공유

ภายในสายตา

last update 최신 업데이트: 2025-02-25 15:50:17

พอถึงเวลาพักจิรัสยาก็รีบเก็บข้าวของแล้วกะว่าจะแอบรีบแอบหลบไปพักสมองที่ไหนสักแห่งเพื่อที่จะได้ไม่ต้องเจอหน้าคนที่ไม่อยากเห็น นี่อุตส่าห์ว่าหนีมาไกลขนาดนี้แล้ว ไม่รู้ว่าด้วยเหตุผลอะไรทำให้เธอถึงยังต้องกลับมาพบเจอกับคนที่ไม่อยากพบเจออีก

ขาเรียวงามรีบก้าวเดินอย่างฉับไว ค่อยๆลัดเลาะไปตามแนวหมู่ละแมกไม้ที่ถูกตกแต่งเอาไว้เป็นเพื่อใช้เป็นฉากม่านบังกั้นสายตาระหว่างโซนโรงแรมกับโซนสระว่ายน้ำจนในที่สุดเธอก็เดินมาโผล่ยังอีกส่วนหนึ่งของทางด้านหลังของโรงแรม และถึงแม้ว่าเธอจะพึ่งเริ่มทำงานที่นี่ แต่เธอก็พอจะรู้ๆอยู่บ้างว่าควรจะเข้าออกซอกไหนซอยไหน

"รีบเดินมาขนาดนี้นี่ตั้งใจจะหลบหน้าพี่ใช่มั้ย"จู่ๆเสียงที่ไม่อยากได้ยินก็ดังขึ้น จิรัสยาถอนหายใจหนึ่งทีแล้วจึงหันกลับไปมอง

"พี่ปาล์ม ตามมาถูกได้ยังไงคะ"

"พี่มองดูจีอยู่ เห็นพอถึงเวลาพักแล้วจีรีบเดินมาทางนี้พี่ก็เลยรีบเดินตามมา"

จิรัสยามองหน้าปัทมะด้วยความเต็มตาอีกครั้ง ผู้ชายคนนี้เคยเป็นคนที่เธอหลงมอบหัวใจให้ คิดว่าเขาจะคือคนที่แตกต่าง แต่เปล่าเลย เขากลับทรยศหักหลังความรักและหัวใจเธออย่างไม่มีชิ้นดี

"พี่ปาล์มมีธุระอะไรจะคุยกับจีคะ"

"พี่คิดถึงจี"ปัทมะแทบจะพูดสวนกลับไปในทันที

"อย่าพูดแบบนี้เลยค่ะ เรื่องระหว่างพี่กับจีมันไม่มีทางเป็นไปได้อีกแล้ว"

"พี่ต้องพูด เพราะมันคือความจริง ได้โปรดให้โอกาสพี่อีกสักครั้งเถอะนะจี แล้วครั้งนี้พี่สัญญาว่าพี่จะไม่มีทางทำร้ายจิตใจจีอีกเป็นอันขาด" ปัทมะพยายามสื่อสารด้วยสีหน้าและแววตาที่จริงจัง และจู่ๆก็ยังก้มลงคุกเข่าลงต่อหน้าเธอก่อนจะเอื้อมมือทั้งสองของเขาขึ้นมาตระกองจับมือเธอเข้าไปกุม จิรัสยาเห็นดังนั้นก็ตกใจจนต้องรีบสะบัดมือหนีหากแต่มีหรือที่ปัทมะจะยอมปล่อยออกง่ายๆ

"ปล่อยจีค่ะพี่ปาล์ม" ด้วยความอัดอัดใจ จิรัสยาจึงพยายามดึงมือออกอีกครั้ง แรงถึงขนาดเริ่มเกิดริ้วรอยแดงๆปรากฎขึ้นตามข้อมือขาวเนียนเป็นริ้วๆเด่นชัด

"พี่ถามจริงๆ จีกับผู้ชายคนนั้นไปอยู่ที่นั่นด้วยกันคืนนั้นได้ยังไง จีไปค้างกับมันหรอ ทำไมทีกับพี่ พี่เคยขอให้จีค้างด้วยแทบตายแต่จีไม่เคยเลยที่จะทำมันสักครั้ง"

