คนนี้กูหวง!!

“ไอยาอยากซื้อของอะไรเพิ่มอีกมั้ย” เวกัสถามหญิงสาวที่พึ่งถือถุงเดินออกมาจากบิวตี้ช็อป

“แค่นี้ก็พอแล้วแหละ เดี๋ยวไอยาลากกระเป๋าเองก็ได้ค่ะ” หญิงสาวเอื้อมมือหมายจะคว้ากระเป๋าเดินทางใบใหญ่ของเธอที่อยู่ในมือเขาด้วยความเกรงใจ เพราะตั้งแต่ออกมาจากห้องน้ำเวกัสก็แย่งทั้งกระเป๋าเดินทางและกระเป๋าสะพายจากเธอไปถือไว้เองทั้งหมด ไหนจะถุงของใช้ส่วนตัวที่เธอพึ่งซื้อมาเมื่อกี้นี้อีก

“ไม่เป็นไรคับ ไอยาสะพายแค่กระเป๋าก็พอ” เวกัสแตะแขนไอยาเบาๆให้ออกเดินไปพร้อมกัน เขาไม่กล้าจับมือเธอเพราะกลัวเธอจะมองว่าเขาฉวยโอกาส

@คอนโดแห่งหนึ่งย่านนวมินทร์

“น้องไอยาชอบที่นี่มั้ยครับ”

“ชอบค่ะพี่เต! งั้นไอยาทำสัญญาเลยนะคะ” ไอยาตอบชายหนุ่มนามเตชัสซึ่งเป็นเจ้าของคอนโดโครงการที่เธอกำลังจะเข้าอยู่ ถ้าคนไม่รู้คงคิดว่าชายหนุ่มกำลังขายขนมจีบเธออยู่แน่ๆ เพราะชายหนุ่มเดินตามติดเธอไม่ห่างคอยแนะนำรายอะเอียดต่างๆพาชมรอบๆโครงการทั้งๆที่ควรจะเป็นหน้าที่ของฝ่ายขายมากกว่า

“ได้ครับงั้นน้องไอยาคุยรายละเอียดเรื่องเอกสารกับเลขาฯพี่ได้เลยนะครับ คุณนัทครับ! ผมฝากพาคุณไอยาไปทำเรื่องเอกสารสัญญาหน่อยครับ แล้วช่วยติดต่อหัวหน้าช่างแผนกบิ้วอินมาพบผมที” ชายหนุ่มยิ้มหวานพลางส่งสายตาหวานย้อยรับคำของไอยาแล้วหันไปสั่งงานกับเลขาฯส่วนตัวให้คอยดูแลหญิงสาว ส่วนตัวเองเลี่ยงออกมาคุยกับเวกัสตามลำพัง

“ได้ค่ะคุณเตชัสเดี๋ยวนัทดูแลให้เองค่ะ เชิญทางนี้ค่ะคุณไอยา“ ไอยาเดินตามเลขาฯของเตชัสไปเหลือเพียงเวกัสและเตชัสที่ยืนอยู่บริเวณสระว่ายน้ำของคอนโด

”เห้ย!เวกัส น้องไอยานี่มีแฟนรึยังว่ะ“ ทันทีที่สองสาวเดินลับสายตาไป เตชัสก็รีบซักถามลูกพี่ลูกน้องของเขาเกี่ยวกับหญิงสาวที่จะมาเป็นลูกบ้านคนสวยของเขาทันที

”ยังไม่มี“ เวกัสตอบเรียบๆ แต่สายตาที่มองอีกฝ่ายกลับแฝงความขุ่นเคืองเอาไว้

”งั้นติดต่อให้หน่อยดิ บอกตามตรงคนนี้ตรงสเปกมากเลยว่ะ“ แววตาของเตชัสฉายแววเพ้อฝันเอาไว้เมื่อกล่าวถึงไอยา

