Chapter: EP.11 : คำถามของแม่ 2/2เอิร์ธ..." เอ่อคือตอนนี้ผมกับ... "" คือตอนนี้ไอ้เอลฟ์กับน้ำแข็งกำลังคบกันอยู่ครับแม่" ยังไม่ทันที่ไอ้เอลฟ์จะบอกแม่ไปผมก็สวนขึ้นมาก่อน ขอโทษนะน้ำแข็งพี่ยืมตัวแป๊บนึง ไหนๆน้ำแข็งก็ไม่มีแฟนอยู่แล้วคงไม่เป็นไรหรอก" ห๊ะ มึงว่าไงนะ!! / จริงหรอลูก!!" ไอ้เอลฟ์กับแม่พูดพร้อมกันพลางหันหน้ามาทางผมแต่แววตาดุดันเหมือนโกรธแค้นผมมาเป็นร้อยปีของมันทำให้หัวใจผมกระตุกวูบแต่ช่างเหอะเอาที่แม่สบายใจก่อน เรื่องอื่นค่อยเคลียร์ทีหลัง" ใช่ครับแม่สองคนนี้คบกันได้สักพักแล้วครับ " ผมพูดเสริมเข้าไปอีกส่วนไอ้เอลฟ์ได้แต่จ้องหน้าผมอย่างไม่วางตา กูขอโทษ..." แม่ดีใจด้วยนะเอลฟ์ หนูน้ำแข็งเป็นเด็กดีน่ารักใครอยู่ใกล้ก็ต้องตกหลุมรักทั้งนั้นแหละ ว่าแต่ที่กลับมาไทยครั้งนี้อย่าบอกนะว่ากลับมาเพราะหนูน้ำแข็งน่ะ " แม่พูดยิ้มๆ" ครับแม่ " ไอ้เอลฟ์ตอบรับพลางส่งยิ้มเจื่ิอนๆให้แม่ แต่สายตาดุๆที่มองมาทางผมทำให้ผมต้องหลบตามัน ก็ผมไม่รู้ว่าต้องทำยังไงอีกอย่างถ้าบอกไปแล้วแม่ไมโอเคนี่คือจบเลยนะต้องวางแผนก่อนดิวะ" แม่ก็คิดว่าลูกชายสองคนของแม่จะขึ้นคานซะแล้วสิไม่งั้นความฝันที่จะได้เลี้ยงหลานของแม่คงพังพอดี" แม่ส่งยิ้มพลางกุมมือไอ้เอ
最終更新日: 2025-06-06
Chapter: EP.10 : คำถามของแม่ 1/2เอิร์ธ..." เดี๋ยวตอนเย็นกูมารับนะ อย่าหักโหมล่ะ " เสียงคนที่นั่งฝั่งคนขับบอกผมวันนี้มันขับรถมาส่งผมที่บริษัทฯตามที่ตกลงกันไว้เมื่อคืน ปกติผมก็เข้าบริษัทฯทุกวันนั่นแหละทั้งๆที่ไม่มีอะไรให้ผมทำเท่าไหร่ ส่วนมากก็เซ็นเอกสารกับเข้าประชุมอาจมีพบลูกค้าบ้างก็แค่นั้นเพราะบริษัทฯผมเป็นไปได้ดีทุกอย่างเลยโอเคไปหมด" เดี๋ยวกูกลับเองก็ได้ มึงก็ต้องเคลียร์งานที่ผับไม่ใช่หรอเพิ่งกลับมาคงยุ่งน่าดู" ผมหันไปบอกคนข้างๆที่นั่งทำหน้าเบื่อโลกอยู่" ยุ่งแค่ไหนกูก็ต้องทำหน้าที่ผัวก่อนป่ะมารับเมียแค่นี้ผับไม่เจ๊งหรอก"" เออๆ งั้นกูไปทำงานล่ะมึงขับรถดีๆนะ " ผมบอก" หอมแก้มทีหนึ่งดิกูจะได้จำทางกลับผับถูก " ไอ้สัส!!ฟอด!!ผมรีบกดจมูกลงบนแก้มมันไปทีหนึ่งเพื่อที่มันจะได้รีบๆกลับไป แต่ยังไม่ทันที่จะผละตัวออกไอ้เอลฟ์ก็รั้งท้ายทอยผมเอาไว้ก่อนจะทาบริมฝีปากมันลงมาบดจูบ อาการตกใจของผมทำให้มันสอดแทรกลิ้นหนาๆเข้ามาในโพรงปากผมได้สำเร็จก่อนที่ลิ้นหนาๆของมันจะเกี่ยวดึงลิ้นผมไปมา" อืมม " เสียงมันครางอย่างพอใจเมื่อผมเริ่มจูบตอบมันกลับ เราผลัดกันดูดดึงปลายลิ้นไปมาและขบเม้มริมฝีปากกันอย่างเนิ่นนานอยู่อย่างนั้น สองแขนของผมกอดคอ