"เพราะแบบนี้พี่ปาล์มก็เลยเอาคนอื่นมาค้างแทนจีใช่มั้ยคะ" จิรัสยาสวนกลับทันควัน

"พี่เป็นผู้ชายนะจี พี่มีความต้องการ ในเมื่อแฟนพี่ไม่เคยทำหน้าที่นั้นเลย พี่ก็แค่ไปหาที่ปลดปล่อยบ้าง แต่พี่ไม่เคยรักใครเลยนอกจากจีพี่สาบานได้"

"พอเถอะค่ะพี่ปาล์ม เลิกอ้างโน่นอ้างนี้เสียที จีบอกแล้วไงคะว่าระหว่างเรา จบ ก็คือ จบ พี่ปาล์มกลับไปเสียเถอะค่ะ" ว่าแล้วจิรัสยาก็ทำท่าจะเดินหนี หากแต่ถูกปัทมะคว้าข้อมือเล็กเอาไว้เสียก่อน  ข้อมือน้อยถูกเขาฉุดดึงให้ตามไปทั้งๆที่เธอพยายามที่จะสลัดมันออกแต่ก็ไม่เป็นผล

"พี่ปาล์มปล่อยจีนะ นี่พี่จะพาจีไปที่ไหน"

"ไปห้องพี่"พอได้ฟังคำตอบจิรัสยาก็หน้าตาตื่น ปัทมะพักที่นี่หรอ เขามาทำไมกันและเขากำลังจะพาเธอไปที่นั่นทำไม แต่เธอคิดว่ามันคงไม่น่าจะใช่สิ่งที่ดีแน่ๆ

"ไปทำไมคะ จีไม่ไป"

"พี่อยากรูว่าทำไมกับคนอื่นจีถึงยอมไปค้างด้วยได้ แต่กับพี่จีหวงเนื้อหวงตัวสารพัด จีรู้มั้ยว่าวันนั้นพี่เสียใจมากแค่ไหนที่เห็นจีอยู่กับคนอื่น"

"จีจะไปไหนแล้วอยู่กับใครมันเรื่องของจี ถ้าพี่ยังไม่ปล่อยจีจะร้องให้คนช่วย" ปัทมะยังคงไม่หยุดฟัง เขายังพยายามฉุดดึงเธอให้มากับเขาให้ได้ก้อนจะอุ้มเธอขึ้นมาพาดไว้บนไหล่และจึงรีบเดินต่อไป

เนื่องจากว่าโรงแรมแห่งนี้เน้นความเป็นส่วนตัวของผู้ที่มาเข้าพักเป็นอย่างมาก ด้วยราคาค่าห้องพักหกหลักต่อคืนจึงทำให้ความหวังของจิรัสยานั้นร่อยหรอลงที่จะได้ขอความช่วยเหลือหรือเจอแขกคนอื่น

ประตูห้องพักถูกเปิดลงอย่างง่ายดายเพียงแค่ปัทมะพาตัวเองเข้าไปยืนอยู่ใกล้ๆ โดยที่ไม่ต้องใช้มือในการเปิดทุกอย่างถูกควบคุมด้วยระบบเทคโนโลยีที่ทันสมัยจนจิรัสยาเริ่มรู้สึกใจคอไม่ค่อยจะดี แม้ว่าที่ผ่านมาปัทมะจะคือผู้ชายที่แสนอบอุ่นและให้เกียรติเธอมาตลอดแต่พอถึงเวลาที่เขาได้กลับกลายเป็นใครอีกคนที่เธอไม่เคยรู้จัก จนตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกกลัวเขาขึ้นมาจับใจ

เรือนร่างสมส่วนถูกปัทมะอุ้มมาวางไว้บนเตียงใหญ่ทันทีที่ก้าวเข้ามา จิรัสยารีบถอยร่นหนีด้วยสัญชาตญาณจนกระทั่งเลยไปติดพนักพิงด้านหลัง

"พี่ปาล์ม นี่พี่จะทำอะไร จีไม่ตลกด้วยนะ"เสียงแข็งกร้าวถูกตะเบ็งออกมาเมื่อปัทมะนั่งลงมาที่บนเตียง ใบหน้าของเขาปราศจากรอยยิ้มแถมดวงตายังคงจ้องมองมาที่เธออย่างไม่น่าไว้วางใจ

