บทที่ 10

Latest chapter

• องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1522

  “กลับมาแล้ว!”“พวกเจ้ากลับมาจริงๆ!”จางไป่เจิงเห็นภรรยาและลูกปลอดภัย ราวกับอยู่ในความฝันเขาหยิกต้นขาตัวเองอย่างแรงเจ็บ!เป็นเรื่องจริง!องค์รัชทายาท ทรงบีบบังคับชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือให้ส่งภรรยาและลูกกลับมาจริงๆแต่ว่า เชลยคนอื่นๆ ล่ะ?ในใจของจางไป่เจิงหนาวเยือกต้องรู้ว่า นอกจากภรรยาและลูกของเขาที่ถูกลักพาตัวไปแล้ว ยังมีครอบครัวของทหารอีกไม่น้อยที่ถูกลักพาตัวไป ถูกชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือใช้เป็นตัวประกันรวมทั้งหมดแล้ว มีจำนวนหลายร้อยคนพวกเขาเป็นอย่างไรบ้าง?คงไม่ได้มีแค่ภรรยาและลูกของตนเองที่ถูกปล่อยกลับมาใช่ไหม?หากเป็นเช่นนั้นจริงๆแล้วตนจะอธิบายกับเหล่าทหารได้อย่างไร?จางไป่เจิงรีบถาม “คนอื่นๆ ล่ะ? หรือว่ายังอยู่ในเงื้อมมือของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ?”ฮูหยินจางส่ายหน้า “ท่านพี่ พวกหมานอี๋นั่นไม่รู้เป็นบ้าอะไร อยู่ๆ ก็ใจดีขึ้นมา ปล่อยตัวประกันทั้งหมดเลย! พวกเขาทุกคนกลับมาแล้ว...”จางไป่เจิงได้ยินดังนั้นก็ตกใจอย่างยิ่ง “อะไรนะ? กลับมาหมดแล้ว? เป็นไปได้อย่างไร...”ยังไม่ทันพูดจบ จางไป่เจิงก็ลุกขึ้นวิ่งออกจากกระโจมข้างนอกมีคนคุกเข่าอยู่เป็นกลุ่มใหญ่ เสื

• องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1521

  ทูตกล่าวเสียงสั่น “ท่านแม่ทัพ แล้วตอนนี้พวกเราควรทำอย่างไรดีขอรับ...”เซียวหงจ้องเขาเขม็ง ตวาดว่า “เจ้าคนไร้ประโยชน์! ให้เจ้าไปเจรจากับต้าเซี่ย เจ้าก็เจรจาออกมาเป็นแบบนี้! ไพ่ดีๆ ในมือกลับถูกเจ้าเล่นจนเละไม่เป็นท่า!”ทูตไม่กล้าหายใจแรงแม้แต่น้อยเซียวหงด่าว่า “แล้วตอนนี้ยังจะทำอะไรได้อีก? สู้ก็สู้ไม่ได้! ยายแก่แห่งกองทัพตระกูลซูนั่นเก่งกาจเกินไป เพียงคนเดียวก็ทะลวงทหารนับพัน! บีบให้พวกเราทำได้เพียงหลบอยู่ในเมืองซั่วเป่ยนี้เป็นเต่าในกระดอง”“หรือว่าจะให้เรามองหลี่หลงหลินตะโกนท้าทายอยู่ใต้กำแพงเมืองอย่างนี้จริงๆ น่ะรึ?”“หากเหล่าทหารที่สละชีพไปถูกนำไปสร้างเป็นกองซากศพจริงๆ เจ้าจะให้ทหารรักษาการณ์คิดอย่างไร? เมืองนี้พวกเรายังจะรักษาไว้อีกหรือไม่?”“ถ้ารักษาเมืองซั่วเป่ยนี้ไว้ไม่ได้ เจ้ากับข้าจะต้องตายอย่างน่าอนาถ!”ทูตทำได้เพียงคุกเข่าอยู่บนพื้น ตัวสั่นเป็นเจ้าเข้า ปล่อยให้เซียวหงด่าทอเซียวหงถอนหายใจยาว “ช่างเถอะ เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ต่อให้ข้าฆ่าเจ้าก็ไม่มีประโยชน์ ตอนนี้ทำได้เพียงทำตามที่หลี่หลงหลินบอก ส่งตัวประกันกลับไป!”“ไม่คิดว่าหลี่หลงหลินจะฉลาดหลักแหลมถึงเพียงนี้ มองแผน

• องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1520

  ทันใดนั้นสีหน้าทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือก็อึ้งงันไปทีแรกเขาคิดว่าเงื่อนไขที่ตนเสนอออกมาไร้ยางอายมากพอแล้ว!คิดไม่ถึงเลยว่าหลี่หลงหลินจะมากยิ่งกว่า!เหตุใดบนโลกนี้ถึงมีคนเช่นนี้ได้?แทนที่จะเสนอเงื่อนไขนี้ ยังไม่สู้ขอให้ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือคืนเมืองซั่วเป่ยให้ต้าเซี่ยไปเสียเลยหลี่หลงหลินถลึงตาใส่ทูตแวบหนึ่ง “เจ้าไม่รับปาก?”ทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือรีบพูดว่า “รัชทายาท ไม่ใช่พวกเราไม่รับปาก เพียงแต่...”หลี่หลงหลินพูดเสียงเคร่งขรึม “เพียงแต่ไม่มีคำอธิบายที่มีเหตุผลกระมัง ไม่เป็นไร ข้าสามารถมอบคำอธิบายที่มีเหตุผลให้เจ้าอย่างหนึ่งได้”“ไม่ใช่ข้าไม่เชื่อพวกเจ้าชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ เพียงแต่ข้าต้องการยืนยันความปลอดภัยของตัวประกันก่อน ถึงจะสามารถตัดสินใจได้”ทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือรีบพูด “องค์ชายโปรดวางใจ บัดนี้ตัวประกันปลอดภัยอย่างแน่นอน ไม่ได้รับภัยคุกคามใดๆ”หลี่หลงหลินพูดเสียงเย็นชา “เจ้าพูดว่าปลอดภัยก็ปลอดภัยกระนั้น? เพียงปากของเจ้านี้ ข้าจะเชื่อได้อย่างไร?”ทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือนี่ถึงเข้าใจความนัยของหลี่หลงหลินไม่ว่าอย่างไร ไม่ว่าเงื่อนไขใด

• องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1519

  ได้ยินดังนั้น สีหน้าทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเปลี่ยนไป เผือดซีดดุจกระดาษยังไม่ต้องพูดว่าหลี่หลงหลินนำศีรษะทหารเหล่านั้นทั้งหมดมาทำเป็นหอคอยประดับบารมี ส่งผลกระทบต่อจิตใจของเหล่าทหารรักษาการณ์ตามหลักของลัทธิซ่าหม่าน หากตายไปแล้วศพไม่ถูกฝังดิน เช่นนั้นวิญญาณเหล่านี้จะถูกกันออกจากการเวียนว่ายตายเกิด ไม่ได้เกิดอีกชั่วชีวิต!เหล่าทหารยอมตายเพื่อชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือมากถึงเพียงนั้นกลับต้องกลายเป็นวิญญาณอาภัพ เร่ร่อนอยู่บนผืนทรายอันเวิ้งว้างเช่นนี้!ทหารชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือต่อสู้อย่างห้าวหาญภายในสนามรบทั้งหมดล้วนเพราะลัทธิซ่าหม่านสอนเรื่องความตายไว้อย่างงดงามตายอย่างกล้าหาญในชาตินี้ ชาติหน้าจะกลายเป็นองค์ชาย!นี่เป็นสาเหตุให้บุรุษของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือมากมายลืมเรื่องความตายไว้ด้านหลัง เข้าต่อสู้ในสมรภูมิรบอย่างไม่ลังเลหากทหารที่ตายไปเหล่านี้ถูกตัดศีรษะ ทำเป็นหอคอยเช่นนั้นจะต้องส่งผลกกระทบอย่างร้ายแรงต่อกองทัพชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือแน่!ฆ่าคนต้องทำลายจิตใจก่อน ทำลายคนต้องทำลายเจตจำนงก่อน!ก้าวนี้ของหลี่หลงหลินนับว่าฉลาดมาก!ทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหน

• องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1518

  แสงเย็นของดาบคมกริบวาววับทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือตกใจจนหน้าเผือดซีด แทบจะฉี่ราดกางเกงเขาคิดไม่ถึงเลยว่าหลี่หลงหลินจะไร้เหตุผลถึงเพียงนี้ทว่าก็ใช่สามารถทำเรื่องขุดสุสานพรรค์นี้ออกมาได้ ย่อมไม่ใช่คนดีอะไร!เสียงทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือสั่นๆ “สองแคว้นต่อสู้กัน ไม่ฆ่าทูต นี่เป็นกฎ...”หลี่หลงหลินยิ้มเย็นชา “กฎ? ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือไร้อารยธรรมอย่างพวกเจ้าก็คู่ควรเอ่ยกฎระเบียบกับต้าเซี่ยกระนั้น?”สิ้นคำ กระบี่ในมือก็เลื่อนขึ้นไปข้างหน้าปลายกระบี่คมกริบเฉือนคอของทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ โลหิตสายหนึ่งค่อยๆ ซึมตามรอยกระบี่ทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเพียงรู้สึกเย็นวาบที่ลำคอ ทันใดนั้นว้าวุ่นแล้วเห็นได้ชัดว่าหลี่หลงหลินไม่ได้ล้อเขาเล่นนี่คือคิดจะเอาชีวิตของเขาจริง!จางไป่เจิงเห็นสถานการณ์ก็รีบพูด “องค์ชาย ไม่ได้เป็นอันขาดพ่ะย่ะค่ะ! นี่คือสมรภูมิรบ นับแต่โบราณเป็นต้นมาไม่มีตัวอย่างการฆ่าทูตมาก่อน”หลี่หลงหลินเหล่มองจางไป่เจิงแวบหนึ่ง “หุบปาก! ในเมื่อไม่มีตัวอย่าง เช่นนั้นวันนี้ข้าจะเป็นตัวอย่างให้! ข้าเป็นรัชทายาท ทำอันใดยังต้องให้เจ้าสอนกระนั้น?”ทันใด

• องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1517

  สูญเสียเยี่ยนอวิ๋นสิบสามเมืองไป นอกจากราชสำนักต้าเซี่ยลี้ภัยลงใต้ ก็ไม่มีทางเลือกอื่นอีก!หากราชสำนักเคลื่อนย้ายลงใต้ เช่นนั้นชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือก็ไม่ต้องเปลืองแรงยึดครองทั้งแดนเหนือของต้าเซี่ยต้าเซี่ยถูกบีบให้ถอยร่นไปทางใต้ ไม่มีวันพลิกสถานการณ์ได้อีก!นี่ต่างอันใดจากแคว้นล่มสลาย?ต้นตอของหายนะทั้งหมดนี้ก็คือรัชทายาทหลี่หลงหลิน!ส่วนจางไป่เจิงจะกลายเป็นนักโทษนับพันปี ถูกคนด่าว่านับหมื่นชาติ“รัชทายาท ท่านทำร้ายข้าได้อนาถนัก!”จางไป่เจิงคล้ายกินหวงเหลียนเข้าไปคำใหญ่ ความขมแผ่กระจายเต็มท้อง เสียใจอย่างสุดซึ้งแต่ไหนแต่ไรมาต้าเซี่ยเอาชนะด้วยเหตุผล ทีแรกจางไป่เจิงคิดจะเจรจากับชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือด้วยเหตุผลทว่าเขาเป็นขุนนางบู๊ ไม่ถนัดใช้ถ้อยคำ กอปรกับครั้งนี้การกระทำของหลี่หลงหลินไร้เหตุผลเกินไปทันใดนั้นจางไป่เจิงถอนหายใจ ถึงขั้นพูดไม่ออกแม้ประโยคเดียวทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเห็นสถานการณ์แล้ว วางอำนาจข่มผู้อื่นมากขึ้น ยิ้มเย็นพูดว่า “แม่ทัพจาง เงื่อนไขเหล่านี้ที่พวกเราชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเสนอล้วนมีเหตุผล ไม่รับปากก็ต้องรับปาก!”ทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางต