Share

บทที่ 1520

Auteur: จันทร์กระจ่างภูผา
ทันใดนั้นสีหน้าทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือก็อึ้งงันไป

ทีแรกเขาคิดว่าเงื่อนไขที่ตนเสนอออกมาไร้ยางอายมากพอแล้ว!

คิดไม่ถึงเลยว่าหลี่หลงหลินจะมากยิ่งกว่า!

เหตุใดบนโลกนี้ถึงมีคนเช่นนี้ได้?

แทนที่จะเสนอเงื่อนไขนี้ ยังไม่สู้ขอให้ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือคืนเมืองซั่วเป่ยให้ต้าเซี่ยไปเสียเลย

หลี่หลงหลินถลึงตาใส่ทูตแวบหนึ่ง “เจ้าไม่รับปาก?”

ทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือรีบพูดว่า “รัชทายาท ไม่ใช่พวกเราไม่รับปาก เพียงแต่...”

หลี่หลงหลินพูดเสียงเคร่งขรึม “เพียงแต่ไม่มีคำอธิบายที่มีเหตุผลกระมัง ไม่เป็นไร ข้าสามารถมอบคำอธิบายที่มีเหตุผลให้เจ้าอย่างหนึ่งได้”

“ไม่ใช่ข้าไม่เชื่อพวกเจ้าชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ เพียงแต่ข้าต้องการยืนยันความปลอดภัยของตัวประกันก่อน ถึงจะสามารถตัดสินใจได้”

ทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือรีบพูด “องค์ชายโปรดวางใจ บัดนี้ตัวประกันปลอดภัยอย่างแน่นอน ไม่ได้รับภัยคุกคามใดๆ”

หลี่หลงหลินพูดเสียงเย็นชา “เจ้าพูดว่าปลอดภัยก็ปลอดภัยกระนั้น? เพียงปากของเจ้านี้ ข้าจะเชื่อได้อย่างไร?”

ทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือนี่ถึงเข้าใจความนัยของหลี่หลงหลิน

ไม่ว่าอย่างไร ไม่ว่าเงื่อนไขใด
Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application
Chapitre verrouillé
Commentaires (1)
goodnovel comment avatar
ฤทธิ์ กะการดี
เวรจริงๆแค่2ตอน
VOIR TOUS LES COMMENTAIRES

Latest chapter

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1657

    นี่ไม่ใช่เพียงคำพูดที่ไร้ความหมาย! ท่านข่านคุกเข่าอยู่บนพื้น มองไปยังหลี่หลงหลิน พยายามฝืนยิ้มออกมา: “ท่านข่านผู้ศักดิ์สิทธิ์ เมื่อครู่นั้นเป็นเพียงอุบัติเหตุเท่านั้น” “พระองค์อย่าได้เก็บไปใส่ใจเลย!” หลี่หลงหลินเดินเข้ามาข้างหน้า สายตาคมกริบราวกับคมดาบ: “อุบัติเหตุรึ? ช่างน่าขบขัน!” “อุบัติเหตุที่ท่านข่านพูดถึงคงไม่ใช่ว่า... เป็นเพราะว่าข้ายังมีชีวิตอยู่ เจ้าเลยรู้สึกประหลาดใจอย่างนั้นหรือ?” ท่านข่านตกใจ แล้วรีบกล่าว: “องค์รัชทายาท ข้ามิได้หมายความเช่นนั้น ท่านฟังข้าอธิบายก่อน!”หลี่หลงหลินเอ่ยอย่างเรียบเฉย: “หากไม่ใช่เพราะข้าคาดการณ์ไว้ล่วงหน้าแล้วว่าพวกเจ้าจะคิดร้ายลับหลัง ข้าคงจะถูกตัดหัวไปแล้ว และอุบัติเหตุของเจ้าก็คงจะไม่เกิดขึ้น!” ตึง! ท่านข่านรีบคุกเข่าก้มศีรษะลงกับพื้น: “ท่านข่านผู้ศักดิ์สิทธิ์ ทั้งหมดนี้เป็นเพียงความเข้าใจผิด!” “ข้าไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น” “นี่ต้องเป็นฝีมือของเสิ่นชิงโจวที่อยู่เบื้องหลัง!” “เขาต้องการที่จะใส่ร้ายพระองค์!” ท่านข่านสัมผัสได้ถึงเจตนาสังหารที่แฝงอยู่ในสายตาของหลี่หลงหลินแล้ว ตอนนี้เพื่อที่จะเอาชีวิตรอด เขาจึงทำได้เพีย