最終更新日: 2025-06-06
Chapter: EP.9 : เมียเอิร์ธ..." เอลฟ์ อึกกูจุก " ผมร้องบอกคนที่ขยับสะโพกอยู่พลางเม้มริมฝีปากแน่นเมื่อแก่นกายขนาดใหญ่ของมันแทรกเขามายังเบื้องล่างของผม ความรู้สึกคับแน่นแทบตัวปริไหนจะเจ็บเสียวสลับกันไปมาทำให้ผมคิดอะไรไม่ออก" อะ อ๊ะ อ่ะ " ไอ้เอลฟ์ที่เริ่มขยับท่อนล่างเร็วขึ้นๆแรงขึ้นๆครางออกมาอย่างพอใจ ในตอนนี้สองมือของมันบีบเคล้นหน้าอกผมไปมาอย่างไม่มีทีท่าว่าจะทนุถนอมทั้งเบื้องล่างก็ยังกระหน่ำลงมาเรื่อยๆไม่ยอมหยุด สองแขนของผมที่ค้ำกำแพงห้องไว้เริ่มจะหมดแรงไม่ต่างจากขาทั้งสองข้างที่สั่นแทบยืนไม่อยู่" อืมม ซี๊ดด สะเสียวว เชี้ยย!! " ความเสียวซ่านเริ่มแล่นเข้ามาอีกครั้งแขนขาผมชาไปหมดเมื่อไอ้เอลฟ์ขยับตัวเร็วขึ้นๆ หนักขึ้นๆจนรู้สึกจุกและหน่วงบริเวณช่องท้องมือข้างหนึ่งของมันเอื้อมมากำแก่นกายเบื้องล่างของผมไว้แน่นพลางบีบๆที่หัวก่อนจะค่อยๆรูดเข้ารูดออกช้าๆบ้างเร็วๆบ้างสลับกันส่วนสะโพกของมันก็ขยับไม่หยุด มือของมันก็รูดไปรูดมา ไอ้บ้านี่มันจะเอาทุกทางเลยหรือไงวะแมร่ง!!“ อะ อ๊ะ พะพอแล้วแมร่งกูไม่ไหวแล้ว ” ผมร้องบอกเมื่อเริ่มรู้สึกหมดแรง" อืมม มึงโครตแน่นเลยเอิร์ธน่ากินไปทั้งตัวเลย "" เชี้ยเอลฟ์ กูสะเสียว อ๊ะ อ๊ะ เ
最終更新日: 2025-06-04
Chapter: EP.8 ไม่ไหวแล้วเอลฟ์..." มาถึงแล้วก็ขึ้นรถสิคร้าบหรือกูต้องเปิดประตูให้" ไอ้เอิร์ธที่เข้าไปนั่งประจำที่คนขับตะโกนบอกผมที่ตอนนี้ผมยืนทำหน้ามึนอยู่นอกรถ" เออ มาเปิดประตูให้กูด้วย " ผมตอบกวนๆ" สัส เรื่องมากนะมึง " มันบ่นพลางทำหน้าหงุดหงิดก่อนจะเดินลงจากรถมาหาผม มาเปิดให้จริงด้วยอะน่ารักจริงๆเลยเมียกรูวววว" จะขึ้นมั้ยรถอะกูเปิดให้แล้วครับประตู เชิญคุณมึงขึ้นรถได้แล้วครับ " มันพูดพลางทำไม้ทำมือเชิญผมให้เข้าไปนั่งด้านใน" กูอยากนั่งหลังอะเปิดประตูหลังให้กูหน่อยดิ " ผมบอกเมื่อคิดแผนอะไรออก" เรื่องเยอะฉิบหาย อะเปิดให้แล้วครับขึ้นมะอื้อออ" ผมไม่รอให้มันได้เปิดประตูแต่รีบเดินเข้าไปดันแผ่นหลังมันให้ติดกับประตูรถก่อนจะทาบริมฝีปากตัวเองลงบนริมฝีปากนุ่มๆของมัน ผมขบริมฝีปากล่างมันเบาๆเพื่อทำให้มันเปิดปากก่อนจะสอดแทรกลิ้นตัวเองเข้าไปด้านในคนตรงหน้าที่ก่อนหน้านี้เหมือนจะตกใจและมีท่าทีขัดขืนตอนนี้กลับยืนนิ่งให้ผมจูบ สองมือของมันเอื้อมมาจับเอวผมไว้แน่นแล้วจูบตอบ ซึ่งนั่นล่ะคือสิ่งที่ผมรอคอยมันจะรู้มั้ยว่าทุกครั้งที่มันจับเอวผมทีไรเอลฟ์น้อยของผมมักจะตื่นตัวทุกครั้งเลย ยิ่งวันนี้ดื่มเหล้าไปแล้วด้วยแบบนี้ก็ยิ่งดีดเ
