Home / วัยรุ่น / แผนรักร้ายนายวิศวะ / ไอ้เจ้า...กร้าวใจ 2

Share

ไอ้เจ้า...กร้าวใจ 2

last update Last Updated: 2025-04-04 00:07:15

ทั้งสามคนพร้อมใจกันเงียบเสียงของตัวเองลง พร้อมกับใช้สายตาจ้องมองตรงไปที่เป้าหมาย ในขณะที่อีกฝ่ายก็หันมามองเพื่อนชายในจังหวะเดียวกัน จากนั้นจึงชักสายตากลับมาหาคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกันตามเดิม

ความจริงเจ้าจันทร์เห็นพวกมันตั้งแต่เดินเข้ามานั่นแล้ว เพียงแต่หญิงสาวยังไม่ได้เดินเข้าไปทักทายพวกมันเท่านั้นเอง

ถึงแม้เจ้าจันทร์จะมีปากเสียงกับคันศรไปเมื่อตอนเช้า แน่นอนว่าหญิงสาวไม่ได้เก็บมันมาใส่ใจเลยด้วยซ้ำ...

เพราะอะไรนะเหรอ?

เพราะคันศรก็ทำแบบนี้กับเจ้าจันทร์มาตั้งแต่อยู่อนุบาล  อีกทั้งสันดานของมันก็ไม่เคยเปลี่ยนไปเลยสักนิด ไม่เคยคิดอะไรทั้งนั้นก่อนจะพูดออกมา ราวกับว่าในปากของมัน มีหมาเข้าไปนอนตายรวมกันอยู่หลายตัว

คันศรชอบพูดจาดูถูกเธอทุกอย่าง และหลายต่อหลายครั้งที่มันว่าเจ้าจันทร์เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ...เพราะตอนสอบเข้าหมอ หญิงสาวก็มาเปลี่ยนใจเอากลางคัน โดยอ้างกับพวกมันว่าเธอกลัวศพอาจารย์ใหญ่ เพราะต้องการจะให้ทุกอย่างจบๆ ไป จะได้ไม่มีใครมาถามเอาอะไรกับเธออีก

พอตามมาเรียนวิศวะ คันศรก็หาว่าเจ้าจันทร์ไม่มีจุดยืน...

แล้วมันก็ฝืนตัวเองไม่ไหว ตามที่อีกฝ่ายพูดจาดูถูกเธอเอาไว้จริงๆ

ข้อนี้หญิงสาวไม่ขอเถียงกลับ และกล้าที่ยอมรับความจริงออกมา ว่าวิศวะมันไม่ใช่ทางของคนที่รักศิลปะอย่างเธอ

การเรียนวิศวะมันจะต้องแก้สมการ เพื่อนำมาประยุกต์ใช้ให้เข้ากับสถานการณ์ปัจจุบัน แล้วมันก็ยากมากขึ้นไปเรื่อยๆ

ช่วงระยะเวลาที่เจ้าจันทร์เรียนผ่านมาได้ตั้งสองปี ก็เพราะมีพวกมันที่คอยช่วยทำงานส่งอาจารย์ให้ทั้งนั้นเลย...

ไม่เคยชอบวิศวะ แล้วจะเอาใจที่ไหนไปเรียนได้วะ...

อีกอย่างเกรดเฉลี่ยรวมทุกเทอมของเจ้าจันทร์ สุดท้ายแล้วมันก็คงทำให้ไปต่อไม่ได้อยู่ดี...

แต่ที่สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด ก็คือความรู้สึกที่มีให้กับคันศรมากกว่าคำว่าเพื่อนรักนั่นต่างหาก...ที่ทำให้เจ้าจันทร์...

ต้องการจะตัดความสัมพันธ์จากมันให้ขาด!...

ถึงแม้จะรู้สึกว่ามันยากมากเหลือเกิน...

“สัด! หัวร่อต่อกระซิกใส่กันซะน่าหมั่นไส้เลยแม่ง!”