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1656

    ท่านข่านนัยน์ตาหดเล็กด้วยความตื่นตระหนก ความเจ็บปวดอันรุนแรงทำให้ใบหน้าของเขาซีดเผือดราวกับกระดาษ! เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าต่อหน้าผู้หญิงคนหนึ่ง เขาจะไร้ซึ่งพลังต่อกรได้ถึงเพียงนี้! ไม่! นางไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา! นางคือดอกกุหลาบที่มีหนามแหลม! นางคืออสูรร้ายจากขุมนรก! ฉึก! ซูเฟิ่งหลิง ชักหอกยาวออกมาในทันที เลือดสีแดงสดพุ่งทะลักออกมาจากหัวไหล่ของท่านข่านดุจสายน้ำ ความเจ็บปวดที่รุนแรงทำให้ท่านข่านเกือบจะสลบไป ซูเฟิ่งหลิงนั่งอยู่บนหลังม้า ชี้หอกยาวไปที่หน้าอกของท่านข่าน ดวงตาเต็มไปด้วยเพลิงแค้น “หากมิใช่เพราะองค์รัชทายาทมีรับสั่ง ให้ข้าไว้ชีวิตเจ้า! ข้าคงจะสังหารเจ้าด้วยหอกนี้ไปนานแล้ว!” เมื่อพูดจบ ซูเฟิ่งหลิงก็เก็บหอกยาว แล้วหวดแส้ในมือเข้าใส่ทหารเผ่าหมานที่อยู่ข้างๆ เมื่อได้ยินดังนั้น ท่านข่านก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก “องค์รัชทายาทจะไว้ชีวิตข้าอย่างนั้นรึ?” ใครเป็นผู้สั่งให้จับตัวเขานั้นไม่สำคัญเท่ากับว่าเขาได้รอดชีวิตแล้ว นี่ถือเป็นการได้ชีวิตกลับคืนมาอีกครั้ง ท่านข่านเงยหน้าขึ้น มองไปยังแท่นบูชา เห็นเพียงแต่หลี่หลงหลินกำลังมองสำรวจเขาจากเบื้องบนอย่างเหยียดห

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1655

    ข่านออกคำสั่งทหารชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเอาชนะความกลัวในใจ ง้างคันธนูจนสุด แล้วยิงไปยังจางไป่เจิงจางไป่เจิงสีหน้าไม่เปลี่ยน เพียงแค่นเสียงเย็นชา หันหัวม้าพุ่งเข้าใส่พลธนู!มือข้างหนึ่งของเขาดึงบังเหียนแน่นมืออีกข้างชูทวนยาวขึ้นทหารสามนายที่ถูกแทงทะลุบนทวนยาวกลายเป็นโล่ธรรมชาติ ป้องกันลูกธนูทั้งหมดได้ยังไม่ทันที่พลธนูจะง้างคันธนูยิงรอบที่สองจางไป่เจิงก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าพวกเขาแล้วแกรก!ทวนยาวตวัดคราหนึ่ง ศีรษะหลายสิบหัวก็ลอยขึ้นกลางอากาศ ร่างของทหารชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือกลายเป็นเสาโลหิต!เลือดสีแดงฉานสาดกระเซ็นบนเกราะสีดำของจางไป่เจิง เผยให้เห็นจิตสังหารที่พลุ่งพล่าน!ข่านถึงกับตกใจจนฉี่ราดเขาทรุดตัวลงนั่งกับพื้น สีหน้าเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น “คุ้มกันข้า! คุ้มกันข้า!”ทหารชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือหลั่งไหลเข้าหาจางไป่เจิงดุจคลื่นยักษ์จางไป่เจิงกล่าวเสียงเย็น “สาวกของลัทธิซ่าหม่านพวกนี้ไม่กลัวตายจริง ๆ!”“เป็นถึงขนาดนี้แล้ว ยังกล้าบุกเข้ามาอีก!”จางไป่เจิงรู้ดีว่า ภารกิจเร่งด่วนของตนในตอนนี้คือบุกไปยังแท่นบูชา เพื่อช่วยหลี่หลงหลินออกมา!ตอนนี้ทหารชนเผ่าป

