กรงรักพันธะเถื่อน[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่]

รถสปอร์ตสีแดงเพลิงคันหรูวิ่งฝุ่นตลบ เมื่อเจ้าของยัง   เอาแต่ร้องไห้ไม่หยุด มือยังถือสายโทรศัพท์ค้างไว้ เมื่อเธอกำลังเล่าเรื่องราวที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตให้เพื่อนรักฟัง ใครจะคิดว่าคนอย่าง     เขมจิรา เอื้อภากร นางแบบอันดับหนึ่งของประเทศ และเป็นผู้หญิงที่  ถูกโหวตว่าสวยเซ็กซี่ที่สุดในประเทศ จะถูกแฟนที่คบหากันมาจนถึง   ขั้นจะแต่งงานนอกใจ

เมื่อคืนหลังจากที่บินกลับมาจากภูเก็ต หญิงสาวก็ขับรถตรงไปที่คอนโดฯ หรูย่านริมน้ำของแฟนหนุ่ม เพื่อเซอร์ไพรส์วันครบรอบที่คบหากันมาเจ็ดปี แต่เธอกลับถูกแฟนหนุ่มเซอร์ไพรส์กลับ เพราะสิ่งที่เจอ    ในคอนโดฯ ของเขา นอกจากเสื้อผ้าที่วางทิ้งไว้ระเกะระกะตั้งแต่ห้องรับแขกไปจนถึงห้องนอน เธอยังเห็นแฟนหนุ่มนอนกกกอดอยู่กับสาวบนเตียง ทันทีที่เห็นภาพบาดตา ส้นสูงของเธอก็ฝังลงบนใบหน้าแฟนหนุ่มทั้ง ๆ ที่เขายังหลับ เธอไม่เสียเวลามองด้วยซ้ำว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ไม่รอฟังว่าแฟนหนุ่มจะอธิบายอะไร เพราะภาพที่เห็นมันคือคำตอบสำหรับทุกสิ่ง อาถรรพ์เลขเจ็ดที่ใครหลาย ๆ คนเตือน เล่นงานเธอเข้าแล้ว แต่สำหรับเขมจิรา เธอรู้ว่ามันไม่ใช่ เรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นเพราะความมักมากบวกกับความมักง่ายของผู้ชายคนนั้น อย่าไปโทษเลขเจ็ดเลย

เสียงมือถือ เสียงแอปพลิเคชันต่าง ๆ ยังดังไม่หยุด ตาคมหวานเหลือบมองเพียงนิด เมื่อเห็นเบอร์คนที่พยายามติดต่อ ความโมโหก็  ปะทุขึ้น แฟนหนุ่มของเธอยังโทร. หาไม่หยุด แถมยังส่งข้อความมาอีกมากมาย แต่เธอไม่อยากเห็นมัน มือบางหักพวงมาลัยรถเข้าข้างทาง จัดการปิดช่องทางการติดต่อจากแฟนหนุ่มทุกทาง แล้วกดต่อสายถึงเพื่อนรัก พยายามบอกตัวเองว่าโอเค ทั้ง ๆ ที่หัวใจไม่โอเคเลยสักนิด ความเจ็บปวดมันจุกอยู่ที่คอหอย เมื่อนึกถึงภาพเปลือยเปล่าของ    แฟนหนุ่ม น้ำตาก็พากันไหลลงมาเป็นสาย หัวใจของเธอไม่ได้เข้มแข็ง อย่างที่เธอพยายามแสดงออก เธอก็แค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่เจ็บได้และร้องไห้เป็น

ตื๊ด...ตื๊ด...ตื๊ด...