"พี่ก็ไม่ได้ตลก พี่กับจีคบกันมาตั้งสามปี ที่ผ่านมาพี่ให้เกียรติจีมาตลอด ยอมจีมาตลอดจนบางครั้งพี่คิดว่าพี่มันโง่ที่ยอมจีขนาดนั้น แต่แล้วพอวันที่พี่เห็นจีอยู่กับผู้ชายคนนั้นที่สวิตเซอร์แลนด์พี่ก็เลยรู้ว่าพี่มันโง่จริงๆ ที่ผ่านมาพี่โง่ ยอมถูกจีหลอกมาตลอดทั้งๆที่พี่อยากมีอะไรกับจีแทบตาย"

พอพูดจบปัทมะก็ตรงเข้ามาดึงรวบจิรัสยาเข้าไปกอดก่อนจะพยายามเชยคางเธอขึ้นเพื่อตอบรับจูบของเขาหากแต่มันก็ช่างแสนยากเย็นเมื่อจิรัสยาก็พยายามดิ้นรนผลักไสหนี

"หยุดนะพี่ปาล์ม นี่พี่กำลังจะปล้ำจีหรอ" น้ำเสียงแข็งกร้าวถูกเปล่งออกมาอีกครั้งในยามที่คิดได้ว่าภัยกำลังจะมาถึงตัว 

"พี่ไม่ปล้ำจีหรอก แต่พี่มีวิธีทำให้จียอมพี่ได้"

"ไม่เอานะพี่ปาล์ม ปล่อยจีเดี๋ยวนี้ ปล่อย!"

"จีคิดจริงๆหรอว่าวันนี้จีจะหนีออกไปจากที่นี่ได้ ยังไงวันนี้พี่ก็ต้องได้จี" ว่าแล้วปัทมะก็ซุกซอกใบหน้าไปทั่วลำคอระหง จิรัสยาถูกกอดเอาไว้อย่างแน่นจนแทบจะขยับตัวไม่ได้ ตามด้วยคอเสื้อป้ายข้างที่ถูกปัทมะกระชากให้หลุดออกจนเผยให้เห็นลึกเข้าไปด้านใน

เสียงกรีดร้องทุบตีของจิรัสยาดังขึ้นต่อเนื่องเมื่อเห็นว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นจากสิ่งที่ปัทมะทำ เธอกำลังพยายามดิ้นรนเพื่อหาทางเอาตัวรอดแต่ดูแล้วก็รู้สึกว่ามันช่างริบหรี่เสียเหลือเกิน จนกระทั่งประตูห้องถูกเปิดออก

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • เล่ห์รักคนร้อยเล่ห์   ทิมเสียอย่าง

    "อ๊ะ ๆ อ๊า ไม่ไหวแล้วค่ะคุณทิม จีไม่ไหว"เสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังกระทบกันจนสั่นผืนน้ำนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน พอกลับมาจากกรุงเทพได้ ทิมก็เอาเรือออกแล้วนำมาจอดลอยไว้อยู่กลางทะเล วันๆไม่ทำอะไร ตั้งหน้าตั้งตาทำแต่เรื่องอย่างว่า นี่สามวันมาแล้ว ทิมยังเอาแต่หมกมุ่นอยู่กับเธอโดยไม่คิดจะทำอย่างอื่น มิหนำซ้ำพ่อคนบ้ากามยังมาบังคับให้เธอทำมันไปกับเขาด้วย"ขย่มอีกสิครับยาหยี ขย่มผมแรงๆ""แต่จีเหนื่อยจนหมดแรงแล้วนะคะ วันนี้คุณเล่นให้จีขย่มมาตั้งแต่เช้า จนตรงนั้น..ของจี บานนน ไปหมดแล้วค่ะ""จี! พูดจาน่าเกลียดแบบนั้นได้ยังไง ของจีออกจะทั้งนุ่มแล้วก็ยังฟิต บานเบินอะไรกันครับ""พูดจริงๆค่ะ คุณทิมหัดทำอย่างอื่นบ้างเถอะค่ะ ไม่ใช่คิดว่าตัวเองรวยแล้วไม่ยอมทำอะไร คนบ้าอะไรมานอนจอดเรือข้ามคืนข้ามวันเพื่อมีเซ็กซ์""ก็ผมชอบบรรยากาศนี่ โรแมนติกดีออก ยิ่งได้'เอา'จีวันละสี่ห้ารอบแบบนี้ทำให้ผมรู้สึกกระชุ่มกระชวยดีชะมัด""คุณกระชุ่มกระชวยอยู่คนเดียวน่ะสิคะ ส่วนจีจะ บานแล้วบานอีก""จี! หยุดพูดจาห่ามๆแบบนี้เดี๋ยวนี้เลยนะ ถ้าจีบอกว่าไหนๆจีก็บานแล้ว งั้นมานอนอ้าขาตรงนี้เร็ว ขอเสียบอีกรอบ เพราะว่าเมื่อกี้ผมยังไม่แตกเลย"