อยู่ๆ คันศรก็พูดขึ้นมาโดยไม่มีหัวข้อใดๆ ก่อนจะเบี่ยงสายตาไปอีกทาง อย่างบอกความรู้สึกของตัวเองไม่ได้ มันดูขวางหูขวางตาจนไม่อยากจะทนมองมันเลยให้ตาย!

“ตรงไหนวะ!?”

ใต้ฝุ่นละสายตาหันมาถาม จากนั้นจึงมีเสียงของโชกุนตามมาด้วยคำถามเดียวกัน

“นั่นดิตรงไหนวะ? กูเห็นแต่ไอ้เดือนคณะนั่นมันเอาใจไอ้เจ้าด้วยการตักกับข้าวให้ แต่ก็ไม่เห็นไอ้เจ้ามันทำห่าอะไรเลย นอกจากจะพยักหน้ารับกับพูดว่าขอบใจแค่นี้นี่นะ  มึงยังมาหาว่ามันหัวร่อต่อกระชิก กูยอมใจมึงเลยจริงๆ ว่ะไอ้ศร...” คนถูกต่อว่าตรงๆ ตั้งท่าจะเถียงเพื่อนกลับไปนั่นละ แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่ยอมเปิดโอกาสให้คันศรได้พูดต่อจากนั้น

“ไอ้เจ้าน่ะมันเปรียบเสมือนช้างเผือก ที่อยู่ใกล้ตาของมึงมากเกินไปถึงมองไม่เห็น หรืออาจจะเป็นเพราะมึงมันตาถั่ว มัวแต่มองหาช้างพังข้างทางอย่างนั้น สุดท้ายแล้วมันก็เลยถูกหมาคาบไปแดกเอาง่ายๆ ต่อหน้าต่อตาของมึงเลยนั่นไง!”

“ไอ้โชกุน!...มึงอย่ามาพูดส่งๆ ได้ป่ะ กูกับไอ้เจ้าเราเป็นแค่เพื่อนกัน!” คันศรตวัดสายตาหันมาเถียงกลับทันที เมื่อได้ฟังประโยคนี้จบลง

“เพื่อนกันแล้วไงวะ?...พี่จอมกับพี่ปิ่นเขาก็เป็นเพื่อนกันมาก่อนยังเอากันได้เลยนี่หว่า...แต่ถ้ามึงคิดอย่างนั้น...มึงก็เป็นเพื่อนกับไอ้เจ้ามันต่อไปแล้วกัน...เป็นงั้นกูขอนะ?”

“ขออะไรวะ!...มึงจะขออะไรกู!?”

คันศรถามเพื่อนด้วยน้ำเสียงห้วนตึงพร้อมกับดึงสีหน้าใส่อย่างไม่พอใจ แต่อีกฝ่ายตอบกลับไปให้อย่างใจเย็น

“...ก็กูขอไอ้เจ้าไง พอดีเพื่อนในคลาสเขาชอบมัน แล้วก็ต้องการให้กูติดต่อไอ้เจ้าให้?..”

เปรี๊ยะ!

เสียงฟิวส์ขาดก็ลั่นอยู่ในโสตประสาทของคันศร ตอนได้ยินคนเป็นเพื่อนกัน พูดประโยคนั้นออกมา

“กูไม่ให้!” คันศรตวาดกลับ ก่อนจะกดเสียงต่ำเชิงย้ำคำพูดเดิม “ กูไม่ยอมให้มันกับใครหน้าไหนทั้งนั้น...นั่นรวมไปถึงมึงด้วยไอ้โชกุน”

“เฮ้ย! ไอ้โชกุน...มึงจะไปแหย่ให้ความดันไอ้ศรมันขึ้นทำไมวะ?...ไอ้ศรมึงเบาได้ก็เบาๆ หน่อย ไอ้โชกุนมันแกล้งมึงเล่นๆ...แต่ดันเสือกตรงประเด็นไปหน่อย...” ใต้ฝุ่นที่นั่งฟังอยู่นาน อีกทั้งสายตาก็คอยสังเกตการณ์ไปด้วย รีบช่วยแย้งขึ้นมาห้าม ก่อนที่มันจะกลายเป็นสงครามน้ำลายไปซะก่อน