最終更新日: 2025-06-04
Chapter: EP.7 เสี้ยนหนาม 2/2เอลฟ์..." เจอละ "ผมยิ้มมุมปากนิดๆก่อนจะเดินลงไปยังชั้นล่างที่เหล่าผีเสื้อราตรีกำลังโยกย้ายส่ายสะโพกไปมาตามเสียงเพลงแต่ไม่ลืมที่จะหันกลับไปยังโต๊ะเพื่อมองหาไอ้เอิร์ธด้วย แต่ในเวลานี้ที่ห้องน้ำคิวคงยาวแหละมันคงยังไม่กลับมาตอนนี้หรอก" นี่ยัยน้ำแข็งแกเมามากแล้วอะ ปะฉันจะพาแกไปนั่งก่อน " เสียงเพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ผมเห็นว่าเธอมางานวันเกิดรุ่นพี่ด้วยกันพูดขึ้นพลางเขย่าตัวน้ำแข็งไปด้วยเมื่อน้ำแข็งนั่งหลับกับพื้น สงสัยจะดื่มไปเยอะสินะแบบนี้ก็ดีสิ" มาเดี๋ยวพี่ช่วย " ผมเดินตรงเข้าไปอุ้มน้ำแข็งขึ้นมาจนเพื่อนของเธอมองผมอย่างอึ้งๆก่อนจะเปลี่ยนแววตาเป็นสงสัย" อะเอ่อ คุณเป็นใครคะ "" พี่ชื่อเอลฟ์เป็นเพื่อนสนิทไอ้เอิร์ธพี่ชายน้ำแข็งวันนี้พี่พาน้ำแข็งมาที่นี่" ผมตอบคนตรงหน้าที่กำลังสงสัยอยู่พลางส่งยิ้มที่คิดว่าเป็นมิตรที่สุดให้เธอ" อ๋อค่ะ ว่าแต่พี่จะกลับเลยมั้ยหนูจะฝากเพื่อนหนูกลับด้วย" คนตรงหน้าถามต่อ" สักพักก็กลับครับแต่พี่ว่าให้น้ำแข็งกลับกับแฟนเขาดีกว่ามั้ย"" แต่ยัยน้ำแข็งไม่มีแฟนนะคะ "" ก็คนนั้นไงเห็นว่ากำลังตามง้อกันอยู่ พี่ว่าเราน่าจะช่วยให้เขาคืนดีกันนะ" ผมไม่พูดเปล่าแต่บุ้ยหน้า
最終更新日: 2025-06-04
Chapter: EP.6 : เสี้ยนหนาม 1/2เอลฟ์...หลังจากที่เราสองคนลงมาข้างล่างแล้วก็นั่งกินขนมรอผู้หญิงที่ชื่อน้ำแข็งห้องนั่งเล่น สักพักยัยยั่นก็เดินลงมา ยัยนี่คิดจะอ่อยไอ้เอิร์ธรึไงวะถึงได้แต่งตัวโป๊แบบนั้น ชุดกระโปรงเกาะอกสีดำรัดรูปที่กระโปรงสั้นแค่คืบหึ!! ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ยัยนี่ไม่พ้นมือผมไปแน่มีหวังโดนจับกดแถวนี้แหละ แต่ตอนนี้ผมมีเมียแล้วไงแล้วก็รักมากด้วย แต่คนที่นั่งข้างๆผมนี่สิทำให้ผมหงุดหงิดเป็นบ้าเมื่อส่งสายตาดุๆไปให้ยัยน้ำแข็งนั่น" ไปค่ะ น้ำแข็งพร้อมแล้ว " น้ำแข็งพูดขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้มก่อนจะหันมาสบตากับผมแว๊บนึงแล้วหุบยิ้มลง เธอเองก็คงไม่ชอบผมเหมือนกันล่ะมั้งก็ดี!!" อะ ใส่ไว้ในรถแอร์เย็น " ไอ้เอิร์ธถอดเสื้อฮู้ดของมันออกแล้วส่งให้น้ำแข็ง ยัยนั่นก็รับไปใส่แล้วส่งยิ้มให้กัน หมั่นไส้วะถ้าเป็นผู้ชายผมกระโดดถีบไปแล้ว เกลียด!!" จะคุยกันอีกนานมั้ย!! ชักช้า" ผมรีบเดินออกมาก่อนจะหันกลับไปตะโกนบอกสองคนนั้น ก็ตอนนี้อารมณ์ผมมันไม่ได้ดีเหมือนหน้าตาแล้วไงบอกเลย" คอพี่เอิร์ธไปโดยอะไรมาคะ แดงๆ " น้ำแข็งพูดเมื่อเข้ามานั่งในรถ ผมอยากจะตะโกนออกไปจริงๆ ผัวดูด!!!" น้ำแข็งคิดว่าไงล่ะ " ไอ้เอิร์ธเมียผมหันไปมองน้ำแข็งที่นั่งอยู
最終更新日: 2025-06-02
Chapter: EP.4น้ำแข็ง...ฉันกับยัยแฟนแยกกันตรงหน้าตึกผู้ป่วยในเพราะยัยแฟนทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยพยาบาล ส่วนฉันช่วยดูแลคนไข้ที่มาทำแผลอยู่อีกด้าน คอยหยิบจับนู่นนี่นั่นส่งให้คุณหมอแล้วก็ช่วยทำแผลเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้คนไข้"อ้าวน้ำแข็งมาทำงานเหรอ" พี่เหมันต์ที่เดินสวนฉันถามขึ้น ช่วงนี้พี่เหมันต์เข้ามาที่นี่บ่อยเพราะจะรับช่วงต่อจากคุณลุงหลังจากที่เรียนจบ ซึ่งก็หมายความว่าอีกแค่ไม่กี่เดือนเท่านั้น"ใช่ค่ะ พี่เหมันต์จะกลับแล้วเหรอคะ""ยังหรอกวันนี้พี่มาดูตึกผู้ป่วยที่กำลังสร้างใหม่แทนพ่อน่ะ ช่วงนี้ท่านไม่ค่อยว่างพี่เลยมาดูแทน" อ่อ ตึกผู้ป่วยที่สร้างใหม่ท้ายสวนหย่อมสินะ"ไอ้เหมันต์เมื่อไหร่มึงจะพากูไปกินข้าวเนี่ย ลากกูมาเป็นเพื่อนตั้งแต่เช้ายันเที่ยงให้กูกินแค่แซนวิชอันเดียวเองนะมึง" ขณะที่ฉันกำลังยืนคุยกับพี่เหมันต์อยู่ เสียงของใครบางคนที่เดินบ่นตามพี่เหมันต์มาก็ดังขึ้นพอหันไปมองถึงได้รู้ว่าเป็นเขา... นายอัคคี!"เออ ๆ บ่นเป็นคนแก่ไปได้ไอ้ห่า ปะน้ำแข็งไปกินข้าวเป็นเพื่อนพวกพี่หน่อยพี่ไม่ค่อยได้ไปโรงอาหารน่ะ พาไปที" ฉันพยักหน้าพลางส่งยิ้มให้พี่เหมันต์ที่ชวนฉันไปกินข้าวด้วย ก่อนจะเดินนำหน้าผู้ชายสองคนไปยังโรงอาหา
最終更新日: 2025-06-02
Chapter: EP.3น้ำแข็ง..."พี่เอิร์ธมาได้ยังไงคะ แล้วรู้ได้ไงว่าน้ำแข็งอยู่ที่นี่" ฉันหันไปถามคนข้าง ๆ ที่ทำหน้าที่ขับรถอยู่"เพื่อนเราโทรมาบอกพี่น่ะ เห็นบอกว่าคืนนี้น่าจะยังไม่กลับง่าย ๆ เลยให้พี่ไปรับเราที่ร้านหมูกะทะ" คนถูกถามหันมาตอบก่อนจะหันไปสนใจถนนตรงหน้าแล้วถามต่อ"ว่าแต่เราจะกลับเลยหรือไปไหนต่อหรือเปล่า""งั้นกลับบ้านเลยก็ได้ค่ะ ทีแรกน้ำแข็งว่าจะไปค้างกับแฟนน่ะ""แล้วคนเมื่อกี้... ใช่เจ้าของเกียร์ที่ห้อยคอเราอยู่หรือเปล่า" พี่เอิร์ธถามต่อทั้ง