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1654

    เซียวฮ่าวเห็นภาพตรงหน้าก็ตะลึงงันอยู่กับที่ ขาแข้งอ่อนแรง ก้าวขาไม่ออกจนกระทั่งทวนยาวเล่มนั้นกลายเป็นประกายเย็นเยียบปรากฏขึ้นตรงหน้าเซียวฮ่าวเซียวฮ่าวจึงได้สติกลับคืนมา “ช่วยด้วย!”เขาสะดุดล้มลงไปนั่งกับพื้นทวนในมือของจางไป่เจิงเฉียดผ่านศีรษะของเซียวฮ่าวไปเพียงแค่ปัดหมวกสักหลาดที่เขาสวมอยู่ตกลงไปแต่เขาก็เกือบจะไม่รอดพ้นจากเคราะห์กรรมเซียวฮ่าวตะโกนลั่น “เร็ว! รีบฆ่าจางไป่เจิงให้ข้า!”“ใครก็ตามที่ฆ่าจางไป่เจิงได้ รางวัลทองคำร้อยตำลึง!”“ไม่! พันตำลึง!”ทหารชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือที่กำลังวิ่งหนีอยู่ก็หยุดชะงักฝีเท้าทันทีคำพูดเดียวของเซียวฮ่าวก็ปลุกขวัญกำลังใจของทหารขึ้นมาได้ดังคำกล่าวที่ว่า มีเงินก็ใช้ผีโม่แป้งได้ยิ่งไปกว่านั้นนั่นคือทองคำนับพันตำลึง!ใครบ้างจะไม่หวั่นไหว?อีกทั้งการหนีต่อไปเช่นนี้ก็มีแต่ทางตัน สุดท้ายก็ต้องตายด้วยน้ำมือของจางไป่เจิงอยู่ดีสู้ตัดสินเป็นตายกับเขาเสียตอนนี้ดีกว่า!เคร้ง!ทหารชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือต่างชักดาบโค้งออกจากเอว มองจางไป่เจิงอย่างจ้องเขม็งราวกับฝูงหมาป่าหิวโหยที่กำลังจ้องมองพยัคฆ์ร้ายจางไป่เจิงนั่งอยู่บนหลังม้า

