สยบรักเสือร้าย [05] โดนเสือจับกินNC+++

พระพายถูกออสตินต้อนเข้ามาในห้องนอน เธอมองอีกฝ่ายพร้อมหัวใจสั่นไหว เขาไม่ใช่ผู้ชายคนแรกเวลาเธออยู่ด้วยแล้วใจเต้น แต่เขาเป็นคนแรกที่ทำให้เธอใจเต้นและหวาดกลัวในเวลาเดียวกัน

"ฉันขอเวลาหน่อยได้ไหม ให้ฉันได้ทำใจก่อน"

"ฉันไม่เคยให้เวลาทำใจกับใคร"

"ตะ...แต่ฉันว้าย!!" ออสตินผลักพระพายลงเตียงนอนตัวเอง ชายกระโปรงของหญิงสาวได้เลิกขึ้นจนปรากฎเรียวขาสาวต่อสายตาเสือที่กำลังหิวกระหาย

ออสตินเลียปากตัวเองพลางใช้สายตาแทะโลมร่างกายพระพาย เธอสวยงามกว่าที่เขาคิดไว้เสียอีก ปล่อยให้รอดเงื้อมมือ...คงเสียดายแย่

หญิงสาวอาศัยจังหวะออสตินเผลอ คลานลงจากเตียงนอน ด้วยความที่เขาไวกว่า ได้เข้ามาคร่อมร่างของเธอไว้ จับตรึงเรียวแขนกดลงเตียงนอน ทำให้ตอนนี้เธอนอนหงายอยู่ใต้ร่างเขา ไร้ซึ่งหนทางหนี

"อย่าพยายามหนีเลย...เพราะยังไงคืนนี้เธอก็หนีฉันไม่พ้น"

แควกก!!

"ออสติน! อย่านะ!!"

ออสตินฉีกทึ้งชุดสวยของพระพายออก เธอพยายามห้ามปรามแต่เขากลับไม่ยอมฟัง ตอนนี้มีเพียงสิ่งเดียวที่ปกปิดความสวยงามบนร่างกาย นั่นคือแพนตี้ตัวจิ๋ว

"ในเมื่อเธอเลือกแล้ว เธอก็ควรทำใจยอมรับ"

"แต่ฉันยังไม่พร้อม"

"พร้อมไม่พร้อม มันไม่ได้อยู่ในข้อเสนอของเรา"

ชายหนุ่มยกยิ้มร้ายกาจพลางใช้นิ้วลูบไล้ไปตามกรอบหน้าหญิงสาวด้วยความหลงใหล จากนั้นโน้มตัวลงมาจูบอย่างไม่รีรอ คนตัวเล็กใต้ร่างเบิกตาโพลง เธอพยายามดิ้นจากออสตินแต่กลับไม่เป็นผล ได้แต่จำยอมให้เขาทำตามใจตัวเอง

"อื้อ!" เขาเลื่อนใบหน้ามาซอกไซ้ลำคอ ดูดเม้มจนเธอรู้สึกเจ็บแปลบเล็กน้อย ในขณะที่ฝ่ามือใหญ่บีบเคล้นทรวงอกเธอ

ออสตินครอบริมฝีปากลงยอดปทุมถันสีระเรื่อ ดูดกินมูมมาม ราวเสือที่กำลังหิวโหย เธอเผลอแอ่นอกรับสัมผัสหยาบโลนจากเขาอย่างลืมตัว การกระทำของเขาพานทำให้หัวใจเธอสั่นกระตุกไปตามทุกการสัมผัสของเขา

"อืมม~"

"อะ...ออสตินอ๊ะ...ยะ..อย่ากัด.."