  • เล่ห์รักคนร้อยเล่ห์   ผู้ใหญ่ใจดี

    สรุปก็คือพราวฟ้าไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับเธออีกเพราะว่าไม่สามารถทนเป็นเพื่อนกับใครก็ตามที่ได้หัวใจของทิมไปครองได้ เธอบอกว่าสำหรับเธอแล้วทิมคือเจ้าของหัวใจของเธอมานานและเป็นเพียงเขาคนเดียวมาตลอด ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้และไม่เคยรู้ แม้จะรู้ตัวเองดีว่าไม่มีทางที่ทิมจะหันมามองแต่เธอก็ไม่สามารถทำใจได้จริงๆกับความจริงที่ว่าทิมรักคนอื่น เธอขอให้จิรัสยาใช้ชีวิตกับทิมให้มีความสุขแต่ขอแค่อย่ามายุ่งเกี่ยวกับเธออีกเพราะเธอคงไม่สามารถทนเห็นภาพความเจ็บปวดนั้นได้ "เป็นอะไรครับหน้าเครียดเชียว"ทิมหันมาจับมือเธอเอาไว้หลังจากที่เครื่องบินลงจอดและตอนนี้เธอกับเขาก็นั่งอยู่บนรถตู้คันใหญ่มุ่งหน้าตรงไปยังบ้านของเธอ "บ้านดารารัตน์" ซึ่งเวลานี้มีมารดาของเธออาศัยอยู่กับแม่บ้านคนสนิทอีกสองคนรถตู้สีดำคันใหญ่ค่อยจอดเรียบไปกับบริเวณริมรั้ว จิรัสยามองบ้านหลังนี้แล้วก็น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่สามารถห้ามได้ ในที่สุดเธอก็ได้กลับมายังบ้านหลังนี้อีกครั้ง บ้านที่เธอเติบโตมาและได้วิ่งเล่นมาตั้งแต่ยังเด็ก"เข้าไปหาคุณแม่ของจีกันเถอะ ผมอยากเข้าไปฝากเนื้อฝากตัวเป็นลูกเขยจะแย่แล้ว""แน่ใจหรอคะว่าแม่จีจะอนุญาต""เชื่อมือผมสิ"จิรัสยาพาทิม