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1653

    ในชั่วพริบตาก็เห็นทหารต้าเซี่ยขว้างขวดกระเบื้องในมือออกไปจากนั้นขวดกระเบื้องเหล่านั้นก็ระเบิดขึ้นท่ามกลางกลุ่มทหารเผ่าหมานระเบิดจนทหารเผ่าหมานที่กำลังบุกขึ้นมาแตกกระเจิงหนีไปทหารเผ่าหมานคนใดที่ถูกขวดกระเบื้องระเบิดใส่ ทั่วร่างก็ลุกไหม้ด้วยเปลวไฟที่โหมกระหน่ำ เสียงกรีดร้องโหยหวนจากการถูกไฟเผาดังไปทั่วฟ้ารอบแท่นบูชาทั้งหมด กลายเป็นทะเลเพลิงในทันทีเซียวฮ่าวตกตะลึง “นี่...นี่มันอะไรกันแน่?”“ถึงกับมีอานุภาพถึงเพียงนี้!”ทหารเผ่าหมานที่เคยฮึกเหิมก็ทิ้งเกราะทิ้งอาวุธ แตกพ่ายหนีไปเซียวฮ่าวตวาดลั่น “ผู้ใดหนี ฆ่าไม่ละเว้น ประหารเก้าชั่วโคตร!”ทหารเผ่าหมานพลันได้สติ ไม่ได้แตกตื่นหนีไปอีกตนเองตายในสนามรบไม่เป็นไรแต่จะให้เดือดร้อนไปถึงพ่อแม่และลูกเมียไม่ได้ทหารเผ่าหมานทั้งหมดฝืนยืนนิ่ง มองไปยังแท่นบูชาที่อยู่กลางทะเลเพลิงด้วยสีหน้าตื่นตระหนกหลี่หลงหลินใช้ระเบิดขวดเพลิงขับไล่ทหารเผ่าหมานที่พยายามจะบุกขึ้นมาบนแท่นบูชาจนหมดสิ้นตอนนี้บนแท่นบูชาอันกว้างใหญ่ เหลือเพียงหลี่หลงหลินและทหารต้าเซี่ยของเขาเปลวไฟจากระเบิดขวดเพลิงก่อตัวเป็นแนวกั้นสกัดกั้นทหารเผ่าหมานไว้นอกแนวกั้นอ

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1652

    เซียวฮ่าวโกรธจัด เขากำดาบโค้งในมือแน่น ตวาดลั่น “หลี่หลงหลิน! เจ้าพูดอะไรนะ!”“เจ้าคงไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วสินะ!”หลี่หลงหลินยืนกอดอก แววตาเต็มไปด้วยความดูแคลน “ต้าเซี่ยของเราเป็นมหาอำนาจอันยิ่งใหญ่ เป็นดินแดนแห่งจารีตและคุณธรรม มีมรดกทางวัฒนธรรมสืบทอดมานับพันปี ไหนเลยจะเป็นสิ่งที่พวกเจ้าชาวชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือจะอาจเอื้อมเพ้อฝันได้?”“ฝันกลางวันชัด ๆ!”“ข้าก็จะให้โอกาสเจ้าเช่นกัน”“ตอนนี้ให้คนของเจ้าคุกเข่าลงต่อหน้าข้า โขกศีรษะยอมสวามิภักดิ์เสียเดี๋ยวนี้!”“เห็นแก่ที่พวกเจ้าเหล่าเผ่าหมานยังไม่เจริญ ข้าอาจจะไว้ชีวิตพวกเจ้า!”“มิฉะนั้น ก็รับผลที่ตามมาเองเถอะ”สี่คำสุดท้ายหลี่หลงหลินเน้นเสียงหนักเป็นพิเศษสิ่งที่เขาเกลียดที่สุดคือการหลอกลวง และการทรยศหากเป็นเมื่อก่อน หลี่หลงหลินคงจะสังหารคนทรยศเหล่านี้จนสิ้นซากโดยไม่กะพริบตาแต่ตอนนี้หลี่หลงหลินรู้สึกว่าการฆ่าอีกฝ่ายมีแต่จะทำให้มือของตนเองต้องเปรอะเปื้อนฮ่า ๆ ๆ!เซียวฮ่าวแหงนหน้าหัวเราะลั่น “หลี่หลงหลิน เจ้าคงจะบ้าไปแล้ว!”“แหกตาต่ำ ๆ ของเจ้าดูให้ดี ๆ!”“ดูให้ชัด ๆ ว่าตอนนี้มันสถานการณ์อะไร!”“เบื้องหลังข้าคือกอง

Plus de chapitres
Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status