ใต้ฝุ่นหันไปพูดกับเพื่อนทั้งสองคนสลับกันไปมา เมื่อเห็นว่าคันศรกัดฟันจนเป็นสันนูนขึ้นรูปชัดเจน แต่ก็ยอมทิ้งลมหายใจออกไปหนักๆ เชิงยอมให้ ก่อนจะหันองศาหน้าไปอีกทาง ส่วนโชกุนก็หันไปพยักหน้าให้กับใต้ฝุ่นอย่างคนรู้กัน เมื่อเห็นอาการที่แสดงออกมาของคันศร มันตรงกันข้ามกับตอนที่อยู่กับเจ้าจันทร์

“พวกมึงมัวแต่มานั่งเถียงกันอยู่นั่น พวกมันเลยเดินออกไปจากโรงอาหารกันโน่นแล้ว”

นี่เป็นคำพูดของใต้ฝุ่นในประโยคสุดท้าย ก่อนจะส่ายหน้า จากนั้นจึงพากันเข้าไปเรียนในคาบต่อไป...

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • แผนรักร้ายนายวิศวะ   ความจริงที่อยู่ในใจ (จบ)

    แล้วตอนนี้เจ้าจันทร์ก็กำลังพยายามหาทางออก และบอกกับตัวเองไว้ว่า หากคนเป็นพี่ชายไม่ยอมให้อภัยเธอสักที เธอคงต้องใช้วิธีขอร้องมารดาให้เป็นตัวช่วยสุดท้ายเลยก็แล้วกันเมื่อคิดได้อย่างนั้น เจ้าจันทร์จึงโทรไปหาคนเป็นมารดา เพื่อสารภาพผิดทุกอย่างที่เจ้าตัวได้กระทำลงไป จากนั้นจึงขอร้องให้นางจันทราช่วยเป็นกาวใจประสานความสัมพันธ์ ระหว่างเธอกับพี่ชายให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม เพิ่มอีกหน่อยตรงที่ขอให้ท่านช่วยบอกพี่ชายด้วยว่าไม่ต้องมารับ เพราะเจ้าจันทร์จะอยู่ที่นี่ เพื่อทำรายงานที่ค้างส่งให้กับอาจารย์ และจะกลับบ้านหลังจากนี้ไม่เกินสามวันนางจันทรารับปากลูกสาว แล้วบอกให้เจ้าจันทร์รอสายจากท่านอีกครั้งก่อนจะวางสายลง แล้วหลังจากนั้นไม่เกินครึ่งชั่วโมง นางจันทราก็โทรกลับมาบอกกับลูกสาวว่า หากพี่จอมทัพลดระดับความโกรธลงมาได้เมื่อไหร่ ถึงตอนนั้นเจ้าจันทร์ก็ค่อยกลับไปกราบขอโทษพี่ชายอีกทีเป็นลูกรักของแม่นี่มันดีอย่างนี้นี่เอง...หลังจากที่ได้คุยโทรศัพท์กับมารดาจบลงไปแล้วนั่นแหละ เจ้าจันทร์ถึงได้พรูลมหายใจออกมาอย่างรู้สึกโล่งใจ และขอสัญญากับตัวเองไว้ว่า ต่อไปนี้จะไม่ทำตัวงี่เง่าและเอาแต่ใจ จนทำให้คนเป็นมารดาและพี