มือบางกำมือถือไว้แน่น เมื่อปลายสายยังไม่กดรับ น้ำตาก็พากันไหลออกมาอีกแล้ว

‘ขิม มีอะไรหรือเปล่า พอดีฉันยุ่งอยู่กับลูก ๆ น่ะแก’

ทันทีที่กดรับสายลลนาก็ถามกลับมารัวเร็ว เพราะเห็นเพื่อนพยายามติดต่อเธอหลายครั้ง ตั้งแต่เธอแต่งงานมาอยู่กับสามีที่เชียงราย ลลนาก็ขาดการติดต่อกับเพื่อน ๆ เพราะต้องดูแลลูก ๆ และสามี เพื่อน ๆ ก็รู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี

“นางปอ ฮือ ๆ ๆ ๆ นางปอ”

เขมจิราไม่อ้อมค้อม เมื่อเพื่อนรับสายเธอก็ปล่อยโฮออกมา      กับลลนา พีทพล เมลดา พวกเธอไม่เคยมีความลับต่อกัน

‘ขิม! แกเป็นไร เกิดอะไรขึ้น’ ลลนาถามอย่างร้อนรน เมื่ออยู่ ๆ เพื่อนรักก็ปล่อยโฮมาตามสาย

“ไอ้บอยมันนอกใจฉัน มันมีคนอื่นอะแก มันพาผู้หญิงมานอน   ในคอนโดฯ มันแก้ผ้า มัน... มัน...”  เขมจิราระเบิดความอัดอั้นให้เพื่อนฟังเป็นชุด ลลนาตกใจ ไม่รู้จะพูดอะไรดี ได้แต่ปลอบให้เพื่อนใจเย็น ๆ ก่อน เพราะรู้นิสัยเพื่อนดี

‘ใจเย็น ๆ นะขิม ตอนนี้แกอยู่ที่ไหน อีพริตกับเทนนิสรู้เรื่องนี้   หรือยัง’

“ยัง ฉันโทร. หาพวกมันแล้ว ฮึก... แต่คุณเกวรับสาย ฮึก...     บอกว่าอยู่ทะเล ฮึก... ฉันเลยไม่อยากกวนมัน เทนนิสตามผัวไปต่างประเทศ ฉันก็เลยโทร. หาแก... ฮือ ๆ ๆ ๆ”

เขมจิราพูดไปร้องไป สูดน้ำมูกไป จนคนฟังจับคำพูดแทบไม่ได้

‘ตอนนี้แกอยู่ไหน’ ลลนาถามที่อยู่ของเขมจิราอีกครั้ง เธออยากให้เพื่อนอยู่ห่างจากคนรักให้มากที่สุดเพราะกลัวใจ เขมจิราเป็นคนเลือดร้อน ถ้าเธอมีอาวุธในมือ ไอ้บอยน่าจะได้ลงไปเฝ้ายมบาลในนรก

“ฉันออกมาจากคอนโดฯ ไอ้บอย ก็ขับรถมาเรื่อย ๆ น่ะแก”

‘เออ... แล้วตอนนี้แกอยู่ที่ไหน จังหวัดอะไร พอจะบอกได้ไหม’

ลลนาถาม เพราะกลัวเพื่อนจะเตลิดไปมากกว่านี้ อย่างน้อย ๆ     รู้พิกัดสักนิดก็ยังดี

“ฉันอยู่ที่...ที่” ตากลมโตกวาดมองไปเรื่อย เพื่อจะบอกที่อยู่ให้เพื่อนรับรู้ เธอเหยียบรถมาด้วยความเร็วสูง เพิ่งจอดก็ตอนที่จะโทรศัพท์นี่เอง

“ป้ายข้างทางบอกว่าอำเภอพบพระนะแก”

‘พบพระ!’

“ใช่”

‘นางขิม นี่แกขับรถยาวมาถึงจังหวัดตากเลยเหรอ!’

“ฉันไม่รู้ ฮือ ๆ ๆ ฉันคิดถึงแก ฮือ ๆ ๆ ๆ”

‘โอเค ๆ แกใจเย็น ๆ ก่อนนะ แกมาหาฉันที่เชียงรายนะขิม     เดี๋ยวฉันแชร์โลเกชันให้ แกใจเย็น ๆ นะ ตั้งสติก่อน เดี๋ยวมาคุยกันที่ไร่นะขิม ฉันรักแกนะ’ ลลนาปลุกปลอบ เพราะรู้ว่าตอนนี้เพื่อนกำลังเสียใจ