”ไม่ได้!! “

”ทำไมว่ะ?“ เตชัสแสดงสีหน้างุนงงกับคำตอบของลูกพี่ลูกน้องตน

”คนนี้กูหวง!!!!!“ พูดจบก็ยักคิ้วให้อีกฝ่ายที่กำลังทำหน้าเหวอใส่เขา

”โห อะไรว่ะ เซ็งเลย“ เตชัสทำหน้ามุ่ยใส่อีกฝ่าย และเดินนำหน้าอีกฝ่ายไปยังแผนกต้อนรับของคอนโดที่หญิงสาวกำลังนั่งคุยรายละเอียดกับเลขาฯ ของเขาอยู่ โดยมีเสียงหัวเราะของลูกพี่ลูกน้องเขาที่เดินตามหลังมาลอยมาให้ได้ยินเบาๆ

เมื่อเดินมาถึงแผนกต้อนรับ พวกเขาก็เห็นไอยานั่งคุยกับฝ่ายขายและเลขาฯส่วนตัวของเตชัสอยู่ ข้างๆเลชาฯสาวยังมีชายหนุ่มอายุประมาณ 35 ใส่แว่นหน้าตาใจดีนั่งคุยอยู่กับหญิงสาวด้วย เมื่อเห็นสองหนุ่มเดินเข้ามาชายหนุ่มคนนั้นก็ขอตัวออกไปและหันมาก้มศีรษะลงนิดนึงเพื่อเป็นการทักทายให้เตชัสด้วย

“อ้าวพี่เตมาพอดีเลย ไอยาพึ่งคุยกับคุณวิทย์เรื่องรายละเอียดที่จะตกแต่งภายในเสร็จค่ะ” หญิงสาวกล่าวทักทายเตชัสและหันไปส่งยิ้มให้เวกัสที่เดินตามหลังมา

“เรียบร้อยดีมั้ยไอยา” เวกัสถามและเดินมานั่งข้างๆหญิงสาว

“อืม ไอยาชอบที่นี่มากเลย กะว่าตกแต่งเสร็จก็จะย้ายเข้าอยู่เลย ช่วงนี้ต้องขอรบกวนเวกับเอมิไปก่อนนะ” หญิงสาวยิ้มหวานให้คนข้างๆ

“ไม่เป็นไรเลย ไอยาพักบ้านเรานั่นแหละ ไม่ต้องไปอยู่กับเอมิหรอก”

“เราเกรงใจ นี่กะว่าถ้าน้าเอมหายดีก็จะให้เอมิมารับแล้ว จริงๆเราอยู่คนเดียวก่อนก็ได้แต่เอมิไม่ยอมเพราะน้องไอริณก็ยังไม่กลับจากไปค่ายอาสาเลย” หญิงสาวบอกเหตุผล

“น้องไอยาพักอยู่บ้านไอเวหรอครับ? งั้นเย็นนี้พี่ขอเลี้ยงข้าวนะครับ ไม่ได้เจอกับเวกัสแล้วก็ริวกินานแล้วด้วย ถือโอกาสเลี้ยงขอบคุณที่หาลูกค้ามาให้ซะหน่อย” เตชัสกล่าวยิ้มๆ พอรู้ว่าลูกพี่ลูกน้องของเขาชอบหญิงสาวเขาก็เลิกคิดหมายปองอีกฝ่ายแล้วหวังจะให้อีกฝ่ายมาเป็นน้องสะใภ้แทน

“ไอยาเกรงใจค่ะพี่เต”

“ไม่เป็นไรเลยครับ พี่น้องกันทั้งนั้นถือเป็นการทำความรู้จักกันอย่างเป็นทางการ ถ้ายังไงเดี๋ยวพี่ขอเคลียร์งานก่อนนะครับ แล้วเดี๋ยวเย็นนี้เจอกัน” ชายหนุ่มกล่าวลาแล้วหันไปยักคิ้วให้ลูกพี่ลูกน้องของเขา

“เออ!แล้วเจอกัน เดี่ยวนัดไอ้ริวให้เอง” เวกัสรับคำลูกพี่ลูกน้องของเขาก่อนจะพาหญิงสาวขึ้นรถกลับบ้านของเขาซึ่งก็ไม่ไกลจากที่นี่มากนัก ซึ่งถ้ารถไม่ติดก็ใช้เวลาเดินทางประมาณครึ่งชั่วโมงไม่เกินสี่สิบนาที นี้คือเหตุผลหลักที่เขาแนะนำคอนโดนี้ให้แก่ไอยาเพราะถ้ามีปัญหาอะไรเกิดขึ้นกับหญิงสาวเขาจะได้มาถึงได้ก่อนใคร