  • แผนรักร้ายนายวิศวะ   บทลงโทษ

    หลังจากจอมทัพเข้าห้องฝ่ายปกครองไปได้ไม่ถึงหนึ่งนาที ก็มีผู้ปกครองของข้าวปุ้นเดินสับเท้าตรงเข้ามาหากลุ่มของใต้ฝุ่นที่ยืนรอหญิงสาวอยู่หน้าห้อง ของฝ่ายปกครองพอดี ทุกคนจึงพากันยกมือไห้ว ในขณะที่อีกฝ่ายก็พยักหน้ารับพร้อมกับมีคำถามตามมาว่า“ใครมันกล้ารังแกน้องสาวของเจ้ เจ้จะเอาเรื่องมันให้ถึงที่สุด!...ไหนมันอยู่ไหนวะ!?”มาสไตล์นักเลงพอกันกับน้องชาย ราวกับถ่ายเอกสารกันมา...และแน่นอนว่าผู้หญิงคนนี้มีสถานะเป็นพี่สาวแท้ๆ ของใต้ฝุ่น และข้าวปุ้นก็ยังมีศักดิ์เป็นน้องสะใภ้ของเธอนั่นด้วย อีกทั้งยังช่วยลงชื่อเป็นผู้ปกครองแทนคนเป็นแม่แท้ๆ ที่ทิ้งลูกสาวของตัวเองทันที หลังจากที่ได้รับเงินจากทางบ้านของใต้ฝุ่นเป็นค่าตอบแทนก้อนใหญ่ โดยแลกกับการที่ไม่ต้องไปแจ้งความดำเนินคดีเอาผิดกับลูกชายคนเล็กของบ้าน ที่ดันไปพรากผู้เยาว์ลูกสาวเขามานั่นแหละ “เจ้หยก!หนูอยู่นี่ค่ะ...”ใต้ฝุ่นยังไม่ทันได้ตอบคำถามคนเป็นพี่ ก็มีเสียงใสของข้าวปุ้นเอ่ยแทรกขึ้นมาอยู่หน้าประตูห้อง สายตาของทุกคู่จึงไปกองรวมกันอยู่ที่เดียวทั้งๆ ที่บนข้างแก้มของเจ้าตัวก็มีรอยแดงของนิ้วมือทั้งสองข้าง แต่เจ้าของร่างบางก็ยังมีรอยยิ้มสดใสให้กับทุกคนได้ด

  • แผนรักร้ายนายวิศวะ   ความลับไม่มีในโลก

    คันศร...ไม่ได้เป็นห่วงว่าเจ้าจันทร์จะถูกพวกของกอหญ้ารุมทำร้าย เพราะเขารู้ว่ามันเอาตัวรอดได้อยู่แล้วด้วยทักษะการต่อสู้อย่างที่รู้กันดี แต่เรื่องนี้ดันไปถึงห้องของฝ่ายปกครองนั่นต่างหาก ที่น่าเป็นห่วงมันมากที่สุดส่วนใต้ฝุ่น...รู้สึกเป็นห่วงข้าวปุ้นมาก เพราะนอกจากมันจะตัวเล็กยังกะลูกแมว แล้วใจมันยังกล้าบ้าบิ่นพอกัน ไม่รู้ว่าป่านนี้คนทั้งคู่จะเป็นยังไงกันบ้าง?เหมือนโชกุนจะเดาทางได้ว่าเพื่อนสนิททั้งสองคนกำลังคิดอะไร เจ้าตัวจึงไม่รอช้ารีบล้วงเอาโทรศัพท์ออกมาเปิดข่าวที่ว่านั่น ให้พวกมันดูไปพร้อมๆ กันทั้งคู่พร้อมใจกันเงียบเสียงของตัวเองเพื่อดูวีดีโอภาพ ที่ถูกพาดหัวขึ้นเป็นข่าวท็อปไลน์ในกลุ่มของมหาลัย โชกุนแค่รู้ว่าคนที่ถ่ายภาพนี้มาได้นั้น มันกำลังนั่งในรถที่จอดอยู่บริเวณใกล้ๆ กันกับจุดเกิดเหตุนั่นพอดี“สัดเอ้ย! ตบหน้าเมียกูตั้งสองที กูจะเอาเรื่องพวกมันให้ถึงที่สุด”ใต้ฝุ่นสบถด่าหยาบคายโดยไม่ละสายตาจากหน้าจอ ตอนที่เห็นกอหญ้ากล้าตบหน้ายายลูกแมวของเขา ที่เลี้ยงดูกันมาตั้งแต่วัยเยาว์ จนกระทั่งข้าวปุ้นได้กลายเป็นสาวเต็มตัว อีกทั้งคนเป็นผัวอย่างใต้ฝุ่น ก็เคยทำให้มันเจ็บตัวแค่เพียงครั้งเดียว จา