กลิ่นหอมเย้ายวนจากพระพายปลุกอารมณ์กระสันให้ตื่นขึ้นเรื่อยๆ เนื้อตัวนุ่มนิ่มของหญิงสาว ทำให้เขาเริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้ เขาผละจากหน้าอกขนาดใหญ่ ถอดปราการสุดท้ายที่ปกปิดความสวยงามข้างล่างออก

เขาค่อยๆ แยกเรียวขาสวยออกจากกัน ทันทีได้เชยชมกุหลาบงาม หัวใจแกร่งพานกระตุกวูบด้วยความตื่นเต้น ในขณะที่พระพายพยายามเลื่อนมือมาปิดอย่างเขินอาย แต่กลับถูกชายหนุ่มปัดออกไม่ใยดี

"อ๊ะ!" เพียงแค่ปลายลิ้นแตะสัมผัสลงมาก็ทำให้ร่างบางสะดุ้งโหยงขึ้นด้วยความตกใจ เป็นครั้งแรกที่โดนผู้ชายปรนเปรอความสุขให้ผ่านปาก มันรู้สึกวาบหวิว ตื่นเต้น และทรมานอย่างบอกไม่ถูก ยอมรับว่าเผลอมีความรู้สึกชอบที่อีกฝ่ายทำแบบนั้นให้

น้ำหวานมากมายถูกปลดปล่อยออกมาจากการปลุกเร้าของออสติน ชายหนุ่มละเลงลิ้นสากลงเนื้อสีชมพูอ่อนนุ่มระรัวจนอีกฝ่ายเผลอเด้งสะโพกตอบกลับมาอย่างเสียวซ่าน เขาไม่เคยใช้ปากร่วมรักกับใครแต่สำหรับพระพายเขายกให้เธอเป็นวีไอพี

"อ๊ะ...อ๊า~"

"หึ ชอบล่ะสิ"

"มะ...ไม่"

"เสียงกระเส่าดีเหมือนกันนะ" ออสตินผละใบหน้าออกจากความสวยงาม ก่อนจะดึงผ้าขนหนูออกจากเอว พระพายมองแก่นกายลำใหญ่ตรงหน้าด้วยสีหน้ากังวล เธอส่ายหน้าไปมาพลางถดตัวออกห่างออสติน "ไม่ต้องกลัว ยังไงคืนนี้มันก็ต้องเข้าไปอยู่ในตัวเธอ"

"ฉะ...ฉันยังไม่พร้อม"

"ใครสนใจกันล่ะ" เขาดึงพระพายกลับมานอนราบที่เดิม มือกอบกุมแก่นกายลำใหญ่ขยับไปมาสองสามครั้ง จากนั้นจับส่วนหัวเห็ดบานหยักจ่อช่องทางรักปริ่มน้ำหล่อลื่น

เขาค่อยๆ ดันแก่นกายเข้าไปช้าๆ ในขณะที่พระพายเริ่มดิ้นด้วยความเจ็บปวด เขากัดฟันแล้วกลั้นใจกระแทกมันเข้ามาเกือบสุดลำ ความเจ็บปวดที่ถาโถมเข้าใส่พระพายถูกกลั่นกรองออกมาเป็นหยาดน้ำตา

"อื้อ!! จะ...เจ็บ~" เธอเลื่อนมือดันหน้าท้องออสตินออกในตอนเขาเคลื่อนไหวร่างกายแล้วสิ่งนั้นกำลังเสียดสีไปมากับกายสาว หัวใจเธอเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง ความรู้สึกเดียวที่สัมผัสได้คือความเจ็บปวด ใช่...มันเจ็บจนร่างกายเธอแทบแตกเป็นเสี่ยงๆ

ครั้งแรกของเธอ ได้ถูกผู้ชายใจร้ายคนนี้ขโมยไปแล้ว แม้นดูเหมือนไม่เต็มใจ ทว่ามันกลับอยู่กึ่งกลางระหว่างคำว่าเต็มใจ

"ฮึก...ฉันเจ็บ บะ...เบาๆ กว่านี้ได้ไหม"

"ฉันชอบแบบรุนแรง"

"ไหนนายบอกจะอ่อนโยนกับฉันไง"

"หึ ฉันจำไม่ได้แล้วว่าเคยพูด" ออสตินยิ้มมุมปาก สายตาก้มมองจุดเชื่อม ของเหลวสีสดที่อาบชโลมแก่นกายตัวเองอยู่ สร้างความพึงพอใจให้เขาไม่น้อย แม้พระพายไม่ใช่ผู้หญิงคนแรกที่ได้สิ่งนี้มา แต่เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำให้เขาเกิดอาการคลั่ง จนอยากได้มาเป็นของตัวเอง

ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!!

