Chapter 9.2 คนใจหมา

최신 챕터

• โซ่คล้องรักอสูร   Chapter 19.4 จับอสูรร้ายกักขังไปตลอดชีวิต (จบบริบูรณ์)

  ภาพที่เห็น อรนิลเข้าไปกระซิบกับณัฐกร“เห็นไหมพี่ปั๊ม พี่รู้ยังว่า แป้งน่ะรักหมอมาก”“อื้อ” ณัฐกรพยักหน้า ภาพตรงหน้าฟ้องทุกอย่างที่อยู่ในใจของนรินภัทรรามิลมองข้ามแม่ลูกไปที่ณัฐกร“ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วหมอ” ณัฐกรยิ้มให้ด้วย“ครับ” รามิลดีใจจนบอกไม่ถูก“แล้วจะแต่งงานกันไหม หรือจะเอายังไง” ณัฐกรถามขึ้นทันที อรนิลถึงกับตีเผียะเข้าให้“พี่ปั๊มให้คุณหมอหายก่อนได้ไหม ฮึ...”“จะให้ผมทำอะไร ผมก็ยอมทั้งนั้นครับ”ดวงตาของรามิลแน่วแน่มาก ๆณัฐกรถึงกับโล่งอก เหมือนยกภูเขาออกจากอก เพียงแค่ปล่อยวางความไม่พอใจ หัวใจของเขาก็ฟู และโล่งอก อรนิลพูดถูกต้องปล่อยนรินภัทรไปเพื่อให้ไปใช้ชีวิตที่เธอเลือกหลายวันต่อมารามิลออกมาจากโรงพยาบาลแล้ว รามิลเอ่ยปากขอให้ ชูใจและนรินภัทรไปอยู่กับเขาที่บ้าน ณัฐกรถามความสมัครใจของน้องสาว นรินภัทรตอบตกลงอย่างไม่ลังเลในห้องนอนของรามิล นรินภัทร และชูใจเด็กน้อยกระโดดอยู่ที่เตียงของตัวเอง รามิลจัดที่นอนให้ลูกนอนต่างหาก คนเป็นแม่ชงนมไปให้ ชูใจพอได้นอนก็นอนดูดจุ๊บจั้บ“แป้งจ๊ะต้องให้ลูกเลิกดื่มนมจากขวดได้แล้วนะ”“พ้นคืนนี้ไปก่อนนะคะ” นรินภัทรส่งสายตาหวานเยิ้มรามิลยิ้มให้อย่างเข้

• โซ่คล้องรักอสูร   Chapter 19.3 จับอสูรร้ายกักขังไปตลอดชีวิต

  นรินภัทรหน้าซีดเป็นไก่ต้ม เธอได้รับสายจากโรงพยาบาล เธอวิ่งออกมาจากห้อง พอเห็นหน้าของณัฐกรและอรนิล“พี่รามถูกแทง” แล้วร่างก็ค่อย ๆ ร่วงลงไปกองที่พื้น“แป้ง” ทั้งอรนิลและณัฐกรพากันเรียก ณัฐกรหยิบมือถือของนรินภัทรที่ตกลงไปข้างตัวของเธอขึ้นมา“คุณหมอถูกแทงนะคะ คนร้ายบุกเข้ามาทำร้ายเมียที่กำลังพาลูกมารักษาที่โรงพยาบาล แล้วคุณหมอเข้าไปช่วยค่ะ ตอนนี้ทางเรากำลังดูอาการให้คุณหมออยู่ค่ะ แค่นี้ก่อนนะคะ”“ครับ เดี๋ยวเราจะไปโรงพยาบาลครับ”“เกิดอะไรขึ้นน่ะพี่ปั๊ม” อรนิลถามสามี แล้วหันไปประคองนรินภัทร และตบหน้าของเธอเบา ๆ“แป้ง แป้ง...”“แม่ แม่จ๋า แม่...” ชูใจจับใบหน้าของแม่ที่หมดสติไปในเวลาต่อมา ที่ห้องพิเศษ“พี่ราม” นรินภัทรเปิดประตูเข้ามา เธอปรี่เข้าไปหาตัวเขา มองสำรวจรามิลด้วยความเป็นห่วง“พี่ไม่คิดว่าตัวเองจะกลายมาเป็นคนป่วยเลยนะ” รามิลยังมีรอยยิ้มเต็มใบหน้า ตอนแรกคิดว่าจะไม่ได้เห็นหน้าของลูกกับเมียอีกแล้ว“พี่รามยังจะยิ้มได้อีกหรือคะ แล้วยังจะมาพูดเล่นอีก”นรินภัทรดวงตาแดงก่ำ เธอเพิ่งตระหนักว่าตัวเองอยากอยู่กับรามิลมากแค่ไหน“เจ็บมากไหมคะ แผลเป็นยังไงบ้าง แล้วหมอว่าอย่างไรคะ” นรินภัทรถามออกม