  • แผนรักร้ายนายวิศวะ   หาเรื่องเจ็บตัวเอง

    ถึงจะบอกข้าวปุ้นออกไปอย่างนั้นแต่เจ้าจันทร์ก็เตรียมตั้งรับกับสถานการณ์ต่างๆ ราวกับคนที่ถูกสอนมาอย่างดี“จับมันไว้!”นั่นไง!...“...ไอ้ปุ้นระวัง!”“เฮ้ย!”เจ้าจันทร์ผลักข้าวปุ้นออกห่างพลางเบี่ยงตัวหลบไปอีกทางอย่างรู้จังหวะดี เมื่อมีนักศึกษาหญิงร่างใหญ่ทั้งสองนาง พุ่งตัวเข้ามาหาในเวลาอันรวดเร็ว แต่พวกมันก็ไม่สามารถคว้าจับร่างของเจ้าจันทร์เอาไว้ได้ ด้วยความไวที่เคยได้ฝึกมาจากคนเป็นพี่ชายที่ช่วยสอนให้มาตั้งแต่เธอยังจำความได้นั่นแหละแต่เมื่อเจ้าจันทร์หันไปมองรุ่นน้อง ก็เห็นว่ามันถูกคนของกอหญ้าจับยึดแขนเอาไว้ทั้งสองข้าง อย่างที่มันต้องการแค่สองคน ในตอนนั้นเข้าพอดีแต่มันก็ยังแสดงความมีน้ำใจ ด้วยการตะโกนบอกเจ้ของมันออกทันที“เจ้ไม่ต้องห่วงเค้า...รีบหนีไปเร็วๆ เข้า!”เจ้าจันทร์กรอกตามองบน ก่อนจะมองคนที่เหลืออยู่ แล้วเห็นว่าพวกนั้นต่างก็พากันยืนดูอยู่ห่างๆ ด้วยท่าทางกล้าๆ กลัว เจ้าจันทร์จึงค่อนข้างจะมั่นใจว่าคนพวกนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธอ“คุยดีๆ กันก่อนมั้ย?...กอหญ้า”เจ้าจันทร์เอ่ยถามเจ้าของใบหน้าสวยผุดผาดบาดใจแต่มีแววตาประสงค์ร้ายอยู่ในนั้นทั้งที่ไม่เคยรู้จักกัน เพียงแต่เจ้าจันทร์ไม่ต้อง

