คุณดวงใจ ผู้เป็นแม่ยิ้มกว้างออกมาอย่างดีใจ ที่คุณหญิงคนดังมาทาบทามลูกสาวให้ร่วมงานเดินแบบแฟชั่นโชว์ผ้าไทยและอัญมณีระดับประเทศ คนเดิน ไม่ได้ตอบรับยืนยัน แต่คนที่ไม่ได้เดินกลับยิ้มแย้มอย่างมีความสุขพร้อมกับยืนยันหนักแน่นว่า งานนี้น้องธี จะเดินชุดฟินาเล่ อย่างแน่นอน
แทนคุณอุ้มลูกชายเดินเล่นอยู่ในบ้านหลังจากทานอาหารเย็นเสร็จแล้วเปิดโอกาสให้เมียเค้าและน้องสาวได้ปรึกษาหารือเรื่องผู้หญิงกันตามสบาย
"โอ้ย คิตตี้พี่อยากจะบ้าตาย คุณแม่นะคุณแม่ทำไมทำแบบนี้"
คิตตี้ยิ้มกว้างออกมาแล้วมองพี่ธีที่มีศักดิ์เป็นน้องสามีของตัวเอง
"พี่ธีสวยรวยโสดนะคะ ทางสมาคมก็อยากหาหนุ่มๆ มาร่วมประมูลเครื่องประดับแล้วอีกอย่างชุดฟินาเล่ชุดนี้ก็เหมาะสมกับพี่ธีที่สุดแล้ว งานการกุศลแบบนี้พี่ธีคงไม่ขัดใช่ไหมคะ "
อดีตพริตตี้สาวหว่านล้อมช่วยแม่สามีอีกแรงหลังจากที่คุณดวงใจ โทรไปเกลี้ยกล่อมให้มาพูดให้ คนเป็นแม่หวังดีเหลือเกินงานนี้งานใหญ่งานยักษ์ระดับประเทศ ยิ่งคุณหญิงลงทุนมาติดต่อด้วยตัวเองขนาดนี้ ธีราของแม่จะต้องแจ้งเกิดแน่นอน
ออร์แกไนซ์เซอร์มือทองมองดูหุ่นของเจ้าของชุดแล้วกลืนน้ำลายลงคอ แม้จะเคยเห็นนางแบบมามากมายแต่ไม่ค่อยมีใครเพอร์เฟคขนาดนี้มาก่อน สูง แขนยาว ขายาวแต่หน้าอกตู้มมาก แถมสะโพกยังเต่งตึง เสียงเจ้าของห้องเสื้อร้องเรียกออกมาทันที
"พี่ดีใจมากค่ะที่เป็นน้องธี เลยตัดชุดพอดีเป๊ะเลยค่ะ"
ช่างตัดเสื้อแบรนด์ดังได้โอกาสโฆษณาร้านตัวเองทันที คุณธีราคนนี้เป็นลูกค้าประจำที่ร้านอยู่แล้ว สัดส่วนขนาดเท่าไหร่ช่างประจำรู้เรื่องกันทันที
"ชุดนี้ใช้ผ้าสองผืนนะคะน้องธีด้านบนเป็นเกาะอก ใช้พันทบเอาแล้วติดเข็มกลัดที่เป็นพลอยเม็ดใหญ่มาก ราคาสูงมาก ส่วนท่อนล่างพี่ตัดเป็น
กระโปรงยาวหางปลาเลยค่ะ เพื่อโชว์ลายผ้า ชุดนี้จะมีเข็มกลัดกับต่างหูนะคะที่เป็นเครื่องประดับ ทับทิมเซ็ทนี้ราคามากกว่าสิบล้านเลยค่ะ"
เสียงช่างเสื้อและทีมงานพากันคุยถึงเรื่องงานอย่างตื่นเต้น แต่ไม่ได้ทำให้นางแบบชุดฟินาเล่ตื่นเต้นตามแต่อย่างใด
ร่างบอบบางเดินอ่อนระโหยลงมาที่ลานจอดรถเพียงลำพังวันนี้ตลอดบ่ายเธอใช้เวลาซ้อมเดินหลายชั่วโมงจนเหนื่อยล้า แม้จะสวมรองเท้ายี่ห้อดีเพียงใดแต่คนไม่ชอบไม่มีใจรักทางนี้ก็ไม่ได้มีความสุข ร่างบอบบางสวมชุดเดรสสั้นยี่ห้อดังกับรองเท้าแตะธรรมดาเดินมาถึงที่จอดรถคันเก่งของตัวเอง รถเอสยูวียี่ห้อดังสีขาวมุกโดดเด่นอยู่ตรงนั้น เธอควานหากุญแจรถในกระเป๋าอย่างเร่งรีบ แล้วสะดุดเข้ากับคนที่เดินสวนมา
ร่างบอบบางแทบจะร่วงลงไปกองกับพื้นถ้าหากไม่มีมือ หนาคอยรั้งเอาไว้ สัมผัสที่แขนทั้งสองข้างทำให้เธอดันตัวเองทันที
"ขอบคุณแต่ปล่อยแขนฉัน"
เสียงที่ออกมาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ที่หนวดเครายาวมองคนข้างตัวแล้วหมั่นไส้เหลือเกิน สูงผอมบางแบนเรียบแบบนี้ใช่สเปคที่ไหน เค้าปล่อยเธอออกทันที
"เดินดีๆ แล้วกัน"
ธีราอยากจะกรี้ดออกมา ตาบ้าเอ้ย ทำเสียงดุ หญิงสาวถอนหายใจแล้วเดินมาที่รถตัวเองก่อนจะรีบขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งความหงุดหงิดเอาไว้ที่นี่ วันนี้หมดเวลางานแล้ว
"ไหนหมูอ้วนอยู่ไหน"
เสียงหวานส่งเสียงไปก่อนที่ตัวจะเดินไปถึง หมูอ้วนเดินเตาะแตะมาหาธีจ๋าทันที
"ไหนมาหาธีจ๋าหน่อยสิ"
กระเป๋าแบรนด์ดังถูกวางลงกับพื้นอย่างไม่ใยดี นาทีนี้เธอเป็นธีจ๋าของหมูคริสไปแล้ว แขนเล็กรั้งร่างอ้วนกลมน้ำหนักสิบกว่ากิโลมากอดอย่างชื่นใจ
"โอ้ยยย หมูของอาทำไมจ้ำม่ำขนาดนี้ลูก" อาสาวที่หลงหลานชมหลานตัวเองเต็มที่ก่อนจะกอดแน่นอีกครั้ง
"ไปกินติมกับอาอีกไหมหมูอ้วน"
พี่ชายหัวเราะออกมาทันทีอย่างรู้ทัน "ธีจะเอาหลานไปเป็นกันชนทุกครั้งไม่ได้นะ ลูกพี่เบื่อ"
ธีจ๋ามองดูหลานชายแล้วถามออกมาตามตรง
"คริสเบื่ออาไหมลูก อาเสียใจนะ" หลานชายไม่รู้เรื่องแต่รู้ความกอดธีจ๋าแน่น แทนคำตอบ
"เห็นมั้ยเล่า มีหมูคริสแล้วธีจ๋าจะไปรักใครได้"
รถเก๋งคันหรูจอดรอเจ้าของบ้านอยู่นานแล้ว ข่าวล่าสุดทำเอาสาวสวยประจำจังหวัดร้อนรนจนแทบจะอยู่ไม่ไหวต้องรีบมาที่นี่ตั้งแต่เช้า แต่ก็ยังไม่ทัน คลาดกับนายหัวไปจนได้ เสียงแม่บ้านคุยกับคนงานยิ่งทำให้ร้อนรนใจ ว่านายหัวจะซื้อรถเก๋งให้คุณธี"คุณธี" เสียงบ่นดังออกมาพร้อมกับกัดฟันข่มความโมโห อยากรู้นักเชียวว่านังคุณธีคนนั้นมีดีอะไรนายหัวถึงได้ปักอกปักใจกับนักหนารถเช่าคันสีขาวเลี้ยวเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน พร้อมกับลูกน้องหลายคนช่วยกันรับของที่นายหัวซื้อมา"เอาของไปเก็บในครัวแล้วบอกป้าให้เตรียมอุปกรณ์ปิคนิค