Novels by Natcharee

เมื่อกลับมาถึงบ้าน ไอยาก็รีบขอตัวขึ้นข้างบนไปอาบน้ำ เธอหยิบโทรศัพท์ออกมากะว่าจะโทรหาเพื่อนสาว แต่เห็นข้อความแจ้งเตือนจากไอจีซะก่อน💬 P.Pachara : ถึงบ้านรึยังครับไอยาIyaaaa : พี่พีทมีธุระอะไรรึเปล่าคะP.Pachara : พี่ดีใจที่ได้เจอไอยาอีกนะครับ Iyaaaa : …….P.Pachara : วันไหนไอยาว่าง พี่ขอเลี้ยงข้าวได้มั้ยครับ พี่อยาก เจอไอยาIyaaaa : ….P.Pachara : งั้นพี่ไม่รบกวนแล้ว นอนหลับฝันดีนะครับไอยาเลือกที่จะไม่ตอบข้อความเขา เธอไม่รู้ว่าจะต้องคุยอะไร และไม่รู้ว่าจะต้องเผชิญหน้ากับเขาในสถานะไหน ก่อนกลับมาเธอคิดว่าถ้าได้เจอเขาอีกครั้งก็จะทำเหมือนคนไม่เคยรู้จักกัน แต่พอได้กลับมาเจอเขาเข้าจริงๆ เธอเองก็ทำตัวไม่ถูก เธอยอมรับว่ายังลืมเขาไม่ได้ร้อยเปอร์เซ็น เพราะเขาเป็นรักแรกของเธอ เป็นคนแรกของเธอในเกือบทุกอย่าง เธอเคยวาดฝันจะให้เขาเป็นคนแรกและคนเดียวของเธอแต่แล้วเขากลับทำเรื่องที่เธอไม่สามารถให้อภัยได้ ไอยาถอนหายใจ หยุดคิดเรื่องเธอกับพชรแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปชำระร่างกาย เธอปล่อยสายน้ำให้ไหลรดใบหน้าและร่างกาย ใช้สายน้ำสยบจิตใจที่กำลังว้าวุ่นของเธอ เวกัสยืนอยู่หน้าห้องนอนที่เคยเป็นของเขา กำลังชั

พวกเธอมาถึงโรงแรมสูงตระหง่านแห่งนึง ร้านอาหารที่เตชัสจองไว้ให้คือ Rooftop Bar แห่งนึงใจกลางกรุงเทพมหานคร “จองไว้ชื่อเตชัสครับ” เวกัสบอกกับพนักงานที่เดินมาต้อนรับพวกเธอ ไอยามองออกไปที่วิวข้างนอก เห็นเป็นวิวเมืองกว้างตัดกับท้องฟ้าที่เป็นสีน้ำเงินเข้ม แสงไฟจากยอดตึกรวมกันละลานตาเหมือนดาวที่เป็นประกายระยิบระยับบนพื้นดิน ไอยามองอย่างตื่นตาตื่นใจ หลายปีที่ไม่ได้กลับมาบ้านเกิดรู้สึกคิดถึงชะมัด “ น้องไอยา สวยจังเลยครับ ” เตชัสเลยทักทายพวกเธอเมื่อพนักงานเดินนำพวกเธอมาถึงที่โต๊ะ“ โห ไม่ทักน้องเลยนะพี่ “ ริวกิเอ่ยแซวลูกพี่ลูกน้องของเขา” น้องอ่ะเอาไว้ทีหลังครับ ผู้หญิงต้องมาก่อน“ เตชัสยักคิ้วให้น้องชาย“ น้องไอยาทานอะไรดีครับ ”“ อะไรก็ได้ค่ะ ไอยาทานได้ทุกอย่าง “ เธอยิ้มให้เขาอย่างขอบคุณ พลางหันไปสนใจวิวรอบๆตัว สายลมพัดมาเอื่อยๆ บวกกับเสียงเพลงสากลที่เล่นจากไวโอลินคลอมาเบาๆ สร้างบรรยากาศผ่อนคลายได้ดีมากทีเดียว ” ไอยา เราถ่ายรูปให้มั้ย “ เวกัสเอ่ยชวน เขานั่งอยู่ด้านข้างเธอตรงข้ามกับพี่เตชัสและริวกิ ” ขอบคุณค่ะ “เมื่อเดินกลับมาที่โต๊ะ อาหารก็มาวางอยู่แล้ว ไอยานั่งทานอาหารและฟังหนุ่มหนุ่มค