ความเจ็บปวดที่ออสตินมอบให้ เธอทำได้เพียงข่มมันเอาไว้ ปลอบประโลมตัวเองในใจว่าเดี๋ยวก็ผ่านไป เธอปล่อยร่างกายแสนบอบช้ำนี้ให้อีกฝ่ายตักตวงความสุขจนพอใจแล้วเธอจดจำไว้...ว่าครั้งหนึ่งเขาเคยสร้างบาดแผลที่ไม่น่าจดจำนี้ให้เธอ

เธอเกลียดเขา แล้วจะไม่มีวันให้อภัยกับสิ่งที่เขาทำกับเธอ!

"อ๊า~ เธอนี่ก็ตอดรัดดีเหมือนกันนะ ครางออกมาสิพระพาย ครางออกมาให้ฉันพอใจ"

เธอข่มเสียงน่าอายนั้นเอาไว้ เมื่อเวลาผ่านพ้นไป บทรักที่แสนเจ็บปวดของเขาได้ค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นอีกความรู้สึกแทน และเธอก็รู้ว่าตัวเองกำลังมีความสุขไปกับเซ็กซ์ของเขา

"อ๊ะ...ออสติน มะ...มันแรงเกินไปอ๊ะๆๆๆ"

"หึ กว่าจะยอมครางออกมาได้นะ"

"อื้อ!!" ริมฝีปากสีระเรื่อถูกชายหนุ่มฉกไปจูบ แล้วถอนออกอย่างรวดเร็ว จากนั้นเริ่มจัดแจงท่าทางให้กับพระพายใหม่

หญิงสาวอยู่ในท่าคลานเข่า โดยที่ออสตินเริ่มสอดใส่แก่นกายเข้ามาอีกครั้ง เขาประคองเอวคอดไว้ อัดกระแทกเข้าใส่ร่องสวาทอย่างไม่ปรานี

ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!!

มือเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่นยับยู้ยี้ แรงกระแทกหนักหน่วงของเขาพลอยทำให้หัวใจเธอสั่นกระตุกและตื่นเต้นทุกครั้ง ริมฝีปากหยักขบเม้มแผ่นหลังพระพายจนเกิดเป็นรอยรักสีช้ำ รวมถึงลำคอระหง

"ซี๊ดดด...เสียวฉิบ"

"อ๊ะ....อ๊ะๆๆ จะ...จุกอ๊ะ..อ๊า~"

"จุกแต่ครางเสียงหลงขนาดนี้ มันย้อนแย้งนะ"

"มะ...เมื่อไหร่นายจะพอ"

"จนกว่าเธอจะสลบคาอกฉันมั้ง"

ออสตินอัดกระแทกแก่นกายใส่ร่องสวาทจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันดังทั่วห้องนอน เสียงครางหวานจากพระพายทำเลือดในกายเขาสูบฉีดแทบไม่ทัน เรือนร่างที่เคยขาวเนียนบัดนี้เต็มไปด้วยรอยรักสีช้ำ ซึ่งเขาเป็นคนฝากเอาไว้

สะโพกแกร่งเร่งความเร็วเมื่อใกล้ถึงเวลาปลดปล่อยความสุข ไม่นานทั้งสองคนก็ได้เกร็งกระตุกขึ้นพร้อมกัน พระพายฟุบหน้าลงเตียงนอนอย่างหมดแรงแม้ไม่ได้เป็นฝ่ายทำ

บทเรียนครั้งใหม่เรื่องบนเตียง สอนให้หญิงสาวผู้ไม่เคยลิ้มลองเรื่องอย่างว่า ได้สัมผัสถึงความรู้สึกแปลกใหม่ตั้งแต่ต้นจนถึงจบ

"จะทำอะไรอีก"

"เอาเธออีกรอบไง"

"ฉันไม่ไหว..."

"เรื่องของเธอ ฉันยังต้องการอีก" เขาจับพระพายนอนราบ แล้วกระแทกแก่นกายใส่ร่องสวาทอีกครั้ง เขาไม่เคยมีอะไรกับใครเพียงแค่รอบเดียว ให้ถึงพรุ่งนี้ เขายังทำได้เลย ใครๆ ก็บอกว่าเขาเสพติดการมีเซ็กซ์ ใช่...เขาเป็นแบบนั้น

ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!!