  • แผนรักร้ายนายวิศวะ   ตัดปัญหา

    หลังเลิกคลาสเรียนในช่วงบ่ายข้าวปุ้นก็ได้โทรมาชวนเจ้าจันทร์ ให้ไปเป็นเพื่อนซื้อกีต้าร์ตัวใหม่ของตัวเองด้วยกัน เพราะใต้ฝุ่นดันติดทำรายงานกลุ่มส่งอาจารย์ ซึ่งก็คล้ายๆ กับคันศรนั่นแหละเจ้าจันทร์กับข้าวปุ้นเพิ่งจะเข้าเรียนมหาลัยปีหนึ่ง จึงพอจะมีเวลาว่างและมักจะชวนกันไปเดินห้างสรรพสินค้า หรือถ้ามีเวลาเหลือก็พากันไปดูหนัง อีกทั้งยังชอบไปฟังเพลงในงานคอนเสิร์ตของนักร้องที่ตนคลั่งไคล้ เพราะทั้งสองคนชอบดนตรีสไตล์เดียวกัน และก่อนจะกดวางสาย ข้าวปุ้นมันก็ได้ทิ้งระเบิดไว้ให้กับเจ้าจันทร์ลูกหนึ่ง(“เจ้เจ้า หนูมีข่าวใหม่ล่าสุดจะมาอัพเดทให้เจ้ฟังด้วยนะ”)“เรื่องไรวะ?”(“เจอกันแล้วเราค่อยเมาส์มอยกันดีกว่าค่ะ เดี๋ยวไม่มันส์...”) ภาษาไทยมันก็ดันเติมเอสมาได้นะ!“เออ...แกนี่มันขยันทิ้งระเบิดดีว่ะ”(“ระเบิดลูกเบ้งอ่ะ...เดี๋ยวจะเอามาฝากเพราะรักเจ้เท่านั้นค่ะ”)“???”ไอ้เด็กบ้านี่...แม่ง! โคตรปากเปราะ!...เพราะมันชอบบอกรักกันง่ายดายซะขนาดนี้ไง...ไอ้ฝุ่นมันถึงได้ไปไหนไม่รอด!เจ้าจันทร์กดสายทิ้ง ในขณะที่ยิ้มออกมาอย่างรู้สึกเอ็นดูมันราวกับน้องสาวแท้ๆ ที่สนิทสนมกันมานานตั้งแต่เจ้าจันทร์ยังเรียนอยู่ชั้นมัธยมปลาย

  • แผนรักร้ายนายวิศวะ   เลิกกันดีกว่ามั้ย?

    ความวัวยังไม่ทันหาย ความควายก็ดันเข้ามาแทรกอี้ก...นี่มันเป็นวันห่าอะไรกันวะเฮ้ย!และนี่...มันก็คือวันโลกาวินาศของจริง!อย่าว่าแต่กอดเลย...จูบสักนิดก็ยังไม่เคย...แล้วไหงกอหญ้าถึงได้ตื้อกันไม่เลิกลายังงี้วะ?ที่คันศรมักจะคบหากับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า สาเหตุหลักมันก็มาจากเจ้าจันทร์เองนั่นแหละ แค่เขาอยากจะรู้ใจตัวเองว่านอกจากใบหน้าของเจ้าจันทร์แล้ว มันจะมีผู้หญิงคนไหนบ้างที่พอจะทำให้ชายหนุ่ม ลบภาพของเพื่อนรักออกไปจากหัวใจได้สักที แล้วท้ายที่สุดมันก็ไม่เคยทำได้เลยสักครั้งกระทั่งที่ผ่านๆ มาเวลาคันศรจะเลิกกับใครก็ไม่เคยมีปัญหาอะไร จะมีก็แต่กอหญ้าที่กำลังทำตัวให้เป็นปัญหาเพียงคนเดียวเท่านั้น และคันศรก็ควรจะต้องสะสางมันอย่างจริงจังและได้แต่หวังว่าไอ้เจ้ามันคงจะเข้าใจ?รึเปล่าเหอะ!?“ใครโทรมา...แล้วทำไมแกถึงไม่กดรับสายวะ?”นั่นไงละ!คันศรสะดุ้งเฮือกใหญ่ เมื่อได้ยินเสียงของเจ้าจันทร์เอ่ยถาม พร้อมกับชะโงกหน้าตามเข้ามาดูหน้าจอ แล้วพอเห็นว่าเป็นชื่อกอหญ้าเท่านั้นละ...รู้มั้ยว่ามันอะไรเกิดขึ้น!?“สันดานผู้ชายยังไงก็คงจะเปลี่ยนกันไม่ได้จริงๆ ”เจ้าจันทร์ไม่โวยวายเลยสักหน่อย แต่ถอยห่างออกมาแล้วเอ่ยต่อจา

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status