“ฉันก็รักแก ฮึก... ฮึก” เขมจิราวางสายแล้วกดดูโลเกชันที่ลลนาส่งมาทางไลน์ ร่างบางพิงเบาะรถเมื่อรู้ตัวว่าตัวเองขับรถยาวมาจนถึงจังหวัดตาก ดีแค่ไหนที่ไม่เกิดอุบัติเหตุ นาทีนี้เธอไม่เหลือใครแล้วจริง ๆ สังคมในวงการมายามีแต่ความหลอกลวง ถ้าเรื่องของเธอแพร่งพรายออกไป รับรองว่าข่าวของเธอต้องเป็นข่าวฉาวแน่นอน เธอเลยขับรถมาที่นี่ เพื่อจะหาใครสักคนปรับทุกข์

“นางปอนะนางปอ จะมีผัวทั้งที ทำไมมันลำบากแท้” บ่นให้เพื่อน เมื่อขับรถมาตามเส้นทางที่ดูมาจากแผนที่

หญิงสาวขับรถด้วยความเร็วสูงโดยไม่จอดพัก เพราะกลัวจะมืดก่อนถึงบ้านเพื่อน ลลนาเองก็โทร. เช็กทุก ๆ ชั่วโมงเพราะห่วงเพื่อน

มือบางเบาเพลงในรถเมื่อเสียงมือถือดังขึ้นอีกครั้ง ช่วงนี้เป็น   ช่วงขึ้นเขา ทางทั้งมืดและเปลี่ยว หญิงสาวกดรับสาย เธอไม่อยากจอดรถ เพราะมันเสียเวลา

“โอเคนางปอ ฉันขึ้นเขาที่แกบอกแล้ว ใช่... ไม่ผิดหรอก ฉันเห็นป้ายข้างทางแล้ว โอเคเดี๋ยวเจอกัน ไม่ ๆ ฉันโอเค จ้ะ เดี๋ยวเจอกัน”

วางสายจากเพื่อน เท้าก็กดคันเร่งเพิ่มความเร็วอีกนิด เพราะทั่วทั้งบริเวณมืดจนมองไม่เห็นทาง

ภาคินตะเบ็งเสียงแข่งกับเสียงเพลงในรถเมื่อหมุน  คลื่นวิทยุมาเจอเพลงที่ถูกใจ เขาเป็นคนเหนือแท้ ๆ โดยกำเนิด แต่กลับชอบเพลงลูกทุ่งอีสาน ใบหน้าหล่อเหลาส่ายสะบัดเมื่อกำลังสวมวิญญาณเป็นนักร้องดัง วันนี้เขาขึ้นไปหาเพื่อนเก่าบนเขาเลยนั่งดื่มกันยาวไปหน่อย เพราะภรรยาของเพื่อนทำกับแกล้มถูกปาก เมื่อดื่มกับเหล้าที่เพื่อนเขาหมักจนได้ที่ ทุกอย่างจึงลงตัว ช่วงนี้งานที่ไร่ไม่มากเท่าไร เขาจึงแวบออกมาได้ 

“ไอ้เลว! ไอ้ชั่ว! ฮือ ๆ ๆ ฉันไม่ดีตรงไหน”

เมื่อความมืดเข้าปกคลุม ความเหงาก็ตามมา บวกกับเพลงซึ้ง ๆ ที่กำลังฟังอยู่ทำให้คนอกหักระเบิดน้ำตาออกมาอีกครั้ง ตลอดเวลาที่คบกันมา เธอไม่เคยนอกใจเขาเลยสักครั้ง ทั้ง ๆ ที่มีคนที่ดีกว่าเข้ามาในชีวิต เธอก็ยังรักเขาคนเดียว 

จังหวะที่อารมณ์ดิ่งลงเหว เท้าก็เหยียบเร่งความเร็วอย่างลืมตัว รถสปอร์ตคันหรูราคาหลายสิบล้านจึงพุ่งทะยานไปข้างหน้าด้วยความ เร็วสูง แค่นั้นยังไม่พอ เมื่อคนขับสายตาพร่าเลือนรถหรูก็ส่ายเป็นงู 

ภาคินยังตะเบ็งเสียงร้องเพลงไปเรื่อย จนไม่ทันสังเกตว่าตอนนี้มีรถคันหนึ่งกำลังสวนมา และไม่ได้วิ่งอยู่ในเลนตัวเอง 

“เฮ้ย!!”

“กรี๊ดดดด!”

เอี๊ยดดด! โครม! เพล้ง! ตูม!!