ฉันจะพาคุณธีไปนอนที่ท้ายหาดคืนนี้"ลูกน้องรับคำอย่างแข็งขัน "นายหัวผมจะไปช่วยดูความปลอดภัยให้ด้านหน้านะครับ" ลูกน้องคนสนิทบอกด้วยความห่วงใย ราเชนทร์พยักหน้า"ถุงสีฟ้าสองใบเอาไปแบ่งกันนะ เสื้อยืดคุณธีเค้าซื้อมาให้"ลูกน้องยิ้มกริ่มกันออกมาแล้วรีบยกมือไห้วนายหญิงกันเป็นแถว ราเชนทร์มองรถที่จอดหน้าบ้านแล้วก็ถอนหายใจออกมา น่ารำคาญมาอีกแล้วรองเท้าส้นสูงที่ถอดวางอยู่หน้าบ้านทำเอาคนที่เดินเข้ามาเริ่มสงสัยแล้วยังมีรถเก๋งราคาแพงจอดอยู่อีกคันหนึ่งด้วย ประตูเปิดออก หญิงสาวสองคนมองกันอย่างแปลกใจ คนในบ้านมองคนที
โบร์ชัวส์รถหรู2ยี่ห้อวางอยู่บนโต๊ะอาหารเช้าเรียบร้อยแล้ว แม่บ้านมองดูกระดาษบนโต๊ะแล้วถามคนสนิทของนายหัว"นายหัวจะซื้อรถใหม่หรอ" ลูกน้องพยักหน้า"จะให้คุณธีนั่งกะบะคันเก่าได้ไงเล่าป้า" เสียงลูกน้องกระซิบบอก ก่อนที่เจ้านายจะเดินเคียงคู่กันลงมา นายหัวสวมเสื้อโปโลสีขาวแบบเดียวกับคุณธีราเดินลงมาคู่กัน ลูกน้องแอบอมยิ้ม มีความเสื้อคู่ด้วย"เลือกเอาธี จะเอารุ่นไหน" ราเชนทร์บอกเสียงไม่เบานักแล้วส่งเอกสารรถหลายรุ่นให้เลือก ธีรารับมาแล้วมองผ่านๆ"จะซื้อใหม่หรอคะ แล้วปกติใช้รถอะไร" "กะบะสี่ประตูแต่เก่าแล้ว เลือกสักคนนะจะเอารุ่นไหน"สายตาอ้อนๆ บอกออกมา ธีราหยิบมาดูอีกครั้ง แล้วถามออกไป"ซื้อให้ธีหรือเปล่าคะ" ราเชนทร์พยักหน้า"ซื้อให้ธีเลย พี่ถึงได้บอกให้เลือกไง เวลามาที่นี่จะได้มีรถใช้"เค้าอยากจะให้เธอสบายไม่ลำบากถ้าหากจะต้องมาที่นี่บ่อยๆ"วันนี้ว่างไปดูของจริงเลยนะคะ " เธออ้อนเค้าอีกครั้ง ราเชนทร์พยักหน้าแล้วสั่งลูกน้องให้ไปหารถใหม่มาไว้ใช้ก่อน ไม่อยากให้เธอต้องทนนั่งรถคันเก่า"ความจริงแล้วไม่ต้องซื้อก็ได้นะคะ เกรงใจพี่เชนทร์"ธีราบอกเสียงหวานระหว่างที่นั่งทานข้าวด้วยกันตามลำพัง ราเชนทร์วางช้อนใ
เกิดมาเพิ่งจะอายหน้าแดงต่อหน้าลูกน้องก็วันนี้ เสียงพูดคุยซุบซิบดังขึ้นเป็นภาษาถิ่นทำเอาคนฟังไม่รู้เรื่องงงเล็กน้อย แต่คนฟังรู้ได้แต่ยิ้มอย่างภูมิใจเหลือเกิน"คุณธีของผมสวยจนลูกน้องคิดว่าเป็นดาราในทีวี"ล่ามส่วนตัวบอกเสียงเบาแล้วพูดตอบกลับไปเป็นภาษากลางว่า"สวยกว่าดาราอีกโว้ย" คนหลงเมียอวยความสวยของเมียแล้วรีบพาเดินออกมา