@บ้านเวกัส เมื่อเดินเข้ามาภายในบ้านไอยาก็สังเกตเห็นชายหนุ่มผมสีน้ำตาลเข้มหน้าตาดีคนหนึ่ง นั่งเล่นเกมส์อยู่กับริวและเจไดเพื่อนของเธอ พอเธอเดินเข้ามาใกล้พวกเพื่อนๆเธอก็เอ่ยทักทาย ทำให้ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลเข้มคนนั้นเงยหน้าขึ้นมามองเธอกับเวกัส “ไอ้ริว! อยู่ด้วยพอดีเลยนึกว่าจะต้องโทรตามซะแล้ว” ผู้ชายคนนั้นหันหน้ามาหา เขาคือ ’ริวกิ’ น้องชายแท้ๆของเวกัสที่ไอยายังไม่เคยพบหน้ามาก่อน “กลับมาเมื่อเช้า แล้วนี่ไปไหนมา” เขาถามเวกัสแต่สายตากลับมองมาที่ไอยาที่ยืนอยู่ด้านข้าง และเลื่อนสายตาลงมามองยังกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่อยู่ในมือของเวกัส “พาไอยาไปทำธุระมา นี่ไอยาเพื่อนกู ไอยา!นี่ริวน้องชายเราเอง อายุห่างกันสองปี” เวกัสแนะนำทั้งสองให้รู้จักกัน “สวัสดีค่ะ เรียกไอยาเฉยๆเหมือนพวกเวกัสก็ได้นะ” หญิงสาวแนะนำตัวและยิ้มให้เขา ส่วนเขาก็ยิ้มให้เธอและพยักหน้าเบาๆตอบกลับมา เขาเป็นคนหล่อมากทีเดียวใบหน้าคมคายนั่นออกจะหล่อกว่าเวกัสซะอีก “กูพาไอยาไปดูคอนโดพี่เตมา พี่เตนัดเลี้ยงข้าวเย็นนี้ มึงด้วยนะไอริว พวกมึงไปด้วยกันป่ะ” ท้ายประโยคหันไปถามเพื่อนอีกสองคน “ไม่ว่ะ พวกกูรอมึงมาเดี๋ยวสักพักก็จะกลับกันแล้ว” ทั้งสอง

“ไอยาอยากซื้อของอะไรเพิ่มอีกมั้ย” เวกัสถามหญิงสาวที่พึ่งถือถุงเดินออกมาจากบิวตี้ช็อป “แค่นี้ก็พอแล้วแหละ เดี๋ยวไอยาลากกระเป๋าเองก็ได้ค่ะ” หญิงสาวเอื้อมมือหมายจะคว้ากระเป๋าเดินทางใบใหญ่ของเธอที่อยู่ในมือเขาด้วยความเกรงใจ เพราะตั้งแต่ออกมาจากห้องน้ำเวกัสก็แย่งทั้งกระเป๋าเดินทางและกระเป๋าสะพายจากเธอไปถือไว้เองทั้งหมด ไหนจะถุงของใช้ส่วนตัวที่เธอพึ่งซื้อมาเมื่อกี้นี้อีก“ไม่เป็นไรคับ ไอยาสะพายแค่กระเป๋าก็พอ” เวกัสแตะแขนไอยาเบาๆให้ออกเดินไปพร้อมกัน เขาไม่กล้าจับมือเธอเพราะกลัวเธอจะมองว่าเขาฉวยโอกาส @คอนโดแห่งหนึ่งย่านนวมินทร์ “น้องไอยาชอบที่นี่มั้ยครับ”“ชอบค่ะพี่เต! งั้นไอยาทำสัญญาเลยนะคะ” ไอยาตอบชายหนุ่มนามเตชัสซึ่งเป็นเจ้าของคอนโดโครงการที่เธอกำลังจะเข้าอยู่ ถ้าคนไม่รู้คงคิดว่าชายหนุ่มกำลังขายขนมจีบเธออยู่แน่ๆ เพราะชายหนุ่มเดินตามติดเธอไม่ห่างคอยแนะนำรายอะเอียดต่างๆพาชมรอบๆโครงการทั้งๆที่ควรจะเป็นหน้าที่ของฝ่ายขายมากกว่า“ได้ครับงั้นน้องไอยาคุยรายละเอียดเรื่องเอกสารกับเลขาฯพี่ได้เลยนะครับ คุณนัทครับ! ผมฝากพาคุณไอยาไปทำเรื่องเอกสารสัญญาหน่อยครับ แล้วช่วยติดต่อหัวหน้าช่างแผนกบิ้วอินมาพ