ๆ ที่สายตาของพี่เขายังจับจ้องไปที่ถนน คงไม่ผิดถ้าพี่เขาจะถามเพราะฉันเรียนคณะแพทย์แต่มีเกียร์สวมที่คอมาตลอดหลายปี เกียร์นี้เป็นสัญลักษณ์ของคณะวิศวกรรมศาตร์ คนคนนึงให้ฉันเก็บรักษามันเอาไว้หลังจากที่เขาได้รับมัน และฉันก็ดูแลมันเป็นอย่างดีแม้ว่าตอนนี้เจ้าของมันจะทิ้งมันไปแล้วก็ตาม"ค่ะ" ฉันตอบแบบไม่หันไปสบตากับพี่เขา ก่อนจะหลุบตาลงมองมือทั้งสองข้างที่กุมกันอยู่บนตักด้วยความรู้วสึกหน่วงใจอย่างบอกไม่ถูก จากที่คิดว่าลืมเรื่องนี้ไปแล้วแต่อยู่ ๆ ก็กลับมานึกถึงมันอีก"พี่เอิร์ธจะไม่ดุน้ำแข็งหน่อยเหรอคะ" ฉันหันไปถามคนข้าง ๆ ที่ตอนนี้วางมือข้างหนึ่งลงบนศีรษะฉันแล้
最終更新日: 2025-06-02
Chapter: EP.2อัคคี...วันนี้หลังจากเลิกเรียนแทนที่ผมจะได้กลับไปนอนเปื่อยที่คอนโดแต่ไอ้พวกเพื่อนตัวดีกลับลากผมมากินหมูกระทะซะงั้น พอจะปฏิเสธมันก็บอกว่าวันนี้จะแนะนำรุ่นน้องให้รู้จักผมก็เลยต้องมาร้านที่พวกเรามานั่งกันเป็นร้านหมูกะทะเจ้าประจำที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากมหาลัยนัก ดีหน่อยที่มาตอนร้านเพิ่งเปิดคนก็เลยไม่เยอะเท่าไหร่"ทางนี้ ๆ" เสียงไอ้เหมันต์ตะโกนเรียกใครสักคนพลางโบกไม้โบกมือให้กัน ผมหันไปมองกลุ่มคนมาใหม่สามคนด้วยใบหน้าเรียบเฉยพลางเหลือบตาไปมองผู้หญิงคนนึงที่ตอนนี้เดินมานั่งลงฝั่งตรงข้ามกับผม"นั่งเลย ๆ เอาอะไรเพิ่มมั้ยพี่จะได้สั่ง" ไอ้เหมันต์ลุกขึ้นจัดที่ทางให้สามคนที่มาใหม่ พลางส่งเมนูให้ก่อนจะกวักมือเรียกพนักงานให้มาเพิ่มแก้วเครื่องดื่มให้"นี่รุ่นน้องกูนะพวกมึง" หลังจากที่มันคุยกับพนักงานเสร็จมันก็พูดต่อพร้อมกับบุ้ยปากไปยังผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งยิ้มอยู่"คนเปรี้ยว ๆ แซ่บ ๆ นี่ชื่อน้องเรดาห์พวกมึงคงรู้จักใช่มั้ย" ไอ้เหมันต์แนะนำรุ่นน้องผู้หญิงหน้าสวยคนหนึ่งซึ่งผมจำได้ว่าเธอเป็นนางแบบชุดว่ายน้ำที่กำลังดังในตอนนี้ แต่แปลกแฮะทำไมมาเรียนหมอ"ส่วนคนนี้ที่น่ารัก ๆ ตัวเล็ก ๆ หน่อย ชื่อน้องเจ้าถิ่นแล
最終更新日: 2025-06-02