• โซ่คล้องรักอสูร   Chapter 19.2 จับอสูรร้ายกักขังไปตลอดชีวิต

  ที่หน้าบ้าน รามิลกอดนรินภัทร“พรุ่งนี้พี่ต้องทำงาน ถ้าว่างพี่โทรหานะแป้ง”“ค่ะ” รามิลจูบเธอที่กลางหน้าผาก เขาจูบที่ริมฝีปากของนรินภัทรอย่างแผ่วเบาตรงหน้าต่าง ผ้าม่านขยับ ณัฐกรกำลังแอบดู เขาเพิ่งเห็นสีหน้าของน้องสาวที่ยิ้มเต็มใบหน้าอีกครั้งอรนิลเดินเข้ามา ณัฐกรรีบหันมา“พี่เห็นอะไรไหม”“เห็นอะไร”“ความสุขอีกครั้งในดวงตาของแป้งไง พี่ไม่อยากให้แป้งมีความสุข และไม่อยากให้ครอบครัวของชูใจสมบูรณ์หรือ แล้วหมอก็ต้องทำหน้าที่หัวหน้าครอบครัวได้ดีแน่ ๆ”“แต่พี่...” ใบหน้าของณัฐกรเจ็บปวด ดวงตาของเขาแดงก่ำ“แล้วเราทำอะไรได้คะ ตอนนั้นแป้งไม่เคยเอ่ยปาก และที่ผ่านมาอรเห็นพี่ทำเพื่อแป้งทุกอย่าง และทำหน้าที่พี่ชายที่สมบูรณ์แล้ว ถึงเวลาที่เราจะส่งต่อให้แป้งไปอยู่กับคนที่ดูแลแป้งได้ อีกอย่างที่อรเห็น หมอเขารักแป้งจริง ๆ นะคะ”“แล้วตอนนั้น...”“มันผ่านมาแล้ว และผ่านมาเกือบห้าปีแล้ว เราอย่าไปฟื้นฝอยหาตะเข็บอีกเลยนะคะ เราต้องปล่อยแป้งไปค่ะ และให้ทุกอย่างเดินหน้า อรเชื่อว่า ความรักจะนำทางทุกอย่าง” อรนิลกอดสามีเอาไว้ณัฐกรน้ำตาไหล เขารักน้องสาวมาก“พี่ไม่อยากให้แป้งเจ็บปวดอีก”“พี่ปั๊ม ประวัติศาสตร์มันไม่ซ้ำ

• โซ่คล้องรักอสูร   Chapter 19.1 จับอสูรร้ายกักขังไปตลอดชีวิต

  ในเวลาต่อมา ชูใจเดินออกมาจากห้อง“แม่ ชูใจอยู่ที่ไหน”รามิลลุกขึ้นไปโอบกอดลูกเอาไว้ เขาหอมแก้มชูใจทั้งซ้ายทั้งขวา“บ้านของลุงหมอเหรอ”“ชูใจ ต่อไปหนูต้องเรียกว่าพ่อนะครับ”“พ่อ” เด็กหญิงทำหน้างง“ถ้าพ่อจะแต่งงานกับแม่ ชูใจจะว่าอะไรไหม” การที่จะเล่าอะไรให้เด็กวัยแค่นี้ฟัง ชูใจก็คงไม่เข้าใจชูใจส่ายหน้า“ฮึ... ชูใจไม่ให้พ่อแต่งงานกับแม่หรือ” รามิลหน้าเสียนรินภัทรหัวเราะ “ชูใจไม่เข้าใจหรอกว่า แต่งงานคืออะไรน่ะ”“อ้อ... ถ้าอย่างนั้นพ่อพูดใหม่ ชูใจกับแม่มาอยู่กับพ่อได้ไหม”“อยู่ที่นี่หรือ”“อื้อ ได้ไหม”เด็กหญิงเริ่มเดินสำรวจ รามิลซื้อของเล่นมาวางเอาไว้บางส่วนแล้ว ตั้งใจจะเอาไปให้ชูใจชูใจเมื่อเห็นของเล่นเท่านั้นแหละ“นี่ของใคร”“ของชูใจไง พ่อซื้อให้” รามิลเดินเข้าไปหา“และถ้าชูใจอยากได้อะไร พ่อก็จะซื้อให้”“พี่ราม” นรินภัทรส่งเสียงปราม“ซื้อให้ตามสมควร และความเหมาะสมนะ”“เล่นได้ไหม” เด็กก็คือเด็ก ไม่สนใจแล้วว่าพ่อพูดอะไร“ได้สิ มันเป็นของชูใจ เล่นได้เลย มา... พ่อแกะให้” เขาลงไปนั่งเล่นกับลูกนรินภัทรมองภาพตรงหน้าอย่างไม่น่าเชื่อ20.00 น.ทั้งสามพ่อแม่ลูกมานั่งอยู่ที่บ้าน และนั่งอยู่ต่อหน้