"อ๊ะๆๆๆ อะ...ออสติน บะ...เบาๆ" เธอดันหน้าท้องแกร่งของออสตินออกด้วยแรงอันน้อยนิดพร้อมกับครางร้องไม่เป็นภาษา

ออสตินยกยิ้มพอใจ เขาไม่ได้ทำตามความต้องการของพระพาย หน้าอกใหญ่ซึ่งกระเพื่อมต่อหน้า ทำให้เขาอดจะก้มลงไปดูดกินอีกครั้งไม่ได้ ในขณะฝ่ามือใหญ่บีบเคล้นทรวงอกอีกข้างเล่นอย่างสนุกมือ

ความทรมานที่ถาโถมเข้าใส่ ทำให้เธอเผลอจิกข่วนไปตามร่างกายออสตินอย่างลืมตัว แต่เขากลับไม่ได้ว่าอะไร ปล่อยให้เธอทำตามใจตัวเอง

"ซี๊ดดด...อ๊า~ ตอดดีฉิบ"

"อ๊ะๆๆๆ"

ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!!

"พะ...พอแล้ว ไม่ไหวแล้ว.."

"ยังไม่ถึงครึ่งทางเลยนะ ถอดใจแล้วเหรอ"

"ฉันไม่เคยต้องการเซ็กซ์จากนาย!"

"หึ แต่เธอไม่มีทางเลือก..." เขากระซิบบอกข้างใบหูพระพาย ก่อนจะดึงตัวเองขึ้นแล้ววางมือลงข้างเอวคอด อัดกระแทกแก่นกายใส่ร่องสวาทระรัว เมื่อตัวเองใกล้เสร็จสุขสมแล้ว

แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ไม่ยอมให้เธอได้พักหายใจหายคอ ยังคงตักตวงความสุขจากร่างกายเธอมาเรื่อยๆ จนกระทั่งเวลาล่วงเลยเข้าสู่อีกวันแล้วเป็นจังหวะที่น้ำรักสีขุ่นถูกปลดปล่อยออกมา

"...." เขากระตุกยิ้มมุมปากพร้อมส่งเสียงเบาๆ สายตามองพระพายซึ่งนอนหมดแรงอยู่ ถือว่าอึดพอสมควรที่ไม่สลบคาอกเขาแต่ก็ไม่ได้ต่างกันมากเท่าไรนัก เขาดึงผ้าห่มคลุมกายให้เธอ ส่วนตัวเองหยิบผ้าขนหนูมาพันรอบเอวและบุหรี่ติดมือมา ก่อนจะเดินออกมาสูดอากาศที่ระเบียงติดกับห้องนอน

ครืด ครืด~

"ฮัลโหล"

(คืนนี้ไม่เห็นเสือออกมาล่าเหยื่อเลยวะ อย่าบอกนะว่ามีเหยื่อเดินไปติดกับที่มึงวางไว้)

"นอนอยู่บนเตียง"

(กูกราบความเลวของมึง หาวิธีจนน้องไอ้เพลิงเป็นฝ่ายเดินมาให้เสืออย่างมึงขย้ำถึงที่)

"รักพี่ชายขนาดนั้น ก็ต้องยอมแลกไหม"

(แล้วมึงจะเอายังไงกับไอ้เพลิง)

"กูเป็นคนรักษาคำพูดมากพอเว้ย"

(หึ ได้น้องมันมา แสดงว่าเงินสิบล้านคงเป็นสินสอดว่ะพวกมึงฮ่าๆ) แก๊งเพื่อนออสตินหัวเราะอย่างชอบใจ เชื่อแล้วว่าไม่มีอะไรที่เสือออสตินอยากได้แล้วไม่มีวันได้

"พวกเวร ถ้าไม่มีอะไรแล้วแค่นี้นะ กูจะนอนแล้ว"

(เออๆ ไม่กวนเวลาแห่งความสุขของมึงละ)

เขาวางสายลง แล้วยืนสูบบุหรี่ในมือต่อให้หมดเพื่อที่จะได้ไปอาบน้ำนอน