หนูกลัว หนูนึกว่าหนูจะไม่รอดแล้ว "ฉันบอกพี่ราม พี่รามกอดฉันแน่นกว่าเดิมอีก"พี่รู้ครับ พี่รู้ พี่อยู่ตรงนี้หนูไม่ต้องกลัวแล้วน่ะ ไม่มีใครทำอะไรหนูได้แล้ว"พี่รามบอกฉันด้วยน้ำเสียงอบอุ่น"หนูหายใจไม่ออก มันเหมือนมีควันมากมาย จนหนูสำลักควัน""ไม่ต้องพูดแล้วคะเด็กดี ลืมมันไปให้หมดนะ หนูแค่ฝันไป แค่นั้นเอง"พี่รามบอกฉัน แล้วเขาก็ก้มหน้าลงมาจูบหน้าผากฉันอย่างแผ่วเบา"พี่รามไปช่วยหนูออกมาจากที่มืดๆนั้นใช่ไหมคะ?"ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองพี่ราม พี่รามก็ก้ม