• โซ่คล้องรักอสูร   Chapter 18.3 ทบทวนและขอโอกาส

  “พี่รักแป้งเสมอ” คำรักที่นรินภัทรอยากฟัง มันไม่ควรมาตอนนี้สิ“อะ อะ อะ” เธอลั่นเสียงรัญจวนออกมาตลอดเวลาไม่มีคำต่อว่าต่อขานอีก จังหวะสุขที่รามิลกระหน่ำลงมาเร่งปฏิกิริยาในร่างกายของทั้งคู่“อ้าย” เธอส่งเสียงสุข รามิลเองก็ใกล้จะไปสุดทางสวรรค์แล้ว เขาตะบี้ตะบันอัดกระแทกบดโยกแท่งแกร่งเข้ามาในร่องสาวที่ตอนนี้มีสายน้ำชุ่มโชก“หยุด พอแล้วพี่ราม แป้งไม่ไหวแล้ว”รามิลได้ยินนรินภัทรเปลี่ยนสรรพนามที่เรียกเขาและตัวเอง ใบหน้าหนุ่มก็ยิ้มหวาน เร่งกระชั้นสะโพกสอบตอกอัดความเป็นชายเข้าไปในร่องนุ่ม ๆ ยกใหญ่นรินภัทรกรีดร้องสุดเสียง กอดรัดร่างหนาของรามิลเหมือนว่ากลัวเขาจะหายไปรามิลเองก็หายใจหอบกระเส่า คำรามส่งพร้อมกับฉีดส่งความรักความสุขของเขาเข้าไปในตัวเธอ เป็นการตอกย้ำว่า เขาจะไม่ปล่อยมือจากนรินภัทรรามิลซุกหน้าลงไปพร้อมกับหายใจร้อน ๆ รดต้นคอของหญิงสาว ปล่อยให้ช่องทางน้อย ๆ ตอดถี่และรีดพิษจากตัวของเขาให้หมด เนื้อตัวของนรินภัทรสั่นไหวอยู่ใต้ร่างหนาของเขามือน้อย ๆ เริ่มทุบตี และร้องไห้ปานจะขาดใจเธอเกลียดตัวเองที่รักเขา“พี่ขอโทษนะแป้ง เรากลับมาอยู่ด้วยกันนะ พี่จะไม่ขออะไรมาก แค่ให้แป้งยกโทษให้พี่ เราจ

• โซ่คล้องรักอสูร   Chapter 18.2 ทบทวนและขอโอกาส

  ร่องสาวบีบรัด แข็งขาเกร็ง และตัวเธอก็สั่นสะเทิ้น นริน­ภัทรส่งเสียงสุขออกมาเบา ๆ อย่างต่อเนื่อง แบบคอนโทรลตัวเองไม่ได้อีกต่อไปช่องทางน้อย ๆ ส่งสายน้ำใส ๆ ออกมามากมาย เน้นย้ำถึงความสัมพันธ์ที่ตัดกันไม่ขาด รามิลเองก็ครางกระเส่าดังขรมอยู่ในลำคอ เขายังคงใช้ลิ้นดูดดุนและกระตุ้นแทงเข้าไปในร่องรักของนรินภัทรเธอกรีดร้องดัง ๆ ส่งท้าย พร้อมกับพาตัวเองปีนป่ายขึ้นสวรรค์ไปแล้ว น้ำตาแห่งความเสียวซ่าน ความเสียใจ และความไม่พอใจในการกระทำของรามิลหลั่งไหลออกมาอย่างไม่ขาดรามิลเห็น... แต่เขาจะต้องทำให้มันจบ เขาไม่อยากพลาดอีก ใครอาจจะด่าว่าเขาอย่างไรก็ตาม แต่ชายหนุ่มคิดว่านี่เป็นทางเดียวที่จะได้เมียและลูกกลับคืน เขาก็เป็นคนเถื่อนที่จะทำให้หัวใจของนรินภัทรอ่อนลงรามิลลุกขึ้นจัดการเสื้อผ้าของตัวเอง แป๊บเดียวกายหนุ่มก็ล่อนจ้อน เขาจรดแกนแข็งเข้าไปต้องปากทาง ก่อนจะกดแทรกเข้าไปในร่องของเธออย่างรวดเร็วนรินภัทรผวากอดรัดเขา ความเร็วความแรงทำให้เจ็บเหมือนกัน เธอจับจิกกรีดเล็บไปบนเนื้อตัวของรามิล เขาไม่ได้หยุดการกระทำ แต่กลับเริ่มโยกบดบี้ ชายหนุ่มสูดปากซี้ดเสียงยาว ๆ อารมณ์หนุ่มเลื่อนลั่นเดือดพล่านเขาบดควงและตอก