เวกัสเห็นสีหน้าและแววตาของพชรก็พอจะเดาได้ว่าอีกฝ่ายคิดยังไงกับไอยา จึงคีบอาหารให้เธอและชวนคุยเรื่องคอนโดที่เค้าแนะนำให้เธอเพราะไม่อยากให้โอกาสที่จะได้ใกล้ชิดเธอหลุดลอยไปเพราะคนอื่น“หลังกินเสร็จไอยาอยากไปไหนต่อรึเปล่า ถ้าไม่มีเราแวะไปดูคอนโดกันมั้ย”“คอนโดอะไรวะ?” เอมิถามเวกัสพลางเลิกคิ้วสูงด้วยความสงสัย“คอนโดของลูกพี่ลูกน้องกูอ่ะ เพิ่งเปิดให้เข้าอยู่ว่าจะพาไอยาไปดู ก็คอนโดมึงเต็มแล้วหนิ“”ดีเลย ช่วงนี้กูยังไม่ว่างอ่ะ ต้องช่วยดูแลแม่กับน้องแพร มึงช่วยดูแลไอยาแทนกูก่อนละกันไอเว“ เอมิรีบเปิดโอกาสให้เวกัสแล้วก็เป็นการปิดโอกาสลูกพี่ลูกน้องของเธอที่จะใช้เธอมาเป็นข้ออ้างในการหาเรื่องเข้าใกล้ไอยาด้วย”ไอยาจะกลับมาอยู่ที่นี่ถาวรแล้วใช่มั้ยครับ“ พชรถามหญิงสาวหลังจากได้ยินบทสนทนาระหว่างน้องสาวกับเพื่อนสนิท เค้ารู้ดีว่าเวกัสคิดอย่างไรกับไอยา ผู้ชายด้วยกันทำไมเค้าจะมองไม่ออกว่าอีกฝ่ายแอบชอบไอยามาตั้งนานแล้ว ขนาดตอนที่ไอยาคบกับเขาอีกฝ่ายก็ยังคอยเป็นห่วง คอยดูแลจนเขาต้องคอยกันไอยาออกมาจากพวกเพื่อนๆของเธอ เห็นสายตาของเวกัสตอนนี้ก็รู้ว่ามันยังไม่ได้ตัดใจไปจากเธอ“เอ่อ. . . ยังไม่แน่นอนค่ะ ว่าจะอยู่ไ

ไอยาเงยหน้าขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงประตูห้องน้ำเปิดออก เวกัสในสภาพที่ท่อนบนเปลือยเปล่าผมเปียกลู่มีน้ำหยดลงมาประปรายตามแผงอกกว้างเดินอออกมา ไอยารับลุกขึ้นจากเตียงหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กส่งให้เขา“ขอบคุณครับ” เขารับผ้าขนหนูมาเช็ดผมแล้วส่งยิ้มให้เธอ“เมื่อกี้เอมิโทรมา นัดเราออกไปกินข้าวที่ห้างตอนเที่ยง เวกัสว่างไปด้วยกันมั้ย” ไอยาหันไปคุยกับเขา และพยายามไม่หันไปมองอกกว้างกับหน้าท้องที่เต็มไปด้วยซิกแพกนั่น เวกัสในสายตาเธอตอนนี้ดูเซ็กซี่และมีเสน่ห์มาก เธอไปอยู่เมืองนอกหลายปีเห็นฝรั่งหล่อๆ เดินถอดเสื้อโชว์กล้ามหน้าท้องตามชายหาดมาก็มาก แต่กลับไม่มีใครที่ดึงดูดสายตาเธอได้เท่าเขาเลย“ได้ครับ งั้นไอยาอาบน้ำแต่งตัวเถอะ เดี๋ยวเราลงไปรอข้างล่างนะ” ไอยายิ้มให้เขาแทนคำตตอบแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปจัดการตัวเองณ. . .ห้างสรรพสินค้าแฟชั่นไอส์แลนด์ “เวกัสหิวรึยัง เอมิส่งข้อความมาบอกว่ากำลังออกมาแล้วให้เราหาอะไรกินรอก่อนเลย” “ไอยาอยากกินอะไรเลือกเลย” “งั้น ร้านนั้นล่ะกัน” นิ้วเรียวชี้ไปยังป้ายร้านอาหารญี่ปุ่นที่อยู่ไม่ไกลจากจุดที่พวกเขายืนอยู่ “ได้ครับ” “เวกัสอยากกินอะไร”เธอถามเขาหลังจากที่พวกเขาเข้ามานั่งใน