  • เล่ห์รักคนร้อยเล่ห์   พิสูจน์รักแท้

    เช้านี้จิรัสยาลืมตาตื่นมาท่ามกลางเตียงสีขาวสะอาดตาขนาดหกฟุต เมื่อคืนหลังจากตกลงกับทิมในเรื่องของบทพิสูจน์รักแท้จนเป็นที่น่าพอใจแล้ว เขาก็จัดการให้เธอมาพักที่ในส่วนนี้โดยมีข้อแม้ว่าระหว่างนี้เขาจะต้องไม่ฉวยโอกาสกับเธอโดยเด็ดขาดและเป็นอันว่าทิมเองก็ตกลงแค่มีข้อแม้ว่าเธอจะต้องอยู่ให้เขาพิสูจน์รักเเท้ที่นี่ขาเรียวยาวค่อยๆก้าวลงจากเตียงค่อยๆ เสื้อผ้าข้าวของๆเธอถูกเก็บออกมาจากที่พักพนักงานตั้งแต่เมื่อวานด้วยฝีมือของเขา และยังกับชับกับเธออีกว่าให้อยู่เฉยๆที่นี่โดยที่ไม่ต้องทำอะไร ระหว่างนี้เขายังคงจ่ายเงินเดือนให้เธอตามปกติ จิรัสยายืนมองตัวเองในกระจกก่อนจะเกาศรีษะแกรกๆ มันจะเป็นไปได้อย่างไรกันที่อยู่ๆจะมาบอกให้เธออยู่เฉยๆ คนเคยทำงานมาตลอด ถ้าขืนเป็นแบบนี้เธอคงได้เป็นบ้า"ตื่นแล้วหรอครับ ผมเตรียมอาหารเช้าให้จีเสร็จแล้ว ออกไปทานเลยมั้ย" ทิมเดินเข้ามาหาคนตัวเล็กก่อนจะหอมจุ๊บลงไปที่บนหน้าผากหนึ่งทีจากนั้นจึงจูงมือเธออกไป ขณะที่กำลังถูกทิมประเคนป้อนนั่นป้อนนี่ให้ เสียงข้อความจากมือถือก็ดังขึ้น จิรัสยาจึงหยิบมันขึ้นมาดู ปรากฎว่าคือข้อความจากชนัญญาที่แนบไฟล์ภาพมาด้วย'ไหนบอกว่าเกลียด อ๊ะๆยังไงน้า

  • เล่ห์รักคนร้อยเล่ห์   จบปัญหา

    ข้อมือน้อยๆยังคงถูกทิมดึงให้เดินตามหลังเขาไปติดๆจนมาถึงด้านข้างของโรงแรมทิมก็พาเธอขึ้นมานั่งบนรถของทางโรงแรมที่จอดรออยู่ ก่อนจะบอกให้คนขับมุ่งหน้าตรงไปยังวิลล่าส่วนตัวของเขา"ต่อไปนี้จีไม่ต้องไปทำงานที่นั่นอีกแล้วนะ""นี่คุณไล่จีออกหรอคะ" จิรัสยาหน้าเครียด"ใช่ ผมไล่จีออกจากการเป็นพนักงานของทางโรงแรม""ใจร้าย ไม่มีเหตุผล ทั้งๆที่ผู้หญิงของคุณเป็นคนมาหาเรื่องจีก่อนแท้ๆ แต่คุณกลับคิดว่าจีเป็นคนผิด นี่มันครั้งที่สองแล้วนะคะที่ผู้หญิงของคุณทำจีเดือดร้อนจนถึงกับต้องออกจากงาน" จิรัสยายังคงต่อว่าออกมาปาวๆยาวเหยียดอย่างอดไม่ได้ เธอทั้งโกรธ เสียใจและน้อยใจที่ชีวิตตั้งแต่เจอเขามามีแต่เรื่องวุ่นวายไม่จบไม่สิ้นพอจังหวะที่รถจอดจิรัสยาก็เปิดประตูก้าวลงไปทันที ขาเรียวเดินตรงเข้ามาในวิลล่าหรูอย่างลืมตัวก่อนจะเปิดประตูเข้าไปราวกับว่าตัวเองนั้นคุ้นเคยกับสถานที่แห่งนี้ดี"จี" ทิมเดินตามเข้ามาแล้วหยุดเรียก พอได้สติและเห็นว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ที่ไหนจิรัสยาก็ได้แต่อึกอัก"ขอโทษค่ะจีลืมตัวจนถือวิสาสะเดินเข้ามาในที่ส่วนตัวของคุณ" ใบหน้างามก้มลงน้อยๆและไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาสบตา"ผมไม่ได้ว่าอะไร จีสามารถไปที่ไหนก