หวงไม่อยากให้ใครมองมาก"สวยมากหรอคะ"คนโดนชมถามออกมา เค้าอยากจะจูบปากนักถามมาได้ไงเนี่ย"ตอนแรกพี่เรียกธีว่านางฟ้า สวยไหมละ"เค้าย้อนคำกลับไป นางฟ้าหน้าแดงขึ้นมาแต่ละคำของเค้านางฟ้า นางพญา"ปากดีแบบนี้ถึงได้เนื้อหอม" ธีราบ่นเสียงเบาแต่คนฟังกลับยืนนิ่งไม่ก้าวขาเดิน"พี่ไม่เคยคุยกับใครแบบนี้นะธี ถ้าจะมีใครมาทำให้ธีเข้าใจว่าพี่จีบไปทั่วพี่ขอให้ธีคิดใหม่ พี่ไม่เคยจีบใครนอกจากธี"คนหยาบคายแต่ตรงไปตรงมาและชัดเจนทั้งการกระทำและคำพูดทำให้คนฟังจับมืเค้าแน่นขึ้นอีก"พี่เชนทร์น่ารักแบบนี้ไงธีถึงได้รักพี่เชนทร์มาก" คนโดนชมว่าน่ารักแล้วยังโดนบอกรักยิ้มเขินออกมาจนตัวสั่นไปหมด"มาบอกตรงนี้จะจูบได้ไงเล่าอายคนงาน รีบกลับบ้านเดี๋ยวนี้เลย"ประตูหน้าบ้านปิดสนิทลงทันทีที่ทั้งคู่ก้าวเข้ามา
เสื้อยืดสีหวานถูกสวมทับปิดร่างกายขาวผ่องอวบอิ่ม กางเกงขายาวลายดอกไม้สดใสที่เลือกมาน่าจะเหมาะกับการไปตรวจกิจการของแฟนหนุ่มมากกว่าชุดวาบหวิวที่ขนมาเตรียมใส่ให้ดูตามลำพัง หลังจากเก็บเสื้อผ้าของตัวเองใส่ตู้ของเค้าเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ธีราก็แอบมองดูสเกลห้องนอนที่บรรจุทุกสิ่งอย่างเอาไว้ด้วยกัน มันไม่แคบแต่ไม่กว้างพอที่จะใส่เสื้อผ้าของผู้หญิงบ้าช้อปปิ้งอย่างเธอได้ ตู้เสื้อผ้าสองใบของเค้าก็แน่นทึบไปด้วยเสื้อผ้าแมนๆ มอมๆ ตามสไตล์เธอไม่ได้เปลี่ยนเค้าให้ต้องมาหรูเนี้ยบแบบพี่คุณ แต่เธอจะค่อยๆ หามาเปลี่ยนทีละนิดจนเค้าไม่รู้ตัวเสียงเคาะประตูหน้าห้องดังก้อกแก้กก่อนที่เธอจะโผล่หน้าเข้าไป"ยุ่งไหมคะ เข้าไปได้ไหม"เสียงหวานอ้อนแล้วก็เดินเข้าไปทันที ราเชนทร์มองดูแฟนตัวเองที่แต่งตัวสดใสเดินเข้ามา"คนสวยใส่อะไรก็สวยเนอะ" เสียงนุ่มบอกออกมาแล้วดึงมือเธอให้ไปนั่งตัก ธีรากอดเค้าแน่นสูดกลิ่นตัวเค้าอย่างชื่นใจ"เหนื่อยมั้ยคะ ใก้ลเสร็จหรือยัง" เสียงเธออ้อน ราเชนทร์ดึงมือมาจูบแล้วลูบแก้มของตัวเองเล่น"ต้องรีบทำงานก่อนจะเกเรไปอยู่กับเมีย""ธีลายาวเลยดีไหมคะจะได้อยู่นานๆ" คนฟังหันหน้ามาหาคนพูดแล้วสบตาด้วยความหวัง"