Chapter: EP.1น้ำแข็ง...ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ที่ห้องพยาบาลของคณะวิศวกรรมศาสตร์ แปลกใจใช่ไหมล่ะว่าทำไม ก็มีคนเป็นลมเพราะฉันน่ะสิ เพื่อน ๆ เลยให้ฉันดูแลเขาจนกว่าจะพื้น ฉันก็เลยอดเข้าแลปไปด้วย นอกจากจะไม่ได้ช่วยเพื่อน ๆ ทำสรุปตรวจสุขภาพประจำปีแล้ว ฉันยังต้องมาเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์อีก เฮ้อ!"โตจนป่านนี้แล้วยังกลัวเข็มอีก ไหนบอกแค่นี้ไม่ถึงตายไง หึ เป็นลมซะงั้นพ่อคนเก่ง" ฉันหันไปพูดกับคนบนเตียงที่ยังคงนอนไม่ได้สติอยู่ด้วยอารมณ์หงุดหงิด เพราะเขาทำให้ฉันเสียเวลา"ฉันได้ยินนะ" แต่แล้วเสียงทุ้มของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็ดังขึ้น ทำให้ฉันที่นั่งเฝ้าอยู่ตกใจเล็กน้อย แต่ก็ดีแล้วแหละที่เขาฟื้นขึ้นมา"ฟื้นแล้วก็ดี ฉันไปล่ะ"หมับ!"ว๊ายย! ปล่อยนะ!" แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะหันหลังให้ คนที่นอนอยู่ก็คว้าข้อมือฉันเอาไว้ก่อนจะกระชากให้ล้มลงบนตัวเขาที่นอนอยู่บนเตียง ใบหน้าของฉันที่ตอนนี้นอนทับร่างเขาเอาไว้นั้นห่างจากเขาเพียงคืบ ลมหายใจร้อน ๆ ที่เป่ารดใบหน้าของฉันอยู่ทำให้ได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากตัวเขา กลิ่นที่ฉันคุ้นเคย...อัคคี...ผมมองคนตัวเล็กดิ้นดุ๊กดิ๊กไปมาบนตัวผม กลิ่นหอม ๆ จากตัวเธอปะทะกับจมูกผมเต็ม ๆ มันเป็นกลิ่นหอมที่ผมต
最終更新日: 2025-06-02
Chapter: บทนำวันตรวจสุขภาพประจำปี ของมหาวิทยาลัย JR"สวัสดีค่ะ พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ นักศึกษาทุกคน เราชื่อเจ้าถิ่นนะคะเรียนแพทย์ศาสตร์ปีสาม วันนี้ทำหน้าที่เป็นหัวหน้ากลุ่มนักศึกษาแพทย์ที่มาทำการตรวจร่างกายประจำปีให้แก่คณะวิศวกรรมศาสตร์ค่ะ ก่อนอื่นขอแนะนำทีมงานก่อนนะคะ" เสียงยัยเจ้าถิ่นเพื่อนสาวหน้าสวยขาวหมวยและรวยมากของฉันกล่าวเปิดงานพร้อมแนะนำตัวเสียงปรบมือ โห่ร้อง เสียงโฮแซว จากหนุ่ม ๆ วิศวะ ฮือฮาซ้ำไปซ้ำมาเมื่อสาว ๆ คณะแพทย์ออกมาแนะนำตัวคนแล้วคนเล่า"หวัดดี เราชื่อเรดาห์นะคะเรียนแพทย์ปีสาม" เรดาห์เพื่อนสาวสุดสวยหุ่นเอ็กซ์ดีกรีดาวคณะ และพ่วงด้วยตำแหน่งนางแบบที่โด่งดังตอนนี้แนะนำตัว การปรากฏตัวของเธอเรียกเสียงฮือฮา เสียงโฮแซวกึกก้องหอประชุม"และคนสุดท้ายของทีมเราค่ะ..." ถึงคิวฉันแล้วสินะ...."สวัสดีค่ะ เราชื่อน้ำแข็งเป็นนักศึกษาแพทย์ปีสาม" ฉันแนะนำตัวก่อนจะโปรยยิ้มทักทายทุกคนที่ยืนปรบมือให้พวกเราอยู่ก่อนจะแยกย้ายกันไปปฏิบัติหน้าที่การตรวจสุขภาพประจำปีครั้งแรกของชั้นปีที่พวกเราเรียนอยู่ มีรุ่นพี่ตั้งแต่ปีสี่ ปีห้าและรุ่นพี่ปีหกคอยให้คำแนะนำอย่างใกล้ชิด และคอยทำหน้าที่บางอย่างที่นักศึกษาแพทย์ชั้น
最終更新日: 2025-06-02