  • เล่ห์รักคนร้อยเล่ห์   หาย

    ช่วงนี้จิรัสยาทำงานแบบไม่ค่อยจะมีสมาธิเท่าไหร่หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปหลังจากพาเธอกลับมาจากเกาะส่วนตัวแล้วจิรัสยาก็ไม่ได้เจอหน้าทิมอีกเลย มีแค่เพียงข้อความที่เขามักจะส่งมาหาเธออยู่เสมอๆ แต่นั่นก็ทำเอาจิรัสยาอดนอยด์ขึ้นมาไม่ได้ว่าเธอก็เป็นเพียงแค่ผู้หญิงหน้าโง่คนหนึ่งที่ถูกทิมหลอกให้รักนึกแล้วก็ได้แต่สมน้ำหน้าตัวเอง เกลียดดีนักพวกผู้ชายเจ้าชู้ แล้วในที่สุดเธอก็พลาดท่าเสียทีให้กับผู้ชายเจ้าชู้จนได้ ดั่งคำโบราณที่ว่า 'เกลียดอะไร ก็มักจะได้อย่างนั้น' ยิ่งคิดก็ยิ่งสับสนกับสถานการณ์ที่เป็นอยู่ แต่ก็ยังพยายามปลอบใจตัวเองเอาไว้ ว่าถึงแม้ว่าหัวใจเธอกำลังรู้สึกไม่โอเค แต่อย่างน้อยในตอนนี้เธอก็ได้สิ่งที่ต้องการกลับคืนมา บ้านดารารัตน์ถูกโอนให้เป็นชื่อของเธอเรียบร้อยแล้ว นั่นทำให้มารดาของเธอดีใจอย่างมากที่ได้มันกลับคืนมา "ในที่สุดแม่ก็ได้บ้านคืนมา จีหนูทำได้ยังไงกันลูก""จีทำได้ทุกอย่างเพื่อแม่ค่ะ ทุกอย่าง"ทิมหายหน้าหายตาไปหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ และเมื่อวันสองวันมานี้ก็เริ่มมีข่าวลืออักษรย่อออกมาให้เห็นตามแหล่งหน้าสื่อออนไลน์ติดๆกัน'ท่าทางจะไม่ได้เห็นงานหมั้นระดับช้างเนื่องจาก ไฮโซ ท ปฏิเสธแอบสะบั้นรักว่

  • เล่ห์รักคนร้อยเล่ห์   หนักใจ

    แม้ว่าเเวลาจะผ่านไปแล้วแต่จิรัสยายังคงนิ่งเงียบและหนักใจกับคำถามที่ทิมยังคงรอฟังคำตอบ หลังจากที่พาเธอเดินทัวร์จนเกือบจะทั่วฟาร์มแล้ว ตอนใกล้จะกลับจู่ๆทิมก็ถามคำถามที่เธอไม่คิดว่าจะได้ยินจากปากเขาออกมา เเละเธอยังไม่ได้ตอบจนกระทั่งเขาพาเดินกลับมาจนถึงที่พักทิมต้องการขอคบกับเธอ เขาบอกแบบนั้น แต่เขากำลังลืมอะไรหรือเปล่าว่าเขาว่าสถานะของเขาตอนนี้นั้นคือคนที่กำลังจะหมั้น "อ้าวนาย มาตั้งแต่เมื่อไหร่กันคะเนี่ย ป้าไม่เห็นรู้เลย" หญิงสูงวัยอีกคนหนึ่งที่กำลังเดินขึ้นมาจากชานระเบียงร้องทักขึ้น"มาถึงเมื่อตอนสายๆนี่เองครับป้าจวน""จีครับ นี่ป้าจวนเป็นแม่บ้านที่คอยดูแลที่นี่ แล้วก็เป็นภรรยาของลุงรงค์ที่จีไปเจอมาเมื่อสักครู่" จิรัสยายกมือขึ้นไหว้หญิงสูงวัยตรงหน้า ทำเอาหญิงสูงวัยยกมือขึ้นรับไหว้แทบไม่ทัน"อ้าวแล้วนี่คุณทิม พาใครมาด้วยล่ะคะเนี่ย""ผมพา 'ว่าที่' นายหญิงของที่นี่มาดูกิจการน่ะครับ" ทิมพูดยิ้มๆก่อนจะหันมามองเธออีกแล้ว"ว๊าย ตายแล้ว นี่นายกำลังจะมีนายหญิงแล้วจริงๆหรอคะเนี่ย โอ๊ยป้าจะเป็นลม" พอเห็นว่าหญิงสูงวัยตกใจจนต้องยกมือขึ้นมาทาบจับที่หน้าอกคล้ายจะเป็นลม จิรัสยาก็รีบวิ่งเข้าไปช่วยพยุ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status