ข่าวเร็วข่าวด่วนดังไปถึงบ้านพักของส.จ.คนดังที่ลูกสาวคนสวยแอบหมายปองนายหัวราเชนทร์เอาไว้ ลูกน้องในสวนที่รับเงินมาส่งข่าวด่วนไปว่า ตอนนี้นายหัวอยู่กับแฟนที่บ้าน หญิงสาวสวยผิวสีน้ำผึ้งอาละวาดกรีดร้องลั่นบ้านอย่างขัดใจ นังนั่นมันเป็นใครแม่บ้านจัดโต้ะอาหารใหม่เสร็จเรียบร้อยแล้ว"นายหัวคะ เรียบร้อยแล้วค่ะ" แม่บ้านบอกเสียงสุภาพแล้วมองสวยสวยตรงหน้า ราเชนทร์รั้งคนข้างตัวให้มายืนข้างหน้าตัวเอง แล้วบอกด้วยน้ำเสียงสุภาพ"ธี นี่ป้าแม่บ้านของพี่ ป้านี่คุณธีของฉัน ป้าเรียกคุณธีก็ได้ แต่อีกไม่นานคงได้เรียกนายหญิง""สวัสดีค่ะ หนูชื่อธีรานะคะ รบกวนป้าด้วย"มือบางขาวใสยกมือไห้วอย่างสุภาพ แล้วหยิกคนข้างตัวข่มความอาย"นายหญิงอะไรกันเล่า" ราเชนทร์หัวเราะเบาๆ แล้วตอบออกมา"ไอ้พวกนั้นมันเรียกลับหลังธีมาตั้งนานแล้ว" ราเชนทร์หมายถึงคนสนิทของเค้าที่ติดตามกันไปไหนมาไหนด้วยเสมอ"เรียกได้ยังไงคะเพิ่งจะคบกันไม่นานแน่ใจได้ยังไงว่านายหัวจะจริงจัง" ธีราย้อนถามออกไปราเชนทร์เลื่อนเก้าอี้โต้ะอาหารให้แล้วบอกด้วยเสียงราบเรียบข่มความเขินอายของตัวเอง"ก็พวกนั้นมันอยู่กับพี่มานานคนละเป็นสิบปี มันเห็นพี่มองธีก
ราเชนทร์มองโทรศัพท์แล้วถอนหายใจออกมา ทำอะไรถึงไม่อ่านไลน์ที่ส่งไป บ่ายแก่แล้ว น่าจะพักทานข้าวหรือมัวแต่ทำงานอยู่ก็ไม่รู้ชอบทำให้เป็นห่วงนักเชียว เอกสารรอการอ่านเพื่อเซนต์อนุมัติถูกดันออกจากตัว หงุดหงิดแบบนี้อ่านไม่ออกโว้ย เสียงบ่นพึมพำแล้วดูนาฬิกาอีกครั้ง จะบ่ายสองแล้ว ข้าวเที่ยงยังไม่ได้กินเลย หน้าตาหล่อคมติดจะบูดบึ้งเพราะอารมณ์เสีย ทำให้ต้องตัดใจเดินออกมา จากห้องทำงานบ้านทั้งหลังเงียบกริบไม่มีใครอยู่ แม่บ้านคงอยู่หลังบ้านแน่ๆประตูหน้าบ้านเปิดออกโล่ง ราเชนทร์เดินออกไปดูก็เห็นว่ามีใครอยู่ตรงโซฟารับแขก รูปร่างบอบบางสวมเสื้อสูทสีขาวครีมกับกางเกงสีดำสนิทดูคล้ายกับนักธุรกิจคนเก่ง กระเป๋าสีขาวใบสวยวางอยู่บนโต๊ะ ทำเอาคนมองยิ้มกว้างออกมาไม่รู้ตัว"มาหลับตรงนี้ได้ยังไง" เสียงเข้มบ่นออกมาพร้อมกับนั่งลงมองคนที่กำลังเหนื่อยล้าจากการเดินทาง จมูกโด่งก้มลงไปหอมแก้มบางเบาๆ"พี่ฝันไปหรือเปล่า" ราเชนทร์กระซิบข้างหู คล้ายจะปลุกให้ตื่น ธีราลืมตาขึ้นมาแล้วสบตากับคนตาดุที่จ้องไม่วางตาพร้อมกับรอยยิ้มกว้าง "ดีใจจังเลย"แขนเล็กโอบรอบคอเค้าเอาไว้แล้วหอมแก้มคนข้างตัวเบาๆ"เซอร์ไพรส์ไหมคะ"เธอถามอายๆ คนโดนเซอ